Αρσένιος Μενεξές

Ο Αρσένιος Μενεξές ήταν Έλληνας ιερέας, ο οποίος έδρασε υπέρ των Μικρασιατών κατά τον πρώτο διωγμό του 1917 και κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Γεννήθηκε στη Δοβίστα (Εμμανουηλ Παππας) της Μακεδονίας. Διετέλεσε πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Κυδωνιών Μικράς Ασίας και συνεργάτης του αγίου Γρηγορίου Ωρολογά, Μητροπολίτη Κυδωνιών. Συμμετείχε μάλιστα μαζί με τον Μητροπολίτη και στην έκδοση της ελληνικής εφημερίδα Κήρυξ Κυδωνιών. Η Μητρόπολη Κυδωνιών είχε ως έδρα το Αϊβαλί (Κυδωνίες) της Μικράς Ασίας.

Στις 15 Μαρτίου 1917 εισέβαλε ο τουρκικός στρατός στην πόλη των Κυδωνίων και συγκέντρωσε με τη βία όλους τους άνδρες άνω των 15 ετών με εντολή του Ταλαάτ πασά. Μερικά ορφανά παιδιά έμειναν να περιφέρονται στην πόλη. Καθώς ο Μητροπολίτης ήταν φυλακισμένος από τους Τούρκους, τη μέριμνα για τα 36 παιδιά - που ήταν από 6 μηνών έως 12 ετών - ανέλαβε ο πατήρ Αρσένιος. Όταν ο τούρκος αξιωματικός διέταξε να τα πάρει στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας ο πατήρ Αρσένιος δεν τα εγκατέλειψε και περπάτησε μαζί τους την υποχρεωτική πορεία 35 ημερών μέχρι την πόλη Μπιλετζίκ της Βιθυνίας. Εκεί υποχρεώθηκαν από τους Τούρκους να μείνουν επί 22 μήνες σε στάβλο. Εκεί ο Αρσένιος έθρεψε με πολλούς κόπους τα παιδιά, από τα οποία επέζησαν τα 22 από τις κακουχίες και τις ασθένειες. Τα 22 παιδιά από την εξορία επέστρεψαν με μέριμνα και συνοδεία του Αρσενίου και εγκαταστάθηκαν και πάλι στο ελληνικό ίδρυμα του ορφανοτροφείου Κυδωνιών.

Για την ανθρωπιστική του δράση αλλά και τις ενέργειές του για την πρόληψη νέων σφαγών τιμήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία με τον αργυρούν σταυρό των ιπποτών του τάγματος του Σωτήρος.

Ο Αρσένιος Μενεξές συνόδευσε όσους Μικρασιάτες ξέφυγαν από τις σφαγές έως τη Λέσβο και απεβίωσε το επόμενο έτος, τον Οκτώβριο του 1923, στο Προσφυγικό Νοσοκομείο Μυτιλήνης. Ετάφη με μέριμνα της Επιτροπής Προσφύγων Κυδωνιών-Μοσχονησίων.

Στη μνήμη του υπάρχει οδός που φέρει το όνομά του στη Μυτιλήνη, όπου πολλοί Μικρασιάτες από το Αϊβαλί εγκαταστάθηκαν μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.