Χρήστης:ChriTsam/πρόχειρο
Ανατομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τοπογραφία της καρδιάς (1.1)
Ιστολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τοπογραφία των πνευμόνων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πνεύμονες βρίσκονται μέσα στο κύτος της θωρακική κοιλότητας, εκτείνετε από τον σπόνδυλο Θ1 ως τον σπόνδυλο Θ10
Βασική περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σχήμα τους μοιάζει με κώνο, γύρω τους υπάρχει ο υπεζωκότας, μία μεμβράνη που είναι ενδιάμεσα στον πνεύμονα και στο τοίχωμα του θώρακα. Ο αριστερός πνεύμονας έχει δύο λοβούς, τον άνω και τον κάτω λοβό ενώ ο δεξιός πνεύμονας έχει τρείς, τον άνω τον μεσαίο και τον κάτω
Φυσιολογία των πνευμόνων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μηχανική και όγκοι του αερισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μυϊκή δράση κατα την εισπνοή και την εκπνοή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατα την διάρκεια ηρεμίας για να επιτευχθεί η εισπνοή, ενα συνολο μυών πρέπει να δράσουν ενεργά σε μια αλληλουχία κινήσεων ωστε να επιτευχθεί η εκπτυξη του θώρακα. Αντίθετα, στην εκπνοή, οι μυεις επιστρέφουν στην αρχική κατάσταση τους, αρα αυτή διενεργείτε με παθητικό τρόπο. Ο μύς που τελεί αυτο το έργο είναι το διάφραγμα, ωστόσο, σε παραλαγές της αναπνοής μπορούν να χρησιμοποιειθούν και άλλοι μύεις.
Μυεις κατα την εισπονη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο βασικότερος εισπνευστικός μυς είναι το διάφραγμα όπου κατα την εισπνοή έλκεται προς τα κάτω (αντίθετα απο τους πνευμονες) ακολουθούν οι έξω μεσοπλευριοι μύες που ανασηκώνουν τον θώρακα κατα την εισπνοή, δημηουργόντας περσότερο χώρο και οι επικουρικοί αναπνευσιτκοί μύες, οι στερνοκλειδομαστοειδής μύες, όπου έλκουν το στέρνο προς τα πάνω, οι πρόσθιοι οδοντωτοί μύες όπου ανυψώνουν πολλές απο τις πλευρές και οι σκαληνοί μύες όπου ανυψώνουν τις δύο πρώτες πλευρές.
Μυεις κατα την εκπνοή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το διάφραγμα όπου κατα την εισπνοή έλκεται προς τα κάτω, κατα την εκπνοή κάνει την αντίθετη κίνηση, έλκεται προς τους πνευμονες, μικραίνοντας τον χώρο που βρίσκονται και αδειάζοντας τους, οι ορθοί κοιλιακοί μύες όπου έλκουν τις πλευρές προς τα κάτω και πιέζουν και τα σπλάχνα σπρώχνωντας έτσι το διάφραγμα προς τα πάνω, και οι έσω μεσοπλεύριοι.
[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ M. J. Wells (Σεπτέμβριος 1992). «The cephalopod heart: The evolution of a high-performance invertebrate pump». Experientia 48 (9): 800-808. doi:.
- ↑ «Inverterbrate Hearts». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2013.
- ↑ Romer, Alfred Sherwood· Parsons, Thomas S. (1977). The Vertebrate Body. Philadelphia, PA: Holt-Saunders International. σελίδες 437–442. ISBN 0-03-910284-X.
- ↑ ΨΑΡΡΑΚΟΣ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ (2012). ΕΠΙΤΟΜΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ. -: UNIVERSITY STUDIO PRESS. σελ. 404-405 & 445-446. ISBN 9789601220925.
- ↑ ΓΚΑΙΤΟΝ, ΑΡΘΟΥΡ (2017). GUYTON AND HALL, ΙΑΤΡΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ. Ελλάδα: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΙΣΙΑΝΟΥ. σελ. 101-149. ISBN 9789605831752.
- ↑ Kierszenbaum, Abraham (2013). Ιστολογία με στοιχεία κυτταρικής βιολογίας. -: ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Π. Χ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ. σελ. 153-176. ISBN 9789604892402.
- ↑ ΣΕΡΓΟΥΝΤ, ΛΟΡΑΛΙ (2016). Εισαγωγή στη Φυσιολογία του Ανθρώπου: Από τα Κύτταρα στα Συστήματα. Greece: ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ. σελ. 396. ISBN 9786185135027.
- ↑ Junqueira, Carlos (2015). JUNQUEIRA'S ΒΑΣΙΚΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ. Cyprus: Broken Hill. σελ. 299-302. ISBN 9789963716890.
- ↑ Moore, K.L. (2016). Κλινική Ανατομία 2η έκδοση. -: ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Π. Χ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ. σελ. 122-184. ISBN 9789963716074.
- ↑ Werner, Platzer (Δεκέμβριος 2011). Εγχειρίδιο Περιγραφικής Ανατομικής Platzer, 3η Βελτιωμένη Ελληνική Έκδοση (Επίτομο). Κωδικός Πολιτείας 3316-0248: Broken Hill. σελ. 460-493. ISBN 978-960-489-199-3.
- ↑ Netter, F.H. (2016). Netter’s Άτλας Ανατομίας του Ανθρώπου (3η Ελληνική Έκδοση). CYPRUS: Broken Hill. σελ. 208-226. ISBN 978-9963-258-88-8.