Άμβλωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 08:04, 27 Οκτωβρίου 2017

‘’’Εκτρωση’’’ ή ‘’’άμβλωση’’’ είναι ο τερματισμός της εγκυμοσύνη με την αφαίρεση ενός ή περισσότερων έμβρυο από την μήτρα πριν γίνει το έμβρυο βιώσιμο έξω από την μήτρα. Πάντως υπάρχουν αρκετοί ορισμοι για την έκτρωση που αντανακλούν διαφορετικές πολιτιστικές, κοινωνικές ή επιστημονικές απόψεις. Όταν ο τερματισμός της κύησης γίνεται χωρίς πρόθεση ή πρόκληση, ονομάζεται ‘’’αποβολή’’’. Όταν ο τερματισμός γίνεται με πρόθεση και πρόκληση, λέγεται και τεχνιτή έκτρωση ή άμβλωση, αν και πολλές φορές η λεξη «τεχνιτή» παραλείπεται. Εάν ο τερματισμός της εγκυμοσύνης πραγματοποιηθεί όταν το έμβρυο μπορεί να επιβιώσει στο εξωτερικό περιβάλλον, ονομάζεται ‘’καθυστερημενος τερματισμός εγκυμοσύνης’’ ^[1]

Όταν επιτρέπεται από τον νόμο, η άμβλωση είναι μια από τις πιο ασφαλείς επεμβάσεις στην Ιατρική ^[2]^[3]

Σύγρονες μεθόδοι άμβλωσης είναι η χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων ή η χειρουργική επέμβαση.^[4] Το φάρμακο μιφεπριστόνη mifepristone σε συνδιασμό με προσταγλανδίνη φαίνεται να είναι εξίσου ασφαλές και αποτελεσματικό με την χειρουργική επέμβαση εάν χρησιμοποιηθεί κατά το πρώτο ή δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.^[4]^[5] Μέτρα αντισύλληψης, όπως το αντισυλληπτικό δισκύο και ενδοκολπικές συσκευές μπορούν να χρησιμοποιηθούν αμέσως μετά την άμβλωση. ^[5] Όταν η άμβωση πραγματοποιηθεί νόμιμα και με ασφάλεια, δεν αυξάνουν τον κ΄θνδυνο για ψυχιατρικά ή σωματικά προβλήματα/ασθένειες. ^[6] Αντιθέτως, όταν οι αμβλώσεις γίνονται από ανεκπαίδευτο προσωπικό, με επικίνδυνα μηχανηματα σε μη αποστειρωμένο περιβάλλον, προκαλούν σημαντικά ιατρικά προβλήματα. ^[6]^[7] Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά οι νόμιμες και ασφαλείς αμβλώσεις να είναι διαθέσιμες σε όλες τις γυναίκες στον κόσμο.^[8]

Ιστορικά η έκτρωση γινότανε χρησιμοποιόντας βότανα, αιχμηρά αντικείμενα, φυσική δύναμη (γροθιές) για να τραυματίσουν το έμβρυο. ^[9] Οι νόμοι για έκτρωση είναι διαφορετικοί ανάμεσα σε διαφορες χ΄ρως. Σε ορισμένες χώρες, η άμβλωση επιτρέπετια μόνο υπό προϋποθέσεις, πχ εάν το κύημα είναι προϊον βιασμού, εάν υπάρχουν ιατρικά προβλήματα στο έμβρυο, εάν απειλείται η υγεία της γυναίκας, κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες και αλλοι ^[10] Σε αρκετές χώρες υπάρχει έντονη συζήτηση για την ηθική της έκτρωσης^[11]^[12] Αυτοί που είναι εναντίον των εκτρώσεων συνήθως ισχυρίζονται πως το έμβρυο είναι άνθρωπος και άρα έχει δικαίωμα στην ζωη, ενώ όσοι είναι υπέρ της νόμιμότητας των εκτρώσεων συνήθως αναφέρουν το δικαιωμα της γυναίκας στην αυτονομία και να διαθέτει το σώμα της όπως θέλει. ^[13]^[14] ^[15]

Τύποι Άμβλωσης

Προκλητή Άμβλωση

Περίπου 205 εκατομύρια εγκυμοσύνες πραγματοποιούνται κάθε χρονο παγκόσμια. Περίπου το 1/3 είναι χωρίς προγραμματισμό και το 1/5 καταλήγουν σε προκλητή άμβλωση. ^[16]^[17] Most abortions result from unintended pregnancies.^[18]^[19]

Στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1-2% πραγματοποιούνται λόγω γενετικών προβλημάτων στο έμβρυο^[6]

Μια εγκυμοσύνη μπορεί να τερματιστεί με αρκετές μεθόδους. Η μέθοδος εξαρτάται από την εβδομάδα κύησης του εμβρύου.^[20]^[21] Επίσης, θέματα νομιμότητας, τοπικής διαθεσιμότητας και προτίμησης της γυναίκας μπορούν να επηρρεάσουν την μέθοδο που θα επιλεχθεί. Οι λόγοι για να επιλέξει κανείς την προκλητή έκτρωση συνήθως είναι θεραπευτικοί ή εκλεκτικοί. Μια κετρωση ονομάζεται θεραπευτική όταν πραγματοποιείται για να σωθεί η ζωή της γυναίκας ή για να μην επιδεινωθεί η υγείας της. Επισης ονομάζεται έτσι όταν το παιδί αναμένεται να έχει αυξημένη πιθανότητα για ιατρικά προβλήματα μετά τηνγέννα, όπως κάποιου είδους αναπηρία, ή επίσης για να μειωθει ο αριθμός των εμβρύων σε περίπτωση εγκυμοσύνης μεγάλου αριθμού κυημάτων. ^[22]^[23] Μια άμβλωση καλείται εκλεκτική ή εθελούσια/οικιοθελως εάνπραγματοποιείται μετά από επιθυμία της γυναίκας για μη ιατρικούς λόγους.^[23] Confusion sometimes arises over the term "elective" because "elective surgery" generally refers to all scheduled surgery, whether medically necessary or not.^[24]

Αποβολή

Πρότυπο:Main article Ο αυτόματος ή μη προκλητός τερματισμός της κύησης πριν την συμπλήρωση της 24ης εβδομάδας κυήσεως ονομάζεται αποβολή^[25]

Η εγκυμοσύνη η οποία τερματίζεται πριν την 37η εβδομάδα κυήσεως με την γέννηση ενός ζωντανού παιδιου ονομάζεται πρόωρος τοκετός ^[26] Εάν το έμβρυο πεθάνει εντός της μήτρας ή κατά την γέννηση, ονομάζεται ΧΧΧΧΧΧΧ ^[27] Μόνο το 30% με 50% των συλλήψεων επιβιώνουν το πρώτο τρίμηνο, ^[28] η μεγάλη πλειοψηφία εξ αυτών η γυναίκα δεν θα αντιληφθεί καν ότι είναι έγκυος. ^[23] and many pregnancies are lost before medical practitioners can detect an embryo.^[29] Between 15% and 30% of known pregnancies end in clinically apparent miscarriage, depending upon the age and health of the pregnant woman.^[30] 80% of these spontaneous abortions happen in the first trimester.^[31] Ο πιο συχνός λόγος για αποβολή το πρώτο τρίμηνο, είναι χρωματοσωματικές ανωμαλίες από το έμβρυο,^[23]^[32] accounting for at least 50% of sampled early pregnancy losses.^[33] ενώ άλλες αιτίες αποτελούν αγγειακή νόσος, σακχαρώδης διαβήτης, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, ορμονικά προβλήματα, μολύνσεις και ανωμαλίες της μήτρας. ^[32] Η μεγάλη ηλικία της μητέρας και το ιστορικό προηγούμενων αποβολών, είναι οι δυο παράγοντες που συνδέονται με μεγαλύτερο ρίσκο αποβολής.^[33]

Methods

Πρότυπο:Abortion methods

Φαρμακευτικές Μεθόδοι

Πρότυπο:Main article Οι φαρμακευτικές αμβλώσεις έγιναν διαθέσιμες την δεκαετία του 1970 όταν κυκλοφόρισαν ανάλογα προσταγλανδινών, και το αντιπρογεστερονικό φάρμακο μιφεπριστόνη μιφεπριστόνη (mifepristone ή RU-486) την δεκαετία του 1980.^[4]^[5]^[34]^[35]^[36] Στο πρώτο τρίμηνο, οι πιο συχνές ιατρικές συνταγές για άμβλωση χρησιμοποιούν μιφεπριστόνη σε συνδιασμό με ένα ανάλογο προσταγλανδίνης όπως η misoprostol ή η gemeprost) εώς την 9η εβδομάδα ή [[μεθοτρεξάτη σε συνδιασμό με ανάλογο προσταγλανδίνης εώς την 7η εβδομάδα κύησης ή ακόμη, ένα ανάλογο προσταγλανδίνής μόνο του.^[34] Οι συνδιασμοι Mifepristone–misoprostol δρουν ταχύτερα και είναι πιο αποτελεσματικοί σε μεγαλύτερες ηλικίες από ότι ο συνδιασμός μεθοτρεξάτη—misoprostol.^[35] This regime is effective in the second trimester.^[37] Medical abortion regiments involving mifepristone followed by misoprostol in the cheek between 24 and 48 hours later are effective when performed before 63 days' gestation.^[38]

Στις εκτρώσεις εως 7 εβδομάδες κύησης, η φαρμακευτική άμβλωση με συνδιασμό mifepristone–misoprostol είναι πολύ πιο ασφαλές από χειρουργικές αμβώσεις (αναρόφηση κενού)ιδίως όταν η χειρουργκική πρακτική δεν περιλαμβάνει λεπτομερη ανασκόπηση του αναρροφηθέντος ιστού. ^[39]

H χρήση mifepristone ακολουθούμενη μετά από 24–48 ώρες από misoprostol είναι κατά 98% αποτελεσματική εως την 9η εβδομάδα κύησης.^[40] Εάν η φαρμακευτική έκτρωση αποτυχει, η χειρουργική θεραπεία πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να ολοκληρωθεί η διαδικασία.^[41]

Οι αμβλώσεις πριν την 9η εβδομάδα είναι η πλειοψηφια των αμβλώσεων στην Βρετανία,^[42]^[43] Γαλλία,^[44] Ελβετία,^[45] και σκανδιναβικές χωρες.^[46] Στις ΗΠΑ, το ποσοστό των αμβλώσεων πριν την 9η εβδομάδα είναι αρκετά μικρότερο.^[47]^[48]

Φαρμακευτική άμβλωση η οποία χρησιμοποιεί συνδιασμό Medical mifepristone με ανάλογο προσταγλανδίνης prostaglandin analog είναι ανάμεσα στις πιο συχνές μεθόδους άμβλωσης το δεύτερο τρίμηνο στον Καναδά, στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, στην Κίνα και Ινδία ^[36] Σε αντίθεση, στις ΗΠΑ, το 95% των εκτρώσεων γίνονται χειρουργικα με διαστολή και αναρρόφηση. ^[49]

Χειρουργκική

Μέχρι την 15η εβδομάδα, η αναρρόφηση είναι η πιο συχνή χειρουργική μέθοδος για έκτρωση.^[50]

H διαστολή τραχήλου και απόξεση ενδομητρίου (ή απλά απόξεση) αποτελεί την δεύτερη πιο συχνή μέθοδο χειρουργικής έκτροσης και αποτελεί συνηθισμένη γυναικολογική επέμβαση που πραγματοποιείται και για άλλους λόγους πέραν της άμβλωσης όπως εξέταση για πιθανή κακοήθεια, διερεύνυση αυξημένης εμμηνόρροιας και άλλα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά την συγκεκριμένη μέθοδο, όταν η αναρρόφηση δεν είναι διαθέσιμη.^[51] Από την 15η εβδομάδα εως την 26ή, άλλες χειρουργικές τεχνικές χρησιμοποιουνται κατά τις οποίες πάλι ενέχουν διαστολή του τραχήλου και αφαίρεση του εμβρύου και άλλων ιστών χρησιμοποιόντας χειρουργικά εργαλεία και αναρροφηση

Κατά το τρίτο τρίμηνο, η άμβλωση μπορεί προκληθεί χειρουργικά είτε με διαστολή του κόλπου και αφαίρεση του εμβρύου και άλλων ιστών με χειρουργικά εργαλεία είτε με υστερεκτομή (αφαίρεση μήτρας). Η υστερεκτομη για αμβλωση είναι μια επέμβαση όμοια περίπου με την καισαρική τομή και πραγματοποιείται με γενική αναισθησία. Απαιτεί μικρότερη τομή από την καισαρική τομη και πραγματοποιείται στα τελευταία στάδια της κύησης. ^[52] Ενώ οι επεμβάσεις του πρώτοι τριμήνου πραγματοποιούνται υπό τοπική αναισθησία, οι επεμβάσεις δεύτερου τριμήνου ίσως απαιτήσουν κάποιου είδους νάρκωση ή μέθη. ^[48]

=Άλλες μέθοδοι

Η φυσική βία, όπως γροθίες, εχει χρησιμοποιηθεί για πρόκληση έκτρωσης. Ανάλογα με την ένταση της βίας, μπορεί να προκληθεί εσωτερική αιμορραγία της γυναίκας, χωρίς όμως να προκληθεί αποβολή. ^[53]

Σε περιοχές της νοτιοανατολικής Ασίας, υπάρχουν παραδόσεις όπου με έντονο μασσάζ στην περιοχή της κοιλιάς πραγματοποιείτα με στόχο την άμβλωση. ^[54] Άλλες μεθόδοι έκτρωσης, αποτελουν η λανθασμένη χρήση misoprostol, η εισαγωγή μη χειρουργικών αντικειμενων στα εσωτερικά γεννητικά οργανα της γυναίκας, όπως κρεμμαστάρια ρούχων. Αυτές οι μεθόδοι συνήθως δεν χρησιμοποιούνται στον αναπτυγμένο κόσμο όπου η αμβωση είναι νόμιμη και προσβάσιμη.^[55]

Ασφάλεια

Η έκτρωση θεωρείται από τις πιο ασφαλείς ιατρικές πράξεις όταν πραγματοποιείται με ασφάλεια. ^[2]^[56] Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει ως μη ασφαλή έκτρωση αυτή που πραγματοποιείται από ανεκπαίδευτο προσωπικό, επικίνδυνα εργαλεία ή εγκαταστάσεις όπου η αντισηψία είναι πλημελής.^[57] Η θνητότητα στις ΗΠΑ από εκτρωση είναι 0,7 στις 100,000 γυναίκες που υποβαλλονται στην διαδικασια, κάνοντας την έκτρωση 13 φορές πιο ασφαλή σε σύγκριση με την γέννα (όπου η θνητότητα είναι 8,8 ανα 100,000 γυναίκες)^[58]^[59] H θνητότητα της γυναίκας αυξάνει με την ηλικία του εμβρύου, όμως παραμένει μικρότερη από την γέννα μέχρι τουλάχιστον την 21η εβδομάδα κυήσεως.^[60]^[61]^[62] Η έκτρωση που πραγματοποιείται στα εξωτερικά ιατρεία είναι ασφαλής και απότελεσματική για τις 70 πρωτες μέρες της κυήσεως Η αναρρόφηση κενου το πρώτο τρίμηνο είναι η πιο ασφαλής μέθοδος για χειρουργική έκτρωση και μπορεί να πραγματοποιηθεί σε εξωτερικά ιατρεία ή και σε νοσοκομείο. Οι επιπλοκές είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν ρήξη μήτρας, ενδομητρίτιδα (είδος λοίμωξης) ή και παραμονή υπολοιματικού υλικού που απαιτεί δεύτερη επέμβαση για να αφαιρεθεί.^[63] Infections account for one-third of abortion-related deaths in the United States.^[64] The rate of complications of vacuum aspiration abortion in the first trimester is similar regardless of whether the procedure is performed in a hospital, surgical center, or office.^[65] Προλυπτική αντίβίωση (όπως δοξυκυκλίνη ή μετρονιδαζόλη) συνήθως χορηγείται πριν την επέμβαση,^[66] καθώς πιστεύεται πως μειώνουν σημαντικά την πιθανότητα λοίμωξης μετά την επέμβαση..^[48]^[67] Οι επιπλοκές της έκτρωσης στο δεύτερο τρίμηνο είναι παρόμοιες με αυτές στο πρώτο τρίμηνο και φαίνεται να εξαρτόνται από την μέθοδο που επιλέχθηκε. Μερικές από επιπλοκές που αναφέρονται στην δημόσια συζήτηση για τις αμβλώσεις προέρχονται από ομάδες κατά των εκτρώσεων, αλλά δεν παρουσιάζουν επιστημονική τεκμηρίωση. ^[68]^[69]^[68] Για παράδειγμα, το ερώτημα για ύπαρξη σχέσης μεταξύ έκτρωσης και καρκίνου του μαστού έχει εξετασθί εκτελώς. Μεγάλες ιατρικές ενώσεις όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Το αμερικάνικο Ινστιτουτο κατά του Καρκίνου, το American Cancer Society το αγγλικό Royal College of OBGYN και το American Congress of OBGYN) εχουν καταλήξει ότι η άμβλωση δεν προκαλεί καρκίνο του μαστού.^[70]

Ψυχιατρική Υγεία

Πρότυπο:Main article

Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ των περισσότερων προκλητών αμβλώσεων και ψυχιατρικών προβλημάτων. ^[6]^[71] other than those expected for any unwanted pregnancy.^[72]

Η Αμερικάνικη Εταιρεία Ψυχολόγων έχει καταλήξει ότι η πρώτη έκτρωση μιας γυναίκας δεν μπορεί να επιφέρει ψυχιατρικό πρόβλημα στην γυναίκα εάν πραγματοποιηθει στο πρώτο τρίμηνο, με τις γυναίκες αυτές να μην έχουν περισσότερη πιθανότητα να παρουσιάσουν ψυχιατρικά προβλήματα σε σχέση με αυτές που θα συνεχίσουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. H σχέση της ψυχιατρικής υγείας με την έκτρωση δεν είναι το ίδιο καλά μελετημένη. ^[72]^[73] Αν και μερικές μερικές έρευνες δείχνουν αρνητική επίπτωση στην πνευματική υγεία γυναικών που πραγματοποίησαν έκτρωση μετά το πρώτο τρίμηνο,^[74] περισσότερες μελέτες απαιτούνται για υπάρχουν βέβαια συμπεράσματα. ^[75] Οι αναφερόμενες αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες της έκτρωσης αναφέρονται από ομάδες κατά των εκτρώσεων ως «μετά την έκτρωση σύνδρομο», το οποίο όμως δεν είναι επιβεβαιωμένη ιατρική κατάσταση από επαγγελματίες της υγείας στις ΗΠΑ ^[76]

Μη ασφαλείς Εκτρώσεις

Πρότυπο:Main article

Soviet poster circa 1925, warning against midwives performing abortions. Title translation: "Abortions performed by either trained or self-taught midwives not only maim the woman, they also often lead to death."

Οι γυναίκες συνήθως επιθυμούν να τερματίσουν την εγκυμοσύνη χρησιμοποιόντας μη ασφαλείς μεθόδους όταν η πρόσβαση σε νόμιμη άμβλωση απαγορεύεται. Τείνουν να πραγματοποιούν την έκτρωση μοναχές τους ή να βασίζονται σε άλλα άτομα –χωρίς κατάλληλη ιατρική εκπαίδευση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολλές επιπλοκές, όπως ατελής έκτρωση, σήψη, αιμορραγία ή βλάβη σε εσωτερικά όργανα. ^[77]

Οι μη ασφαλείς εκτρώσεις είναι από τους κυριότερους λόγους θνητότητας και θνησιμότητας ανάμεσα στις γυναίκας παγκοσμίως. Αν και τα ακριβή στοιχεία ίσως να μην είναι απόλυτα ακριβή, κτιμάται πως κάθε χρόνο πραγματοποιούνται 20 εκατομύρια μη ασφαλείς εκτρώσεις, εκ των οποίων το 97% λαμβάνουν χώρα στις αναπτυσσόμενες χώρες ref name="lancet-grimes"/> Unsafe abortions are believed to result in millions of injuries.^[2]^[78] Οι θανάτοι υπολογίζονται από 37,000 εως 70,000 γυναίκες την προηγούμενη δεκαετία;^[2]^[7]^[79] deaths from unsafe abortion account for around 13% of all maternal deaths.^[80] Ο Παγκόσμιος Οργανανισμός Υγείας πιστεέι ότι η θνητότητα έχει μειωθεί συγκριτικά με την δεκαετία του 1990.^[81] Για να μειωθεί ο αριθμός των μη ασφαλών εκτρώσων, οι οργανισμοί υγείας συνήως δίνουν έμφαση στην νομιμοποίηση της άμβλωσης, στην εκπαίδευση του ιατρικού προσωπικού και στην εξασφάλιση της εύκολης πρόσβασης σε υπηρεσίας υγείας από τις γυναίκεςref name="berer-who">Berer M (2000). «Making abortions safe: a matter of good public health policy and practice». Bull. World Health Organ. 78 (5): 580–92. PMID 10859852. </ref> O κυριότερος παράγοντας σχετικά με το αν η έκτρωση πραγματοποιείται με ασφάλεια ή χωρίς, είναι η νομιμότητα της διαδικασίας. Χώρες με περιοριστικό νομοθετικό πλαίσιο, έχουν μεγαλύτερο αριθμό μη ασφαλών αμβλώσεων ενώ ο αριθμός εκτρώσεων είναι παρόμοιος με τον αριθμό αμβλώσεων σε χώρες όπου η άμβλωση είναι νόμιμη και διαθέσιμη. ^[7]^[16]^[82]^[83]^[84]^[85]^[86] For example, the 1996 legalization of abortion in South Africa had an immediate positive impact on the frequency of abortion-related complications,^[87] with abortion-related deaths dropping by more than 90%.^[88] Παρόμοιες μειώσεις στην θνητότητα της γυναίκας έχουν παρατηρηθεί σε χώρες όπου έχουν φιλελευθεροποιήσει τους νόμους περί έκτρωσης όπως στην Ρουμανία και το Νεπάλ.^[89] Μια μελέτη του 2011, έχει καταλήξει πως στις ΗΠΑ, μερικές ομοσμονδιακές νομοθεσίες εναντίον των εκτρώσεων σχετίζονται με μικρότερους ρυθμούς έκτρωσης στην ίδια την πολιτεία..^[90] Η ανάλυση πάντως δεν έλαβε υπόψιν τα ταξίδια των γυναικών σε άλλες πολιτείες όπου η άμβλωση επιτρέπεται, για να πραγματοποιήσουν την έκτρωση.^[91]

Forty percent of the world's women are able to access therapeutic and elective abortions within gestational limits,^[92] while an additional 35 percent have access to legal abortion if they meet certain physical, mental, or socioeconomic criteria.^[10] While maternal mortality seldom results from safe abortions, unsafe abortions result in 70,000 deaths and 5 million disabilities per year.^[7] Complications of unsafe abortion account for approximately an eighth of maternal mortalities worldwide,^[93] though this varies by region.^[94]

Η μη ασφαλής έκτρωση μπορεί να προκαλέσει στείρωση. Υπολογίζεται ότι η στείρωση εξ αιτιας της μη ασφαλούς έκτρωσης αφορά 24 εκατομύρια γυναίκες. ^[84] Για να αντιμετωπισθεί αυτό το φαινόμενο, σύμφωνα με την UNICEF, απαιτείται εκπαίδευση του πληθυσμού σε θέματα υγείας, πρόσβαση σε αξιόπιστα κέντρα υγείας πριν και μετά την άμβλωση.^[95]

Κίνητρα

Οι λόγοι και τα κίνητρα πίσω από την απόφαση των γυναικών για άμβλωση είναι αρκετά και ποικίλουν ανα γεωγραφική περιοχή.^[96]^[97]

Προσωπικά

Ιστόγραμμα στο οποίο απεικονίζονται στοιχεία έρευνας του 1998 AGI meta-study με επίκεντρο τους λόγους για τους οποίους μια γυναίκα επιδιώκει να πραγματοποιήσει έκτρωση.

