Γενοβέφα της Βραβάντης

Γενοβέφα της Βραβάντης
	Η Γενοβέφα και η ελαφίνα.; Πίνακας του Αντριάν Ρίχτερ (1803-884)
Γενικές πληροφορίες
Πληροφορίες ασχολίας
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Η Γενοβέφα της Βραβάντης είναι ένα κεντρικό πρόσωπο ενός μεσαιωνικού θρύλου για μια αγνή γυναίκα του τότε δουκάτου της Βραβάντης (Brabant), ιστορικής γεωγραφικής περιοχής που σήμερα τμήματά του ανήκουν στο Βέλγιο, Λουξεμβούργο και Γερμανία στην ευρύτερη περιοχή του ποταμού Μοζέλλα.

Είναι ένα τυπικό παράδειγμα μιας ενάρετης γυναίκας που κατηγορήθηκε ψευδώς κατά τη διάρκεια της απουσίας του συζύγου της που πολεμούσε τους Άραβες και αποπέμφθηκε μαζί με τον γιο της.

Ιστορικό υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η όλη υπόθεση στηρίζεται σ΄ ένα κείμενο του Ματίας Έμμνιχ (Mathias Emmnich) που χρονολογείται το 1472. Στους πολέμους που διεξήγαγε ο Κάρολος Μαρτέλος εναντίον των Μαυριτανών είχε λάβει μέρος ως σύμμαχός του και ο κόμης του Παλατινάτου του Τριρ Ζίγκφριντ (Siegfried) που ήταν και σύζυγος της Γενοβέφας. Κατά τη διάρκεια της απουσίας του ο αρχιοικονόμος του οίκου Golo την κατηγόρησε για μοιχεία και τελικά έδωσε εντολή σε δύο υπηρέτες του να την θανατώσουν μαζί με το μικρό γιο της. Κι όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις τους λυπήθηκαν και τους άφησαν στο δάσος των Αρδενών όπου για να προστατευθεί από τις καιρικές συνθήκες εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά. Ως εκ θαύματος μετά από δυο μέρες είδε να έρχεται μια ελαφίνα που προσέφερε το γάλα της για την διατροφή του γιου της. Εκεί η Γενοβέφα παρέμεινε έξι χρόνια, οπότε κυνηγώντας ο Ζίγκφριντ στην περιοχή και ακολουθώντας τα ίχνη της ελαφίνας βρήκε ανέλπιστα την Γενοβέφα και τον γιο του.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιδιαίτερα μετά τις όπερες με θέμα την ιστορία της Γενοβέφας του Σούμαν και του Όφενμπαχ ακολούθησαν εκδόσεις, επανακτυπώσεις βιβλιαρίων και απεικονίσεις μεταξύ των οποίων κυκλοφορούσαν και στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1930 σε μορφή ρεπροντιξιόν.

Ρόμπερτ Σούμαν, Γενοβέφα όπερα, 1848
Ζακ Όφενμπαχ, όπερα 1859