Κομητεία Γιενγκισάρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κομητεία Γιενγκισάρ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κομητεία Γιενγκισάρ
38°55′54″N 76°10′12″E
Διοικητική υπαγωγήΝομός Κασγκάρ
Τηλ. κωδ.998
Ζώνη ώραςUTC+8
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κομητεία Γιενγκισάρ είναι κομητεία στην Αυτόνομη Ουιγουρική Περιφέρεια του Σιντσιάνγκ της βορειοδυτικής Κίνας. Είναι κάτω από τη διοίκηση του Νομού Κασγκάρ. Έχει έκταση 3.373 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Στην απογραφή του 2002, η κομητεία είχε πληθυσμό 230.000 κατοίκων. 

Η έδρα της κομητείας είναι το Γιενγκισάρ, μια πόλη που είναι γνωστή μεταξύ των ντόπιων Ουιγούρων για τα χειροποίητα μαχαίρια. Συνηθιζόταν να περνά από γενιά σε γενιά η λεπτή επιδεξιότητα της παραγωγής μαχαιριών[1] , αλλά η βιομηχανία τους αργοπεθαίνει λόγω της αυστηρής αντίδρασης της Κίνας στις θανατηφόρες συγκρούσεις στο Σιντζιάνγκ.[2]

Ιστορικά, το Γιενγκισάρ ήταν επίσης γνωστό ως Γιάνγκι Χισσάρ

Εργοστάσιο μαχαιριών στο Γιενγκισάρ. 

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μάχη του Γιάνγκι Χισσάρ έλαβε χώρα στην περιοχή τον Απρίλιο του 1934. Ο Μα Ζανκάνγκ οδήγησε την Κινεζική Μουσουλμανική 36η διοίκηση για να επιτεθούν στις τουρκικές μουσουλμανικές δυνάμεις των Ουιγούρων στο Γιάνγκι Χισσάρ, νικώντας την Ουιγουρική δύναμη που ανερχόταν στα 500 άτομα και σκοτώνοντας τον Εμίρη Νουρ Αχμάντ Τζαν Μπούγκρα.[3][4]

Άγρια ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα του σαμαμιδιού του Γιανγκιχισσάρ (Cyrtopodion elongatum), ενός είδους σαύρας περιέχει το όνομα της πόλης του Γιενγκισάρ. Το είδος απαντάται σε όλη την Κεντρική και Ανατολική Ασία, συμπεριλαμβανομένων των επαρχιών Σιντζιάνγκ και Γκανσού.[1]

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γιενγκισάρ εξυπηρετείται από τον Εθνικό Κινεζικό Αυτοκινητόδρομο 315 και τον Νότιο Σιδηρόδρομο του Σιντζιάνγκ. 

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Summers, Josh. «The Uyghur Knife and My Visit to Yengisar». FarWestChina.com. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2016. 
  2. Makinen, Julie (September 17, 2014). «For China's Uighurs, Knifings Taint an Ancient Craft». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/world/la-fg-c1-china-uighur-knives-20140917-story.html. Ανακτήθηκε στις June 17, 2016. 
  3. «Fighting Continues Tungan Troops Still Active in Chinese Turkestan». The Montreal Gazette. 10 May 1934. https://news.google.com/newspapers?id=gr4tAAAAIBAJ&sjid=vZgFAAAAIBAJ&pg=4151,1369553&dq=tungan&hl=en. 
  4. Andrew D. W. Forbes (1986). Warlords and Muslims in Chinese Central Asia: a political history of Republican Sinkiang 1911-1949. Cambridge, England: CUP Archive. σελ. 123. ISBN 0-521-25514-7. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2010.