Οι πιο συχνοί λόγοι είναι να καθυστερήσουν την έλευση του πρώτου παιδιου σε μια πιο κατάλληλη γ ια την γυναίκα εποχή, ή να επικεντρώσουν την ενέργεια και τις οικονομίες τους στα παιδιά που ήδη έχουνε. Αλλοι λόγοι είναι η δυσκολία να αντέξουν οικονομικά το κόστος ανατροφής ενός παιδιού, μη υποστήριξη από τον πατέρα, διακοπή της εκπαίδευσης της μητέρας ή της καρριέρας της, προβλήματα στην σχέση μητέρα πατέρα, η αντίληψη πως κάποια είναι πολύ μικρή για να αποκτίσει παιδί, ανεργεία και να μην θέλει κάποια να κυοφορήσει και γεννήσει το παιδι ως αποτέλεσμα βιασμού ή αιμομιξίας, και άλλα..^[97]^[98]

Κοινωνικοί

Μερικές αμβλώσεις πραγματοποιούνται ως αποτέλεσμα της κοινωνικής πίεσης. Παραδείγματα κοινωνικής πίεσςη αποτελούν η κοινωνική απόρριψη της μητέρας η οποία δεν είναι παντρεμένη με τον πατέρα του παιδιού, η κοινωνική κριτική της πολύ νέας μητέρας, η θέληση για ένα συγκεκριμένο φύλο, ο κοινωνικός στιγματισμός για αναπηρίες, η έλλειψη οικονομικής υποστήριξης ή μεθόδοι ελέγχου του πληθυσμού (πχ η πολιτική ενός παιδιού της Κίνας).

^[99]

Αυτοί οι παραγοντες μπορουν να οδηγήσουν σε υποχρεωτική έκτρωση.^[100]

Υγεια μητερας και εμβρύου

Ένας επιπρόσθετος λόγος για την έκτρωση, είναι πολλές φορές η υγεια της μητέρας καθώς η εγκυμοσύνη αν συνυπάρχει με συγκεκριμένες ασθένειες, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ζωή της. Σε αρκετές χώρες, αποτελεί την αιτία της έκτρωσης σε περισσότερο από τον 1/3 των συνολικών εκτρώσεων. ^[96]^[97]

Η συζήτηση για άμβλωση

Η συζήτηση κατά πόσο η άμβλωση πρέπει να είναι ή όχι νόμιμη, είναι ένα πολυσυζητημένο και δυσεπίλητο θέμα στις διάφορες κοινωνίες. Ηθική, Ιατρική ηθική, Φιλοσοφικά , βιολογικά, θρησκευτικά και νομικά ζητήματα υπάρχουν στην συζήτηση. Ο διάλογος αφορά ποια τα δικαιώματα του εμβρύου, κατά πόσο το κράτος έχει αρμοδιότητα να ρυθμίζει το σώμα της γυναίκας και το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτονομία. Τόσο στην δημόσια οσο και στην ιδιωτική αντιπαράθεση, τα επιχειρηματα εστιάζονται στο ότι είναι ηθικά επιτρεπτή η άμβλωση είτε στο ότι ο νόμος πρέπει να περιορίζει αντί να φιλελευθεροποιεί τις αμβλώσεις. ^[101] Ο Παγκόσμιος Ιατρικός Σύνδεσμός (World Medical Association) στην διακύρηξη του για την θεραπευτική Άμβλωση, σημειώνει «όταν τα συμφέροντα της μητέρας συγκρούοτνται με τα συμφέροντα του αγέννητου παιδιού, δημιουργούν ένα δήλιμα κατά πόσο η εγκυμοσύνη πρέπει να διακοπεί» .^[102] Οι συζητήσεις κυριαρχούνται συνήθως από δυο γκρουπ που συνήθως υπερασπίζονται είτε το υπερ του δικαιώματος της άμβλωσης είτε κατά. Οσοι είναι κατά, υπερασπίζονται αυστηρότερους κανονισμούς, συνήθως ισχυρίζονται πως το έμβρυο είναι άνθρωπος και έχει δικαιωμα στην ζωή, αρα η έκτρωση ισοδυναμεί με φόνο. Όσοι είναι υπερ του δικαιώματος της άμβλωσης ισχυρίζεται πως η γυναίκα έχει δικαίωμα να επιλέξει αν θέλει να εγκυμονύσει ή όχι.

Νομική παράμετρος

Ελλάδα

Στην Ελλάδα η έκτρωση επιτρέπεται υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Ο Ποινικός Κώδικας στο άρθρο 304 επιτρέπει την έκτρωση (τεχνητή διακοπή της κύησης) μόνο με τη συναίνεση της εγκύου και μόνο από γιατρό μαιευτήρα - γυναικολόγο με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Εντός των πρώτων 12 εβδομάδων της κύησης σε κάθε περίπτωση
Εντός των πρώτων 24 εβδομάδων, αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου που επάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού
Εντός των πρώτων 19 εβδομάδων, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, αιμομιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί
Χωρίς χρονικό περιορισμό, αν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας της, βεβαιωμένος από αντίστοιχο ιατρό (στην περίπτωση αυτή ο όρος "έκτρωση" χρησιμοποιείται σε διακοπή που επισυμβαίνει πριν την 24η εβδομάδα). Επίσης σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτει και η περίπτωση έκτρωσης εμβρύου με αποδεδειγμένα σοβαρές δυσλειτουργίες.

Κύπρος

Στην Κύπρο το θέμα των εκτρώσεων έχει πάρει διαστάσεις κοινωνικού προβλήματος. Οι εκτρώσεις επιτρέπονται από τον νόμο κατόπιν συγκατάθεσης και καταβολής πιστοποιητικών δύο ιατρών και υπό τις εξής προϋποθέσεις:^[103]

Σοβαρός κίνδυνος για τη ζωή της μητέρας
Σοβαρός κίνδυνος για διατάραξη της φυσικής και πνευματικής υγείας της μητέρας
Ιατρική διάγνωση ότι το παιδί που θα γεννηθεί θα πάσχει από σοβαρή αναπηρία ή από ανίατη ασθένεια
Το κυοφορούμενο παιδί να είναι προϊόν βιασμού ή αιμομιξίας

Η Εκκλησία της Κύπρου εγκρίνει την έκτρωση εάν υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή της μητέρας. Επίσης κατά την περίοδο αμέσως μετά την Τουρκική εισβολή του 1974 συγκατατέθηκε να υποβληθούν σε έκτρωση οι Ελληνίδες Κύπριες που είχαν πέσει θύματα βιασμών.

Ιταλία

Στην Ιταλία, με βάση το νόμο 194 της 22/05/1978, γίνεται διάκριση ανάμεσα στη διακοπή της κύησης εντός των πρώτων 90 ημερών και της διακοπής μετά το πέρας της 91ης ημέρας.

Κατα το πρώτο τρίμηνο της κύησης, το άρθρο 4 του νόμου ορίζει ότι σε περίπτωση που έχει γίνει διάγνωση κάποιας δυσπλασίας του εμβρύου ή η συνέχιση της εγκυμοσύνης, ο τοκετός και η μητρότητα αποτελούν απειλή για τη σωματική ή ψυχική υγεία της μητέρας και σε άμεση σχέση με την οικονομική, κοινωνική, οικογενειακή κατάσταση της αλλά και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επήλθε η σύλληψη, η γυναίκα μπορεί να απευθυνθεί σε μια δημόσια κλινική ή στο γιατρό της επιλογής της και να παραθέσει τους λόγους για τους οποίους επιθυμεί να διακόψει την κύηση. Το άρθρο 5 προβλέπει την παροχή βοήθειας στη γυναίκα ώστε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που την οδήγησαν στο να λάβει αυτή την απόφαση. Στην περίπτωση που ο γιατρός κρίνει ότι οι λόγοι επιβάλλουν την άμεση διακοπή της κύησης, χορηγεί ένα πιστοποιητικό με το οποίο η γυναίκα μπορεί να διακόψει την κύηση. Εφόσον δε συντρέχουν λόγοι για άμεση διακοπή της κύησης, ο γιατρός δίνει ένα αντίγραφο του πιστοποιητικού και προσκαλεί τη γυναίκα να επαναξιολογήσει την αποφασή της και να επιστρέψει μετά από 7 ημέρες. Με το πέρας αυτού του χρονικού διαστήματος, η γυναίκα έχει το δικαιώμα να διακόψει την κύηση
Μετά το πρώτο τρίμηνο, το άρθρο 6 όριζει ότι η διακοπή της κύησης είναι νόμιμη και μπορεί να εφαρμοστεί: α) όταν η εγκυμοσύνη ή ο τοκετός θέτουν σε βαρύτατο κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας β) όταν υπάρχουν ανωμαλίες ή δυσμορφίες του εμβρύου που θέτουν σε βαρύτατο κίνδυνο τη σωματική ή ψυχική υγεία της γυναίκας.

Ο νόμος είναι πιο ελαστικός κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης και συμπεριλαμβάνει, μαζί με τα κλινικά κριτήρια, ορισμένα κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια ενώ ο στόχος του είναι να προασπίσει κατά κύριο λόγο τη μητέρα. Μετά το πρώτο τρίμηνο, ο νόμος δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην προάσπιση της ζωής του εμβρύου και η αξιολόγηση γίνεται αποκλειστικά με αυστηρά κλινικά κριτήρια. Ειδικές διατάξεις υπάρχουν για τα ανήλικα κορίτσια και τις γυναίκες με νοητική υστέρηση. ^[104]

Η Καθολική Εκκλησία είναι αντίθετη στις εκτρώσεις ακόμη και αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι υγείας. ^[105]

Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το θέμα της έκτρωσης αποτελεί σημαντικότατο ζήτημα αντιπαράθεσης στην πολιτική και την κοινωνία. Μέχρι σήμερα ισχύει το δεδικασμένο της υπόθεσης Roe εναντίον Wade του 1973, στην οποία το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο αποφάσισε ότι καμιά Πολιτεία δεν έχει δικαίωμα να απαγορεύσει την άμβλωση^[106]. Όταν ο Μπάρακ Ομπάμα ανέλαβε Πρόεδρος κατήργησε το νομοθετικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο απαγορευόταν ρητά να ενισχύονται με διάφορα χρηματικά ποσά οι οργανώσεις για τη διευκόλυνση των αμβλώσεων στο εξωτερικό.Το μέτρο αυτό επανέφερε ο Ρεπουμπλικανός διάδοχος του Ντόναλντ Τραμπ.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Απεικόνιση της νομοθετικής αντιμετώπισης του ζητήματος παγκόσμια

Εικόνα της νομοθεσίας περί άμβλωσης στην παγκόσμια κοινότητα

**Υπόμνημα**
  Νόμιμη μετά από αίτηση

  Νόμιμη σε περιπτώσεις βιασμό, κίνδυνο της ζωής ή σωματικής/ψυχικής υγείας της μητέρας, βλάβες του εμβρύου, ή για κοινωνικο-οικονομικούς λόγους

  Παράνομη εκτός από περιπτώσεις βιασμό, κίνδυνο της ζωής ή σωματικής/ψυχικής υγείας της μητέρας, ή βλάβες του εμβρύου

  Παράνομη εκτός από βιασμό, κίνδυνο της ζωής, της σωματικής ή ψυχικής υγείας της μητέρας

