Βονιφάτιος της Σαβοΐας (επίσκοπος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Βονιφάτιος της Σαβοΐας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1207
Σαιντ-Ελέν-ντυ-Λακ
Θάνατος18  Ιουλίου 1270
Château de Sainte-Hélène-sur-Isère
Τόπος ταφήςΑββαείο του Ωτκόμπ
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[1]
Eορτασμός αγίου4 Ιουλίου
Θρησκευτικό τάγμαΤαγμα των Καρθουσιανών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
καθολικός επίσκοπος (από 1245)[2]
Οικογένεια
ΓονείςΘωμάς Α΄ της Σαβοΐας και Μαργαρίτα της Γενεύης
ΑδέλφιαΒεατρίκη της Σαβοΐας
Alasia of Savoy
Margherita of Savoy
Θωμάς Β΄ του Πεδεμοντίου
Αμεδαίος Δ΄ της Σαβοΐας
Φίλιππος Α' της Σαβοΐας
Γουλιέλμος της Σαβοΐας
Πέτρος Β΄ της Σαβοΐας
Amadeus of Savoy
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑρχιεπίσκοπος Καντουαρίας (1243–1270)[2][3]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βονιφάτιος, ιταλ. Boniface (π. 1217 - 18 Ιουλίου 1270) από τον Οίκο της Σαβοΐας ήταν επίσκοπος του Μπελέ-Αρ στη Γαλλία και αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ στην Αγγλία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο ένατος γιος του Θωμά Α΄ κόμη της Σαβοΐας και της Μαργαρίτας, κόρης του Γουλιέλμου Α΄ κόμη της Γενεύης.

Το Λάμπεθ πάλας στο Λονδίνο, που έκτισε ο Βονιφάτιος ως αρχιεπίσκοπος.

Οφείλει τις πρώτες εκκλησιαστικές θέσεις του στον πατέρα του. Από τους αδελφούς του ένας έγινε κόμης της Σαβοΐας, ένας κόμης του Πεδεμοντίου, ένας κόμης του Ρίτσμοντ, ένας επίσκοπος του Βαλένς, ένας επίσκοπος του Μωριέν και ένας αρχιεπίσκοπος της Λυών. Η αδελφή του Βεατρίκη της Σαβοΐας είχε κόρες τη Μαργαρίτα της Προβηγκίας, σύζυγο του Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας και την Ελεονώρα της Προβηγκίας, σύζυγο του Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας. Ο Ερρίκος Γ΄ εξασφάλισε τη διαδοχή της αρχιεπισκοπής του Καντέρμπουρυ στον Βονιφάτιο, που όμως πέρασε όλο το διάστημα της αρχιερατείας του στην ηπειρωτική Ευρώπη. Συγκρούστηκε με τους επισκόπους του, με τους συζύγους των ανιψιών του και με τον πάπα, αλλά κατάφερε να περιορίσει το χρέος της αρχιεπισκοπής του, το οποίο είχε παραλάβει μαζί με το αξίωμά του. Κατά τη διαμάχη του Σίμωνα των Μονφόρ 6ου κόμη του Λέστερ με τον Ερρίκο Γ΄, ο Βονιφάτιος βοήθησε αρχικά τον Σίμωνα, αλλά αργότερα υποστήριξε τον βασιλιά.

Απεβίωσε στη Σαβοΐα και ο τάφος του στο Ωτκόμπ, όταν ανοίχθηκε, είχε το σώμα του διατηρημένο· έγινε αντικείμενο λατρείας. Κατά τη Γαλλική Επανάσταση ο τάφος και το μνημείο καταστράφηκαν, φτιάχτηκε όμως νέος το 1839, οπότε και ο Βονιφατιος ανακηρύχθηκε ευλογημένος από τον πάπα Γρηγόριο ΙΣΤ΄. Η μνήμη του Βονιφάτιου εορτάζεται στις 14 Ιουλίου.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Burton, Janet (1994). Monastic and Religious Orders in Britain: 1000–1300. Cambridge Medieval Textbooks. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37797-8.
  • Carpenter, David (2004). The Struggle for Mastery: The Penguin History of Britain 1066–1284. New York: Penguin. ISBN 0-14-014824-8.
  • Delaney, John P. (1980). Dictionary of Saints (2nd ed.). Garden City, NY: Doubleday. ISBN 0-385-13594-7.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. savoy. Ανακτήθηκε στις 18  Οκτωβρίου 2020.
  2. 2,0 2,1 savoy.
  3. c519.