Ανδρέας Ιωάννου
| Ανδρέας Ιωάννου | |
|---|---|
| Νομάρχης Σάμου | |
| Περίοδος 1954 – 1955 | |
| Νομάρχης Ευβοίας | |
| Περίοδος 1955 – 1960 | |
| Νομάρχης Δωδεκανήσου | |
| Περίοδος 1960 – 1964 | |
| Νομάρχης Αργολίδας | |
| Περίοδος 1964 – 1967 | |
| Νομάρχης Ζακύνθου | |
| Περίοδος 1967 – 1969 | |
| Νομάρχης Τρικάλων | |
| Περίοδος 1969 – 1971 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1918, Πάφος |
| Θάνατος | 2 Αυγούστου 1972 (54 ετών) Αθήνα |
| Εθνότητα | ελληνική |
| Υπηκοότητα | Κύπρος |
| Επάγγελμα | νομικός, λογοτέχνης |
Ο Ανδρέας Ιωάννου του Σπυρίδωνος (1918-1972) ήταν Έλληνας νομικός, λογοτέχνης, μελετητής της νεοελληνικής ζωγραφικής, αγιογράφος, μεταφραστής και πολιτικός. Υπηρέτησε επί μακρόν ως νομάρχης και από το 1971 ως το θάνατό του, ήταν διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτα χρόνια και σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Πάφο της Κύπρου το 1918. Εγκαταστάθηκε πολύ νωρίς στην Ελλάδα, όπου σπούδασε νομικά (Πανεπιστήμιο Αθηνών), εργάστηκε στα υπουργεία Δικαιοσύνης και Συντονισμού και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Εκτός από την Αθήνα, σπούδασε στο Λονδίνο και με υποτροφία στις ΗΠΑ, ειδικευόμενος σε θέματα διοίκησης. Ανακηρύχθηκε σε διδάκτορα του Πανεπιστημίου του Σικάγου.[2]
Σταδιοδρομία ως νομάρχης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διορίστηκε αρχικά Νομάρχης Σάμου, έχοντας αριστεύσει στον διαγωνισμό των νομαρχών. Στη Σάμο υπηρέτησε από το 1954 ως το 1955. Από το 1955 ως το 1960 υπηρέτησε ως Νομάρχης Ευβοίας.[3]
Το 1960 ανέλαβε Νομάρχης Δωδεκανήσου, υπηρετώντας ως το 1964.[4] Κατά τη θητεία του στη Ρόδο εγκαινίασε τη Δημοτική Πινακοθήκη του νησιού (1964) και ίδρυσε τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου.[5]
Από το 1964 ως το 1967 διατέλεσε Νομάρχης Αργολίδας.
Από το 1967 ως τον Οκτώβριο του 1969 ήταν Νομάρχης Ζακύνθου. Κατά την εκεί νομαρχία του πρότεινε να κατασκευαστεί το μαυσωλείο του Διονύσιου Σολωμού και του Ανδρέα Κάλβου.[3]
Η σταδιοδρομία του ως νομάρχη τερματίστηκε στα Τρίκαλα, όπου υπηρέτησε από το 1969 ως το 1971.[3]
Διευθυντής Εθνικής Πινακοθήκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1971 ο Ιωάννου διαδέχθηκε τον Μαρίνο Καλλιγά ως διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης. Η θητεία του ήταν βραχύβια και διακόπηκε από τον αιφνίδιο θάνατό του από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη ενώ βρισκόταν σε ταξί στις 2 Αυγούστου 1972.[6] Ετάφη στο νεκροταφείο της Αγίας Παρασκευής στη Ζάκυνθο, όπως ήταν η επιθυμία του, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Ζακύνθου.[7]
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταξύ άλλων, ο Ιωάννου συνέγραψε ανθολογίες Κυπρίων και Ευβοέων ποιητών, πολλές μελέτες για θέματα τέχνης ("Αι βυζαντιναί τοιχογραφίαι της Ευβοίας", και το βιβλίο: "Η Ελληνική ζωγραφική του 19ου αιώνα".[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ο Ανδρέας Ιωάννου στη διεύθυνση της Εθνικής Πινακοθήκης Αρχειοθετήθηκε 2020-01-30 στο Wayback Machine., Δικτυακός τόπος Εθνικής Πινακοθήκης, ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2020.
- ↑ "Πέθανε χθες ο διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης", Ελεύθερος Κόσμος, φύλλο 3ης Αυγούστου 1972, σελ. 2.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Σωτήρης Λάμπρου, Ανδρέας Ιωάννου (1918-1972), Ευβοείς συγγραφείς και Ευβοέων Τέχνη.
- ↑ Το Ιστορικό της Δημοτικής Πινακοθήκης Ρόδου, άρθρο του Δρ. Νικολάου Τσ. Φρόνα, ιστοσελίδα Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη, ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2020.
- ↑ Κορίνα Φαρμακόρη, Διαμάντια της ελληνικής ζωγραφικής από μια συλλογή της Ρόδου στην Αθήνα www.lifo.gr, 10 Φεβρουαρίου 2019, ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2020.
- ↑ Μακεδονία, φύλλο 3ης Αυγούστου 1972, [efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=66655&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=AAiARdASVASMASZASFASJASaAAgARlAShASEASVASVASXASdAAi&CropPDF=0 σελ. 8] (μέσω ΕΒΕ)
- ↑ Ανδρέας Σπ. Ιωάννου, εφ. Η Αλήθεια, 13 Αυγούστου 1972, σελ. 1.
- ↑ Φωτόδεντρο, Στοιχεία για τον Ανδρέα Ιωάννου και φωτό γλυπτού με τον ίδιο.
|