Αμήντης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Αμήντης (Αρχ. ελλην. Ἀμήντης) ήταν αρχαίος Έλληνας χειρουργός, τον οποίο μνημονεύει ο Γαληνός ως επινοητή ορισμένων ιδιοφυών επιδέσεων.[1][2] Αποσπάσματα εργασιών ενός χειρουργού με το όνομα "Αμυνίας" (πιθανόν από παραφθορά του ονόματος αυτού να προέρχεται το όνομα "Αμήντης") υπάρχουν ακόμη στο χειρόγραφο του Νικήτα "Συλλογή χειρουργών συγγραφέων",[3] και ένα απόσπασμα διασώθηκε από τον Ορειβάσιο [4] στον τέταρτο τόμο της συλλογής του Άντζελο Μάι Classici Auctores e Vaticanis Codicibus.[5] Η περίοδος κατά την οποία έδρασε είναι άγνωστη, πλην του ότι θα πρέπει να έζησε κατά ή πριν τον 2ο αιώνα. Πιθανόν να είναι το ίδιο πρόσωπο που αναφέρεται στον Σχολιαστή του Θεοκρίτου, που καταδικάστηκε σε θάνατο από τον Πτολεμαίο Β' τον Φιλάδελφο περί το 264 π.Χ. για συνωμοσία κατά της ζωής του.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Galen, De Fasciis, c. 58, 61, 89, vol. xii. pp. 486, 487, 493, ed. Chart.
  2. Greenhill, William Alexander (1867). «Amentes». Στο: William Smith, επιμ. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. 1. Boston: Little, Brown and Company, σσ. 142. http://www.ancientlibrary.com/smith-bio/0151.html. 
  3. Johann Albert Fabricius, Bibliotheca Graeca vol. xii. p. 778, ed. vet.
  4. Oribasius, Coll. Medic. xlviii. 30
  5. Angelo Mai, Classici Auctores e Vaticanis Codicibusp. 99, Rom. 1831, 8vo
  6. Scholiast on Theocritus, Idylls xvii. 128