Όπλο μαζικής καταστροφής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Όπλα μαζικής καταστροφής (ΟΜΚ) είναι όπλα τα οποία έχουν την ικανότητα να προκαλέσουν θάνατο και καταστροφή σε μια τόσο μεγάλη κλίμακα και χωρίς καμία διάκριση που μόνο η ύπαρξη αυτών στα χέρια εχθρικής δύναμης θεωρείται θανάσιμος κίνδυνος. Στην μοντέρνα εποχή τα όπλα μαζικής καταστροφής είναι είτε πυρηνικά, είτε βιολογικά, είτε χημικά.[1]

Η διασπορά των Όπλων Μαζικής Καταστροφής (Πυρηνικών, Χημικών, Βιολογικών Όπλων), των φορέων τους, καθώς και των σχετικών τεχνολογιών, αποτελεί σήμερα μία από τις σοβαρότερες απειλές για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Η χρήση των Όπλων Μαζικής Καταστροφής (ΟΜΚ) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι πρεσβεύει το Διεθνές Δίκαιο και, ειδικότερα, το Ανθρωπιστικό Δίκαιο.[2]

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο όρος "Όπλα Μαζικής Καταστροφής" ορίστηκε επίσημα για πρώτη φορά το 1948 από την επιτροπή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Όπλα Μαζικής Καταστροφής είναι τα εκρηκτικά ατομικά όπλα, όπλα ραδιενεργού υλικού, θανατηφόρα χημικά και βιολογικά όπλα, καθώς και κάθε είδους όπλου που θα σχεδιαστεί στο μέλλον και θα έχει χαρακτηριστικά συγκρίσιμα με τα καταστρεπτικά αποτελέσματα που προκαλεί η ατομική βόμβα ή τα όπλα που αναφέρθηκαν προηγουμένως.[3]

Είδη Όπλων Μαζικής Καταστροφής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πυρηνικά Όπλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πυρηνικό όπλο είναι μια συσκευή που χρησιμοποιεί την σχάση των ατόμων για να δημιουργήσει μια τεράστια έκρηξη.

Πυρηνική δοκιμή βόμβας 100 κιλοτόνων το 1962

Μια συνθήκη-σταθμός στην ιστορία των πυρηνικών όπλων είναι η Συνθήκη μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων (NPT). Με τη συνθήκη δεσμεύτηκαν πέντε κράτη με πυρηνικά (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Σοβιετική Ένωση, Ηνωμένο Βασίλειο, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, Γαλλία) να προχωρήσουν σε πυρηνικό αφοπλισμό. Τέσσερις χώρες δεν έχουν επικυρώσει τη συνθήκη (Ινδία, Ισραήλ, Βόρεια Κορέα, Πακιστάν), ενώ η Βόρεια Κορέα την εγκατέλειψε.[3]

Ραδιολογικά Όπλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ραδιολογικά όπλα (ή αλλιώς Ραδιολογική Βόμβα) είναι όπλα τα οποία περιέχουν πολλές εκρηκτικές ουσίες μέσα μαζί και με κάποιο ραδιενεργό υλικό σε μικρή ποσότητα. Αυτά τα όπλα δεν προκαλούν τόσες πολλές απώλειες όπως τα άλλα ΟΜΚ αλλά έχουν μεγάλη έκρηξη και χρησιμοποιούνται κυρίως για σκοπούς ψυχολογικού πολέμου. Δεν υπάρχει καμία διεθνής συμφωνία που να ρυθμίζει τις χρήσεις και την παραγωγή τους.[3]

Χημικά Όπλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σύμβαση για τα Χημικά Όπλα αναγνωρίζει τα όπλα αυτά ως εξής: "... κάθε χημική ουσία, η οποία μέσω της χημικής της δράσης της στις διαδικασίες της ζωή, μπορεί να προκαλέσει θάνατο, προσωρινή ανικανότητα ή μόνιμη βλάβη σε ανθρώπους και ζώα". Ο ρυθμιστικός παράγοντας για τα όπλα αυτά είναι η Σύμβαση για την Απαγόρευση της Ανάπτυξης, Παραγωγής, Αποθήκευσης και Χρήσης Χημικών Όπλων και Καταστροφής τους. Ο σκοπός της συμφωνίας αυτής είναι να εξαλειφθούν τελείως τα χημικά όπλα από τα οπλοστάσια μεγάλων δυνάμεων. Τα Χημικά Όπλα είναι απεχθή από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Ιδίως μετά την χρήση τους στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλά πρωτόκολλα, όπως η Συνθήκη της Γενεύης περιορίζουν κατά πολύ την χρήση Χημικών Όπλων στα πεδία μαχών.[3]

Βιολογικά Όπλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιολογικά είναι τα όπλα που παρασκευάζονται για να προκαλέσουν ζημιά, μόνιμη ή προσωρινή, ή και θάνατο στους οργανισμούς στους οποίους τα χρησιμοποιούν μέσω βιολογικών (μικρόβια, τοξίνες, ασθένειες) παραγόντων. Στο πλαίσιο του Βιολογικού Πολέμου τα Βιολογικά Όπλα δεν χρησιμοποιούνται μόνο ενάντια στους στρατιώτες, αλλά και σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις προκειμένου αυτές να μην μπορούν να θρέψουν πληθυσμό. Η Συνθήκη της Γενεύης απαγορεύει την χρήση Βιολογικών Όπλων μεταξύ εθνών, αλλά δεν αποτρέπει την αποθήκευση και ανάπτυξη τους. Το 1972 έγινε μια νέα σύμβαση για τα βιολογικά όπλα, η Σύμβαση για τα Βιολογικά Όπλα η οποία τερμάτισε πολλά μυστικά προγράμματα κρατών που εώς τότε ανέπτυσσαν Βιολογικά Όπλα.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Weapon of mass destruction». Britannica. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. 
  2. «Αφοπλισμός - Όπλα Μαζικής Καταστροφής». Υπουργείο Εξωτερικών Ελλάδος. 26 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Βαγγέλης, Γεώργιος (2015). Τρομοκρατία και Όπλα Μαζικής Καταστροφής. Πειραιάς: Πανεπιστήμιο Πειραιώς. σελ. 45-102. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]