Άγιοι Κήρυκος και Ιουλίττα οι εξ Ικονίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άγιοι Κήρυκος και Ιουλίττα οι εξ Ικονίου
Κοίμηση305
Ταρσός Μικράς Ασίας
Τιμάται απόΑνατολική Ορθόδοξη Εκκλησία
Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εορτασμός15 Ιουλίου

Οι Άγιοι Κήρυκος και Ιουλίττα οι εξ Ικονίου είναι Μικρασιάτες χριστιανοί μάρτυρες και άγιοι του 3ου αι. που καταγόνταν από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Η μνήμη των αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης τιμάται στις 15 Ιουλίου.

Η Ιουλίττα με τον υιό της Κήρυκο έζησαν στα χρόνια του Διοκλητιανού και προκειμένου να αποφύγουν τους διωγμούς κατά των χριστιανών κατέφυγαν στην Ταρσό της Κιλικίας.

Ο ηγεμόνας Αλέξανδρος επιχείρησε να τους αναγκάσει να αρνηθούν την πίστη τους. Η Ιουλίττα όμως έμεινε σταθερή στην πίστη της και τιμωρήθηκε με αποκεφαλισμό, ενώ ο Κήρυκος, νήπιο τριών ετών, στην προσπάθεια του να υπερασπισθεί τη μητέρα του, πληγώθηκε θανάσιμα στην κεφαλή καθώς ο ηγεμόνας τον έριξε από τις σκάλες του ανακτόρου. Η μνήμη των δύο αγίων τιμάται στις 15 Ιουλίου.[1]

Οι άγιοι Ιουλίττα και Κήρυκος συγκαταλέγονται στους ιαματικούς αγίους και απεικονίζονται συχνά στη βυζαντινή ζωγραφική και ιδιαίτερα στη μνημειακή, ως μεμονωμένες μορφές ανάμεσα σε άλλους αγίους. Η λατρεία τους εξαπλώθηκε από τη Μικρά Ασία στα νησιά του Αιγαίου, στην Κρήτη, στην Κύπρο, στην Ιταλία κ.α. Αποτελούν πολιούχους 38 ιταλικών πόλεων όπως του Γκρέτζο (Ιταλία), ενώ από αυτές 5 πόλεις φέρουν το όνομα του αγίου Κηρύκου και μία της αγίας Ιουλίττης (Santa Giuletta στην Παβία). Ιδιαίτερα στην Καππαδοκία θεωρούνται προστάτες άγιοι και μεσολαβητές, γι' αυτό και συχνά απεικονίζονται κοντά στο ιερό των ναών.[2][3]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]