  Παράνομη εκτός από κίνδυνο της ζωής ή σωματικής/ψυχικής υγείας της μητέρας

  Παράνομη χωρίς εξαιρέσεις

  Ποικίλει ανά περιοχή

  Δεν υπάρχουν στοιχεία

Παραπομπές

↑ Grimes, DA; Stuart, G (2010). «Abortion jabberwocky: the need for better terminology». Contraception 81 (2): 93–6. doi:10.1016/j.contraception.2009.09.005. PMID 20103443.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Grimes, DA; Benson, J; Singh, S; Romero, M; Ganatra, B; Okonofua, FE; Shah, IH (2006). «Unsafe abortion: The preventable pandemic» (PDF). The Lancet 368 (9550): 1908–1919. doi:10.1016/S0140-6736(06)69481-6. PMID 17126724. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 June 2011. https://web.archive.org/web/20110629040442/http://www.who.int/reproductivehealth/publications/general/lancet_4.pdf.
↑ Raymond, EG; Grossman, D; Weaver, MA; Toti, S; Winikoff, B (November 2014). «Mortality of induced abortion, other outpatient surgical procedures and common activities in the United States». Contraception 90 (5): 476–479. doi:10.1016/j.contraception.2014.07.012. PMID 25152259.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Kulier, R; Kapp, N; Gülmezoglu, AM; Hofmeyr, GJ; Cheng, L; Campana, A (9 November 2011). «Medical methods for first trimester abortion.». Cochrane Database of Systematic Reviews (11): CD002855. doi:10.1002/14651858.CD002855.pub4. PMID 22071804.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Kapp, N; Whyte, P; Tang, J; Jackson, E; Brahmi, D (September 2013). «A review of evidence for safe abortion care». Contraception 88 (3): 350–63. doi:10.1016/j.contraception.2012.10.027. PMID 23261233.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 Lohr, PA; Fjerstad, M; Desilva, U; Lyus, R (2014). «Abortion». BMJ 348: f7553. doi:10.1136/bmj.f7553.
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 Shah, I; Ahman, E (December 2009). «Unsafe abortion: global and regional incidence, trends, consequences, and challenges» (PDF). Journal of Obstetrics and Gynaecology Canada 31 (12): 1149–58. PMID 20085681. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 July 2011. https://web.archive.org/web/20110716212405/http://www.sogc.org/jogc/abstracts/full/200912_WomensHealth_1.pdf.
↑ World Health Organization (2012). Safe abortion: technical and policy guidance for health systems (PDF) (2nd έκδοση). Geneva: World Health Organization. σελ. 8. ISBN 9789241548434. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2015.
↑ Joffe, Carole (2009). «1. Abortion and medicine: A sociopolitical history». Στο: M Paul, ES Lichtenberg, L Borgatta, DA Grimes, PG Stubblefield, MD Creinin. Management of Unintended and Abnormal Pregnancy (PDF) (1st έκδοση). Oxford, United Kingdom: John Wiley & Sons, Ltd. ISBN 978-1-4443-1293-5. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2011. CS1 maint: Uses editors parameter (link)
↑ ^10,0 ^10,1 Boland, R.; Katzive, L. (2008). «Developments in Laws on Induced Abortion: 1998–2007». International Family Planning Perspectives 34 (3): 110–120. doi:10.1363/ifpp.34.110.08. PMID 18957353. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 October 2011. https://web.archive.org/web/20111007221828/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/3411008.html.
↑ Nixon, edited by Frederick Adolf Paola, Robert Walker, Lois LaCivita (2010). Medical ethics and humanities. Sudbury, Mass.: Jones and Bartlett Publishers. σελ. 249. ISBN 9780763760632. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2017. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
↑ Johnstone, Megan-Jane (2009). Bioethics a nursing perspective (5th έκδοση). Sydney, N.S.W.: Churchill Livingstone/Elsevier. σελ. 228. ISBN 9780729578738. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2017. Although abortion has been legal in many countries for several decades now, its moral permissibilities continues to be the subject of heated public debate.
↑ Pastor Mark Driscoll (18 October 2013). «What do 55 million people have in common?». Fox News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 August 2014. https://web.archive.org/web/20140831022138/http://www.foxnews.com/opinion/2013/10/18/what-do-55-million-people-have-in-common/. Ανακτήθηκε στις 2 July 2014.
↑ Hansen, Dale (18 March 2014). «Abortion: Murder, or Medical Procedure?». Huffington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 July 2014. https://web.archive.org/web/20140714230359/http://www.huffingtonpost.com/dale-hansen/abortion-murder-or-medica_b_4986637.html. Ανακτήθηκε στις 2 July 2014.
↑ Sifris, Ronli Noa (2013). Reproductive Freedom, Torture and International Human Rights Challenging the Masculinisation of Torture. Hoboken: Taylor and Francis. σελ. 3. ISBN 9781135115227. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2015.
↑ ^16,0 ^16,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα Sedgh 2012.
↑ Cheng L. (1 Νοεμβρίου 2008). «Surgical versus medical methods for second-trimester induced abortion». The WHO Reproductive Health Library. World Health Organization. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2011.
↑ Bankole (1998). «Reasons Why Women Have Induced Abortions: Evidence from 27 Countries». International Family Planning Perspectives 24 (3): 117–127 & 152. doi:10.2307/3038208. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2006. https://web.archive.org/web/20060117191716/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/2411798.html.
↑ Finer, Lawrence B.; Frohwirth, Lori F.; Dauphinee, Lindsay A.; Singh, Susheela; Moore, Ann M. (2005). «Reasons U.S. Women Have Abortions: Quantitative and Qualitative Perspectives» (PDF). Perspectives on Sexual and Reproductive Health 37 (3): 110–118. doi:10.1111/j.1931-2393.2005.tb00045.x. PMID 16150658. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2006. https://web.archive.org/web/20060117143856/https://www.guttmacher.org/pubs/journals/3711005.pdf.
↑ Stubblefield, Phillip G. (2002). «10. Family Planning». Στο: Berek, Jonathan S. Novak's Gynecology (13 έκδοση). Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-0-7817-3262-8.
↑ Bartlett, LA; Berg, CJ; Shulman, HB; Zane, SB; Green, CA; Whitehead, S; Atrash, HK (2004), «Risk factors for legal induced abortion-related mortality in the United States», Obstetrics & Gynecology 103 (4): 729–37, doi:10.1097/01.AOG.0000116260.81570.60, PMID 15051566
↑ Roche, Natalie E. (28 Σεπτεμβρίου 2004). «Therapeutic Abortion». eMedicine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2011.
↑ ^23,0 ^23,1 ^23,2 ^23,3 Schorge, John O.· Schaffer, Joseph I.· Halvorson, Lisa M.· Hoffman, Barbara L.· Bradshaw, Karen D.· Cunningham, F. Gary, επιμ. (2008). «6. First-Trimester Abortion». Williams Gynecology (1 έκδοση). McGraw-Hill Medical. ISBN 978-0-07-147257-9.
↑ «Elective surgery». Encyclopedia of Surgery. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2012. "An elective surgery is a planned, non-emergency surgical procedure. It may be either medically required (e.g., cataract surgery), or optional (e.g., breast augmentation or implant) surgery.
↑ Churchill Livingstone medical dictionary. Edinburgh New York: Churchill Livingstone Elsevier. 2008. ISBN 978-0-443-10412-1. The preferred term for unintentional loss of the product of conception prior to 24 weeks' gestation is miscarriage.
↑ Annas, George J.· Elias, Sherman (2007). «51. Legal and Ethical Issues in Obstetric Practice». Στο: Gabbe, Steven G.· Niebyl, Jennifer R.· Simpson, Joe Leigh. Obstetrics: Normal and Problem Pregnancies (5 έκδοση). Churchill Livingstone. σελ. 669. ISBN 978-0-443-06930-7. A preterm birth is defined as one that occurs before the completion of 37 menstrual weeks of gestation, regardless of birth weight.
↑ «Stillbirth». Stillbirth. Oxford University Press. 2010. https://books.google.com/books?id=Zs8ZM4OUurcC&pg=PA698&lpg=PA698. «birth of a fetus that shows no evidence of life (heartbeat, respiration, or independent movement) at any time later than 24 weeks after conception».
↑ Annas, George J.· Elias, Sherman (2007). «24. Pregnancy loss». Στο: Gabbe, Steven G.· Niebyl, Jennifer R.· Simpson, Joe Leigh. Obstetrics: Normal and Problem Pregnancies (5 έκδοση). Churchill Livingstone. ISBN 978-0-443-06930-7.
↑ Katz, Vern L. (2007). «16. Spontaneous and Recurrent Abortion – Etiology, Diagnosis, Treatment». Στο: Katz, Vern L.· Lentz, Gretchen M.· Lobo, Rogerio A.· Gershenson, David M. Katz: Comprehensive Gynecology (5 έκδοση). Mosby. ISBN 978-0-323-02951-3.
↑ Stovall, Thomas G. (2002). «17. Early Pregnancy Loss and Ectopic Pregnancy». Στο: Berek, Jonathan S. Novak's Gynecology (13 έκδοση). Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-0-7817-3262-8.
↑ Cunningham, F. Gary· Leveno, Kenneth J.· Bloom, Steven L.· Spong, Catherine Y.· Dashe, Jodi S.· Hoffman, Barbara L.· Casey, Brian M.· Sheffield, Jeanne S., επιμ. (2014). Williams Obstetrics (24th έκδοση). McGraw Hill Education. ISBN 978-0-07-179893-8.
↑ ^32,0 ^32,1 Stöppler, Melissa Conrad. Shiel, William C., Jr., επιμ. «Miscarriage (Spontaneous Abortion)». MedicineNet.com. WebMD. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2004. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2009.
↑ ^33,0 ^33,1 Jauniaux E, Kaminopetros P, El-Rafaey H (1999). «Early pregnancy loss». Στο: Whittle MJ, Rodeck CH. Fetal medicine: basic science and clinical practice. Edinburgh: Churchill Livingstone. σελ. 837. ISBN 978-0-443-05357-3. OCLC 42792567.
↑ ^34,0 ^34,1 «Medical methods for first trimester abortion». Cochrane Database Syst Rev 11 (11): CD002855. 2011. doi:10.1002/14651858.CD002855.pub4. PMID 22071804.
↑ ^35,0 ^35,1 Creinin MD, Gemzell-Danielsson K (2009). «Medical abortion in early pregnancy». Στο: Paul M, Lichtenberg ES, Borgatta L, Grimes DA, Stubblefield PG, Creinin MD. Management of unintended and abnormal pregnancy: comprehensive abortion care. Oxford: Wiley-Blackwell. σελίδες 111–134. ISBN 1-4051-7696-2.
↑ ^36,0 ^36,1 Kapp N, von Hertzen H (2009). «Medical methods to induce abortion in the second trimester». Στο: Paul M, Lichtenberg ES, Borgatta L, Grimes DA, Stubblefield PG, Creinin MD. Management of unintended and abnormal pregnancy: comprehensive abortion care. Oxford: Wiley-Blackwell. σελίδες 178–192. ISBN 1-4051-7696-2.
↑ Wildschut, H; Both, MI; Medema, S; Thomee, E; Wildhagen, MF; Kapp, N (19 January 2011). «Medical methods for mid-trimester termination of pregnancy.». Cochrane database of systematic reviews (Online) (1): CD005216. doi:10.1002/14651858.CD005216.pub2. PMID 21249669.
↑ Chen, MJ; Creinin, MD (July 2015). «Mifepristone With Buccal Misoprostol for Medical Abortion: A Systematic Review.». Obstetrics and Gynecology 126 (1): 12–21. doi:10.1097/AOG.0000000000000897. PMID 26241251.
↑ WHO Department of Reproductive Health and Research (23 Νοεμβρίου 2006). Frequently asked clinical questions about medical abortion (PDF). Geneva: World Health Organization. ISBN 92-4-159484-5. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011. (απαιτείται συνδρομή)
↑ «Effectiveness of medical abortion with mifepristone and buccal misoprostol through 59 gestational days». Contraception 80 (3): 282–286. September 2009. doi:10.1016/j.contraception.2009.03.010. PMID 19698822. The regimen (200 mg of mifepristone, followed 24–48 hours later by 800 mcg of vaginal misoprostol) previously used by Planned Parenthood clinics in the United States from 2001 to March 2006 was 98.5% effective through 63 days gestation—with an ongoing pregnancy rate of about 0.5%, and an additional 1% of women having uterine evacuation for various reasons, including problematic bleeding, persistent gestational sac, clinician judgment or a women's request. The regimen (200 mg of mifepristone, followed 24–48 hours later by 800 mcg of buccal misoprostol) currently used by Planned Parenthood clinics in the United States since April 2006 is 98.3% effective through 59 days gestation.
↑ Holmquist S, Gilliam M (2008). «Induced abortion». Στο: Gibbs RS, Karlan BY, Haney AF, Nygaard I. Danforth's obstetrics and gynecology (10th έκδοση). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. σελίδες 586–603. ISBN 978-0-7817-6937-2.
↑ «Abortion statistics, England and Wales: 2010». London: Department of Health, United Kingdom. 24 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ «Abortion statistics, year ending 31 December 2010» (PDF). Edinburgh: ISD, NHS Scotland. 31 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011.
↑ Vilain A, Mouquet MC (22 Ιουνίου 2011). «Voluntary terminations of pregnancies in 2008 and 2009» (PDF). Paris: DREES, Ministry of Health, France. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011.
↑ . (5 Ιουλίου 2011). «Abortions in Switzerland 2010». Neuchâtel: Office of Federal Statistics, Switzerland. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011.
↑ Gissler M, Heino A (21 Φεβρουαρίου 2011). «Induced abortions in the Nordic countries 2009» (PDF). Helsinki: National Institute for Health and Welfare, Finland. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011.
↑ «Abortion incidence and access to services in the United States, 2008». Perspect Sex Reprod Health 43 (1): 41–50. March 2011. doi:10.1363/4304111. PMID 21388504. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2011. https://web.archive.org/web/20110927030139/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/4304111.pdf. Ανακτήθηκε στις 22 November 2011.
↑ ^48,0 ^48,1 ^48,2 Templeton, A.; Grimes, D. A. (2011). «A Request for Abortion». New England Journal of Medicine 365 (23): 2198–2204. doi:10.1056/NEJMcp1103639. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 January 2012. https://web.archive.org/web/20120108100041/http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMcp1103639.
↑ Hammond C, Chasen ST (2009). «Dilation and evacuation». Στο: Paul M, Lichtenberg ES, Borgatta L, Grimes DA, Stubblefield PG, Creinin MD. Management of unintended and abnormal pregnancy: comprehensive abortion care. Oxford: Wiley-Blackwell. σελίδες 178–192. ISBN 1-4051-7696-2.
↑ Healthwise (2004). «Manual and vacuum aspiration for abortion». WebMD. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008.
↑ World Health Organization (2003). «Dilatation and curettage». Managing Complications in Pregnancy and Childbirth: A Guide for Midwives and Doctors. Geneva: World Health Organization. ISBN 978-92-4-154587-7. OCLC 181845530. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008.
↑ McGee, Glenn; Jon F. Merz. «Abortion». Encarta. Microsoft. http://encarta.msn.com/encyclopedia_761553899/Abortion.html. Ανακτήθηκε στις 5 December 2008.
↑ Smith JP (1998). «Risky choices: The dangers of teens using self-induced abortion attempts». Journal of Pediatric Health Care 12 (3): 147–151. doi:10.1016/S0891-5245(98)90245-0. PMID 9652283.
↑ Potts, M.; Graff, M.; Taing, J. (2007). «Thousand-year-old depictions of massage abortion». Journal of Family Planning and Reproductive Health Care 33 (4): 233–234. doi:10.1783/147118907782101904. PMID 17925100.
↑ Thapa, S. R.; Rimal, D.; Preston, J. (2006). «Self induction of abortion with instrumentation». Australian Family Physician 35 (9): 697–698. PMID 16969439. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 January 2009. https://web.archive.org/web/20090108181951/http://www.racgp.org.au/afp/200609/11015.
↑ Grimes, DA; Creinin, MD (2004). «Induced abortion: an overview for internists». Ann. Intern. Med. 140 (8): 620–6. doi:10.7326/0003-4819-140-8-200404200-00009. PMID 15096333. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 May 2010. https://web.archive.org/web/20100507081029/http://www.annals.org/content/140/8/620.full.
↑ «The Prevention and Management of Unsafe Abortion» (PDF). World Health Organization. Απριλίου 1995. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2010.
↑ Raymond, E. G.; Grimes, D. A. (2012). «The Comparative Safety of Legal Induced Abortion and Childbirth in the United States». Obstetrics & Gynecology 119 (2, Part 1): 215–219. doi:10.1097/AOG.0b013e31823fe923. PMID 22270271.
↑ Grimes DA (January 2006). «Estimation of pregnancy-related mortality risk by pregnancy outcome, United States, 1991 to 1999». Am. J. Obstet. Gynecol. 194 (1): 92–4. doi:10.1016/j.ajog.2005.06.070. PMID 16389015.
↑ Bartlett LA; Berg CJ; Shulman HB και άλλοι. (April 2004). «Risk factors for legal induced abortion-related mortality in the United States». Obstet Gynecol 103 (4): 729–37. doi:10.1097/01.AOG.0000116260.81570.60. PMID 15051566.
↑ Trupin, Suzanne (27 Μαΐου 2010). «Elective Abortion». eMedicine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2010. At every gestational age, elective abortion is safer for the mother than carrying a pregnancy to term.
↑ Pittman, Genevra (23 January 2012). «Abortion safer than giving birth: study». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 February 2012. https://web.archive.org/web/20120206195457/http://www.reuters.com/article/2012/01/23/us-abortion-idUSTRE80M2BS20120123. Ανακτήθηκε στις 4 February 2012.
↑ «Manual vacuum aspiration for first-trimester abortion». Arch Fam Med 7 (6): 559–62. 1998. doi:10.1001/archfami.7.6.559. PMID 9821831. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 April 2005. https://web.archive.org/web/20050405202853/http://archfami.ama-assn.org/cgi/content/full/7/6/559.
↑ Dempsey, A (December 2012). «Serious infection associated with induced abortion in the United States.». Clinical Obstetrics and Gynecology 55 (4): 888–92. doi:10.1097/GRF.0b013e31826fd8f8. PMID 23090457.
↑ White, Kari; Carroll, Erin; Grossman, Daniel (November 2015). «Complications from first-trimester aspiration abortion: a systematic review of the literature». Contraception 92 (5): 422–438. doi:10.1016/j.contraception.2015.07.013. PMID 26238336.
↑ ACOG Committee on Practice Bulletins—Gynecology (May 2009). «ACOG practice bulletin No. 104: antibiotic prophylaxis for gynecologic procedures». Obstet Gynecol 113 (5): 1180–9. doi:10.1097/AOG.0b013e3181a6d011. PMID 19384149.
↑ «Antibiotics at the time of induced abortion: the case for universal prophylaxis based on a meta-analysis». Obstet Gynecol 87 (5 Pt 2): 884–90. May 1996. PMID 8677129.
↑ ^68,0 ^68,1 Jasen P (October 2005). «Breast cancer and the politics of abortion in the United States». Med Hist 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMID 16562329.
↑ Schneider, A. Patrick IIΣφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωρισμένη λέξη "etal" (August 2014). «The breast cancer epidemic: 10 facts». The Linacre Quarterly (Catholic Medical Association) 81 (3): 244–277. doi:10.1179/2050854914Y.0000000027. http://www.maneyonline.com/doi/full/10.1179/2050854914Y.0000000027. Ανακτήθηκε στις 11 November 2015. «...an association between [induced abortion] and breast cancer has been found by numerous Western and non-Western researchers from around the world. This is especially true in more recent reports that allow for a sufficient breast cancer latency period since an adoption of a Western life style in sexual and reproductive behavior.».
↑
Position statements of major medical bodies on abortion and breast cancer include:
- World Health Organization: «Induced abortion does not increase breast cancer risk (Fact sheet N°240)». World Health Organization. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2011.
- National Cancer Institute: «Abortion, Miscarriage, and Breast Cancer Risk». National Cancer Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2011.
- American Cancer Society: «Is Abortion Linked to Breast Cancer?». American Cancer Society. 23 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2011. At this time, the scientific evidence does not support the notion that abortion of any kind raises the risk of breast cancer.
- Royal College of Obstetricians and Gynaecologists: «The Care of Women Requesting Induced Abortion» (PDF). Royal College of Obstetricians and Gynaecologists. σελ. 9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2008. Induced abortion is not associated with an increase in breast cancer risk.
- American Congress of Obstetricians and Gynecologists: «ACOG Finds No Link Between Abortion and Breast Cancer Risk». American Congress of Obstetricians and Gynecologists. 31 Ιουλίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2011.
↑ Cockburn, Jayne· Pawson, Michael E. (2007). Psychological Challenges to Obstetrics and Gynecology: The Clinical Management. Springer. σελ. 243. ISBN 978-1-84628-807-4.
↑ ^72,0 ^72,1 American Psychological Association (12 August 2008). APA Task Force Finds Single Abortion Not a Threat to Women's Mental Health. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 7 September 2011.
↑ «Report of the APA Task Force on Mental Health and Abortion» (PDF). Washington, DC: American Psychological Association. 13 Αυγούστου 2008. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2010.
↑ «Mental Health and Abortion». American Psychological Association. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2012.
↑ Steinberg, J. R. (2011). «Later Abortions and Mental Health: Psychological Experiences of Women Having Later Abortions—A Critical Review of Research». Women's Health Issues 21 (3): S44–S48. doi:10.1016/j.whi.2011.02.002. PMID 21530839.
↑ Kelly, Kimberly (February 2014). «The spread of ‘Post Abortion Syndrome’ as social diagnosis». Social Science & Medicine 102: 18–25. doi:10.1016/j.socscimed.2013.11.030.
↑ Okonofua, F. (2006). «Abortion and maternal mortality in the developing world» (PDF). Journal of Obstetrics and Gynaecology Canada 28 (11): 974–979. PMID 17169222. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 January 2012. https://web.archive.org/web/20120111121431/http://www.jogc.org/abstracts/full/200611_WomensHealth_1.pdf.
↑ Haddad, LB.; Nour, NM. (2009). «Unsafe abortion: unnecessary maternal mortality». Rev Obstet Gynecol 2 (2): 122–6. PMID 19609407.
↑ Lozano, R (15 December 2012). «Global and regional mortality from 235 causes of death for 20 age groups in 1990 and 2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010.». Lancet 380 (9859): 2095–128. doi:10.1016/S0140-6736(12)61728-0. PMID 23245604.
↑ Darney, Leon Speroff, Philip D. (2010). A clinical guide for contraception (5th έκδοση). Philadelphia, Pa.: Lippincott Williams & Wilkins. σελ. 406. ISBN 1-60831-610-6.
↑ World Health Organisation (2011). Unsafe abortion: global and regional estimates of the incidence of unsafe abortion and associated mortality in 2008 (PDF) (6th έκδοση). World Health Organisation. σελ. 27. ISBN 978-92-4-150111-8. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2014.
↑ Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα berer-who.
↑ «Induced abortion: estimated rates and trends worldwide». Lancet 370 (9595): 1338–45. 2007. doi:10.1016/S0140-6736(07)61575-X. PMID 17933648.
↑ ^84,0 ^84,1 «Unsafe abortion: Global and regional estimates of the incidence of unsafe abortion and associated mortality in 2003» (PDF). World Health Organization. 2007. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2011.
↑ Berer M (November 2004). «National laws and unsafe abortion: the parameters of change». Reprod Health Matters 12 (24 Suppl): 1–8. doi:10.1016/S0968-8080(04)24024-1. PMID 15938152.
↑ Culwell, Kelly R.; Hurwitz, Manuelle (May 2013). «Addressing barriers to safe abortion». International Journal of Gynecology & Obstetrics 121: S16–S19. doi:10.1016/j.ijgo.2013.02.003.
↑ «The impact of age on the epidemiology of incomplete abortions in South Africa after legislative change». BJOG 112 (3): 355–9. March 2005. doi:10.1111/j.1471-0528.2004.00422.x. PMID 15713153.
↑ Bateman C (December 2007). «Maternal mortalities 90% down as legal TOPs more than triple». S. Afr. Med. J. 97 (12): 1238–42. PMID 18264602. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 August 2017. https://web.archive.org/web/20170830200316/http://samj.org.za/index.php/samj/article/view/642.
↑ Conti, Jennifer A.; Brant, Ashley R.; Shumaker, Heather D.; Reeves, Matthew F. (November 2016). «Update on abortion policy». Current Opinion in Obstetrics and Gynecology: 1. doi:10.1097/GCO.0000000000000324.
↑ New, M. J. (15 February 2011). «Analyzing the Effect of Anti-Abortion U.S. State Legislation in the Post-Casey Era». State Politics & Policy Quarterly 11 (1): 28–47. doi:10.1177/1532440010387397.
↑ Medoff, M. H.; Dennis, C. (21 July 2014). «Another Critical Review of New's Reanalysis of the Impact of Antiabortion Legislation». State Politics & Policy Quarterly 14 (3): 269–276. doi:10.1177/1532440014535476.
↑ Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα IJGO10.
↑ Maclean, Gaynor (2005). «XI. Dimension, Dynamics and Diversity: A 3D Approach to Appraising Global Maternal and Neonatal Health Initiatives». Στο: Balin, Randell E. Trends in Midwifery Research. Nova Publishers. σελίδες 299–300. ISBN 978-1-59454-477-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2015.
↑ Salter, C.; Johnson, H.B.; Hengen, N. (1997). «Care for Postabortion Complications: Saving Women's Lives». Population Reports (Johns Hopkins School of Public Health) 25 (1). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 December 2009. https://web.archive.org/web/20091207070103/http://info.k4health.org/pr/l10edsum.shtml.
↑ UNICEF, United Nations Population Fund, WHO, World Bank (2010). «Packages of interventions: Family planning, safe abortion care, maternal, newborn and child health». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2010. CS1 maint: Uses authors parameter (link)
↑ ^96,0 ^96,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα guttmacher.
↑ ^97,0 ^97,1 ^97,2 Bankole, Akinrinola; Singh, Susheela; Haas, Taylor (1998). «Reasons Why Women Have Induced Abortions: Evidence from 27 Countries». International Family Planning Perspectives 24 (3): 117–127; 152. doi:10.2307/3038208. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2006. https://web.archive.org/web/20060117191716/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/2411798.html.
↑ Finer, L. B.; Frohwirth, L. F.; Dauphinee, L. A.; Singh, S.; Moore, A. M. (2005). «Reasons U.S. Women Have Abortions: Quantitative and Qualitative Perspectives». Perspectives on Sexual and Reproductive Health 37 (3): 110–118. doi:10.1111/j.1931-2393.2005.tb00045.x. PMID 16150658. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 January 2012. https://web.archive.org/web/20120107092446/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/3711005.html.
↑ «Nuremberg and the Crime of Abortion». U. Toledo. L. Rev. 42: 283. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 November 2013. https://web.archive.org/web/20131103153245/http://digitalcommons.liberty.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1047&context=lusol_fac_pubs. Ανακτήθηκε στις 12 July 2014.
↑ Oster, Emily (September 2005). «Explaining Asia's "Missing Women": A New Look at the Data – Comment». Population and Development Review 31 (3): 529, 535. doi:10.1111/j.1728-4457.2005.00082.x. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 August 2008. https://web.archive.org/web/20080830045057/http://home.uchicago.edu/~eoster/dasgupta.pdf. Ανακτήθηκε στις 19 May 2009.
↑ Farrell, Courtney (2010). Abortion Debate. ABDO Publishing Company. σελίδες 6–7. ISBN 1617852643.
↑ «WMA Declaration on Therapeutic Abortion». WMA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2015.
↑ http://www.simerini.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=333196
↑ Elementi di Medicina Legale, Bertol - Catanesi - Crino' - Danesino - De Leo, Editore: Monduzzi, ISBN: 9788865210260, Edizione: 2010.
↑ Aborto, per il Vaticano resta un crimine gravissimo al pari dell'omicidio
↑ Ασπασία Τσαούση, "Το Δικαίωμα στην Άμβλωση στις Η.Π.Α.: Τριάντα Χρόνια Μετά την Ιστορική Απόφαση Roe v. Wade", Δικαιώματα του Ανθρώπου, τομ. 28(2006), σελ. 1107-1172

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

wiktionary logo

Το Βικιλεξικό έχει σχετικό λήμμα:
άμβλωση

Wikiquote logo

Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το λήμμα:
Άμβλωση

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Άμβλωση

Βιβλιογραφία

Φερενίκη Παναγοπούλου-Κουτνατζή: Η θεσμική διαδρομή της αμβλώσεως: Μια ηθικο-συνταγματική προσέγγιση, Πρόλογος: Ισμήνη Κριάρη, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2016.

Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ιατρική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Grimes, DA; Stuart, G (2010). «Abortion jabberwocky: the need for better terminology». Contraception 81 (2): 93–6. doi:10.1016/j.contraception.2009.09.005. PMID 20103443.

[lancet-grimes-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Grimes, DA; Benson, J; Singh, S; Romero, M; Ganatra, B; Okonofua, FE; Shah, IH (2006). «Unsafe abortion: The preventable pandemic» (PDF). The Lancet 368 (9550): 1908–1919. doi:10.1016/S0140-6736(06)69481-6. PMID 17126724. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 June 2011. https://web.archive.org/web/20110629040442/http://www.who.int/reproductivehealth/publications/general/lancet_4.pdf.

[Ray2014-3] Raymond, EG; Grossman, D; Weaver, MA; Toti, S; Winikoff, B (November 2014). «Mortality of induced abortion, other outpatient surgical procedures and common activities in the United States». Contraception 90 (5): 476–479. doi:10.1016/j.contraception.2014.07.012. PMID 25152259.

[1st_Methods-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Kulier, R; Kapp, N; Gülmezoglu, AM; Hofmeyr, GJ; Cheng, L; Campana, A (9 November 2011). «Medical methods for first trimester abortion.». Cochrane Database of Systematic Reviews (11): CD002855. doi:10.1002/14651858.CD002855.pub4. PMID 22071804.

