Βένια Μπεχράκη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βένια Μπεχράκη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση20  Μαΐου 1974
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΑνωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών[2]
Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
φωτογράφος[1]

Η  Βένια Μπεχράκη (Αθήνα, 1974) είναι εικαστικός καλλιτέχνης η οποία ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στη Νέα Υόρκη.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 20 Μαΐου του 1974 στην Αθήνα, και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον Δημήτρη Μυταρά. Το 2000 κέρδισε Υποτροφία από το Ίδρυμα Ωνάση και συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (MFA-Master in Fine Arts) στην φωτογραφία και στη βιντεοτέχνη, με καθηγητές τους Peter Campus, Jack Risley, Sigrid Haackenberg κ.α. Το 2001, έλαβε δωρεά από το Ίδρυμα Γεροντέλη και το 2001 κέρδισε το βραβείο Τζακ Γκούντμαν για την Τέχνη & Τεχνολογία.

Η Βένια Μπεχράκη έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: το "Strange Weathers", στη Melenia Art Gallery, Βουκουρέστι (2009), το "Urban Dwellings", στη Γκαλερί Ζήνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη (2008), το "Within-Without", στη Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα (2006), το Real Art Ways, στο Κονέκτικατ, το οποίο χορηγήθηκε από το Εθνικό Κληροδότημα για τις Τέχνες (2003).

Έχει εκθέσει έργα της διεθνώς σε σημαντικές διεθνείς ομαδικές εκθέσεις, όπως: "OpenXII" Lido Βενετία (2009), "Πρόσωπο με Πρόσωπα (Faces to Faces)", 2η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (2009),[3] ''Art Athina 2009'', γκαλερί Ζήνα Αθανασιάδου & Gallery Basia Embiricos, Αθήνα [4], “The Water” (2008) Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, “Material Links”, Τεχνόπολις, Αθήνα και Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Σαγκάη, “Environment-Action 08”, Βίλα Καζούλη, Αθήνα, “Art Photo Expo Miami”, ZONE D και Galerie Basia Embiricos, Miami Art Basel, Μαϊάμι, “ART ATHINA 2008”, Γκαλερί Ζήνα Αθανασιάδου, HELEXPO, Αθήνα, “Heterotopias” (επιμέλεια: Συραγώ Τσιάρα), 1η Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης (2007), "Το Χρονικό του Παραλόγου" (επιμέλεια: Μπία Παπαδοπούλου), Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (2007), το "Bodyconnections", το La Maison de la Photographie, Τασκένδη (2007), κ.α.

Καλλιτεχνική πρακτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπεχράκη είναι φωτογράφος, ζωγράφος και video artist. Τα έργα της βασίζονται στην τέχνη της performance και η ίδια διερευνά θέματα που αφορούν το φύλο, την ταυτότητα, το ιδιωτικό και το δημόσιο. Γνωστή κυρίως για τις αυτοπροσωπογραφίες της μέσω φωτογραφιών, όπου η ίδια η καλλιτέχνιδα πρωταγωνιστεί σε φανταστικά σενάρια και εκτελεί δημοσίως ιδιωτικές τελετές και παρουσιάζει παραδοσιακούς γυναικείους ρόλους -συχνά με υπερβολική μορφή. Στη σειρά “Within-Without” και “Strange Weathers” σκηνοθετεί παράδοξες σκηνές σε δημόσιους χώρους, οι οποίες αντιτίθενται σε στερεοτυπικές εικόνες που προκύπτουν από τη διαφήμιση, τις ταινίες και την παράδοση της εικαστικής τέχνης και θέτει σε αμφισβήτηση τη θηλυκή ταυτότητα με ένα χιουμοριστικό τρόπο.[εκκρεμεί παραπομπή]

Ταυτόχρονα ο συγγραφέας της εικόνας και το αντικείμενο της εξέτασης, δημιουργούν έναν ειρωνικό σχολιασμό ορισμένων καταναλωτών και εγχώριων προτύπων συμπεριφοράς. Χρησιμοποιεί τη φωτογραφία για να κατασκευάσει φανταστικά, και κατά καιρούς, σουρεαλιστικά, περιβάλλοντα που κάνουν αναφορά στην καθημερινή ζωή. Εικόνες που με την πρώτη ματιά φαίνεται να τεκμηριώνουν μια εγκόσμια πραγματικότητα, κεντράροντας στη φιγούρα μιας γυναίκας – την ίδια την καλλιτέχνη – προκαλώντας συμβατικούς περιορισμούς και κοινωνικά ταμπού. Ακολουθώντας τα βήματα των performer γυναικών καλλιτεχνών της δεκαετίας του 1980, που με συνέπεια εξερευνούν τα όρια ανάμεσα στις διαφορετικές εκφάνσεις της μαζικής κουλτούρας στην τέχνη και της ζώσας εμπειρίας, η Μπεχράκη ερευνά σε όλη την εργασία της, ζητήματα φύλου και ταυτότητας, τη σχέση μεταξύ δημόσιου κι ιδιωτικού, τον πραγματικό και φανταστικό χώρο.

Κινούμενη μεταξύ της τέχνης της performance, της φωτογραφίας στην απελευθερωμένη μορφή της, της σύνθεσης της κλασικής ζωγραφικής και της κινηματογραφικής αναπαράστασης της πραγματικότητας, η Μπεχράκη δημιουργεί εικόνες συγχώνευσης θεατρικών παραστάσεων (tableaux-vivants) σε μορφή ντοκιμαντέρ, εξερευνώντας την λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αυτοβιογραφία και το μυθιστόρημα.[εκκρεμεί παραπομπή]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Photographers’ Identities Catalog. 389832. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2020.
  2. 2,0 2,1 www.zoumboulakis.gr/artists/bechraki-venia/. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2020.
  3. «Venia Behrakis @ Biennial of Thessaloniki». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2018. 
  4. «Venia Behrakis @ Art Athina 2009». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2018. 

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]