Άγδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Άγδος ονομαζόταν στην αρχαιότητα ένα πολύ βραχώδες βουνό της Φρυγίας στη Μικρά Ασία, που βρισκόταν κοντά στην πόλη Πεσσινούντα. Σύμφωνα με την παράδοση, που διασώζει ο Παυσανίας[1], στο βουνό αυτό βρισκόταν ο τάφος του Άττι. Ενάμιση αιώνα μετά τον Παυσανία, ο Χριστιανός απολογητής Αρνόβιος στο έργο του Κατά Εθνικών[2] γράφει ότι επάνω στον Άγδο γεννήθηκε η ερμαφρόδιτη θεότητα `Αγδιστις, η οποία ταυτιζόταν με την Κυβέλη (ονομασία που πιθανώς σήμαινε «Μητέρα των Βουνών»). Επιπλέον επάνω στον Άγδο, όπως αναφέρουν οι φρυγικές παραδόσεις, διασώθηκαν ύστερα από τον Κατακλυσμό ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα (και όχι πάνω σε βουνό της Ελλάδας ή στην Αίτνα, όπως γράφουν οι περισσότεροι αρχαίοι συγγραφείς).


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Παυσανίου Ελλάδος περιήγησις, Α΄ 45
  2. Αρνοβίου Adversus nationes, V, 5 κ.ε.

Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 1 (1972), σελίδα 264