Γυαλί επίπλευσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Υαλοπίνακες (τζάμια) από γυαλί επίπλευσης στον σιδηροδρομικό σταθμό Κρίσταλ Πάλας του Λονδίνου

Το γυαλί επίπλευσης είναι ένα φύλλο γυαλιού που κατασκευάζεται από τετηγμένο γυαλί που επιπλέει σε υπόστρωμα τετηγμένου μετάλλου χαμηλού σημείου τήξης,[1] συνήθως σε κασσίτερο[2] —στο παρελθόν, για τη διαδικασία χρησιμοποιούταν ο μόλυβδος.[3] Με τη μέθοδο αυτή εξασφαλίζεται το ομοιόμορφο πάχος και η εξαιρετικά επίπεδη επιφάνεια του φύλλου γυαλιού.[4] Ως επί το πλείστον, τα σύγχρονα παράθυρα είναι κατασκευασμένα από γυαλί επίπλευσης.[5]

Τα περισσότερα γυαλιά επίπλευσης έχουν ως βασικό συστατικό το γυαλί νατρασβέστου (κοινό γυαλί),[6] ενώ ένα μικρό ποσοστό τους παρασκευάζεται από βοριοπυριτικό γυαλί.[7] Οι πιο πολλοί τύποι ειδικού γυαλιού, όπως το αλεξήνεμο,[8] το αμμοβολισμένο γυαλί,[9] το πλαστικοποιημένο γυαλί ασφαλείας[10] και το ηχομονωτικό γυαλί[11] αποτελούνται από κοινό γυαλί επίπλευσης που έχει υποστεί περαιτέρω επεξεργασία.

Η διαδικασία κατασκευής γυαλιού επίπλευσης είναι επίσης γνωστή ως «διαδικασία Πίλκινγκτον», από την ομώνυμη βρετανική εταιρεία κατασκευής γυαλιού (Pilkington), η οποία πρωτοστάτησε στην κατασκευή γυαλιού επίπλευσης κατά τη δεκαετία του 1950· αυτή η μέθοδος κατασκευής εφευρέθηκε από τον μηχανικό Άλαστερ Πίλκινγκτον το 1952.[12]

Χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτιστικό με γυαλί επίπλευσης. Τα παχύτερα φύλλα κοινού γυαλιού επίπλευσης εμφανίζουν πράσινο χρώμα λόγω προσμείξεων σιδήρου

