Χουμερσίντο δε Αθκαράτε
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Χουμερσίντο δε Αθκαράτε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Gumersindo de Azcárate (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 13 Ιανουαρίου 1840[1][2][3] Λεόν |
| Θάνατος | 15 Απριλίου 1917[1] ή 15 Δεκεμβρίου 1917[4] Μαδρίτη |
| Τόπος ταφής | Civil Cemetery, Madrid (40°25′18″ s. š., 3°38′9″ z. d.)[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά[1] |
| Σπουδές | Κεντρικό Πανεπιστήμιο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας πολιτικός φιλόσοφος νομικός |
| Εργοδότης | Κεντρικό Πανεπιστήμιο |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Democratic Federal Republican Party |
| Συγγενείς | Pablo de Azcárate (ανιψιός) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος του Ισπανικού Κοινοβουλίου (1886–1895, Λεόν) Vocal of the Junta para Ampliación de Estudios e Investigaciones científicas (από 1907)[6] καθηγητής πανεπιστημίου μέλος του Ισπανικού Κοινοβουλίου (1898–1916, Λεόν) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χουμερσίντο δε Αθκαράτε (Gumersindo de Azcárate, 1840-1917) ήταν Ισπανός φιλόσοφος, νομικός, πολιτικός και ιστορικός συγγραφέας.
Ο δε Αθκαράτε γεννήθηκε στο Λεόν και σπούδασε νομικά στο Οβιέδο. Στη συνέχεια, από το 1864, δίδαξε συγκριτικό δίκαιο στη Μαδρίτη, εκπροσωπώντας ταυτοχρόνως τη Λεόν στο ισπανικό κοινοβούλιο. Την επόμενη δεκαετία, άρχισε να διδάσκει μαζί με τους Φρανθίσκο Χινέρ δε λος Ρίος Χουλιάν Σανς δελ Ρίο στο «Ελεύθερο Ίδρυμα Διδασκαλίας».
Ο δε Αθκαράτε ήταν από τους κορυφαίους εκπροσώπους του «κραουσισμού», ενός φιλοσοφικού ρεύματος με βάση τη διδασκαλία του Καρλ Κρίστιαν Φρήντριχ Κράουζε, που υποστηρίζει την ανεκτικότητα και την ακαδημαϊκή ελευθερία από τη δογματική διδαχή. Στα έργα του ο δε Αθκαράτε αντιτίθεται στον υπερβολικό πολιτικό συγκεντρωτισμό, προτείνει την ιδιωτικοποίηση των μη βασικών κρατικών λειτουργιών και μελετά μοντέλα κοινοβουλευτικής και αποκεντρωμένης διοικήσεως. Το κορυφαίο έργο του, το «Δοκίμιο ιστορίας του δικαιώματος της ιδιοκτησίας», τον αναδεικνύει και ως ιστορικό συγγραφέα.
Το 1871 ο Χουμερσίντο δε Αθκαράτε ίδρυσε μαζί με άλλους νέους πολιτικούς το μετέπειτα «Μεταρρυθμιστικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα» (αρχικώς «Ριζοσπαστικό Δημοκρατικό Κόμμα»).
Κυριότερα έργα του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Estudios económicos y sociales (= «Οικονομικές και κοινωνικές μελέτες», 1876)
- Concepto de la Sociología (1876)
- El self-government y la Monarquía doctrinaria (= «Η αυτοκυβέρνηση και η δογματική μοναρχία», 1877)
- Estudios filosóficos y políticos (= «Φιλοσοφικές και πολιτικές μελέτες», 1877)
- «Δοκίμιο ιστορίας του δικαιώματος της ιδιοκτησίας» (1879-1883)
- «Το κοινοβουλευτικό καθεστώς στην πράξη» (1885)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120846252. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 7278/gumersindo-jose-de-azcarate-menendez. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0006399.
- ↑ «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 7278/gumersindo-jose-de-azcarate-menendez.
- ↑ 5,0 5,1 «Desde Madrid. El cementerio civil» (Ισπανικά) 8 Ιουλίου 1929. σελ. 2.
- ↑ BOE-A-1907-421.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Dlugosch, Michaela (2001). «Gumersindo de Azcárate». Στο: Michael Stolleis. Juristen: ein biographisches Lexikon; von der Antike bis zum 20. Jahrhundert (στα Γερμανικά) (2η έκδοση). Μόναχο: Beck. σελ. 52. ISBN 3-406-45957-9.
- Το λήμμα «Αθκαράτε, Γκουμερσίντο ντε» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2, σελ. 452