Δημήτριος Ζαγοριανάκος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Δημήτριος Ζαγοριανάκος | |
|---|---|
| Γέννηση | 1918 Γύθειο |
| Θάνατος | 21 Σεπτεμβρίου 1977 Σεν Κεντέν, Γαλλία |
| Ενταφιασμός | Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Κλάδος | Ελληνικός Στρατός Ξηράς |
| Εν ενεργεία | 1939 - 1973 |
| Βαθμός | Στρατηγός |
| Διοικήσεις | Αρχηγός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων |
| δεδομένα () | |
Ο Δημήτριος Ζαγοριανάκος ήταν Έλληνας αξιωματικός (1918- Σεν Κεντέν, Γαλλία, 21 Σεπτεμβρίου 1977) ο οποίος κατείχε ανώτατες θέσεις του Στρατού κατά τη διάρκεια της Χούντας.
Στην περίφημη Δίκη της Χούντας, καταδικάσθηκε σε 25ετή κάθειρξη κατά συγχώνευση, με τις κατηγορίες δολοφονιών και ηθικές αυτουργίες σε δολοφονίες αντιφρονούντων.
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Γύθειο το 1918. Φοίτησε στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και ονομάστηκε ανθυπολοχαγός Πυροβολικού στις 28 Ιανουαρίου 1939. Το 1943 προήχθη σε υπολοχαγό, το 1946 σε λοχαγό, το 1948 σε ταγματάρχη, το 1955 σε αντισυνταγματάρχη, το 1959 σε συνταγματάρχη, το 1968 σε ταξίαρχο, το 1969 σε υποστράτηγο, το 1970 σε αντιστράτηγο και το 1973 σε στρατηγό. Ως αξιωματικός συμπλήρωσε την στρατιωτική του εκπαίδευση στην Σχολή Πυροβολικού, στην Σχολή Πυροβολικού Αγγλίας, στην Σχολή Πεζικού και στην Σχολή Γενικής Μόρφωσης. Αποφοίτησε επίσης από την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου.
Συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο 1940-41. Μετά την κατάρρευση του μετώπου διέφυγε στην Μέση Ανατολή, όπου έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις από το 1942 μέχρι και το 1944. Στη διάρκεια του Εμφυλίου συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις κατά την περίοδο 1948-49. Μετά το 1949 υπηρέτησε σε διάφορες επιτελικές θέσεις και διατέλεσε Διοικητής πολλών Μονάδων Πυροβολικού.
Ως ανώτατος αξιωματικός διατέλεσε Διοικητής της Χ Μεραρχίας, Επιτελάρχης και Διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, καθώς και Αρχηγός του Στρατού από τις 4 Ιουνίου 1972 έως τις 16 Αυγούστου 1973, οπότε ανέλαβε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Αποστρατεύθηκε στις 25 Νοεμβρίου 1973 με το Πραξικόπημα Ιωαννίδη.
Τιμήθηκε με το Αριστείο Ανδρείας και πολλά άλλα παράσημα και μετάλλια, αντίστοιχα του βαθμού του και των θέσεων που κατείχε. Ήταν έγγαμος και πατέρας ενός παιδιού. Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη βόρεια Γαλλία το 1977, σε ηλικία 59 ετών. Ο στρατηγός είχε χάσει τον έλεγχο του οχήματός του, το οποίο προσέκρουσε σε κιγκλίδωμα γέφυρας. Ο Ζαγοριανάκος πέθανε στο νοσοκομείο, όπου μεταφέρθηκε μαζί με τη σύζυγό του και τον εικοσάχρονο γιο του, οι οποίοι διέφυγαν τον κίνδυνο[1]. Κηδεύτηκε την 1η Οκτωβρίου 1977 στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ εφ. Μακεδονία, Ο Ζαγοριανάκος σκοτώθηκε σε δυστύχημα αυτοκινητικό", φύλλο 22/9/1977, σελ.1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έναρξη δίκης των κατηγορουμένων για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου στις Φυλακές Κορυδαλλού (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
