Γερόντισσα Άννα Μακκαβαίου η Μικρασιάτισσα

Η Γερόντισσα Άννα Μακκαβαίου η Μικρασιάτισσα (Νέα Έφεσος Μικράς Ασίας, 1893 - Δράμα, 1981) ήταν Μικρασιάτισσα Ορθόδοξη μοναχή που έζησε στη Μονή Αναλήψεως του Σωτήρος Δράμας και αποτέλεσε σημαντική μορφή του γυναικείου ορθόδοξου μοναχισμού.

Βιογραφία

Η Νέα Έφεσος της Μικράς Ασίας.

Η κατά κόσμο Αθηνά Μακκαβαίου γεννήθηκε στη Νέα Έφεσο της Μικράς Ασίας το 1893.

Από νεαρή ηλικία διακρίθηκε για την ευλάβεια, την εργατικότητα και την καλοσύνη της. Την περίοδο εκείνη ο φανατισμός των Τούρκων ήταν οξυμένος και γι' αυτό οι γονείς προσπαθούσαν να αποκαθιστούν σε γάμο τα κορίτσια τους από πολύ μικρή ηλικία. Έτσι και η Αθηνά Μακκαβαίου παντρεύτηκε και απέκτησε δύο κόρες, την Καλλιόπη και την Ελλάδα.

Κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή πολλοί Έλληνες της Μικράς Ασίας σφαγιάσθηκαν και όσοι διασώθηκαν έφυγαν ως πρόσφυγες. Ο σύζυγος της Αθηνάς Μακκαβαίου πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους και ουδέποτε έμαθε κανείς νέα του καθώς έχασε τη ζωή του στα Τάγματα Εργασίας, που ήταν μία από τις μεθόδους εθνοκάθαρσης που χρησιμοποιήθηκαν από τους Τούρκους.

Νεαρή χήρα με τα δύο μικρά παιδιά της και την μητέρα της ήλθε στη Δράμα μαζί με πολλούς άλλους συμπατριώτες της, Μικρασιάτες πρόσφυγες. Εργάστηκε σε καπνομάγαζο (όπως ονομάζονταν τα καπνεργοστάσια). Ύστερα από μικρό χρονικό διάστημα πέθανε η μικρότερη κόρη της Ελλάδα. Βρέθηκε σε μεγάλη οικονομική δυσχέρεια και συμπλήρωνε το εισόδημά της κεντώντας και ράβοντας.

Κατά τη Βουλγαρική Κατοχή (1941-44) υπέστη διώξεις από τους Βούλγαρους και αναγκάστηκε να μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη για προστασία. Διέμενε στο σπίτι της κόρης της Καλλιόπης η οποία είχε παντρευτεί πριν από λίγα χρόνια.

Συνδέθηκε πνευματικά με τον όσιο Γεώργιο της Δράμας, από τον οποίο εκάρη μοναχή και έλαβε το όνομα Άννα. Τον Αύγουστο του 1959 την κάλεσε κοντά του και της ανακοίνωσε την επερχόμενη κοίμησή του (4 Νοεμβρίου 1959).

Στον έρημο τόπο της Σίψας όπου είχε μονάσει ο όσιος, εγκαταστάθηκε αδελφότητα από το 1970 με επικεφαλής τη Μικρασιάτισσα Γερόντισσα Ακυλίνα. Έτσι, με την επίβλεψη και στήριξη του Μητροπολίτη Δράμας Διονυσίου, στην εγκαταλελειμμένη περιοχή ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε Ιερά Μονή αφιερωμένη στην Ανάληψη του Σωτήρος με πολυμελή αδελφότητα μοναζουσών. Τότε η γερόντισσα Άννα έφυγε από τη Θεσσαλονίκη, όπου διέμενε με την οικογένεια τής κόρης της, και εντάχθηκε στη νέα Αδελφότητα. Ανέπτυξε όλες τις χριστιανικές αρετές όπως της υπομονής και της υπακοής και εργαζόταν σε πολλές χειρωνακτικές διακονίες της μονής. Ακόμη δεν παρέλειπε καθημερινά να ψάλλει τις Παρακλήσεις της Θεοτόκου και των αγίων. Είχε λάβει ως διακόνημα την προσευχή για όσους ζητούσαν πνευματική συμπαράσταση από τις μοναχές. Εκοιμήθη στις 12 Ιανουαρίου 1981 στη Μονή Αναλήψεως του Σωτήρος Δράμας.