Βασίλειος Ρούφος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Βασίλειος Ρούφος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1880 |
| Θάνατος | 26 Μαρτίου 1960 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός νομικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αθανάσιος Κανακάρης - Ρούφος και Κυριακή Προβελέγγιου |
| Αδέλφια | Μαρία Ρούφου Αικατερίνη Ρούφου Λουκάς Κανακάρης - Ρούφος Μπενιζέλος Ρούφος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δήμαρχος του Δήμου Πατρέων μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Πατρών) |
Ο Βασίλειος (Λαλάκης) Ρούφος (1880-1960) υπήρξε Δήμαρχος Πατρέων.
Καταγόταν από την γνωστή οικογένεια πολιτικών Ρούφων-Κανακάρη με ρίζες στη Σικελία. Ο παππούς του Μπενιζέλος Ρούφος είχε πάρει μέρος στην επανάσταση του '21 είχε διατελέσει δήμαρχος, βουλευτής και πρωθυπουργός. Ο πατέρας του Θάνος Κανακάρης και ο θείος του Γεώργιος Ρούφος διατέλεσαν δήμαρχοι Πατρέων για πολλά έτη, έτσι λοιπόν ήταν αναπόφευκτο να ασχοληθεί και ο ίδιος με την πολιτική. Σπούδασε νομική στην Αθήνα, είχε εκλεγεί 5 φορές βουλευτής το 1913, 1915, 1917, 1925 και 1926.
Πρώτη φορά δήμαρχος εκλέγεται το 1934-1941 και μετά το 1951-1954, και το 1954-1959 στην πρώτη εκλογή του είχαν δικαίωμα ψήφου για πρώτη φορά γυναίκες, 68 όλες κι όλες και θεωρείται ότι όλες τον ψήφισαν αφού ηταν περιζήτητος στην εποχή του. Το 1941 παύτηκε από τις κατοχικές δυνάμεις και ο Λαλάκης εντάχτηκε στις αντάρτικες δυνάμεις που αντιστεκόταν στον κατακτητή. Το 1944 με την απελευθέρωση επέστρεψε στην Πάτρα μαζί με τα αντάρτικα τμήματα. Ήταν αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος στις Εκλογές της κυβέρνησης του Βουνού, όπου εκλέχτηκε και βουλευτής. Κατά τη διάρκεια της δημαρχίας του κατασκευάστηκε το Αεροδρόμιο του Αράξου. Επίσης κατά την τελευταία θητεία του καταργούνται οι προνομιακές συμβάσεις και έτσι το εργοστάσιο ρεύματος του Γλαύκου υπάγεται στην ΔΕΗ, η οποία ιδρύεται τότε σαν ενιαίος φορέας. Επίσης επισπεύστηκαν και εργασίες αποπεράτωσης του ναού του Αγίου Ανδρέα. Το 1959 παραιτήθηκε για λόγους υγείας και πέθανε στις 26 Μαρτίου 1960. Στη μνήμη του ένας δρόμος της πόλης έχει πάρει το όνομά του.
Στην κατοχή της οικογένειάς του βρισκόταν, μέχρι και το 1960, ο διώροφος πέτρινος πύργος του 17ου αιώνα[1], γνωστός με την ονομασία "Πύργος των Ρούφων", σε ένα λόφο πάνω από περιοχή Ρωμανός στους πρόποδες του Παναχαϊκού.
Βιβλιογραφία - Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νίκος Ε. Πολίτης, Το καρναβάλι της Πάτρας, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1987
- Πέτρος Ψωμάς, Δήμαρχοι Πατρέων 1836-2006, Εκδόσεις "Το Δόντι", Πάτρα 2007 ISBN 978-960-88046-2-3
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Πύργος Ρούφου». www.kastra.eu. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2021.
| ||||||||||||||||||||||||||