Ανδρέας Κορδέλλας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανδρέας Κορδέλλας
Ο Ανδρέας Κορδέλλας στο περιοδικό Ποικίλη Στοά του 1888
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ανδρέας Κορδέλλας (Ελληνικά)
Γέννηση30  Νοεμβρίου 1836
Σμύρνη
Θάνατος1909
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμεταλλειολόγος μηχανικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ανδρέας Κορδέλλας (1836 - 1909) ήταν Έλληνας μεταλλειολόγος. Υπήρξε ο εμπνευστής της αναγγένησης του Νεότερου βιομηχανικού Λαυρίου και για πολλά χρόνια στέλεχος των μεταλλουργικών εταιρειών του Λαυρίου.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας στις 30 Νοεμβρίου του 1836[1]. Η οικογένεια Κορδέλλα έλκει την καταγωγή της από τα Αμπελάκια της Θεσσαλίας και η μητέρα του Στυλιανή από τη Σμύρνη. Ο πατέρας του Ιωάννης (Χαδούλης) εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη ως αντιπρόσωπος του εξ Αμπελακίων εμπορικού οίκου των Κορδέλλα. Τα πρώτα μαθητικά του χρόνια τα φοίτησε στην ιδιωτική σχολή των Ροδέ, Θωμά Τιμογένους, Ισηγόνη και στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης. Στην εν λόγω Σχολή κατά το διάστημα 1848-1849 είχε δασκάλους, τους Γεράσιμο Ζωχιό, Δ. Μαυροκορδάτο, Νικόλαο Αρώνη. Μετά το θάνατο του πατέρα το 1849 ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του και παράλληλα ασχολήθηκε με διάφορες εμπορικές υποθέσεις του πατέρα του με τους εμπορικούς οίκους Οϋλιχ και Χατζή Κωστή, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1851, όταν και αποφάσισε να μεταβεί στη Γερμανία για την τελειοποίηση των σπουδών του. Στις 10/22 Σεπτεμβρίου 1851 αναχώρησε ατμοπλοοικώς για Τεργέστη με τελικό προορισμό τοΤσιτάου (Zittau) της Σαξωνίας. Μετά από πολλές στάσεις και επισκέψεις σε συγγενικά και φιλικά πρόσωπα της οικογενείας έφτασε στον προορισμό του. Στις 22 Απριλίου του 1852 γράφτηκε στη Βασιλική Βιομηχανική Σχολή του Τσιτάου της Σαξονίας από την οποία αποφοίτησε μετά από τριετή φοίτηση στις 7 Απριλίου του 1855.

και στη μεταλλειολογική σχολή της Ακαδημίας του Φράιμπεργκ (1855 - 1858).[2] Μετά τις σπουδές του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σύντομα αντιλήφθηκε τις δυνατότητες κέρδους που συνεπαγόταν η εκμετάλλευση των μεταλλείων του Λαυρίου δημοσιεύοντας μια σχετική έκθεση, η οποία προκάλεσε τον ενδιαφέρον του επιχειρηματία Ιωάννη Βαπτιστή Σερπιέρη, ο οποίος το 1864 ίδρυση τη Μεταλλουργική Εταιρεία Λαυρίου, στην οποίο ο Κορδέλλας τοποθετήθηκε διευθυντής παραγωγής.[2] Το 1887 ανέλαβε τη διεύθυνση της εταιρείας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1891.

Παράλληλα με τις επαγγελματικές του δραστηριότητες ασχολήθηκε ενεργά με την οργάνωση του συνδικαλιστικού οργάνου των μηχανικών και τη διδασκαλία. Υπήρξε συντάκτης του νόμου «περί Ορυχείων και Μεταλλείων», ιδρυτικό μέλος του Πολυτεχνικού Συλλόγου, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος, μέλος της Επιτροπής Εμψυχώσεως της Εθνικής Βιομήχανος, μέλος της επιτροπής διοίκησης ("εφορία") του Πολυτεχνείου (1879) και καθηγητής στην έδρα Ορυκτολογίας και Γεωλογίας στη Σχολή Ευελπίδων.[2][3]

Είχε τιμηθεί με το Παράσημο των Ταξιαρχών του Τάγματος του Ρόδου της Αυτής Μεγαλειότητος του Αυτοκράτορος της Βραζιλίας (1884), με τον Αργυρό Σταυρός των Ιπποτών του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος (1878) και με τον Χρυσό Σταυρό των Ιπποτών του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος (1906).[3] Το αρχείο του φυλάσσεται στην Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών της Αθήνας.[3]

Απεβίωσε στην Αθήνα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Κωνστ. Αντ. Βοβολίνης, επιμ. / Σπύρος Αντ. Βοβολίνης, (1958). Μέγα Ελληνικόν Βιογραφικόν Λεξικόν. Αθήναι: Βιομηχανική Επιθεώρησις. σελ. 44-66. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, 70 χρόνια Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργών, Ιστορική αναδρομή και προοπτικές, σελ. 8
  3. 3,0 3,1 3,2 Αρχείο Κορδέλλα, από την ιστοσελίδα της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών της Αθήνας