[Kapp2013-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Kapp, N; Whyte, P; Tang, J; Jackson, E; Brahmi, D (September 2013). «A review of evidence for safe abortion care». Contraception 88 (3): 350–63. doi:10.1016/j.contraception.2012.10.027. PMID 23261233.

[BMJ2014-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 Lohr, PA; Fjerstad, M; Desilva, U; Lyus, R (2014). «Abortion». BMJ 348: f7553. doi:10.1136/bmj.f7553.

[OBGY09-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 Shah, I; Ahman, E (December 2009). «Unsafe abortion: global and regional incidence, trends, consequences, and challenges» (PDF). Journal of Obstetrics and Gynaecology Canada 31 (12): 1149–58. PMID 20085681. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 July 2011. https://web.archive.org/web/20110716212405/http://www.sogc.org/jogc/abstracts/full/200912_WomensHealth_1.pdf.

[WHOPolicy2012-8] World Health Organization (2012). Safe abortion: technical and policy guidance for health systems (PDF) (2nd έκδοση). Geneva: World Health Organization. σελ. 8. ISBN 9789241548434. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2015.

[Management_of_Abortion,_Chp_1-9] Joffe, Carole (2009). «1. Abortion and medicine: A sociopolitical history». Στο: M Paul, ES Lichtenberg, L Borgatta, DA Grimes, PG Stubblefield, MD Creinin. Management of Unintended and Abnormal Pregnancy (PDF) (1st έκδοση). Oxford, United Kingdom: John Wiley & Sons, Ltd. ISBN 978-1-4443-1293-5. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2011. CS1 maint: Uses editors parameter (link)

[Dev98-07-10] 10,0 ^10,1 Boland, R.; Katzive, L. (2008). «Developments in Laws on Induced Abortion: 1998–2007». International Family Planning Perspectives 34 (3): 110–120. doi:10.1363/ifpp.34.110.08. PMID 18957353. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 October 2011. https://web.archive.org/web/20111007221828/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/3411008.html.

[11] Nixon, edited by Frederick Adolf Paola, Robert Walker, Lois LaCivita (2010). Medical ethics and humanities. Sudbury, Mass.: Jones and Bartlett Publishers. σελ. 249. ISBN 9780763760632. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2017. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

[12] Johnstone, Megan-Jane (2009). Bioethics a nursing perspective (5th έκδοση). Sydney, N.S.W.: Churchill Livingstone/Elsevier. σελ. 228. ISBN 9780729578738. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2017. Although abortion has been legal in many countries for several decades now, its moral permissibilities continues to be the subject of heated public debate.

[13] Pastor Mark Driscoll (18 October 2013). «What do 55 million people have in common?». Fox News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 August 2014. https://web.archive.org/web/20140831022138/http://www.foxnews.com/opinion/2013/10/18/what-do-55-million-people-have-in-common/. Ανακτήθηκε στις 2 July 2014.

[14] Hansen, Dale (18 March 2014). «Abortion: Murder, or Medical Procedure?». Huffington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 July 2014. https://web.archive.org/web/20140714230359/http://www.huffingtonpost.com/dale-hansen/abortion-murder-or-medica_b_4986637.html. Ανακτήθηκε στις 2 July 2014.

[15] Sifris, Ronli Noa (2013). Reproductive Freedom, Torture and International Human Rights Challenging the Masculinisation of Torture. Hoboken: Taylor and Francis. σελ. 3. ISBN 9781135115227. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2015.

[Sedgh_2012-16] 16,0 ^16,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα Sedgh 2012.

[17] Cheng L. (1 Νοεμβρίου 2008). «Surgical versus medical methods for second-trimester induced abortion». The WHO Reproductive Health Library. World Health Organization. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2011.

[18] Bankole (1998). «Reasons Why Women Have Induced Abortions: Evidence from 27 Countries». International Family Planning Perspectives 24 (3): 117–127 & 152. doi:10.2307/3038208. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2006. https://web.archive.org/web/20060117191716/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/2411798.html.

[19] Finer, Lawrence B.; Frohwirth, Lori F.; Dauphinee, Lindsay A.; Singh, Susheela; Moore, Ann M. (2005). «Reasons U.S. Women Have Abortions: Quantitative and Qualitative Perspectives» (PDF). Perspectives on Sexual and Reproductive Health 37 (3): 110–118. doi:10.1111/j.1931-2393.2005.tb00045.x. PMID 16150658. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2006. https://web.archive.org/web/20060117143856/https://www.guttmacher.org/pubs/journals/3711005.pdf.

[20] Stubblefield, Phillip G. (2002). «10. Family Planning». Στο: Berek, Jonathan S. Novak's Gynecology (13 έκδοση). Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-0-7817-3262-8.

[21] Bartlett, LA; Berg, CJ; Shulman, HB; Zane, SB; Green, CA; Whitehead, S; Atrash, HK (2004), «Risk factors for legal induced abortion-related mortality in the United States», Obstetrics & Gynecology 103 (4): 729–37, doi:10.1097/01.AOG.0000116260.81570.60, PMID 15051566

[roche1-22] Roche, Natalie E. (28 Σεπτεμβρίου 2004). «Therapeutic Abortion». eMedicine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2011.

[Williams_Gyn,_Chp_6-23] 23,0 ^23,1 ^23,2 ^23,3 Schorge, John O.· Schaffer, Joseph I.· Halvorson, Lisa M.· Hoffman, Barbara L.· Bradshaw, Karen D.· Cunningham, F. Gary, επιμ. (2008). «6. First-Trimester Abortion». Williams Gynecology (1 έκδοση). McGraw-Hill Medical. ISBN 978-0-07-147257-9.

[eos-elective-24] «Elective surgery». Encyclopedia of Surgery. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2012. "An elective surgery is a planned, non-emergency surgical procedure. It may be either medically required (e.g., cataract surgery), or optional (e.g., breast augmentation or implant) surgery.

[25] Churchill Livingstone medical dictionary. Edinburgh New York: Churchill Livingstone Elsevier. 2008. ISBN 978-0-443-10412-1. The preferred term for unintentional loss of the product of conception prior to 24 weeks' gestation is miscarriage.

[26] Annas, George J.· Elias, Sherman (2007). «51. Legal and Ethical Issues in Obstetric Practice». Στο: Gabbe, Steven G.· Niebyl, Jennifer R.· Simpson, Joe Leigh. Obstetrics: Normal and Problem Pregnancies (5 έκδοση). Churchill Livingstone. σελ. 669. ISBN 978-0-443-06930-7. A preterm birth is defined as one that occurs before the completion of 37 menstrual weeks of gestation, regardless of birth weight.

[27] «Stillbirth». Stillbirth. Oxford University Press. 2010. https://books.google.com/books?id=Zs8ZM4OUurcC&pg=PA698&lpg=PA698. «birth of a fetus that shows no evidence of life (heartbeat, respiration, or independent movement) at any time later than 24 weeks after conception».

[Gabbe,_Chp_24-28] Annas, George J.· Elias, Sherman (2007). «24. Pregnancy loss». Στο: Gabbe, Steven G.· Niebyl, Jennifer R.· Simpson, Joe Leigh. Obstetrics: Normal and Problem Pregnancies (5 έκδοση). Churchill Livingstone. ISBN 978-0-443-06930-7.

[29] Katz, Vern L. (2007). «16. Spontaneous and Recurrent Abortion – Etiology, Diagnosis, Treatment». Στο: Katz, Vern L.· Lentz, Gretchen M.· Lobo, Rogerio A.· Gershenson, David M. Katz: Comprehensive Gynecology (5 έκδοση). Mosby. ISBN 978-0-323-02951-3.

[30] Stovall, Thomas G. (2002). «17. Early Pregnancy Loss and Ectopic Pregnancy». Στο: Berek, Jonathan S. Novak's Gynecology (13 έκδοση). Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-0-7817-3262-8.

[Williams18-31] Cunningham, F. Gary· Leveno, Kenneth J.· Bloom, Steven L.· Spong, Catherine Y.· Dashe, Jodi S.· Hoffman, Barbara L.· Casey, Brian M.· Sheffield, Jeanne S., επιμ. (2014). Williams Obstetrics (24th έκδοση). McGraw Hill Education. ISBN 978-0-07-179893-8.

[mednet-32] 32,0 ^32,1 Stöppler, Melissa Conrad. Shiel, William C., Jr., επιμ. «Miscarriage (Spontaneous Abortion)». MedicineNet.com. WebMD. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2004. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2009.

[fetal_med_837-33] 33,0 ^33,1 Jauniaux E, Kaminopetros P, El-Rafaey H (1999). «Early pregnancy loss». Στο: Whittle MJ, Rodeck CH. Fetal medicine: basic science and clinical practice. Edinburgh: Churchill Livingstone. σελ. 837. ISBN 978-0-443-05357-3. OCLC 42792567.

[Kulier_2011-34] 34,0 ^34,1 «Medical methods for first trimester abortion». Cochrane Database Syst Rev 11 (11): CD002855. 2011. doi:10.1002/14651858.CD002855.pub4. PMID 22071804.

[Creinin_2009-35] 35,0 ^35,1 Creinin MD, Gemzell-Danielsson K (2009). «Medical abortion in early pregnancy». Στο: Paul M, Lichtenberg ES, Borgatta L, Grimes DA, Stubblefield PG, Creinin MD. Management of unintended and abnormal pregnancy: comprehensive abortion care. Oxford: Wiley-Blackwell. σελίδες 111–134. ISBN 1-4051-7696-2.

[Kapp_2009-36] 36,0 ^36,1 Kapp N, von Hertzen H (2009). «Medical methods to induce abortion in the second trimester». Στο: Paul M, Lichtenberg ES, Borgatta L, Grimes DA, Stubblefield PG, Creinin MD. Management of unintended and abnormal pregnancy: comprehensive abortion care. Oxford: Wiley-Blackwell. σελίδες 178–192. ISBN 1-4051-7696-2.

[37] Wildschut, H; Both, MI; Medema, S; Thomee, E; Wildhagen, MF; Kapp, N (19 January 2011). «Medical methods for mid-trimester termination of pregnancy.». Cochrane database of systematic reviews (Online) (1): CD005216. doi:10.1002/14651858.CD005216.pub2. PMID 21249669.

[38] Chen, MJ; Creinin, MD (July 2015). «Mifepristone With Buccal Misoprostol for Medical Abortion: A Systematic Review.». Obstetrics and Gynecology 126 (1): 12–21. doi:10.1097/AOG.0000000000000897. PMID 26241251.

[WHO_FAQs_2006-39] WHO Department of Reproductive Health and Research (23 Νοεμβρίου 2006). Frequently asked clinical questions about medical abortion (PDF). Geneva: World Health Organization. ISBN 92-4-159484-5. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011. (απαιτείται συνδρομή)

[Fjerstad_2009b-40] «Effectiveness of medical abortion with mifepristone and buccal misoprostol through 59 gestational days». Contraception 80 (3): 282–286. September 2009. doi:10.1016/j.contraception.2009.03.010. PMID 19698822. The regimen (200 mg of mifepristone, followed 24–48 hours later by 800 mcg of vaginal misoprostol) previously used by Planned Parenthood clinics in the United States from 2001 to March 2006 was 98.5% effective through 63 days gestation—with an ongoing pregnancy rate of about 0.5%, and an additional 1% of women having uterine evacuation for various reasons, including problematic bleeding, persistent gestational sac, clinician judgment or a women's request. The regimen (200 mg of mifepristone, followed 24–48 hours later by 800 mcg of buccal misoprostol) currently used by Planned Parenthood clinics in the United States since April 2006 is 98.3% effective through 59 days gestation.

[41] Holmquist S, Gilliam M (2008). «Induced abortion». Στο: Gibbs RS, Karlan BY, Haney AF, Nygaard I. Danforth's obstetrics and gynecology (10th έκδοση). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. σελίδες 586–603. ISBN 978-0-7817-6937-2.

[42] «Abortion statistics, England and Wales: 2010». London: Department of Health, United Kingdom. 24 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[43] «Abortion statistics, year ending 31 December 2010» (PDF). Edinburgh: ISD, NHS Scotland. 31 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011.

[44] Vilain A, Mouquet MC (22 Ιουνίου 2011). «Voluntary terminations of pregnancies in 2008 and 2009» (PDF). Paris: DREES, Ministry of Health, France. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011.

[45] . (5 Ιουλίου 2011). «Abortions in Switzerland 2010». Neuchâtel: Office of Federal Statistics, Switzerland. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011.

[46] Gissler M, Heino A (21 Φεβρουαρίου 2011). «Induced abortions in the Nordic countries 2009» (PDF). Helsinki: National Institute for Health and Welfare, Finland. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2011.

[47] «Abortion incidence and access to services in the United States, 2008». Perspect Sex Reprod Health 43 (1): 41–50. March 2011. doi:10.1363/4304111. PMID 21388504. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2011. https://web.archive.org/web/20110927030139/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/4304111.pdf. Ανακτήθηκε στις 22 November 2011.

[NEJMDec2011-48] 48,0 ^48,1 ^48,2 Templeton, A.; Grimes, D. A. (2011). «A Request for Abortion». New England Journal of Medicine 365 (23): 2198–2204. doi:10.1056/NEJMcp1103639. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 January 2012. https://web.archive.org/web/20120108100041/http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMcp1103639.

[49] Hammond C, Chasen ST (2009). «Dilation and evacuation». Στο: Paul M, Lichtenberg ES, Borgatta L, Grimes DA, Stubblefield PG, Creinin MD. Management of unintended and abnormal pregnancy: comprehensive abortion care. Oxford: Wiley-Blackwell. σελίδες 178–192. ISBN 1-4051-7696-2.

[50] Healthwise (2004). «Manual and vacuum aspiration for abortion». WebMD. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008.

[51] World Health Organization (2003). «Dilatation and curettage». Managing Complications in Pregnancy and Childbirth: A Guide for Midwives and Doctors. Geneva: World Health Organization. ISBN 978-92-4-154587-7. OCLC 181845530. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008.

[encarta-52] McGee, Glenn; Jon F. Merz. «Abortion». Encarta. Microsoft. http://encarta.msn.com/encyclopedia_761553899/Abortion.html. Ανακτήθηκε στις 5 December 2008.

[53] Smith JP (1998). «Risky choices: The dangers of teens using self-induced abortion attempts». Journal of Pediatric Health Care 12 (3): 147–151. doi:10.1016/S0891-5245(98)90245-0. PMID 9652283.

[potts-54] Potts, M.; Graff, M.; Taing, J. (2007). «Thousand-year-old depictions of massage abortion». Journal of Family Planning and Reproductive Health Care 33 (4): 233–234. doi:10.1783/147118907782101904. PMID 17925100.

[55] Thapa, S. R.; Rimal, D.; Preston, J. (2006). «Self induction of abortion with instrumentation». Australian Family Physician 35 (9): 697–698. PMID 16969439. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 January 2009. https://web.archive.org/web/20090108181951/http://www.racgp.org.au/afp/200609/11015.

[grimes-overview-56] Grimes, DA; Creinin, MD (2004). «Induced abortion: an overview for internists». Ann. Intern. Med. 140 (8): 620–6. doi:10.7326/0003-4819-140-8-200404200-00009. PMID 15096333. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 May 2010. https://web.archive.org/web/20100507081029/http://www.annals.org/content/140/8/620.full.

[who-unsafe-1995-57] «The Prevention and Management of Unsafe Abortion» (PDF). World Health Organization. Απριλίου 1995. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2010.

[grimes-mortality-2012-58] Raymond, E. G.; Grimes, D. A. (2012). «The Comparative Safety of Legal Induced Abortion and Childbirth in the United States». Obstetrics & Gynecology 119 (2, Part 1): 215–219. doi:10.1097/AOG.0b013e31823fe923. PMID 22270271.

[grimes-mortality-2006-59] Grimes DA (January 2006). «Estimation of pregnancy-related mortality risk by pregnancy outcome, United States, 1991 to 1999». Am. J. Obstet. Gynecol. 194 (1): 92–4. doi:10.1016/j.ajog.2005.06.070. PMID 16389015.

[bartlett-60] Bartlett LA; Berg CJ; Shulman HB και άλλοι. (April 2004). «Risk factors for legal induced abortion-related mortality in the United States». Obstet Gynecol 103 (4): 729–37. doi:10.1097/01.AOG.0000116260.81570.60. PMID 15051566.

[emedicine-61] Trupin, Suzanne (27 Μαΐου 2010). «Elective Abortion». eMedicine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2010. At every gestational age, elective abortion is safer for the mother than carrying a pregnancy to term.

[Genevra-2012-62] Pittman, Genevra (23 January 2012). «Abortion safer than giving birth: study». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 February 2012. https://web.archive.org/web/20120206195457/http://www.reuters.com/article/2012/01/23/us-abortion-idUSTRE80M2BS20120123. Ανακτήθηκε στις 4 February 2012.

[arch-fam-practice-63] «Manual vacuum aspiration for first-trimester abortion». Arch Fam Med 7 (6): 559–62. 1998. doi:10.1001/archfami.7.6.559. PMID 9821831. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 April 2005. https://web.archive.org/web/20050405202853/http://archfami.ama-assn.org/cgi/content/full/7/6/559.

[64] Dempsey, A (December 2012). «Serious infection associated with induced abortion in the United States.». Clinical Obstetrics and Gynecology 55 (4): 888–92. doi:10.1097/GRF.0b013e31826fd8f8. PMID 23090457.

[65] White, Kari; Carroll, Erin; Grossman, Daniel (November 2015). «Complications from first-trimester aspiration abortion: a systematic review of the literature». Contraception 92 (5): 422–438. doi:10.1016/j.contraception.2015.07.013. PMID 26238336.

[66] ACOG Committee on Practice Bulletins—Gynecology (May 2009). «ACOG practice bulletin No. 104: antibiotic prophylaxis for gynecologic procedures». Obstet Gynecol 113 (5): 1180–9. doi:10.1097/AOG.0b013e3181a6d011. PMID 19384149.

[67] «Antibiotics at the time of induced abortion: the case for universal prophylaxis based on a meta-analysis». Obstet Gynecol 87 (5 Pt 2): 884–90. May 1996. PMID 8677129.

[JASEN-68] 68,0 ^68,1 Jasen P (October 2005). «Breast cancer and the politics of abortion in the United States». Med Hist 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMID 16562329.

[Cancer_Linacre-69] Schneider, A. Patrick IIΣφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωρισμένη λέξη "etal" (August 2014). «The breast cancer epidemic: 10 facts». The Linacre Quarterly (Catholic Medical Association) 81 (3): 244–277. doi:10.1179/2050854914Y.0000000027. http://www.maneyonline.com/doi/full/10.1179/2050854914Y.0000000027. Ανακτήθηκε στις 11 November 2015. «...an association between [induced abortion] and breast cancer has been found by numerous Western and non-Western researchers from around the world. This is especially true in more recent reports that allow for a sufficient breast cancer latency period since an adoption of a Western life style in sexual and reproductive behavior.».

[70] Position statements of major medical bodies on abortion and breast cancer include:
World Health Organization: «Induced abortion does not increase breast cancer risk (Fact sheet N°240)». World Health Organization. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2011.

National Cancer Institute: «Abortion, Miscarriage, and Breast Cancer Risk». National Cancer Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2011.

American Cancer Society: «Is Abortion Linked to Breast Cancer?». American Cancer Society. 23 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2011. At this time, the scientific evidence does not support the notion that abortion of any kind raises the risk of breast cancer.

Royal College of Obstetricians and Gynaecologists: «The Care of Women Requesting Induced Abortion» (PDF). Royal College of Obstetricians and Gynaecologists. σελ. 9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2008. Induced abortion is not associated with an increase in breast cancer risk.

American Congress of Obstetricians and Gynecologists: «ACOG Finds No Link Between Abortion and Breast Cancer Risk». American Congress of Obstetricians and Gynecologists. 31 Ιουλίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2011.

[71] World Health Organization: «Induced abortion does not increase breast cancer risk (Fact sheet N°240)». World Health Organization. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2011.

[72] National Cancer Institute: «Abortion, Miscarriage, and Breast Cancer Risk». National Cancer Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2011.

[73] American Cancer Society: «Is Abortion Linked to Breast Cancer?». American Cancer Society. 23 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2011. At this time, the scientific evidence does not support the notion that abortion of any kind raises the risk of breast cancer.

[74] Royal College of Obstetricians and Gynaecologists: «The Care of Women Requesting Induced Abortion» (PDF). Royal College of Obstetricians and Gynaecologists. σελ. 9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2008. Induced abortion is not associated with an increase in breast cancer risk.

[75] American Congress of Obstetricians and Gynecologists: «ACOG Finds No Link Between Abortion and Breast Cancer Risk». American Congress of Obstetricians and Gynecologists. 31 Ιουλίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2011.

[Cockburn-71] Cockburn, Jayne· Pawson, Michael E. (2007). Psychological Challenges to Obstetrics and Gynecology: The Clinical Management. Springer. σελ. 243. ISBN 978-1-84628-807-4.

[apa-press-72] 72,0 ^72,1 American Psychological Association (12 August 2008). APA Task Force Finds Single Abortion Not a Threat to Women's Mental Health. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 7 September 2011.

[73] «Report of the APA Task Force on Mental Health and Abortion» (PDF). Washington, DC: American Psychological Association. 13 Αυγούστου 2008. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2010.

[apa-2008-74] «Mental Health and Abortion». American Psychological Association. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2012.

[Steinberg2011-75] Steinberg, J. R. (2011). «Later Abortions and Mental Health: Psychological Experiences of Women Having Later Abortions—A Critical Review of Research». Women's Health Issues 21 (3): S44–S48. doi:10.1016/j.whi.2011.02.002. PMID 21530839.

[76] Kelly, Kimberly (February 2014). «The spread of ‘Post Abortion Syndrome’ as social diagnosis». Social Science & Medicine 102: 18–25. doi:10.1016/j.socscimed.2013.11.030.

