Γκαλεότο Α΄ Μαλατέστα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκαλεότο Α΄ Μαλατέστα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1299[1][2]
Ρίμινι
Θάνατος1385[1][2]
Τσεζένα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακοντοτιέρος
Οικογένεια
ΣύζυγοςGentile da Varano (1367–1385)
ΤέκναΚάρλο Α΄ Μαλατέστα
Παντόλφο Γ΄ Μαλατέστα
Μαργαρίτα Μαλατέστα
Ανδρέας Μαλατέστα
Galeotto Belfiore Malatesta
ΓονείςΠαντόλφο Α΄ Μαλατέστα και Taddea[3]
ΑδέλφιαΜαλατέστα Γ΄ Μαλατέστα
ΟικογένειαΟίκος των Μαλατέστα
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαLord
Θυρεός

Ο Γκαλεότο Α΄, ιταλ.: Galeotto I Malatesta (1299–1385) από τον Οίκο των Μαλατέστα ήταν Ιταλός κοντοτιέρος, που έγινε κύριος του Ρίμινι, του Φάνο, του Άσκολι Πιτσένο, της Τσεζένα και του Φοσσομπρόνε.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Ρίμινι, ήταν γιος του Παντόλφο Α΄ κυρίου του Ρίμινι & του Πέζαρο και αδελφός του Mαλατέστα Γ΄ του Καταστροφέα.

Το 1333 αιχμαλωτίστηκε, ενώ πολιορκούσε τη Φεράρα, αλλά σύντομα ελευθερώθηκε και πολέμησε μαζί με τον εξάδελφό του Φεραντίνο Μαλατέστα ενάντια στον παπικό αντιπρόσωπο (legatus) στη Ρομάνια. Όταν ο τελευταίος συνωμότησε εναντίον του, ο Γκαλεότο τον φυλάκισε και αυτοανακηρύχθηκε κύριος του Ρίμινι. Ο πόλεμος μεταξύ των δύο κράτησε μέχρι το 1343. Ο Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας τον έκανε επίσης κύριο του Φάνο. [4]

Το Φρούριο των Μαλατέστα στο Άσκολι Πιτσένο, που κτίστηκε από τον Γκαλεότο και αργότερα ανακατασκευάστηκε από τον Aντόνιο ντα Σανγκάλο τον Νεότερο.

Μετά από μία περίοδο ως κοντοτιέρου για το -και αργότερα τυράννου τού- Άσκολι Πιτσένο, το 1349 ταξίδεψε στους Αγίους Τόπους. Το 1351 προσλήφθηκε στο βασίλειο της Νάπολης. Το 1352 ο Μαλατέστα οδήγησε μία εκστρατεία στο Αμπρούτσο στην υπηρεσία του Λουδοβίκου Α΄ των Βαλουά-Ανζού, βασιλιά της Νάπολης, και πολιόρκησε το φρούριο της Αβέρσα, που κατείχε ο μισθοφόρος ηγέτης Φρα' Μοριάλε.[4]

Το 1353 ο Ιννοκέντιος ΣΤ΄ έστειλε τον Γκιλ Αλβάρεθ Καρίγιο δε Αλβόρνοθ ως αντιπρόσωπο (legatus) στην Ιταλία, με σκοπό την αποκατάσταση της παπικής εξουσίας στα κράτη της Εκκλησίας, ως επικεφαλής ενός μικρού μισθοφορικού στρατού. Αφού έλαβε την υποστήριξη του Τζιοβάνι Βισκόντι αρχιεπισκόπου του Μιλάνου και εκείνων της Πίζας, της Φλωρεντίας και της Σιένας, νίκησε τον Τζιοβάνι ντι Βίκο, κύριο του Βιτέρμπο, ο οποίος είχε σφετεριστεί μεγάλο μέρος των παπικών εδαφών στο Λάτιο και την Ούμπρια. Ο Τζιοβάνι ηττήθηκε στη μάχη του Βιτέρμπο στις 10 Μαρτίου 1354 και υπέγραψε συνθήκη υποταγής. Στη συνέχεια, ο δε Αλβόρνοθ μετακόμισε στο Μάρκε και τη Ρομάνια εναντίον των Μαλατέστα του Ρίμινι και του Oρντελάφι του Φορλί. Ο παπικός διοικητής Ροντόλφο Β΄ ντα Βαράνο κύριος του Καμερίνο νίκησε τον Γκαλεότο Α΄, αναγκάζοντας την οικογένειά του των Μαλατέστα να γίνει σύμμαχος του Πάπα.

Μετά την ήττα από τον δε Αλμπόρνοζ, ο Οίκος του έγινε παπικός εκπρόσωπος (vicarius) στο Ρίμινι, το Πέζαρο, το Φάνο και το Φοσσομπρόνε.[4] Το 1356 πήρε μέρος στη σταυροφορία, που κηρύχθηκε κατά του Ορντελάφι του Φορλί. Το 1360 έγινε αρχιστράτηγος από τη βασίλισσα Ιωάννα Α΄ της Νάπολης, αλλά αργότερα μεταπήδησε στη Δημοκρατία της Φλωρεντίας και στη συνέχεια ξανά στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Το 1372 ο πάπας Γρηγόριος ΙΑ΄ επιβεβαίωσε τον Γκαλεότο Α΄ ως γενικό διοικητή του παπικού Στρατού εναντίον του Μπερναμπό Βισκόντι, τον οποίο νίκησε στο Μοντιτσιάρι, κοντά στη Μπρέσια, τον επόμενο χρόνο.

Μετά το τέλος των ανιψιών του, ο Γκαλεότο Α΄ κατάφερε να κερδίσει ολόκληρη την οικογενειακή αρχηγία στη Ρομάνια (ήταν ήδη κύριος του Ρίμινι από το 1364 μαζί με τους ανιψιούς του Ουνγκάρο και Παντόλφο Β΄ Μαλατέστα, καθώς και μόνος κύριος του Φάνο). Μετά από μία σειρά από μικρές, αλλά άγριες καταστροφές στην περιοχή, το 1376 κατέλαβε την Τσεζένα, προσθέτοντας τον Μπερτινόρο το 1378. Αργότερα πολέμησε εναντίον του Γκουίντο ντα Πολέντα για το Τσεζενάτικο, κατακτώντας τη Σενιγκάλλια από αυτόν το 1383, καθώς και άλλες περιοχές. Ο πόλεμος συνεχίστηκε από τους γιους του, καθώς ο Γκαλεότο Α΄ απεβίωσε το 1385 στην Τσεζένα.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε την Eλιζαμπέτα ντα Βαράνο και είχε τέκνα:

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00034282. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 Faceted Application of Subject Terminology. 61597. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  4. 4,0 4,1 4,2 «Falcioni, Anna. "Malatesta, Galeoto", Treccani, Volume 68 (2007)». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019.