Αντώνιος Κ. Σταυρόπουλος
| Αντώνιος Κ. Σταυρόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αντώνιος Κ. Σταυρόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1906 Λάρισα |
| Θάνατος | 25 Νοεμβρίου 1985 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δικηγόρος πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Νομάρχης Τρικάλων Νομάρχης Κιλκίς Νομάρχης Βοιωτίας |
Ο Αντώνιος Σταυρόπουλος (Λάρισα, 1906 - Αθήνα, 25 Νοεμβρίου 1985) αφού έφασε στόν βαθμό του Διευθυντή Υπουργείου, στην συνέχεια επελέγη και θήτευσε ως νομάρχης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1906, γιος του Κωνσταντίνου Σταυρόπουλου και της Ελένης Ντινούλη. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο.[1] Από το 1927 ως το 1956 σταδιοδρόμησε στο Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας.[1] Στη συνέχεια σταδιοδρόμησε ως νομάρχης. Διορίστηκε αρχικά Νομάρχης Κιλκίς στις 10 Φεβρουαρίου 1956 και υπηρέτησε στο νομό ως τις 22 Ιανουαρίου 1958.[2] Έπειτα μετατέθηκε στα Τρίκαλα από το 1958 ως το 1961 και τέλος στη Βοιωτία από το 1961 ως το 1965. Τον Φεβρουάριο του 1965 υπέβαλε παραίτηση από την υπηρεσία, κάνοντας χρήση του νόμου περί εθελουσίας εξόδου.[3]
Τιμήθηκε με το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Φοίνικα.[1] Συνέγραψε τις μελέτες: "Περί αποκεντρώσεως" και "Περί κοινωνικής αναπτύξεως".[1]
Ήταν παντρεμένος με την Μαρίνα Στράγγα, δισεγγονή εκ μητρός του πυρπολητή Καραβόγιαννου (ιωάννη Θεοφιλόπουλου) και απέκτησαν 2 γιους, τον Κωστή,δικηγόρο και τον Γιάννη καταξιωμένο μουσικό.[4] Από τον Κωστή απέκτησε τον εγγονό του Αντώνη, σήμερα καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Leeds Beckett, ο οποίος έχει τρία τέκνα, τον Θησέα, την Νέδα.και τον Ωρίωνα.
Πέθανε σε ηλικία 79 ετών στην Αθήνα και κηδεύτηκε από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 26 Νοεμβρίου 1985.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ελληνικόν Who is Who 1965, σελ. 566.
- ↑ Ήταν κάποτε η Νομαρχία Κιλκίς[νεκρός σύνδεσμος] eidiseis.gr, 6-1-2011, ανάκτηση 3-5-2017.
- ↑ Εννέα νομάρχαι υπέβαλον παραιτήσεις βάσει του νόμου περί εθελουσίας εξόδου, Ελευθερία, φύλλο 17-2-1965, σελ. 3.
- ↑ 4,0 4,1 Τα Νέα, Κοινωνικά, 26-11-1985, σελ. 40.