[77] Okonofua, F. (2006). «Abortion and maternal mortality in the developing world» (PDF). Journal of Obstetrics and Gynaecology Canada 28 (11): 974–979. PMID 17169222. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 January 2012. https://web.archive.org/web/20120111121431/http://www.jogc.org/abstracts/full/200611_WomensHealth_1.pdf.

[Haddad-2009-78] Haddad, LB.; Nour, NM. (2009). «Unsafe abortion: unnecessary maternal mortality». Rev Obstet Gynecol 2 (2): 122–6. PMID 19609407.

[Loz2012-79] Lozano, R (15 December 2012). «Global and regional mortality from 235 causes of death for 20 age groups in 1990 and 2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010.». Lancet 380 (9859): 2095–128. doi:10.1016/S0140-6736(12)61728-0. PMID 23245604.

[80] Darney, Leon Speroff, Philip D. (2010). A clinical guide for contraception (5th έκδοση). Philadelphia, Pa.: Lippincott Williams & Wilkins. σελ. 406. ISBN 1-60831-610-6.

[WHO2011-81] World Health Organisation (2011). Unsafe abortion: global and regional estimates of the incidence of unsafe abortion and associated mortality in 2008 (PDF) (6th έκδοση). World Health Organisation. σελ. 27. ISBN 978-92-4-150111-8. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2014.

[berer-who-82] Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα berer-who.

[Sedgh_2007-83] «Induced abortion: estimated rates and trends worldwide». Lancet 370 (9595): 1338–45. 2007. doi:10.1016/S0140-6736(07)61575-X. PMID 17933648.

[WHO-unsafe-2007-84] 84,0 ^84,1 «Unsafe abortion: Global and regional estimates of the incidence of unsafe abortion and associated mortality in 2003» (PDF). World Health Organization. 2007. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2011.

[85] Berer M (November 2004). «National laws and unsafe abortion: the parameters of change». Reprod Health Matters 12 (24 Suppl): 1–8. doi:10.1016/S0968-8080(04)24024-1. PMID 15938152.

[86] Culwell, Kelly R.; Hurwitz, Manuelle (May 2013). «Addressing barriers to safe abortion». International Journal of Gynecology & Obstetrics 121: S16–S19. doi:10.1016/j.ijgo.2013.02.003.

[jewkes-87] «The impact of age on the epidemiology of incomplete abortions in South Africa after legislative change». BJOG 112 (3): 355–9. March 2005. doi:10.1111/j.1471-0528.2004.00422.x. PMID 15713153.

[bateman-samj-88] Bateman C (December 2007). «Maternal mortalities 90% down as legal TOPs more than triple». S. Afr. Med. J. 97 (12): 1238–42. PMID 18264602. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 August 2017. https://web.archive.org/web/20170830200316/http://samj.org.za/index.php/samj/article/view/642.

[89] Conti, Jennifer A.; Brant, Ashley R.; Shumaker, Heather D.; Reeves, Matthew F. (November 2016). «Update on abortion policy». Current Opinion in Obstetrics and Gynecology: 1. doi:10.1097/GCO.0000000000000324.

[90] New, M. J. (15 February 2011). «Analyzing the Effect of Anti-Abortion U.S. State Legislation in the Post-Casey Era». State Politics & Policy Quarterly 11 (1): 28–47. doi:10.1177/1532440010387397.

[91] Medoff, M. H.; Dennis, C. (21 July 2014). «Another Critical Review of New's Reanalysis of the Impact of Antiabortion Legislation». State Politics & Policy Quarterly 14 (3): 269–276. doi:10.1177/1532440014535476.

[IJGO10-92] Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα IJGO10.

[Maclean-93] Maclean, Gaynor (2005). «XI. Dimension, Dynamics and Diversity: A 3D Approach to Appraising Global Maternal and Neonatal Health Initiatives». Στο: Balin, Randell E. Trends in Midwifery Research. Nova Publishers. σελίδες 299–300. ISBN 978-1-59454-477-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2015.

[94] Salter, C.; Johnson, H.B.; Hengen, N. (1997). «Care for Postabortion Complications: Saving Women's Lives». Population Reports (Johns Hopkins School of Public Health) 25 (1). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 December 2009. https://web.archive.org/web/20091207070103/http://info.k4health.org/pr/l10edsum.shtml.

[95] UNICEF, United Nations Population Fund, WHO, World Bank (2010). «Packages of interventions: Family planning, safe abortion care, maternal, newborn and child health». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2010. CS1 maint: Uses authors parameter (link)

[guttmacher-96] 96,0 ^96,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα guttmacher.

[bankole98-97] 97,0 ^97,1 ^97,2 Bankole, Akinrinola; Singh, Susheela; Haas, Taylor (1998). «Reasons Why Women Have Induced Abortions: Evidence from 27 Countries». International Family Planning Perspectives 24 (3): 117–127; 152. doi:10.2307/3038208. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2006. https://web.archive.org/web/20060117191716/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/2411798.html.

[finer2005-98] Finer, L. B.; Frohwirth, L. F.; Dauphinee, L. A.; Singh, S.; Moore, A. M. (2005). «Reasons U.S. Women Have Abortions: Quantitative and Qualitative Perspectives». Perspectives on Sexual and Reproductive Health 37 (3): 110–118. doi:10.1111/j.1931-2393.2005.tb00045.x. PMID 16150658. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 January 2012. https://web.archive.org/web/20120107092446/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/3711005.html.

[Nuremberg-99] «Nuremberg and the Crime of Abortion». U. Toledo. L. Rev. 42: 283. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 November 2013. https://web.archive.org/web/20131103153245/http://digitalcommons.liberty.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1047&context=lusol_fac_pubs. Ανακτήθηκε στις 12 July 2014.

[MissingWomen-100] Oster, Emily (September 2005). «Explaining Asia's "Missing Women": A New Look at the Data – Comment». Population and Development Review 31 (3): 529, 535. doi:10.1111/j.1728-4457.2005.00082.x. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 August 2008. https://web.archive.org/web/20080830045057/http://home.uchicago.edu/~eoster/dasgupta.pdf. Ανακτήθηκε στις 19 May 2009.

[101] Farrell, Courtney (2010). Abortion Debate. ABDO Publishing Company. σελίδες 6–7. ISBN 1617852643.

[102] «WMA Declaration on Therapeutic Abortion». WMA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2015.

[103] ttp://www.simerini.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=333196

[104] Elementi di Medicina Legale, Bertol - Catanesi - Crino' - Danesino - De Leo, Editore: Monduzzi, ISBN: 9788865210260, Edizione: 2010.

[105] Aborto, per il Vaticano resta un crimine gravissimo al pari dell'omicidio

[106] Ασπασία Τσαούση, "Το Δικαίωμα στην Άμβλωση στις Η.Π.Α.: Τριάντα Χρόνια Μετά την Ιστορική Απόφαση Roe v. Wade", Δικαιώματα του Ανθρώπου, τομ. 28(2006), σελ. 1107-1172

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

[53]

[54]

[55]

[56]

[57]

[58]

[59]

[60]

[61]

[62]

[63]

[64]

[65]

[66]

[67]

[68]

[69]

[70]

[71]

[72]

[73]

[74]

[75]

[76]

[77]

[78]

[79]

[80]

[81]

[82]

[83]

[84]

[85]

[86]

[87]

[88]

[89]

[90]

[91]

[92]

[93]

[94]

[95]

[96]

[97]

[98]

[99]

