Χαλκώδων
| Χαλκώδων | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Melanippe |
| Τέκνα | Ελεφήνορας Χαλκιόπη Pyraechmes |
| Γονείς | Άβας ο Ευβοεύς |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς της ελληνικής μυθολογίας |
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Χαλκώδων ήταν βασιλιάς της Εύβοιας, γιος του Άβαντος, γενάρχη των Αβάντων, των πρώτων θρυλικών κατοίκων του νησιού.[1][2] Η σύζυγος του ήταν η Αλκυόνη και τα παιδιά του ο Ελεφήνορας και η Χαλκιόπη.[3] Το όνομά του έφερε κάποτε και η νήσος Εύβοια, που ονομαζόταν Χαλκωδοντίς και η πρωτεύουσα του νησιού Χαλκίδα. Σύμφωνα με την παράδοση ο Χαλκώδων κατέλαβε τη Αρχαία Θήβα και την κράτησε μέχρι την απελευθέρωσή της από τον Αμφιτρύωνα, ο οποίος τελικώς σκότωσε τον Χαλκώδοντα[4].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Eduard Jacobi (trad. Th. Bernard): Dictionnaire mythologique universel, Paris, Firmin-Didot, 1863 (lire en ligne [archive]), σ. 103
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ Pierre Grimal (préf. Charles Picard), Dictionnaire de la mythologie grecque et romaine, Paris, Presses universitaires de France, 1976, 5e éd. (1re éd. 1951), 574 p., p. 88
- ↑ Χαλκώδων δὲ οὐ πόῤῥω κρήνης καλουμένης Οἰνόης. τὸν μὲν δὴ Ἐλεφήνορος τοῦ Εὐβοεῦσιν ἐς Ἴλιον ἡγησαμένου καὶ τὸν Αἴαντός τε καὶ Τεύκρου, τούτων μὲν τοὺς πατέρας οὐκ ἀποδέξαιτο ἄν τις ἐν τούτῳ πεσεῖν τῷ ἀγῶνι: πῶς μὲν γὰρ <ἂν> συνεπελάβετο Ἡρακλεῖ τοῦ ἔργου Χαλκώδων, ὃν πρότερον ἔτι ἀποκτεῖναι Ἀμφιτρύωνα καὶ μαρτυρεῖται καὶ πιστεύειν ἄξιά ἐστιν ἐν Θήβαις; [...] Παυσανίου, Αρκαδικά, 15.6
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Eduard Jacobi (trad. Th. Bernard): Dictionnaire mythologique universel, Firmin-Didot, Παρίσι 1863
- Pierre Grimal (préf. Charles Picard): Dictionnaire de la mythologie grecque et romaine, Paris, Presses universitaires de France, 1976, 5e éd. (1re éd. 1951)