Αλεξάντρ Μπαζμπεούκ-Μελικιάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλεξάντρ Μπαζμπεούκ-Μελικιάν
Γέννηση12 Σεπτεμβρίου 1891
Τυφλίδα, Ρωσική Αυτοκρατορία
Θάνατος20 Ιουλίου 1966
Τυφλίδα, Σοβιετική Ένωση
ΚατοικίαΤιφλίδα
ΕθνικότηταΓεωργιανή, Αρμενική
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ρωσία
ΣπουδέςΑκαδημία Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης
Ιδιότηταζωγράφος[1][2][3]
ΣύζυγοςNecktar Bazhbeouk-Melikyan
ΤέκναLavinia Bazhbeuk-Melikyan, Vazgen Aleksandrovitsj Bazjbeoek-Melikjan και Zuleika Bazhbeuk-Melikyan
ΚίνημαΣυμβολισμός, φουτουρισμός
Είδος τέχνηςΚαλές τέχνες, Γραφικές Τέχνες, Γλυπτική, Αρχιτεκτονική
Καλλιτεχνικά ρεύματαΣυμβολισμός
ΒραβεύσειςΕπίτιμος Καλλιτέχνης της Γεωργιανής ΣΣΔ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλεξάντρ Μπαζμπεούκ-Μελικιάν (ρωσικά: Александр Александрович Бажбеук-Меликян‎‎ [Aleksándr Aleksándrovič Bažbeúk-Melikján] ή Бажбеук-Меликов [Bažbeúk-Mélikov], αρμενικά: Ալեքսանդր Բաժբեուկ-Մելիքյան‎‎ [Aleksandr Bažbeuk-Melikyan], γεωργιανά: ალექსანდრე ბაჟბეუქ-მელიქიანი [Aleksandre Bažbeuk-Melikiani] ή ბაჟბეუქ-მელიქოვი [Βažbeuk-Μelikovi], ήταν Σοβιετικός-Γεωργιανός καλλιτέχνης, γραφίστας και γλύπτης αρμενικής καταγωγής.[4]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1891 στην Τυφλίδα της Γεωργίας, η οποία αποτελούσε τότε τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.[5] Το 1903 ξεκίνησε τις σπουδές του στη Σχολή Τεχνών και Γλυπτικής της λεγόμενης Κοινωνίας του Καυκάσου για την Ενθάρρυνση των Καλών Τεχνών.[6] Εκεί γνωρίστηκε με τον επίσης ζωγράφο Λάντο Γκουντιασβίλι. Το 1910, ταξίδεψε στη Μόσχα για να καταρτιστεί στη ζωγραφική σε στούντιο του καλλιτέχνη Βασίλι Μέσκοφ. Το επόμενο έτος, εισήχθη στην Ακαδημία Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης.[7]

Μεταξύ των ετών 1922 ως 1929 ο Μπαζμπεούκ-Μελικιάν δίδαξε στο στούντιο του Μόσε Τίτζε και μετέπειτα δίδαξε στην Ακαδημία Τεχνών της Γεωργίας μέχρι το 1938.[8] Τη δεκαετία του 1920 συμμετείχε ενεργά στο καλλιτεχνικό στερέωμα της Τυφλίδας και ήρθε σε συνεργασία με φουτουριστές, όπως ο ποιητής Καρά-Ντάρβις, και ζωγράφους, όπως ο Δαβίδ Κακαμπάτζε.[9]

Το 1935 έγινε φίλος με τους εθνικιστές ποιητές Γεγκίσε Τσάρεντς και Τιτιάν Ταμπίτζε, κάτι που έφθασε στην αντίληψη της Σοβιετικής Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων. Όταν, το 1937, η εφημερίδα Αυγή της Ανατολής δημοσίευσε ένα άρθρο ονομάζοντας τον Μπαζμπεούκ-Μελικιάν εχθρό του λαού, εκδιώχθηκε από την Ένωση Καλλιτεχνών της Γεωργίας. Ο Τσάρεντς και ο Ταμπίτζε εκτελέστηκαν την ίδια χρονιά, ενώ ο Μπαζμπεούκ-Μελικιάν ζούσε με το φόβο της σύλληψης. Ωστόσο, όταν υποστήριξε με έργο του του Δημοκρατικούς του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, η φήμη του αποκαταστάθηκε.[10]

Το 1961 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Καλλιτέχνη της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γεωργίας. Η οικογένειά του υποστήριξε ότι ζωγράφισε πάνω από δύο χιλιάδες καμβάδες, ωστόσο φαίνεται να κράτησε από αυτούς περίπου εκατό. Δεδομένης της τελειομανίας του, κάθε φορά που δημιουργούσε ένα νέο έργο, κατέστρεφε όποιο παλιό δεν πληρούσε τα αδιάλλακτα πρότυπά του. Όταν η κόρη του Λαβίνια δημιούργησε έναν κατάλογο των έργων του το 1936, υπήρχαν 110 τεμάχια από αυτά. Το 1966, μετά το θάνατό του, υπήρχαν μόνο 110 έργα.[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/144933. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  2. (Aρμενικά) Αρμένικη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. Armenian Encyclopedia Publishing House. 1974.
  3. «Ով ով է. հայեր» (Aρμενικά) Armenian Encyclopedia Publishing House. Γερεβάν. 2005.
  4. http://www.panorama.am/en/news/2017/01/12/Alexander-Bazhbeuk-Melikyan/1707276
  5. https://www.artfira.com//site/en/artist/1323bc6edc00a2e129eb2aa604e0fbd4[νεκρός σύνδεσμος]
  6. Рубен Григорьевич Дрампян (1971). Бажбеук-Меликян (στα Ρωσικά). Сов. художник. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2012. 
  7. http://www.arts-museum.ru/events/archive/2016/avant_garde/?lang=en
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2017. 
  9. «Alexander Bazhbeuk-Melikov». Modernism.ge. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2012. 
  10. 10,0 10,1 «Александр Бажбеук-Меликов» (στα Ρωσικά). Yerevan.ru. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2012.