[100]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
+‘’’Εκτρωση’’’ ή ‘’’άμβλωση’’’ είναι ο τερματισμός της [[εγκυμοσύνης|εγκυμοσύνη]] με την αφαίρεση ενός ή περισσότερων [[εμβρύων|έμβρυο]] από την μήτρα πριν γίνει το έμβρυο βιώσιμο  έξω από την μήτρα. Πάντως υπάρχουν αρκετοί ορισμοι για την έκτρωση που αντανακλούν διαφορετικές πολιτιστικές, κοινωνικές ή επιστημονικές απόψεις.
-Η '''έκτρωση''' ή '''άμβλωση''' είναι η διακοπή μιας αδιατάρακτης ενδομητρίου κυήσεως ενός ή περισσοτέρων εμβρύων, που διενεργείται σε πρώιμη ηλικία κυήσεως (< 24 εβδ.) και οδηγεί σε αφαίρεση του [[έμβρυο|εμβρύου]] από τη [[μήτρα]], με συνέπεια τον θάνατο του κυήματος. Η άμβλωση προκαλείται τεχνητά με χημικές, χειρουργικές ή άλλες μεθόδους. Το διεθνές όριο των 24 εβδομάδων καθορίστηκε με βάση την ελάχιστη ηλικία κυήσεως, που επιτρέπει σε ένα έμβρυο που θα γεννηθεί να είναι βιώσιμο (Σημειώνεται ότι η διάπλαση της καρδιάς ολοκληρώνεται την 23η εβδομάδα).
+Όταν ο τερματισμός της κύησης γίνεται χωρίς πρόθεση ή πρόκληση, ονομάζεται ‘’’αποβολή’’’. Όταν ο τερματισμός γίνεται με πρόθεση και πρόκληση, λέγεται και τεχνιτή έκτρωση ή άμβλωση, αν και πολλές φορές η λεξη «τεχνιτή» παραλείπεται. Εάν ο τερματισμός της εγκυμοσύνης πραγματοποιηθεί όταν το έμβρυο μπορεί να επιβιώσει στο εξωτερικό περιβάλλον, ονομάζεται ‘’καθυστερημενος τερματισμός εγκυμοσύνης’’ <ref>{{cite journal|last1=Grimes|first1=DA |last2=Stuart |first2=G |title=Abortion jabberwocky: the need for better terminology |journal=Contraception |year=2010 |volume=81 |issue=2 |pages=93–6 |pmid=20103443 |doi=10.1016/j.contraception.2009.09.005}}</ref>
+<!-- Methods and safety -->
-Έχουν εφαρμοστεί διάφορες μέθοδοι άμβλωσης στην πορεία της Ιστορίας.<br />
+Όταν επιτρέπεται από τον νόμο, η άμβλωση είναι μια από τις πιο ασφαλείς επεμβάσεις στην Ιατρική <ref name="lancet-grimes">{{Cite journal |last1=Grimes |first1=DA |last2=Benson |first2=J |last3=Singh |first3=S |last4=Romero |first4=M |last5=Ganatra |first5=B |last6=Okonofua |first6=FE |last7=Shah |first7=IH |doi=10.1016/S0140-6736(06)69481-6 |title=Unsafe abortion: The preventable pandemic |journal=The Lancet |volume=368 |issue=9550 |pages=1908–1919 |year=2006 |pmid=17126724 |url=http://www.who.int/reproductivehealth/publications/general/lancet_4.pdf |format=PDF |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110629040442/http://www.who.int/reproductivehealth/publications/general/lancet_4.pdf |archivedate=29 June 2011 |df=dmy-all }}</ref><ref name="Ray2014">{{cite journal |last1=Raymond |first1=EG |last2=Grossman |first2=D |last3=Weaver |first3=MA |last4=Toti |first4=S |last5=Winikoff |first5=B |title=Mortality of induced abortion, other outpatient surgical procedures and common activities in the United States |journal=Contraception |date=November 2014 |volume=90 |issue=5 |pages=476–479 |pmid=25152259 |doi=10.1016/j.contraception.2014.07.012}}</ref>
+Σύγρονες μεθόδοι άμβλωσης είναι η χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων ή η χειρουργική επέμβαση.<ref name=1st_Methods>{{cite journal |last1=Kulier |first1=R |last2=Kapp |first2=N |last3=Gülmezoglu |first3=AM |last4=Hofmeyr |first4=GJ |last5=Cheng |first5=L |last6=Campana |first6=A |title=Medical methods for first trimester abortion. |journal=Cochrane Database of Systematic Reviews |date=9 November 2011 |issue=11 |pages=CD002855 |pmid=22071804 |doi=10.1002/14651858.CD002855.pub4}}</ref> Το φάρμακο [[μιφεπριστόνη]] [[mifepristone]] σε συνδιασμό με προσταγλανδίνη φαίνεται να είναι εξίσου ασφαλές και αποτελεσματικό με την χειρουργική επέμβαση εάν χρησιμοποιηθεί κατά το πρώτο ή δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.<ref name=1st_Methods/><ref name=Kapp2013/>
-Οι ηθικές και νομικές πτυχές της άμβλωσης αποτελούν αντικείμενο έντονης συζήτησης σε πολλά μέρη του κόσμου. Το κύριο ζήτημα είναι κατά πόσο το έμβρυο μπορεί να χαρακτηριστεί ως άνθρωπος και ως εκ τούτου η έκτρωση ως [[ανθρωποκτονία]]. Ταυτόχρονα τίθεται και το ζήτημα της αυτοδιάθεσης της [[έγκυος|εγκύου]], το δικαίωμά της να διαθέτει το σώμα της όπως αυτή νομίζει.
+Μέτρα αντισύλληψης, όπως το αντισυλληπτικό δισκύο και ενδοκολπικές συσκευές μπορούν να χρησιμοποιηθούν αμέσως μετά την άμβλωση. <ref name=Kapp2013>{{cite journal|last1=Kapp |first1=N |last2=Whyte |first2=P |last3=Tang |first3=J |last4=Jackson |first4=E |last5=Brahmi |first5=D |title=A review of evidence for safe abortion care |journal=Contraception |date=September 2013 |volume=88 |issue=3 |pages=350–63 |pmid=23261233 |doi=10.1016/j.contraception.2012.10.027}}</ref> Όταν η άμβωση πραγματοποιηθεί νόμιμα και με ασφάλεια, δεν αυξάνουν τον κ΄θνδυνο για ψυχιατρικά ή σωματικά προβλήματα/ασθένειες. <ref name=BMJ2014/> Αντιθέτως, όταν οι αμβλώσεις γίνονται από ανεκπαίδευτο προσωπικό, με επικίνδυνα μηχανηματα σε μη αποστειρωμένο περιβάλλον, προκαλούν σημαντικά ιατρικά προβλήματα. <ref name=BMJ2014>{{Cite journal |last1=Lohr |first1=PA |last2=Fjerstad |first2=M |last3=Desilva |first3=U |last4=Lyus |first4=R |title=Abortion |journal = BMJ | volume = 348 | page = f7553 | year = 2014 | doi = 10.1136/bmj.f7553}}</ref><ref name="OBGY09">{{Cite journal|last1=Shah |first1=I |last2=Ahman |first2=E |title=Unsafe abortion: global and regional incidence, trends, consequences, and challenges |journal=Journal of Obstetrics and Gynaecology Canada |volume=31 |issue=12 |pages=1149–58 |date=December 2009 |pmid=20085681 |url=http://www.sogc.org/jogc/abstracts/full/200912_WomensHealth_1.pdf |format=PDF |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110716212405/http://www.sogc.org/jogc/abstracts/full/200912_WomensHealth_1.pdf |archivedate=16 July 2011 |df=dmy }}</ref> Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά οι νόμιμες και ασφαλείς αμβλώσεις να είναι διαθέσιμες σε όλες τις γυναίκες στον κόσμο.<ref name=WHOPolicy2012>{{cite book |author=World Health Organization |title=Safe abortion: technical and policy guidance for health systems |date=2012 |publisher=World Health Organization |location=Geneva |isbn=9789241548434 |page=8 |edition=2nd |url=http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/70914/1/9789241548434_eng.pdf?ua=1 |format=PDF |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150116223512/http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/70914/1/9789241548434_eng.pdf?ua=1 |archivedate=16 January 2015 |df=dmy-all }}</ref>
-Νεώτερες έρευνες έχουν δείξει ότι ο αριθμός των εκτρώσεων δεν επηρεάζεται από την νομική αναγνώριση ή μη του δικαιώματος της έκτρωσης<ref>«A comprehensive global study of abortion has concluded that abortion rates are similar in countries where it is legal and those where it is not, suggesting that outlawing the procedure does little to deter women seeking it». (Άρθρο «Legal or not, abortion rates similar», εφημερίδα ''International Herald Tribune'', 11 Οκτωβρίου 2007, διαθέσιμη [http://web.archive.org/web/20071012205722/http://www.iht.com/articles/2007/10/12/news/12abortion.php εδώ].)</ref>.
-== Νομική και κοινωνική παράμετρος ==
+<!-- History, society and culture -->
+Ιστορικά η έκτρωση γινότανε χρησιμοποιόντας βότανα, αιχμηρά αντικείμενα, φυσική δύναμη (γροθιές) για να τραυματίσουν το έμβρυο.
+<ref name="Management of Abortion, Chp 1">{{cite book|chapter=1. Abortion and medicine: A sociopolitical history|isbn=978-1-4443-1293-5|publisher=[[John Wiley & Sons, Ltd.]]|year=2009|location=[[Oxford, United Kingdom]]|title=Management of Unintended and Abnormal Pregnancy|edition=1st|editors=M Paul, ES Lichtenberg, L Borgatta, DA Grimes, PG Stubblefield, MD Creinin |first=Carole |last=Joffe |url=http://media.wiley.com/product_data/excerpt/62/14051769/1405176962.pdf |format=PDF |archiveurl=https://www.webcitation.org/62bppK1Iw?url=http://media.wiley.com/product_data/excerpt/62/14051769/1405176962.pdf |archivedate=21 October 2011 |deadurl=no}}</ref>
+Οι νόμοι για έκτρωση είναι διαφορετικοί ανάμεσα σε διαφορες χ΄ρως. Σε ορισμένες χώρες, η άμβλωση επιτρέπετια μόνο υπό προϋποθέσεις, πχ εάν το κύημα είναι προϊον βιασμού, εάν υπάρχουν ιατρικά προβλήματα στο έμβρυο, εάν απειλείται η υγεία της γυναίκας, κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες και αλλοι <ref name="Dev98-07">{{Cite journal |last1=Boland |first1=R. |last2=Katzive |first2=L. |doi=10.1363/ifpp.34.110.08 |title=Developments in Laws on Induced Abortion: 1998–2007 |journal=International Family Planning Perspectives |volume=34 |issue=3 |pages=110–120 |year=2008 |pmid=18957353 |url=http://www.guttmacher.org/pubs/journals/3411008.html |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20111007221828/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/3411008.html |archivedate=7 October 2011 |df=dmy-all }}</ref> Σε αρκετές χώρες υπάρχει έντονη συζήτηση για την ηθική της έκτρωσης<ref>{{cite book|last1=Nixon|first1=edited by Frederick Adolf Paola, Robert Walker, Lois LaCivita|title=Medical ethics and humanities|date=2010|publisher=Jones and Bartlett Publishers|location=Sudbury, Mass.|isbn=9780763760632|page=249|url=https://books.google.com/books?id=9pM2pw-2wl4C&pg=PA249|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170906191717/https://books.google.com/books?id=9pM2pw-2wl4C&pg=PA249|archivedate=6 September 2017|df=dmy-all}}</ref><ref>{{cite book|last1=Johnstone|first1=Megan-Jane|title=Bioethics a nursing perspective|date=2009|publisher=Churchill Livingstone/Elsevier|location=Sydney, N.S.W.|isbn=9780729578738|page=228|edition=5th|url=https://books.google.com/books?id=EG-Yg1xDYakC&pg=PA228|quote=Although abortion has been legal in many countries for several decades now, its moral permissibilities continues to be the subject of heated public debate.|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170906191717/https://books.google.com/books?id=EG-Yg1xDYakC&pg=PA228|archivedate=6 September 2017|df=dmy-all}}</ref> Αυτοί που είναι εναντίον των εκτρώσεων συνήθως ισχυρίζονται πως το έμβρυο είναι άνθρωπος και άρα έχει δικαίωμα στην ζωη, ενώ όσοι είναι υπέρ της νόμιμότητας των εκτρώσεων συνήθως αναφέρουν το δικαιωμα της γυναίκας στην αυτονομία και να διαθέτει το σώμα της όπως θέλει.  <ref>{{Cite news |author=Pastor Mark Driscoll |title=What do 55 million people have in common? |publisher=Fox News |date=18 October 2013 |accessdate=2 July 2014 |url=http://www.foxnews.com/opinion/2013/10/18/what-do-55-million-people-have-in-common/ |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140831022138/http://www.foxnews.com/opinion/2013/10/18/what-do-55-million-people-have-in-common/ |archivedate=31 August 2014 |df=dmy-all }}</ref><ref>{{Cite news |first=Dale |last=Hansen |title=Abortion: Murder, or Medical Procedure? |publisher=Huffington Post |date=18 March 2014 |accessdate=2 July 2014 |url=http://www.huffingtonpost.com/dale-hansen/abortion-murder-or-medica_b_4986637.html |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140714230359/http://www.huffingtonpost.com/dale-hansen/abortion-murder-or-medica_b_4986637.html |archivedate=14 July 2014 |df=dmy-all }}</ref> <ref>{{cite book|last1=Sifris|first1=Ronli Noa|title=Reproductive Freedom, Torture and International Human Rights Challenging the Masculinisation of Torture.|date=2013|publisher=Taylor and Francis|location=Hoboken|isbn=9781135115227|page=3|url=https://books.google.com/books?id=9pVWAgAAQBAJ&pg=PA3|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20151015195038/https://books.google.com/books?id=9pVWAgAAQBAJ&pg=PA3|archivedate=15 October 2015|df=dmy-all}}</ref>
+{{TOC limit|3}}
+==Τύποι Άμβλωσης==
+===Προκλητή Άμβλωση===
+Περίπου 205 εκατομύρια εγκυμοσύνες πραγματοποιούνται κάθε χρονο παγκόσμια. Περίπου το 1/3 είναι χωρίς προγραμματισμό και το 1/5 καταλήγουν σε προκλητή άμβλωση. <ref name="Sedgh 2012" /><ref>{{cite web|author=Cheng L. |url=http://apps.who.int/rhl/fertility/abortion/CD006714_chengl_com/en/index.html |title=Surgical versus medical methods for second-trimester induced abortion |date=1 November 2008 |work=The WHO Reproductive Health Library |publisher=World Health Organization |accessdate=17 June 2011 |archiveurl=https://www.webcitation.org/5zVk3OSM4?url=http://apps.who.int/rhl/fertility/abortion/CD006714_chengl_com/en/index.html |archivedate=17 June 2011 |deadurl=no |df=dmy }}</ref> Most abortions result from unintended pregnancies.<ref>{{cite journal |journal=International Family Planning Perspectives |year=1998 |volume=24 |issue=3 |pages=117–127 & 152 |author=Bankole |url=http://www.guttmacher.org/pubs/journals/2411798.html |title=Reasons Why Women Have Induced Abortions: Evidence from 27 Countries |doi=10.2307/3038208 |display-authors=etal |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060117191716/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/2411798.html |archivedate=17 January 2006 |df=dmy-all }}</ref><ref>{{cite journal|first1=Lawrence B.|last1=Finer|first2=Lori F.|last2=Frohwirth|first3=Lindsay A.|last3=Dauphinee|first4=Susheela|last4=Singh|first5=Ann M.|last5=Moore|url=http://www.guttmacher.org/pubs/journals/3711005.pdf|format=PDF|title=Reasons U.S. Women Have Abortions: Quantitative and Qualitative Perspectives|journal=Perspectives on Sexual and Reproductive Health|volume=37|issue=3|pages=110–118|year=2005|doi=10.1111/j.1931-2393.2005.tb00045.x|pmid=16150658|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060117143856/https://www.guttmacher.org/pubs/journals/3711005.pdf|archivedate=17 January 2006|df=dmy-all}}</ref>
+Στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]] το 1-2% πραγματοποιούνται λόγω γενετικών προβλημάτων στο έμβρυο<ref name=BMJ2014/>
+Μια εγκυμοσύνη μπορεί να τερματιστεί με αρκετές μεθόδους. Η μέθοδος εξαρτάται από την εβδομάδα κύησης του εμβρύου.<ref>{{Cite book|last=Stubblefield|first=Phillip G. |chapter=10. Family Planning |title=Novak's Gynecology|editor1-last=Berek|editor1-first=Jonathan S.|editor1-link=Jonathan Berek|publisher=Lippincott Williams & Wilkins|year=2002|edition=13|isbn=978-0-7817-3262-8}}</ref><ref>{{citation|title=Risk factors for legal induced abortion-related mortality in the United States|pmid=15051566|journal=Obstetrics & Gynecology |year=2004 |last1=Bartlett |first1=LA |last2=Berg |first2=CJ |last3=Shulman |first3=HB |last4=Zane |first4=SB |last5=Green |first5=CA |last6=Whitehead |first6=S |last7=Atrash |first7=HK |volume=103 |issue=4 |pages=729–37 |doi=10.1097/01.AOG.0000116260.81570.60}}</ref> Επίσης, θέματα νομιμότητας,  τοπικής διαθεσιμότητας και προτίμησης της γυναίκας μπορούν να επηρρεάσουν την μέθοδο που θα επιλεχθεί.
+Οι λόγοι για να επιλέξει κανείς την προκλητή έκτρωση συνήθως είναι θεραπευτικοί ή εκλεκτικοί. Μια κετρωση ονομάζεται θεραπευτική όταν πραγματοποιείται για να σωθεί η ζωή της γυναίκας ή για να μην επιδεινωθεί η υγείας της.  Επισης ονομάζεται έτσι όταν το παιδί αναμένεται να έχει αυξημένη πιθανότητα για ιατρικά προβλήματα μετά τηνγέννα, όπως κάποιου είδους αναπηρία, ή επίσης για να μειωθει ο αριθμός των εμβρύων σε περίπτωση εγκυμοσύνης μεγάλου αριθμού κυημάτων. <ref name="roche1">{{cite web|last=Roche|first=Natalie E.|date=28 September 2004 |title=Therapeutic Abortion |publisher=[[eMedicine]] |archiveurl=https://web.archive.org/web/20041214092044/http://www.emedicine.com/MED/topic3311.htm |url=http://emedicine.medscape.com/article/252560-overview |archivedate=14 December 2004 |accessdate=19 June 2011}}</ref><ref name="Williams Gyn, Chp 6" />
+Μια άμβλωση καλείται εκλεκτική ή εθελούσια/οικιοθελως εάνπραγματοποιείται μετά από επιθυμία της γυναίκας για μη ιατρικούς λόγους.<ref name="Williams Gyn, Chp 6" /> Confusion sometimes arises over the term "elective" because "[[elective surgery]]" generally refers to all scheduled surgery, whether medically necessary or not.<ref name=eos-elective>{{cite web |url         = http://www.surgeryencyclopedia.com/Ce-Fi/Elective-Surgery.html#b |title       = Elective surgery |publisher   = Encyclopedia of Surgery |accessdate  = 17 December 2012 |postscript  = . |deadurl     = no |archiveurl  = https://web.archive.org/web/20121113215909/http://www.surgeryencyclopedia.com/Ce-Fi/Elective-Surgery.html#b |archivedate = 13 November 2012 |df          = dmy-all}}
+"An elective surgery is a planned, non-emergency surgical procedure. It may be either medically required (e.g., cataract surgery), or optional (e.g., breast augmentation or implant) surgery.
+</ref>
+===Αποβολή===
+{{Main article|Miscarriage}}
+Ο αυτόματος ή μη προκλητός τερματισμός της κύησης πριν την συμπλήρωση της 24ης εβδομάδας κυήσεως ονομάζεται αποβολή<ref>{{cite book | title = Churchill Livingstone medical dictionary | publisher = Churchill Livingstone Elsevier | location = Edinburgh New York | year = 2008 | isbn = 978-0-443-10412-1 | quote = The preferred term for unintentional loss of the product of conception prior to 24 weeks' gestation is miscarriage.}}</ref>
+Η εγκυμοσύνη η οποία τερματίζεται πριν την 37η εβδομάδα κυήσεως με την γέννηση ενός ζωντανού παιδιου ονομάζεται [[πρόωρος τοκετός]] <ref>{{cite book|quote=A preterm birth is defined as one that occurs before the completion of 37 menstrual weeks of gestation, regardless of birth weight.|page=669|editor1-last=Gabbe|editor1-first=Steven G.|editor1-link=Steven Gabbe|editor2-last=Niebyl|editor2-first=Jennifer R.|editor3-last=Simpson|editor3-first=Joe Leigh|year=2007|title=Obstetrics: Normal and Problem Pregnancies|edition=5|publisher=[[Churchill Livingstone]]|chapter=51. Legal and Ethical Issues in Obstetric Practice|isbn=978-0-443-06930-7|last1=Annas|first1=George J.|authorlink1=George Annas|last2=Elias|first2=Sherman}}</ref> Εάν το έμβρυο πεθάνει εντός της μήτρας ή κατά την γέννηση, ονομάζεται ΧΧΧΧΧΧΧ <ref>{{cite encyclopedia|quote=birth of a fetus that shows no evidence of life (heartbeat, respiration, or independent movement) at any time later than 24 weeks after conception|title=Stillbirth|work=[[Concise Medical Dictionary]]|publisher=[[Oxford University Press]]|year=2010|url=https://books.google.com/books?id=Zs8ZM4OUurcC&pg=PA698&lpg=PA698|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20151015195038/https://books.google.com/books?id=Zs8ZM4OUurcC&pg=PA698&lpg=PA698|archivedate=15 October 2015|df=dmy-all}}</ref>
+Μόνο το 30% με 50% των συλλήψεων  επιβιώνουν το πρώτο τρίμηνο, <ref name="Gabbe, Chp 24">{{cite book|editor1-last=Gabbe|editor1-first=Steven G.|editor1-link=Steven Gabbe|editor2-last=Niebyl|editor2-first=Jennifer R.|editor3-last=Simpson|editor3-first=Joe Leigh|year=2007|title=Obstetrics: Normal and Problem Pregnancies|edition=5|publisher=[[Churchill Livingstone]]|chapter=24. Pregnancy loss|isbn=978-0-443-06930-7|last1=Annas|first1=George J.|authorlink1=George Annas|last2=Elias|first2=Sherman}}</ref>
+η μεγάλη πλειοψηφία  εξ αυτών η γυναίκα δεν θα αντιληφθεί καν ότι είναι έγκυος.  <ref name="Williams Gyn, Chp 6" /> and many pregnancies are lost before medical practitioners can detect an embryo.<ref>{{cite book|last=Katz|first=Vern L.|publisher=[[Mosby (publisher)|Mosby]]|year=2007|edition=5|title=Katz: Comprehensive Gynecology|editor1-last=Katz|editor1-first=Vern L.|editor2-last=Lentz|editor2-first=Gretchen M.|editor3-last=Lobo|editor3-first=Rogerio A.|editor4-last=Gershenson|editor4-first=David M.|chapter=16. Spontaneous and Recurrent Abortion&nbsp;– Etiology, Diagnosis, Treatment|isbn=978-0-323-02951-3}}</ref> Between 15% and 30% of known pregnancies end in clinically apparent miscarriage, depending upon the age and health of the pregnant woman.<ref>{{cite book|last=Stovall|first=Thomas G.|chapter=17. Early Pregnancy Loss and Ectopic Pregnancy|title=Novak's Gynecology|editor1-last=Berek|editor1-first=Jonathan S.|editor1-link=Jonathan Berek|publisher=Lippincott Williams & Wilkins|year=2002|edition=13|isbn=978-0-7817-3262-8}}</ref> 80% of these spontaneous abortions happen in the first trimester.<ref name=Williams18>{{cite book |editor1-last= Cunningham |editor1-first = F. Gary |editor2-last= Leveno |editor2-first = Kenneth J. |editor3-last= Bloom |editor3-first = Steven L. |editor4-last= Spong |editor4-first = Catherine Y. |editor5-last= Dashe |editor5-first = Jodi S. |editor6-last= Hoffman |editor6-first = Barbara L. |editor7-last= Casey |editor7-first = Brian M. |editor8-last= Sheffield |editor8-first = Jeanne S. |title = Williams Obstetrics |edition = 24th |year = 2014 |publisher = McGraw Hill Education |isbn = 978-0-07-179893-8}}</ref>
+Ο πιο συχνός λόγος για αποβολή το πρώτο τρίμηνο, είναι χρωματοσωματικές ανωμαλίες από το έμβρυο,<ref name="Williams Gyn, Chp 6">{{cite book|editor1-last=Schorge|editor1-first=John O.|editor2-first=Joseph I.|editor2-last=Schaffer|editor3-first=Lisa M.|editor3-last=Halvorson|editor4-first=Barbara L.|editor4-last=Hoffman|editor5-first=Karen D.|editor5-last=Bradshaw|editor6-first=F. Gary|editor6-last=Cunningham|year=2008|title=Williams Gynecology|edition=1|publisher=[[McGraw-Hill Medical]]|isbn=978-0-07-147257-9|chapter=6. First-Trimester Abortion}}</ref><ref name="mednet">{{cite web|url=http://www.medicinenet.com/miscarriage/page1.htm |title=Miscarriage (Spontaneous Abortion) |accessdate=7 April 2009 |last=Stöppler |first=Melissa Conrad |editor1-first=William C., Jr. |editor1-last=Shiel |work=MedicineNet.com |publisher=[[WebMD]] |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20040829013142/http://www.medicinenet.com/Miscarriage/page1.htm |archivedate=29 August 2004 }}</ref> accounting for at least 50% of sampled early pregnancy losses.<ref name="fetal med 837">{{Cite book|vauthors=Jauniaux E, Kaminopetros P, El-Rafaey H |chapter=Early pregnancy loss |veditors=Whittle MJ, Rodeck CH |title=Fetal medicine: basic science and clinical practice |publisher=Churchill Livingstone |location=Edinburgh |year=1999 |url=https://books.google.com/?id=0BY0hx2l5uoC |isbn=978-0-443-05357-3 |oclc=42792567 |page=837}}</ref> ενώ άλλες αιτίες αποτελούν αγγειακή νόσος, σακχαρώδης διαβήτης, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, ορμονικά προβλήματα, μολύνσεις και ανωμαλίες της μήτρας. <ref name="mednet" /> Η μεγάλη ηλικία της μητέρας και το ιστορικό προηγούμενων αποβολών, είναι οι δυο παράγοντες που συνδέονται με μεγαλύτερο ρίσκο αποβολής.<ref name="fetal med 837" />
+==Methods==
+{{Abortion methods}}
+===Φαρμακευτικές Μεθόδοι===
+{{Main article|Medical abortion}}
