Ανδρέας Λευθεριώτης
| Ανδρέας Λευθεριώτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ανδρέας Λευθεριώτης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1879 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός μηχανικός |
Ο Ανδρέας Γεωργίου Λευθεριώτης ή Λευτεριώτης (γενν. Αθήνα 1879) ήταν διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. (1902) και Εργολήπτης Δημοσίων Έργων Δ΄ Τάξεως.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1879 και αποφοίτησε το 1902 από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Από το 1902 ως το 1903 διετέλεσε Μηχανικός Επιβλέψεως στο Τεχνικό Γραφείο Ευγενίου Τρουμ, Εργολήπτη Δημοσίων και Ιδιωτικών Έργων. Από το 1903 ως το 1909 διετέλεσε Μηχανικός Τοπογραφήσεως στην Επιτροπή Υδραυλικών Έργων Θεσσαλίας, εντεταλμένος από τον Α. Σίμπερ. Από το 1909 ως το 1910 διετέλεσε Μηχανικός στην Υπηρεσία Δημοσίων Έργων της Κρητικής Πολιτείας με περιοχή ευθύνης το Νομό Λασιθίου όπου συνέταξε μελέτες για το οδικό δίκτυο. Το 1911 επέστρεψε στην Επιτροπή Υδραυλικών Έργων Θεσσαλίας εντεταλμένος εκ νέου από τον Α. Σίμπερ. Από το 1911 ως το 1914 εργάσθηκε ως Μηχανικός στη Λιμενική Επιτροπή Πειραιώς και ασχολήθηκε με τα τεχνικά έργα επεκτάσεως των κρηπιδωμάτων του Λιμένα, των μονίμων δεξαμενών επισκευής πλοίων της Ακτής Βασιλειάδου, τα τεχνικά έργα ισοπεδώσεως υφάλου μέσα στη λεκάνη του Λιμένα Πειραιώς. Το 1914 συνέστησε την Τεχνική Εταιρεία Σακελλαρόπουλος - Λευθεριώτης δια της οποίας κατασκεύασε δημόσια τεχνικά έργα όπως οι πρώτες γέφυρες από οπλισμένο σκυρόδεμα στην Οδό Ηγουμενίτσας - Ιωαννίνων εγκρίσει του Υπουργείου Συγκοινωνίας. Το 1917 διετέλεσε Νομομηχανικός Λέσβου.
Μετά από την πυρκαγιά του 1917 μετατέθηκε ως Μηχανικός στο Γραφείο Σχεδίου Πόλεως Θεσσαλονίκης με διευθυντή τον Δημήτριο Λαμπαδάριο. Παράλληλα το 1919 διετέλεσε και Πρόεδρος της Επιτροπής Ανοικοδομήσεως Ανατολικής Μακεδονίας. Το 1920 διετέλεσε Επιθεωρητής Δημοσίων Έργων στην ΣΤ΄ Επιθεώρηση Δημοσίων Έργων η οποία είχε στις περιοχές ευθύνης της τον Νομό Θεσσαλονίκης και τον Νομό Πέλλης. Το 1921 τιμήθηκε με τον Σταυρό του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος. Το 1923 συνέστησε δικό του τεχνικό γραφείο και αναλάμβανε τεχνικά έργα σε διάφορες περιοχές στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και αλλού ως το 1928. Στα έργα του γραφείου περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων και η κατασκευή του Αλευρομύλου Βαλτσάνη. Από το 1928 ως το 1934 διετέλεσε Μηχανικός Περιφερείας Βορείου Ελλάδος της Α.Ο.Ε. Προμηθεύς [1], με αντικείμενο την γενική εποπτεία των Γραφείων Τομεαρχών Μηχανικών της 1ης Περιφερείας Δημοσίων Έργων η οποία είχε υπό την ευθύνη της τους Εργολήπτες που είχαν αναλάβει την κατασκευή διαφόρων τμημάτων του οδικού δικτύου της περιοχής. Το 1934 συνέστησε την Ανώνυμη Τεχνική Εταιρεία Ανδρέας Γεωργίου Λευθεριώτης και ανέλαβε ως Εργολήπτης την κατασκευή της Οδού Καβάλας - Δράμας για λογαριασμό της Α.Ο.Ε. Προμηθεύς και τη Γέφυρα Δοξάτου. Επίσης, κατασκεύασε και πολλά ιδιωτικά έργα ως το 1941 οπότε λόγω της Κατοχής Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων εγκατέλειψε στην Θεσσαλονίκη όλη την περιουσία της Εταιρείας του η οποία ήταν περί τις 4.500 λίρες, διάφορα μηχανήματα και εργαλεία, μία γραμμή ντεκωβίλ μήκους 4.000 μέτρων και διάφορα άλλα εργαλεία.
,_%CE%9C%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BF%CF%85_4,_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7.jpg)
Μετά την Κατοχή, την περίοδο 1944-1945 διετέλεσε Προϊστάμενος της Διευθύνσεως Τεχνικών Υπηρεσιών του Θεραπευτηρίου Ευαγγελισμός. Το 1945 συνέστησε νέο τεχνικό γραφείο δια του οποίου κατασκεύασε μέχρι το 1948 νέα κρηπιδώματα στον Λιμένα Πειραιώς, επειδή τα παλιά τα είχε ανατινάξει ο εχθρός. Κατασκεύασε ακόμη τον οικισμό Κάτω Κλειτορίας και το υδραγωγείο του μήκους 6.000 μέτρων. Επίσης, επεξέτεινε το Λαϊκό Νοσοκομείο. Το 1949 συνέστησε την Ανώνυμη Τεχνική Εταιρεία Ευκλείδης και διετέλεσε Γενικός Διευθυντής της μέχρι που κατελήφθη από το όριον ηλικίας το 1952 και τότε απεσύρθη.
Έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οικοδομή Κατρακούρα, Έτος Κατασκευής 1924, Μοργκεντάου 4, Θεσσαλονίκη
Η oικοδομή Κατρακούρα κατασκευάστηκε αρχικά ως μέγαρο κατοικιών, ενώ στη συνέχεια φιλοξένησε για μεγάλο χρονικό διάστημα την Κλινική Κατρακούρα και αργότερα φροντιστηριακή επιχείρηση. Το κτήριο που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τον Λευκό Πύργο και την παλιά παραλία θα μετατραπεί σε boutique hotel.[2][3][4]
- Οικοδομή Θ. Τσιώμη (σε συνεργασία με τον Α. Γρεκό), Έτος Κατασκευής 1924-25, Οδός Παύλου Μελά 26, Θεσσαλονίκη[2].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Μηχανικοί Τεχνικού Επιμελητηρίου». engineers.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Κολώνας Βασίλης (2012). Θεσσαλονίκη 1912-2012. Η Αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. UNIVERSITY STUDIO PRESS.
- ↑ «ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΚΑΤΡΑΚΟΥΡΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 30 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Βοutique hotel στο διατηρητέο της Μορκεντάου 4». GRTimes.gr. 9 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2020.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νικόλαος Κιτσίκης, ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΕΤΗΡΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Τόμος Β΄: ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑΙ ΑΡΧΑΙ ΤΟΥ Τ.Ε.Ε. – ΜΗΤΡΩΟΝ ΜΕΛΩΝ Τ.Ε.Ε. - ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ – ΤΕΧΝΙΚΑΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑΙ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ, Αθήναι 1934.
- Περιοδικόν «ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ», ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ (Τόμος ΙΙ: ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ), σελ. 56, Λήμμα: ΛΕΥΘΕΡΙΩΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ του Γεωργίου.