Μέχρι στιγμής, το γυαλί επίπλευσης είναι η πιο ευρέως παραγόμενη μορφή γυαλιού,[13] με μεγάλο εύρος εμπορικών εφαρμογών.[14] Έχει υψηλή ποιότητα χωρίς να χρειάζεται πρόσθετη στίλβωση,[15] ενώ η ευκαμψία του κατά την παραγωγή επιτρέπει τη διαμόρφωση πολλών σχημάτων και μορφών ενόσω το γυαλί βρίσκεται σε υψηλή θερμοκρασία και σε σχεδόν υγρή κατάσταση.[16] Αυτό το καθιστά ιδανικό για μια ποικιλία εφαρμογών, όπως σε τζάμια αυτοκινήτου (π.χ. παρμπρίζ, παράθυρα, καθρέφτες),[17] κάτοπτρα,[18] έπιπλα (π.χ. σε τραπέζια και ράφια),[19] παράθυρα[20] και πόρτες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Baker, Ian (21 Ιουνίου 2018). Fifty Materials That Make the World (στα Αγγλικά). Springer. σελ. 237. ISBN 978-3-319-78766-4. 
  2. ↑ Richet, Pascal (5 Φεβρουαρίου 2021). Encyclopedia of Glass Science, Technology, History, and Culture (στα Αγγλικά). John Wiley & Sons. σελίδες 73–74. ISBN 978-1-118-79939-0. 
  3. ↑ Binggeli, Corky. Materials for interior environments (στα Αγγλικά). Wiley. σελ. 86. ISBN 978-1-118-30635-2. 819741821. 
  4. ↑ Groover, Mikell P. (2021). Fundamentals of Modern Manufacturing: Materials, Processes, and Systems (στα Αγγλικά). John Wiley & Sons. σελ. 207. ISBN 978-1-119-70642-7. 
  5. ↑ Shackelford, James F. (2005). Introduction to Materials Science for Engineers (στα Αγγλικά). Pearson/Prentice Hall. σελ. 237. ISBN 978-0-13-142486-9. 
  6. ↑ Khatib, Jamal (12 Αυγούστου 2016). Sustainability of Construction Materials (στα Αγγλικά). Woodhead Publishing. σελ. 80. ISBN 978-0-08-100391-6. 
  7. ↑ Wurm, Jan (2007). Glass Structures: Design and Construction of Self-supporting Skins (στα Αγγλικά). Springer Science & Business Media. σελ. 37. ISBN 978-3-7643-7608-6. 
  8. ↑ Khatib, Jamal (12 Αυγούστου 2016). Sustainability of Construction Materials (στα Αγγλικά). Woodhead Publishing. σελ. 97. ISBN 978-0-08-100391-6. 
  9. ↑ Schunck, Eberhard· Oster, Hans Jochen (21 Ιανουαρίου 2013). Roof Construction Manual: Pitched Roofs (στα Αγγλικά). Walter de Gruyter. σελ. 160. ISBN 978-3-0346-1563-1. 
  10. ↑ Spicer, Mark (30 Νοεμβρίου 2016). Illustrated Manual of Sniper Skills (στα Αγγλικά). Pen and Sword. σελ. 127. ISBN 978-1-4738-8452-6. 
  11. ↑ Yglesias, Caren (7 Φεβρουαρίου 2014). The Innovative Use of Materials in Architecture and Landscape Architecture: History, Theory and Performance (στα Αγγλικά). McFarland. σελ. 76. ISBN 978-0-7864-7080-8. 
  12. ↑ Baker, Ian (21 Ιουνίου 2018). Fifty Materials That Make the World (στα Αγγλικά). Springer. σελ. 66. ISBN 978-3-319-78766-4. 
  13. ↑ Schittich, Christian· Staib, Gerald (10 Δεκεμβρίου 2012). Glass Construction Manual (στα Αγγλικά). Walter de Gruyter. σελ. 61. ISBN 978-3-0346-1554-9. 
  14. ↑ Sharma, S. K. (2016). Civil Engineering Construction Materials (στα Αγγλικά). Khanna Publishing House. σελ. 362. ISBN 978-93-82609-84-1. 
  15. ↑ Lesko, Jim (14 Δεκεμβρίου 2007). Industrial Design: Materials and Manufacturing Guide (στα Αγγλικά). John Wiley & Sons. σελ. 222. ISBN 978-0-470-05538-0. 
  16. ↑ Hegger, Manfred· Auch-Schwelk, Volker (12 Φεβρουαρίου 2013). Construction Materials Manual (στα Αγγλικά). Walter de Gruyter. σελ. 86. ISBN 978-3-0346-1455-9. 
  17. ↑ Richet, Pascal (5 Φεβρουαρίου 2021). Encyclopedia of Glass Science, Technology, History, and Culture (στα Αγγλικά). John Wiley & Sons. σελ. 1092. ISBN 978-1-118-79939-0. 
  18. ↑ Spence, William P.· Kultermann, Eva (19 Ιανουαρίου 2016). Construction Materials, Methods and Techniques (στα Αγγλικά). Cengage Learning. σελ. 516. ISBN 978-1-305-53710-1. 
  19. ↑ Punmia, Dr B. C.· Jain, Ashok Kumar (2003). Basic Civil Engineering (στα Αγγλικά). Firewall Media. σελ. 111. ISBN 978-81-7008-403-7. 
  20. ↑ Dedek, Peter B. (27 Μαρτίου 2014). Historic Preservation for Designers (στα Αγγλικά). A&C Black. σελ. 244. ISBN 978-1-60901-509-1. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γυαλί_επίπλευσης&oldid=9994951"