+Οι φαρμακευτικές αμβλώσεις έγιναν διαθέσιμες την δεκαετία του 1970 όταν κυκλοφόρισαν ανάλογα προσταγλανδινών, και το αντιπρογεστερονικό φάρμακο μιφεπριστόνη μιφεπριστόνη (mifepristone ή RU-486)  την δεκαετία του 1980.<ref name=1st_Methods/><ref name=Kapp2013/><ref name="Kulier 2011">{{cite journal|vauthors=Kulier R, Kapp N, Gülmezoglu AM, Hofmeyr GJ, Cheng L, Campana A |title=Medical methods for first trimester abortion|journal=Cochrane Database Syst Rev|year=2011|issue=11|page=CD002855|doi=10.1002/14651858.CD002855.pub4|pmid=22071804|volume=11}}</ref><ref name="Creinin 2009">{{cite book|vauthors=Creinin MD, Gemzell-Danielsson K |year=2009|chapter=Medical abortion in early pregnancy|veditors=Paul M, Lichtenberg ES, Borgatta L, Grimes DA, Stubblefield PG, Creinin MD |title=Management of unintended and abnormal pregnancy: comprehensive abortion care|location=Oxford|publisher=Wiley-Blackwell|pages=111–134|isbn=1-4051-7696-2}}</ref><ref name="Kapp 2009">{{cite book|vauthors=Kapp N, von Hertzen H |year=2009|chapter=Medical methods to induce abortion in the second trimester|veditors=Paul M, Lichtenberg ES, Borgatta L, Grimes DA, Stubblefield PG, Creinin MD |title=Management of unintended and abnormal pregnancy: comprehensive abortion care|location=Oxford|publisher=Wiley-Blackwell|pages=178–192|isbn=1-4051-7696-2}}</ref>
+Στο πρώτο τρίμηνο, οι πιο συχνές ιατρικές συνταγές για άμβλωση χρησιμοποιούν μιφεπριστόνη σε συνδιασμό με ένα ανάλογο προσταγλανδίνης όπως η misoprostol ή η  [[gemeprost]]) εώς την 9η εβδομάδα ή [[μεθοτρεξάτη σε συνδιασμό με ανάλογο προσταγλανδίνης εώς την 7η εβδομάδα κύησης ή ακόμη, ένα ανάλογο προσταγλανδίνής μόνο του.<ref name="Kulier 2011"/>  Οι συνδιασμοι Mifepristone–misoprostol δρουν ταχύτερα  και είναι πιο αποτελεσματικοί σε μεγαλύτερες ηλικίες από ότι ο συνδιασμός μεθοτρεξάτη—misoprostol.<ref name="Creinin 2009"/> This regime is effective in the second trimester.<ref>{{cite journal|last=Wildschut|first=H|author2=Both, MI|author3= Medema, S|author4= Thomee, E|author5= Wildhagen, MF|author6= Kapp, N|title=Medical methods for mid-trimester termination of pregnancy.|journal=Cochrane database of systematic reviews (Online)|date=19 January 2011|issue=1|pages=CD005216|pmid=21249669|doi=10.1002/14651858.CD005216.pub2}}</ref> Medical abortion regiments involving mifepristone followed by misoprostol in the cheek between 24 and 48 hours later are effective when performed before 63 days' gestation.<ref>{{cite journal|last1=Chen|first1=MJ|last2=Creinin|first2=MD|title=Mifepristone With Buccal Misoprostol for Medical Abortion: A Systematic Review.|journal=Obstetrics and Gynecology|date=July 2015|volume=126|issue=1|pages=12–21|doi=10.1097/AOG.0000000000000897|pmid=26241251}}</ref>
+Στις εκτρώσεις εως 7 εβδομάδες κύησης, η φαρμακευτική άμβλωση με συνδιασμό mifepristone–misoprostol είναι πολύ πιο ασφαλές από χειρουργικές αμβώσεις (αναρόφηση κενού)ιδίως όταν η χειρουργκική πρακτική δεν περιλαμβάνει λεπτομερη ανασκόπηση του αναρροφηθέντος ιστού. <ref name="WHO FAQs 2006">{{cite book|author=WHO Department of Reproductive Health and Research|date=23 November 2006|title=Frequently asked clinical questions about medical abortion|location=Geneva|publisher=World Health Organization|isbn=92-4-159484-5|url=http://whqlibdoc.who.int/publications/2006/9241594845_eng.pdf|accessdate=22 November 2011|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20111226115043/http://whqlibdoc.who.int/publications/2006/9241594845_eng.pdf|archivedate=26 December 2011|df=dmy-all}}{{subscription required}}</ref>
+H χρήση mifepristone ακολουθούμενη μετά από  24–48 ώρες από misoprostol είναι κατά  98% αποτελεσματική εως την 9η εβδομάδα κύησης.<ref name="Fjerstad 2009b">{{cite journal|vauthors=Fjerstad M, Sivin I, Lichtenberg ES, Trussell J, Cleland K, Cullins V |date=September 2009|title=Effectiveness of medical abortion with mifepristone and buccal misoprostol through 59 gestational days |journal=Contraception |volume=80 |issue=3 |pages=282–286 |doi=10.1016/j.contraception.2009.03.010 |pmid=19698822 |pmc=3766037}} The regimen (200 mg of mifepristone, followed 24–48 hours later by 800 mcg of ''vaginal'' misoprostol) ''previously'' used by [[Planned Parenthood]] clinics in the United States from 2001 to March 2006 was 98.5% effective through 63 days gestation—with an ongoing pregnancy rate of about 0.5%, and an additional 1% of women having uterine evacuation for various reasons, including problematic bleeding, persistent gestational sac, clinician judgment or a women's request. The regimen (200 mg of mifepristone, followed 24–48 hours later by 800 mcg of ''[[wikt:buccal|buccal]]'' misoprostol) ''currently'' used by Planned Parenthood clinics in the United States since April 2006 is 98.3% effective through 59 days gestation.</ref> Εάν η φαρμακευτική έκτρωση αποτυχει, η χειρουργική θεραπεία πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να ολοκληρωθεί η διαδικασία.<ref>{{cite book|vauthors=Holmquist S, Gilliam M |year=2008|chapter=Induced abortion|veditors=Gibbs RS, Karlan BY, Haney AF, Nygaard I |title=Danforth's obstetrics and gynecology|edition=10th|location=Philadelphia|publisher=Lippincott Williams & Wilkins|pages=586–603|isbn=978-0-7817-6937-2}}</ref>
+Οι αμβλώσεις πριν την 9η εβδομάδα είναι η πλειοψηφια των αμβλώσεων στην Βρετανία,<ref>{{cite web|date=24 May 2011|title=Abortion statistics, England and Wales: 2010|location=London|publisher=Department of Health, United Kingdom|url=http://www.dh.gov.uk/prod_consum_dh/groups/dh_digitalassets/documents/digitalasset/dh_127202.pd |accessdate=22 November 2011}}{{dead link|date=October 2015}}</ref><ref>{{cite web|date=31 May 2011|title=Abortion statistics, year ending 31 December 2010|location=Edinburgh|publisher=ISD, NHS Scotland|url=http://www.isdscotland.scot.nhs.uk/Health-Topics/Sexual-Health/Publications/2011-05-31/2011-05-31-Abortions-Report.pdf?68450564147|accessdate=22 November 2011|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110726193951/http://www.isdscotland.scot.nhs.uk/Health-Topics/Sexual-Health/Publications/2011-05-31/2011-05-31-Abortions-Report.pdf?68450564147|archivedate=26 July 2011|df=dmy-all}}</ref> Γαλλία,<ref>{{cite web|vauthors=Vilain A, Mouquet MC |date=22 June 2011 |title=Voluntary terminations of pregnancies in 2008 and 2009 |location=Paris |publisher=DREES, Ministry of Health, France |url=http://www.sante.gouv.fr/IMG/pdf/er765.pdf |accessdate=22 November 2011 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110926235733/http://www.sante.gouv.fr/IMG/pdf/er765.pdf |archivedate=26 September 2011 }}</ref> Ελβετία,<ref>{{cite web|author=.|date=5 July 2011|title=Abortions in Switzerland 2010|location=Neuchâtel|publisher=Office of Federal Statistics, Switzerland|url=http://www.bfs.admin.ch/bfs/portal/fr/index/themen/14/02/03/key/03.html|accessdate=22 November 2011|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20111003203103/http://www.bfs.admin.ch/bfs/portal/fr/index/themen/14/02/03/key/03.html|archivedate=3 October 2011|df=dmy-all}}</ref> και σκανδιναβικές χωρες.<ref>{{cite web|vauthors=Gissler M, Heino A|date=21 February 2011|title=Induced abortions in the Nordic countries 2009|location=Helsinki|publisher=National Institute for Health and Welfare, Finland|url=http://www.stakes.fi/tilastot/tilastotiedotteet/2011/Tr09_11.pdf|accessdate=22 November 2011|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120118094034/http://www.stakes.fi/tilastot/tilastotiedotteet/2011/Tr09_11.pdf|archivedate=18 January 2012|df=dmy-all}}</ref> Στις ΗΠΑ, το ποσοστό των αμβλώσεων πριν την 9η εβδομάδα είναι αρκετά μικρότερο.<ref>{{cite journal|vauthors=Jones RK, Kooistra K|date=March 2011|title=Abortion incidence and access to services in the United States, 2008|journal=Perspect Sex Reprod Health|volume=43|issue=1|pages=41–50|url=http://www.guttmacher.org/pubs/journals/4304111.pdf|doi=10.1363/4304111|pmid=21388504|accessdate=22 November 2011|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110927030139/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/4304111.pdf|archivedate=27 September 2011|df=dmy-all}}</ref><ref name="NEJMDec2011">{{Cite journal |last1=Templeton |first1=A. |last2=Grimes |first2=D. A. |doi=10.1056/NEJMcp1103639 |title=A Request for Abortion |journal=New England Journal of Medicine |volume=365 |issue=23 |pages=2198–2204 |year=2011 |url=http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMcp1103639 |doi-access=free |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120108100041/http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMcp1103639 |archivedate=8 January 2012 |df=dmy-all }}</ref>
+Φαρμακευτική άμβλωση η οποία χρησιμοποιεί συνδιασμό Medical mifepristone με ανάλογο προσταγλανδίνης prostaglandin analog είναι ανάμεσα στις πιο συχνές μεθόδους άμβλωσης το δεύτερο τρίμηνο στον Καναδά, στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, στην Κίνα και Ινδία <ref name="Kapp 2009"/> Σε αντίθεση, στις ΗΠΑ, το 95% των εκτρώσεων γίνονται χειρουργικα με διαστολή και αναρρόφηση. <ref>{{cite book|vauthors=Hammond C, Chasen ST |year=2009|chapter=Dilation and evacuation|veditors=Paul M, Lichtenberg ES, Borgatta L, Grimes DA, Stubblefield PG, Creinin MD |title=Management of unintended and abnormal pregnancy: comprehensive abortion care|location=Oxford|publisher=Wiley-Blackwell|pages=178–192|isbn=1-4051-7696-2}}</ref>
+===Χειρουργκική===
+[[File:Vacuum-aspiration (single).svg|thumb|A vacuum aspiration abortion at eight weeks gestational age (six weeks after fertilization).<br />'''1:''' Amniotic sac<br />'''2:''' Embryo<br />'''3:''' Uterine lining<br />'''4:''' Speculum<br />'''5:''' Vacurette<br />'''6:''' Attached to a suction pump]]
+Μέχρι την 15η εβδομάδα, η αναρρόφηση είναι η πιο συχνή χειρουργική μέθοδος για έκτρωση.<ref>{{cite web|author=Healthwise |url=http://www.webmd.com/hw/womens_conditions/tw1078.asp#tw1112 |title=Manual and vacuum aspiration for abortion |year=2004 |publisher=[[WebMD]] |accessdate=5 December 2008| archiveurl= https://web.archive.org/web/20070211155626/http://www.webmd.com/hw/womens_conditions/tw1078.asp| archivedate=11 February 2007| deadurl= no}}</ref>
+H [[διαστολή τραχήλου και απόξεση ενδομητρίου]] (ή απλά απόξεση) αποτελεί την δεύτερη πιο συχνή μέθοδο χειρουργικής έκτροσης και αποτελεί συνηθισμένη γυναικολογική επέμβαση που πραγματοποιείται και για άλλους λόγους πέραν της άμβλωσης όπως εξέταση για πιθανή κακοήθεια, διερεύνυση αυξημένης εμμηνόρροιας και άλλα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά την συγκεκριμένη μέθοδο, όταν η αναρρόφηση δεν είναι διαθέσιμη.<ref>{{Cite book|author=[[World Health Organization]] |chapter=Dilatation and curettage |chapterurl=http://www.who.int/reproductive-health/impac/Procedures/Dilatetion_P61_P63.html |title=Managing Complications in Pregnancy and Childbirth: A Guide for Midwives and Doctors |publisher=[[World Health Organization]] |location=Geneva |year=2003 |pages= |isbn=978-92-4-154587-7 |oclc=181845530 |accessdate=5 December 2008}}</ref>
+Από την 15η εβδομάδα εως την 26ή, άλλες χειρουργικές τεχνικές  χρησιμοποιουνται κατά τις οποίες πάλι ενέχουν διαστολή του τραχήλου και αφαίρεση του εμβρύου και άλλων ιστών χρησιμοποιόντας χειρουργικά εργαλεία και αναρροφηση
+Κατά το τρίτο τρίμηνο, η άμβλωση μπορεί προκληθεί χειρουργικά είτε με διαστολή του κόλπου και αφαίρεση του εμβρύου και άλλων ιστών με χειρουργικά εργαλεία είτε με υστερεκτομή (αφαίρεση μήτρας). Η υστερεκτομη για αμβλωση είναι μια επέμβαση όμοια περίπου με την καισαρική τομή και πραγματοποιείται με γενική αναισθησία. Απαιτεί μικρότερη τομή από την καισαρική τομη και πραγματοποιείται στα τελευταία στάδια της κύησης. <ref name="encarta">{{cite encyclopedia|last=McGee |first=Glenn |authorlink=Glenn McGee |author2=[[Jon F. Merz]] |encyclopedia=[[Encarta]] |title=Abortion |url=http://encarta.msn.com/encyclopedia_761553899/Abortion.html |accessdate=5 December 2008 |publisher=[[Microsoft]] |archiveurl=https://www.webcitation.org/5kvWYG63q?url=http://encarta.msn.com/encyclopedia_761553899/Abortion.html |archivedate=31 October 2009 |deadurl=yes |df=dmy }}</ref>
+Ενώ οι επεμβάσεις του πρώτοι τριμήνου πραγματοποιούνται υπό τοπική αναισθησία, οι επεμβάσεις δεύτερου τριμήνου ίσως απαιτήσουν κάποιου είδους νάρκωση ή μέθη. <ref name="NEJMDec2011" />
+===Άλλες μέθοδοι==
+Η φυσική βία, όπως γροθίες, εχει χρησιμοποιηθεί για πρόκληση έκτρωσης. Ανάλογα με την ένταση της βίας, μπορεί να προκληθεί εσωτερική αιμορραγία της γυναίκας, χωρίς όμως να προκληθεί αποβολή. <ref>{{cite journal | author = Smith JP | title = Risky choices: The dangers of teens using self-induced abortion attempts | journal = Journal of Pediatric Health Care | volume = 12 | issue = 3 | pages = 147–151 | year = 1998 | pmid = 9652283 | doi = 10.1016/S0891-5245(98)90245-0 }}</ref>
+Σε περιοχές της νοτιοανατολικής Ασίας, υπάρχουν παραδόσεις όπου με έντονο μασσάζ στην περιοχή της κοιλιάς πραγματοποιείτα με στόχο την άμβλωση. <ref name="potts">{{Cite journal |last1=Potts |first1=M.| authorlink1=Malcolm Potts| last2=Graff |first2=M. |last3=Taing |first3=J. |doi=10.1783/147118907782101904 |title=Thousand-year-old depictions of massage abortion |journal=Journal of Family Planning and Reproductive Health Care |volume=33 |issue=4| pages=233–234 |year=2007 |pmid=17925100}}</ref> Άλλες μεθόδοι έκτρωσης, αποτελουν η λανθασμένη χρήση misoprostol, η εισαγωγή μη χειρουργικών αντικειμενων στα εσωτερικά γεννητικά οργανα της γυναίκας, όπως κρεμμαστάρια ρούχων. Αυτές οι μεθόδοι συνήθως δεν χρησιμοποιούνται στον αναπτυγμένο κόσμο όπου η αμβωση είναι νόμιμη και προσβάσιμη.<ref>{{Cite journal |last1=Thapa |first1=S. R. |last2=Rimal |first2=D. |last3=Preston |first3=J. |title=Self induction of abortion with instrumentation |journal=Australian Family Physician |volume=35 |issue=9 |pages=697–698 |year=2006 |pmid=16969439 |url=http://www.racgp.org.au/afp/200609/11015 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090108181951/http://www.racgp.org.au/afp/200609/11015 |archivedate=8 January 2009 |df=dmy-all }}</ref>
+{{clear}}<!-- The clr tag prevents the picture from running into the next section. Please keep it at the bottom of this section. -->
+==Ασφάλεια==
+[[File:Abortion Quick & Pain Free sign, Joe Slovo Park, Cape Town, South Africa-3869.jpg|thumb|right|An abortion flyer in South Africa]]
+Η έκτρωση θεωρείται από τις πιο ασφαλείς ιατρικές πράξεις όταν πραγματοποιείται με ασφάλεια. <ref name="lancet-grimes" /><ref name="grimes-overview">{{cite journal |last1=Grimes |first1=DA |last2=Creinin |first2=MD |title=Induced abortion: an overview for internists |journal=Ann. Intern. Med. |volume=140 |issue=8 |pages=620–6 |year=2004 |pmid=15096333 |doi=10.7326/0003-4819-140-8-200404200-00009 |url=http://www.annals.org/content/140/8/620.full |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100507081029/http://www.annals.org/content/140/8/620.full |archivedate=7 May 2010 |df=dmy-all }}</ref>
+Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει ως μη ασφαλή έκτρωση αυτή που πραγματοποιείται από ανεκπαίδευτο προσωπικό, επικίνδυνα εργαλεία ή εγκαταστάσεις όπου η αντισηψία είναι πλημελής.<ref name="who-unsafe-1995">{{cite web| publisher=[[World Health Organization]] |title=The Prevention and Management of Unsafe Abortion |date=April 1995| accessdate=1 June 2010 |url=http://whqlibdoc.who.int/hq/1992/WHO_MSM_92.5.pdf |format=PDF| archiveurl= https://web.archive.org/web/20100530072310/http://whqlibdoc.who.int/hq/1992/WHO_MSM_92.5.pdf| archivedate= 30 May 2010 | deadurl= no}}</ref>
+Η θνητότητα στις ΗΠΑ από εκτρωση είναι 0,7 στις 100,000 γυναίκες που υποβαλλονται στην διαδικασια, κάνοντας την έκτρωση 13 φορές πιο ασφαλή σε σύγκριση με την γέννα (όπου η θνητότητα είναι 8,8 ανα 100,000 γυναίκες)<ref name="grimes-mortality-2012">{{Cite journal| last1=Raymond |first1=E. G. |last2=Grimes |first2=D. A. |doi=10.1097/AOG.0b013e31823fe923 |title=The Comparative Safety of Legal Induced Abortion and Childbirth in the United States |journal=Obstetrics & Gynecology |volume=119 |issue=2, Part 1 |pages=215–219 |year=2012 |pmid=22270271 |pmc=}}</ref><ref name="grimes-mortality-2006">{{cite journal |author=Grimes DA |title=Estimation of pregnancy-related mortality risk by pregnancy outcome, United States, 1991 to 1999 |journal=Am. J. Obstet. Gynecol. |volume=194 |issue=1 |pages=92–4 |date=January 2006 |pmid=16389015 |doi=10.1016/j.ajog.2005.06.070 |url=}}</ref> H θνητότητα της γυναίκας αυξάνει με την ηλικία του εμβρύου, όμως παραμένει μικρότερη από την γέννα μέχρι τουλάχιστον την 21η εβδομάδα κυήσεως.<ref name="bartlett">{{cite journal |author=Bartlett LA |title=Risk factors for legal induced abortion-related mortality in the United States |journal=Obstet Gynecol |volume=103 |issue=4 |pages=729–37 |date=April 2004 |pmid=15051566 |doi=10.1097/01.AOG.0000116260.81570.60 |url= |author2=Berg CJ |author3=Shulman HB |last4=Zane |first4=Suzanne B. |last5=Green |first5=Clarice A. |last6=Whitehead |first6=Sara |last7=Atrash |first7=Hani K.|display-authors=3 }}</ref><ref name="emedicine">{{cite web |publisher=[[eMedicine]] |title=Elective Abortion |date=27 May 2010 |accessdate=1 June 2010 |first=Suzanne |last=Trupin |quote=At every gestational age, elective abortion is safer for the mother than carrying a pregnancy to term. |url=http://emedicine.medscape.com/article/252560-overview |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20041214092044/http://www.emedicine.com/MED/topic3311.htm |archivedate=14 December 2004 |df=dmy-all }}</ref><ref name="Genevra-2012">{{cite news|url=https://www.reuters.com/article/2012/01/23/us-abortion-idUSTRE80M2BS20120123|title=Abortion safer than giving birth: study|last=Pittman|first=Genevra|date=23 January 2012|publisher=Reuters|accessdate=4 February 2012|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120206195457/http://www.reuters.com/article/2012/01/23/us-abortion-idUSTRE80M2BS20120123|archivedate=6 February 2012|df=dmy-all}}</ref>
+Η έκτρωση που πραγματοποιείται στα εξωτερικά ιατρεία είναι ασφαλής και απότελεσματική για τις 70 πρωτες μέρες της κυήσεως
+Η αναρρόφηση κενου το πρώτο τρίμηνο είναι η πιο ασφαλής μέθοδος για χειρουργική έκτρωση και μπορεί να πραγματοποιηθεί σε εξωτερικά ιατρεία ή και σε νοσοκομείο. Οι επιπλοκές είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν ρήξη μήτρας, ενδομητρίτιδα (είδος λοίμωξης) ή και παραμονή υπολοιματικού υλικού που απαιτεί δεύτερη επέμβαση για να αφαιρεθεί.<ref name="arch-fam-practice">{{cite journal|vauthors=Westfall JM, Sophocles A, Burggraf H, Ellis S |title=Manual vacuum aspiration for first-trimester abortion |journal=Arch Fam Med |volume=7 |issue=6 |pages=559–62 |year=1998 |pmid=9821831 |doi=10.1001/archfami.7.6.559 |url=http://archfami.ama-assn.org/cgi/content/full/7/6/559 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20050405202853/http://archfami.ama-assn.org/cgi/content/full/7/6/559 |archivedate=5 April 2005 }}</ref> Infections account for one-third of abortion-related deaths in the United States.<ref>{{cite journal|last1=Dempsey|first1=A|title=Serious infection associated with induced abortion in the United States.|journal=Clinical Obstetrics and Gynecology|date=December 2012|volume=55|issue=4|pages=888–92|doi=10.1097/GRF.0b013e31826fd8f8|pmid=23090457}}</ref> The rate of complications of vacuum aspiration abortion in the first trimester is similar regardless of whether the procedure is performed in a hospital, surgical center, or office.<ref>{{cite journal|last1=White|first1=Kari|last2=Carroll|first2=Erin|last3=Grossman|first3=Daniel|title=Complications from first-trimester aspiration abortion: a systematic review of the literature|journal=Contraception|date=November 2015|volume=92|issue=5|pages=422–438|doi=10.1016/j.contraception.2015.07.013|pmid=26238336}}</ref> Προλυπτική αντίβίωση (όπως δοξυκυκλίνη ή μετρονιδαζόλη) συνήθως χορηγείται πριν την επέμβαση,<ref>{{cite journal |title=ACOG practice bulletin No. 104: antibiotic prophylaxis for gynecologic procedures |journal=Obstet Gynecol |volume=113 |issue=5 |pages=1180–9 |date=May 2009 |pmid=19384149 |doi=10.1097/AOG.0b013e3181a6d011 |url= |author1= ACOG Committee on Practice Bulletins—Gynecology}}</ref> καθώς πιστεύεται πως μειώνουν σημαντικά την πιθανότητα λοίμωξης μετά την επέμβαση..<ref name="NEJMDec2011" /><ref>{{cite journal |vauthors=Sawaya GF, Grady D, Kerlikowske K, Grimes DA |title=Antibiotics at the time of induced abortion: the case for universal prophylaxis based on a meta-analysis |journal=Obstet Gynecol |volume=87 |issue=5 Pt 2 |pages=884–90 |date=May 1996 |pmid=8677129 |doi= |url=}}</ref> Οι επιπλοκές της έκτρωσης στο δεύτερο τρίμηνο είναι παρόμοιες με αυτές στο πρώτο τρίμηνο και φαίνεται να εξαρτόνται από την μέθοδο που επιλέχθηκε.
+Μερικές από επιπλοκές που αναφέρονται στην δημόσια συζήτηση για τις αμβλώσεις προέρχονται από ομάδες κατά των εκτρώσεων, αλλά δεν  παρουσιάζουν επιστημονική τεκμηρίωση. <ref name="JASEN"/><ref name=Cancer_Linacre>{{cite journal|author1=Schneider, A. Patrick II|author2=Zainer, Christine|title=The breast cancer epidemic: 10 facts|journal=The Linacre Quarterly|date=August 2014|volume=81|issue=3|pages=244–277|doi=10.1179/2050854914Y.0000000027|url=http://www.maneyonline.com/doi/full/10.1179/2050854914Y.0000000027|accessdate=11 November 2015|publisher=Catholic Medical Association|quote=...an association between [induced abortion] and breast cancer has been found by numerous Western and non-Western researchers from around the world. This is especially true in more recent reports that allow for a sufficient breast cancer latency period since an adoption of a Western life style in sexual and reproductive behavior.|display-authors=etal|doi-access=free}}</ref><ref name="JASEN">{{cite journal |author=Jasen P |title=Breast cancer and the politics of abortion in the United States |journal=Med Hist |volume=49 |issue=4 |pages=423–44 |date=October 2005 |pmid=16562329 |pmc=1251638 |doi= 10.1017/S0025727300009145}}</ref> Για παράδειγμα, το ερώτημα για ύπαρξη σχέσης μεταξύ έκτρωσης και καρκίνου του μαστού έχει εξετασθί εκτελώς. Μεγάλες ιατρικές ενώσεις όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Το αμερικάνικο Ινστιτουτο κατά του Καρκίνου, το [[American Cancer Society]] το αγγλικό [[Royal College of Obstetricians and Gynaecologists|Royal College of OBGYN]] και το  [[American Congress of Obstetricians and Gynecologists|American Congress of OBGYN]]) εχουν καταλήξει ότι η άμβλωση δεν προκαλεί καρκίνο του μαστού.<ref>Position statements of major medical bodies on abortion and breast cancer include:
+* World Health Organization: {{cite web|url=http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs240/en/ |title=Induced abortion does not increase breast cancer risk (Fact sheet N°240) |publisher=World Health Organization |accessdate=6 January 2011 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110213141046/http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs240/en/ |archivedate=13 February 2011 }}
+* National Cancer Institute: {{cite web|url=http://www.cancer.gov/cancertopics/factsheet/risk/abortion-miscarriage |title=Abortion, Miscarriage, and Breast Cancer Risk |publisher=National Cancer Institute |accessdate=11 January 2011 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20101221084337/http://www.cancer.gov/cancertopics/factsheet/Risk/abortion-miscarriage |archivedate=21 December 2010 |deadurl=no }}
+* American Cancer Society: {{cite web|url=http://www.cancer.org/Cancer/BreastCancer/MoreInformation/is-abortion-linked-to-breast-cancer |publisher=[[American Cancer Society]] |date=23 September 2010 |accessdate=20 June 2011 |title=Is Abortion Linked to Breast Cancer? |quote=At this time, the scientific evidence does not support the notion that abortion of any kind raises the risk of breast cancer. |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110605204701/http://www.cancer.org/Cancer/BreastCancer/MoreInformation/is-abortion-linked-to-breast-cancer |archivedate=5 June 2011 |deadurl=no }}
+* Royal College of Obstetricians and Gynaecologists: {{cite web|url=http://www.rcog.org.uk/files/rcog-corp/uploaded-files/NEBAbortionSummary.pdf |title=The Care of Women Requesting Induced Abortion |page=9 |format=PDF |publisher=Royal College of Obstetricians and Gynaecologists |accessdate=29 June 2008 |quote=Induced abortion is not associated with an increase in breast cancer risk. |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130727105037/http://www.rcog.org.uk/files/rcog-corp/uploaded-files/NEBAbortionSummary.pdf |archivedate=27 July 2013 }}
+* American Congress of Obstetricians and Gynecologists: {{cite web|url=http://www.acog.org/from_home/publications/press_releases/nr07-31-03-2.cfm |title=ACOG Finds No Link Between Abortion and Breast Cancer Risk |date=31 July 2003 |publisher=American Congress of Obstetricians and Gynecologists |accessdate=11 January 2011 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110102030744/http://www.acog.org/from_home/publications/press_releases/nr07-31-03-2.cfm |archivedate=2 January 2011 |deadurl=yes }}</ref>
+===Ψυχιατρική Υγεία===
+{{Main article|Abortion and mental health}}
+Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ των περισσότερων προκλητών αμβλώσεων και ψυχιατρικών προβλημάτων.  <ref name=BMJ2014/><ref name="Cockburn">{{Cite book|last1=Cockburn|first1=Jayne |last2=Pawson|first2=Michael E. |title=Psychological Challenges to Obstetrics and Gynecology: The Clinical Management |year=2007 |publisher=Springer |isbn=978-1-84628-807-4 |page=243}}</ref> other than those expected for any unwanted pregnancy.<ref name="apa-press"/>
+Η Αμερικάνικη Εταιρεία Ψυχολόγων έχει καταλήξει ότι η πρώτη έκτρωση μιας γυναίκας δεν  μπορεί να επιφέρει ψυχιατρικό πρόβλημα στην γυναίκα εάν πραγματοποιηθει στο πρώτο τρίμηνο, με τις γυναίκες αυτές να μην έχουν περισσότερη πιθανότητα να παρουσιάσουν ψυχιατρικά προβλήματα σε σχέση με αυτές που θα συνεχίσουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. H σχέση της ψυχιατρικής υγείας με την έκτρωση δεν είναι το ίδιο καλά μελετημένη. <ref name="apa-press">{{cite press release |publisher=[[American Psychological Association]] |title=APA Task Force Finds Single Abortion Not a Threat to Women's Mental Health |date=12 August 2008 |accessdate=7 September 2011 |url=http://www.apa.org/news/press/releases/2008/08/single-abortion.aspx |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110906022824/http://www.apa.org/news/press/releases/2008/08/single-abortion.aspx |archivedate=6 September 2011 |df=dmy-all }}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.apa.org/pi/women/programs/abortion/mental-health.pdf |title=Report of the APA Task Force on Mental Health and Abortion |publisher=[[American Psychological Association]] |location=Washington, DC |date=13 August 2008 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100615020211/http://apa.org/pi/women/programs/abortion/mental-health.pdf |archivedate=15 June 2010 |df=dmy-all }}</ref> Αν και μερικές μερικές έρευνες δείχνουν αρνητική επίπτωση στην πνευματική υγεία γυναικών που πραγματοποίησαν έκτρωση μετά το πρώτο τρίμηνο,<ref name="apa-2008">{{cite web | url = http://www.apa.org/pi/women/programs/abortion/index.aspx | title = Mental Health and Abortion | publisher = [[American Psychological Association]] | year = 2008 | accessdate = 18 April 2012 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20120419174044/http://www.apa.org/pi/women/programs/abortion/index.aspx | archivedate = 19 April 2012 | df = dmy-all }}</ref> περισσότερες μελέτες απαιτούνται για υπάρχουν βέβαια συμπεράσματα. <ref name="Steinberg2011">{{Cite journal |last1=Steinberg |first1=J. R. |title=Later Abortions and Mental Health: Psychological Experiences of Women Having Later Abortions—A Critical Review of Research |doi=10.1016/j.whi.2011.02.002 |journal=Women's Health Issues |volume=21 |issue=3 |pages=S44–S48 |year=2011 |pmid=21530839}}</ref>
+Οι αναφερόμενες αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες της έκτρωσης  αναφέρονται από ομάδες κατά των εκτρώσεων ως «μετά την έκτρωση σύνδρομο», το οποίο όμως δεν είναι επιβεβαιωμένη ιατρική κατάσταση από επαγγελματίες της υγείας στις ΗΠΑ
+<ref>{{cite journal|last1=Kelly|first1=Kimberly|title=The spread of ‘Post Abortion Syndrome’ as social diagnosis|journal=Social Science & Medicine|date=February 2014|volume=102|pages=18–25|doi=10.1016/j.socscimed.2013.11.030}}</ref>
+===Μη ασφαλείς Εκτρώσεις===
+{{Main article|Unsafe abortion}}
+[[File:RussianAbortionPoster.jpg|thumb|Soviet poster circa 1925, warning against midwives performing abortions. Title translation: "Abortions performed by either trained or self-taught midwives not only maim the woman, they also often lead to death."]]
+Οι γυναίκες συνήθως επιθυμούν να τερματίσουν την εγκυμοσύνη χρησιμοποιόντας μη ασφαλείς μεθόδους όταν η πρόσβαση σε νόμιμη άμβλωση απαγορεύεται. Τείνουν να πραγματοποιούν την έκτρωση μοναχές τους ή να βασίζονται σε άλλα άτομα –χωρίς κατάλληλη ιατρική εκπαίδευση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολλές επιπλοκές, όπως ατελής έκτρωση, σήψη, αιμορραγία ή βλάβη σε εσωτερικά όργανα. <ref>{{Cite journal|last1=Okonofua |first1=F. |title=Abortion and maternal mortality in the developing world |journal=Journal of Obstetrics and Gynaecology Canada |volume=28 |issue=11 |pages=974–979 |year=2006 |pmid=17169222 |url=http://www.jogc.org/abstracts/full/200611_WomensHealth_1.pdf |format=PDF |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120111121431/http://www.jogc.org/abstracts/full/200611_WomensHealth_1.pdf |archivedate=11 January 2012 |df=dmy }}</ref>
+Οι μη ασφαλείς εκτρώσεις είναι από τους κυριότερους λόγους θνητότητας και θνησιμότητας ανάμεσα στις γυναίκας παγκοσμίως. Αν και τα ακριβή στοιχεία ίσως να μην είναι απόλυτα ακριβή, κτιμάται πως κάθε χρόνο πραγματοποιούνται 20 εκατομύρια μη ασφαλείς εκτρώσεις, εκ των οποίων το 97% λαμβάνουν χώρα στις [[αναπτυσσόμενες χώρες]] ref name="lancet-grimes"/> Unsafe abortions are believed to result in millions of injuries.<ref name="lancet-grimes"/><ref name="Haddad-2009">{{Cite journal|last1=Haddad |first1=LB. |last2=Nour |first2=NM. |title=Unsafe abortion: unnecessary maternal mortality |journal=Rev Obstet Gynecol |volume=2 |issue=2 |pages=122–6|year=2009 |doi=|pmid=19609407 |pmc=2709326}}</ref>
+Οι θανάτοι υπολογίζονται από 37,000 εως  70,000 γυναίκες την προηγούμενη δεκαετία;<ref name="lancet-grimes"/><ref name=OBGY09/><ref name=Loz2012>{{cite journal|last=Lozano|first=R|title=Global and regional mortality from 235 causes of death for 20 age groups in 1990 and 2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010.|journal=Lancet|date=15 December 2012|volume=380|issue=9859|pages=2095–128|pmid=23245604|doi=10.1016/S0140-6736(12)61728-0|hdl=10536/DRO/DU:30050819|hdl-access=free}}</ref> deaths from unsafe abortion account for around 13% of all [[maternal deaths]].<ref>{{cite book|last=Darney|first=Leon Speroff, Philip D.|title=A clinical guide for contraception|year=2010|publisher=Lippincott Williams & Wilkins|location=Philadelphia, Pa.|isbn=1-60831-610-6|page=406|edition=5th }}</ref>
+Ο [[Παγκόσμιος Οργανανισμός Υγείας]] πιστεέι ότι η θνητότητα έχει μειωθεί συγκριτικά με την δεκαετία του 1990.<ref name="WHO2011">{{cite book |last=World Health Organisation |title=Unsafe abortion: global and regional estimates of the incidence of unsafe abortion and associated mortality in 2008 |publisher=World Health Organisation |year=2011 |edition=6th |page=27 |isbn=978-92-4-150111-8 |url=http://whqlibdoc.who.int/publications/2011/9789241501118_eng.pdf |format=PDF |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140328093307/http://whqlibdoc.who.int/publications/2011/9789241501118_eng.pdf |archivedate=28 March 2014 |df=dmy-all }}</ref>
+Για να μειωθεί ο αριθμός των μη ασφαλών εκτρώσων, οι οργανισμοί υγείας συνήως δίνουν έμφαση στην νομιμοποίηση της άμβλωσης, στην εκπαίδευση του ιατρικού προσωπικού και στην εξασφάλιση της εύκολης  πρόσβασης σε υπηρεσίας υγείας από τις γυναίκεςref name="berer-who">{{cite journal |author=Berer M |title=Making abortions safe: a matter of good public health policy and practice |journal=Bull. World Health Organ. |volume=78 |issue=5 |pages=580–92 |year=2000 |pmid=10859852 |pmc=2560758}}</ref>
+O κυριότερος παράγοντας σχετικά με το αν η έκτρωση πραγματοποιείται με ασφάλεια ή χωρίς, είναι η νομιμότητα της διαδικασίας. Χώρες με περιοριστικό νομοθετικό πλαίσιο, έχουν μεγαλύτερο αριθμό μη ασφαλών αμβλώσεων ενώ ο αριθμός εκτρώσεων είναι παρόμοιος με τον αριθμό αμβλώσεων σε χώρες όπου η άμβλωση είναι νόμιμη και διαθέσιμη. <ref name="OBGY09"/><ref name="Sedgh 2012"/><ref name="berer-who"/><ref name="Sedgh 2007">{{cite journal |vauthors=Sedgh G, Henshaw S, Singh S, Ahman E, Shah IH |title =Induced abortion: estimated rates and trends worldwide |year=2007 |journal=Lancet |volume=370 |issue=9595 |pages=1338–45 |doi=10.1016/S0140-6736(07)61575-X |pmid=17933648|citeseerx=10.1.1.454.4197 }}</ref><ref name="WHO-unsafe-2007">{{cite web |publisher=[[World Health Organization]] |year=2007 |accessdate=7 March 2011 |format=PDF |url=http://whqlibdoc.who.int/publications/2007/9789241596121_eng.pdf |title=Unsafe abortion: Global and regional estimates of the incidence of unsafe abortion and associated mortality in 2003 |archiveurl= https://web.archive.org/web/20110216141018/http://whqlibdoc.who.int/publications/2007/9789241596121_eng.pdf| archivedate= 16 February 2011 |deadurl= no}}</ref><ref>{{cite journal |author=Berer M |title=National laws and unsafe abortion: the parameters of change |journal=Reprod Health Matters |volume=12 |issue=24 Suppl |pages=1–8 |date=November 2004 |pmid=15938152 |doi= 10.1016/S0968-8080(04)24024-1|url=}}</ref><ref>{{cite journal|last1=Culwell|first1=Kelly R.|last2=Hurwitz|first2=Manuelle|title=Addressing barriers to safe abortion|journal=International Journal of Gynecology & Obstetrics|date=May 2013|volume=121|pages=S16–S19|doi=10.1016/j.ijgo.2013.02.003}}</ref> For example, the 1996 legalization of abortion in South Africa had an immediate positive impact on the frequency of abortion-related complications,<ref name="jewkes">{{cite journal |vauthors=Jewkes R, Rees H, Dickson K, Brown H, Levin J |title=The impact of age on the epidemiology of incomplete abortions in South Africa after legislative change |journal=BJOG |volume=112 |issue=3 |pages=355–9 |date=March 2005 |pmid=15713153 |doi=10.1111/j.1471-0528.2004.00422.x |url=}}</ref> with abortion-related deaths dropping by more than 90%.<ref name="bateman-samj">{{cite journal |author=Bateman C |title=Maternal mortalities 90% down as legal TOPs more than triple |journal=S. Afr. Med. J. |volume=97 |issue=12 |pages=1238–42 |date=December 2007 |pmid=18264602 |url=http://samj.org.za/index.php/samj/article/view/642 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20170830200316/http://samj.org.za/index.php/samj/article/view/642 |archivedate=30 August 2017 |df=dmy-all }}</ref> Παρόμοιες μειώσεις στην θνητότητα της γυναίκας έχουν παρατηρηθεί σε χώρες όπου έχουν φιλελευθεροποιήσει τους νόμους περί έκτρωσης όπως στην [[Ρουμανία]] και το [[Νεπάλ]].<ref>{{cite journal|last1=Conti|first1=Jennifer A.|last2=Brant|first2=Ashley R.|last3=Shumaker|first3=Heather D.|last4=Reeves|first4=Matthew F.|title=Update on abortion policy|journal=[[Current Opinion in Obstetrics and Gynecology]]|date=November 2016|pages=1|doi=10.1097/GCO.0000000000000324}}</ref> Μια μελέτη του 2011, έχει καταλήξει πως στις ΗΠΑ, μερικές ομοσμονδιακές νομοθεσίες εναντίον των εκτρώσεων σχετίζονται με μικρότερους ρυθμούς έκτρωσης στην ίδια την πολιτεία..<ref>{{cite journal|last1=New|first1=M. J.|title=Analyzing the Effect of Anti-Abortion U.S. State Legislation in the Post-Casey Era|journal=State Politics & Policy Quarterly|date=15 February 2011|volume=11|issue=1|pages=28–47|doi=10.1177/1532440010387397}}</ref> Η ανάλυση πάντως δεν έλαβε υπόψιν τα ταξίδια των γυναικών σε άλλες πολιτείες όπου η άμβλωση επιτρέπεται,  για να πραγματοποιήσουν την έκτρωση.<ref>{{cite journal|last1=Medoff|first1=M. H.|last2=Dennis|first2=C.|title=Another Critical Review of New's Reanalysis of the Impact of Antiabortion Legislation|journal=State Politics & Policy Quarterly|date=21 July 2014|volume=14|issue=3|pages=269–276|doi=10.1177/1532440014535476}}</ref>
+Forty percent of the world's women are able to access therapeutic and elective abortions within gestational limits,<ref name="IJGO10"/> while an additional 35 percent have access to legal abortion if they meet certain physical, mental, or socioeconomic criteria.<ref name="Dev98-07"/> While [[maternal death|maternal mortality]] seldom results from safe abortions, unsafe abortions result in 70,000 deaths and 5 million disabilities per year.<ref name=OBGY09/> Complications of unsafe abortion account for approximately an eighth of [[maternal death|maternal mortalities]] worldwide,<ref name="Maclean">{{cite book|last=Maclean|first=Gaynor|url=https://books.google.com/books?id=u4Aeiu2eDMAC&pg=PA299|chapter=XI. Dimension, Dynamics and Diversity: A 3D Approach to Appraising Global Maternal and Neonatal Health Initiatives|pages=299–300|title=Trends in Midwifery Research|editor1-first=Randell E.|editor1-last=Balin|publisher=Nova Publishers|year=2005|isbn=978-1-59454-477-4|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150315113348/http://books.google.com/books?id=u4Aeiu2eDMAC&pg=PA299|archivedate=15 March 2015|df=dmy-all}}</ref> though this varies by region.<ref>{{cite journal|author=Salter, C. |author2=Johnson, H.B. |author3=Hengen, N. |year=1997 |url=http://info.k4health.org/pr/l10edsum.shtml |title=Care for Postabortion Complications: Saving Women's Lives |journal=Population Reports |volume=25 |issue=1 |publisher=Johns Hopkins School of Public Health |archiveurl=https://web.archive.org/web/20091207070103/http://info.k4health.org/pr/l10edsum.shtml |dead-url=yes |archivedate=7 December 2009 |df= }}</ref>
+Η μη ασφαλής έκτρωση μπορεί να προκαλέσει στείρωση. Υπολογίζεται ότι η στείρωση εξ αιτιας της μη ασφαλούς έκτρωσης αφορά 24 εκατομύρια γυναίκες. <ref name="WHO-unsafe-2007"/>  Για να αντιμετωπισθεί αυτό το φαινόμενο, σύμφωνα με την UNICEF, απαιτείται εκπαίδευση του πληθυσμού σε θέματα υγείας, πρόσβαση σε αξιόπιστα κέντρα υγείας πριν και μετά την άμβλωση.<ref>{{cite web|title=Packages of interventions: Family planning, safe abortion care, maternal, newborn and child health|authors=[[UNICEF]], [[United Nations Population Fund]], WHO, World Bank|year=2010|accessdate=31 December 2010|url=http://www.who.int/reproductivehealth/publications/maternal_perinatal_health/fch_10_06/en/index.html|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20101109224916/http://www.who.int/reproductivehealth/publications/maternal_perinatal_health/fch_10_06/en/index.html|archivedate=9 November 2010|df=dmy-all}}</ref>
+==Κίνητρα==
+Οι λόγοι και τα κίνητρα πίσω από την απόφαση των γυναικών για άμβλωση είναι αρκετά και ποικίλουν ανα γεωγραφική περιοχή.<ref name="guttmacher" /><ref name="bankole98"/>
+===Προσωπικά===
+ [[File:AGIAbortionReasonsBarChart.png|thumb| Ιστόγραμμα στο οποίο απεικονίζονται στοιχεία έρευνας του 1998 [[Alan Guttmacher Institute|AGI]] [[meta-study]] με επίκεντρο τους λόγους για τους οποίους μια γυναίκα επιδιώκει να πραγματοποιήσει έκτρωση.]] Οι πιο συχνοί λόγοι είναι να καθυστερήσουν την έλευση του πρώτου παιδιου σε μια πιο κατάλληλη γ ια την γυναίκα εποχή, ή να επικεντρώσουν την ενέργεια και τις οικονομίες τους στα παιδιά που ήδη έχουνε. Αλλοι λόγοι είναι η δυσκολία να αντέξουν οικονομικά το κόστος ανατροφής ενός παιδιού, μη υποστήριξη από τον πατέρα, διακοπή της εκπαίδευσης της μητέρας ή της καρριέρας της, προβλήματα στην σχέση μητέρα πατέρα, η αντίληψη πως κάποια είναι πολύ μικρή για να αποκτίσει παιδί, ανεργεία και να μην θέλει κάποια να κυοφορήσει και γεννήσει το παιδι ως αποτέλεσμα βιασμού ή αιμομιξίας, και άλλα..<ref name="bankole98">{{Cite journal |last1=Bankole |first1=Akinrinola |last2=Singh |first2=Susheela |last3=Haas |first3=Taylor |year=1998 |url=http://www.guttmacher.org/pubs/journals/2411798.html |title=Reasons Why Women Have Induced Abortions: Evidence from 27 Countries |journal=International Family Planning Perspectives |volume=24 |issue=3 |pages=117–127; 152 |doi=10.2307/3038208 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060117191716/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/2411798.html |archivedate=17 January 2006 |df=dmy-all }}</ref><ref name="finer2005">{{Cite journal |last1=Finer |first1=L. B. |last2=Frohwirth |first2=L. F. |last3=Dauphinee |first3=L. A. |last4=Singh |first4=S. |last5=Moore |first5=A. M. |title=Reasons U.S. Women Have Abortions: Quantitative and Qualitative Perspectives |journal=Perspectives on Sexual and Reproductive Health |volume=37 |issue=3 |pages=110–118 |doi=10.1111/j.1931-2393.2005.tb00045.x |year=2005 |pmid=16150658 |url=http://www.guttmacher.org/pubs/journals/3711005.html |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120107092446/http://www.guttmacher.org/pubs/journals/3711005.html |archivedate=7 January 2012 |df=dmy-all }}</ref>
+===Κοινωνικοί===
+Μερικές αμβλώσεις πραγματοποιούνται ως αποτέλεσμα της κοινωνικής πίεσης. Παραδείγματα κοινωνικής πίεσςη αποτελούν η κοινωνική απόρριψη της μητέρας η οποία δεν είναι παντρεμένη με τον πατέρα του παιδιού, η κοινωνική κριτική της πολύ νέας μητέρας, η θέληση για ένα συγκεκριμένο φύλο, ο κοινωνικός στιγματισμός για αναπηρίες, η έλλειψη οικονομικής υποστήριξης ή μεθόδοι ελέγχου του πληθυσμού (πχ η πολιτική ενός παιδιού της Κίνας).
+ <ref name="Nuremberg">{{Cite journal|title=Nuremberg and the Crime of Abortion|url=http://digitalcommons.liberty.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1047&context=lusol_fac_pubs|accessdate=12 July 2014|page=283|volume=42|work=U. Toledo. L. Rev.|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20131103153245/http://digitalcommons.liberty.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1047&context=lusol_fac_pubs|archivedate=3 November 2013|df=dmy-all}}</ref>
+Αυτοί οι παραγοντες μπορουν να οδηγήσουν σε υποχρεωτική έκτρωση.<ref name="MissingWomen">{{cite journal|last=Oster |first=Emily |authorlink=Emily Oster |title=Explaining Asia's "Missing Women": A New Look at the Data &ndash; Comment |journal=Population and Development Review |date=September 2005 |volume=31 |issue=3 |pages=529, 535 |url=http://home.uchicago.edu/~eoster/dasgupta.pdf |accessdate=19 May 2009 |doi=10.1111/j.1728-4457.2005.00082.x |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080830045057/http://home.uchicago.edu/~eoster/dasgupta.pdf |archivedate=30 August 2008 }}</ref>
+===Υγεια μητερας και εμβρύου===
+Ένας επιπρόσθετος λόγος για την έκτρωση, είναι πολλές φορές η υγεια της μητέρας καθώς η εγκυμοσύνη αν συνυπάρχει με συγκεκριμένες ασθένειες, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ζωή της. Σε αρκετές χώρες, αποτελεί την αιτία της έκτρωσης σε περισσότερο από τον 1/3 των συνολικών εκτρώσεων.
+<ref name="guttmacher" /><ref name="bankole98"/>
+==Η συζήτηση για άμβλωση==
+Η συζήτηση κατά πόσο η άμβλωση πρέπει να είναι ή όχι νόμιμη, είναι ένα πολυσυζητημένο και δυσεπίλητο θέμα στις διάφορες κοινωνίες. [[Ηθική]], Ιατρική ηθική, Φιλοσοφικά , βιολογικά, θρησκευτικά και νομικά ζητήματα υπάρχουν στην συζήτηση. Ο διάλογος αφορά ποια τα δικαιώματα του εμβρύου, κατά πόσο το κράτος έχει αρμοδιότητα να ρυθμίζει το σώμα της γυναίκας και το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτονομία.
+Τόσο στην δημόσια οσο και στην ιδιωτική αντιπαράθεση, τα επιχειρηματα εστιάζονται στο ότι είναι ηθικά επιτρεπτή η άμβλωση είτε στο ότι ο νόμος πρέπει να περιορίζει αντί να φιλελευθεροποιεί τις αμβλώσεις. <ref>{{cite book | first=Courtney| last=Farrell| title =Abortion Debate| publisher =ABDO Publishing Company| year =2010| pages =6–7| isbn =1617852643}}</ref> Ο Παγκόσμιος Ιατρικός Σύνδεσμός (World Medical Association) στην διακύρηξη του για την θεραπευτική Άμβλωση, σημειώνει «όταν τα συμφέροντα της μητέρας συγκρούοτνται με τα συμφέροντα του αγέννητου παιδιού, δημιουργούν ένα δήλιμα κατά πόσο η εγκυμοσύνη πρέπει να διακοπεί» .<ref>{{cite web|url=http://www.wma.net/en/30publications/10policies/a1/ |title=WMA Declaration on Therapeutic Abortion |publisher=[[World Medical Association|WMA]] |accessdate=28 October 2015 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20151028182953/http://www.wma.net/en/30publications/10policies/a1/ |archivedate=28 October 2015 }}</ref>
+Οι συζητήσεις κυριαρχούνται συνήθως από δυο γκρουπ που συνήθως υπερασπίζονται είτε το υπερ του δικαιώματος της άμβλωσης είτε κατά. Οσοι είναι κατά, υπερασπίζονται αυστηρότερους κανονισμούς, συνήθως ισχυρίζονται πως το έμβρυο είναι άνθρωπος και έχει δικαιωμα στην ζωή, αρα η έκτρωση ισοδυναμεί με φόνο. Όσοι είναι υπερ του δικαιώματος της άμβλωσης ισχυρίζεται πως η γυναίκα έχει δικαίωμα να επιλέξει αν θέλει να εγκυμονύσει ή όχι.
+== Νομική παράμετρος ==
 === Ελλάδα ===