Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σύνδρομο ντε Κερβέν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σύνδρομο ντε Κερβέν
Τεστ Φίνκελσταϊν για διάγνωση συνδρόμου ντε Κερβέν
Ειδικότηταρευματολογία
Ταξινόμηση
ICD-10M65.4
ICD-9727.04
DiseasesDB3472
eMedicinepmr/36
MeSHD053684
Οι νέοι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα έξυπνα τηλέφωνά τους με τους αντίχειρες (2014).

Το σύνδρομο ντε Κερβέν (αγγλ. De Quervain syndrome), γνωστό και ως στενωτική τενοντοελυτρίτιδα ντε Κερβέν είναι μια τενοντίτιδα του ελύτρου (της θήκης) που περιβάλλει τους δύο τένοντες που ελέγχουν την κίνηση του αντίχειρα.[1]

Συμπτώματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα συμπτώματα είναι πόνος στην κερκιδική πλευρά του καρπού, σπασμοί, περιστασιακή αίσθηση καψίματος στο χέρι, οίδημα πάνω από την πλευρά του αντίχειρα του καρπού, ή/και δυσκολία πιασίματος με την πάσχουσα πλευρά του χεριού. Η έναρξη της νόσου είναι συχνά σταδιακή. Ο πόνος επιδεινώνεται με την κίνηση του αντίχειρα και του καρπού και μπορεί να επεκταθεί στον αντίχειρα ή το αντιβράχιο.

Αιτίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αιτία του συνδρόμου ντε Κερβέν δεν είναι γνωστή. Στοιχεία σχετικά με πιθανή σχέση με επαγγελματικούς παράγοντες είναι υπό συζήτηση,[2] αλλά μια συστηματική ανασκόπηση των πιθανών παραγόντων κινδύνου που συζητήθηκαν στη βιβλιογραφία δεν εντόπισε στοιχεία που να αποδεικνύουν σχέση με επαγγελματικούς παράγοντες.[3] Ωστόσο, ερευνητές από τη Γαλλία, βρήκαν προσωπικούς και εργασιακούς παράγοντες που σχετίζονται με τη στενωτική τενοντοελυτρίτιδα στον ενεργό πληθυσμό, κάμψη καρπών και κινήσεις που σχετίζονται με το βίδωμα ήταν ο πιο σημαντικός εργασιακός παράγοντας.[4] Οι υποστηρικτές της άποψης ότι η στενωτική τενοντοελυτρίτιδα είναι επαναληπτικός τραυματισμός καταπόνησης[5] θεωρούν ότι στάσεις όπου ο αντίχειρας κρατείται σε απαγωγή και επέκταση είναι προδιαθεσικοί παράγοντες.[6] Εργαζόμενοι που εκτελούν ταχείες επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες που αφορούν τσίμπημα, κράτημα, έλξη ή ώθηση έχουν θεωρηθεί ότι είναι  αυξημένου κινδύνου. Ειδικές δραστηριότητες που έχουν αναφερθεί ως πιθανοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την εντατική χρήση ποντικιού υπολογιστή, χρήση τράκμπολ και πληκτρολόγηση, καθώς και κάποια χόμπι, συμπεριλαμβανομένων των: μπόουλινγκ, γκολφ, ψαρέματος, ραψίματος και πλεξίματος.

Παθοφυσιολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η βλεννώδης έλυτρα των τενόντων στο πίσω μέρος του καρπού.

Το στενωτικό σύνδρομο ντε Κερβέν περιλαμβάνει μη φλεγμονώδη πάχυνση των τενόντων και των αρθρικών ελύτρων μέσα από τους οποίους περνούν οι τένοντες. Οι δύο σχετιζόμενοι τένοντες είναι αυτοί του βραχέος εκτείνωντα τον αντίχειρα και του μακρύ απαγωγέα του αντίχειρα. Αυτές οι δύο μύες που διατρέχουν ο ένας δίπλα στον άλλο και η λειτουργία τους είναι  να φέρουν τον αντίχειρα μακριά από το χέρι, ο βραχύς εκτείνων τον αντίχειρα που φέρνει τον αντίχειρα προς τα έξω ακτινικά, και ο μακρύς απαγωγέας του αντίχειρα που φέρνει τον αντίχειρα προς τα εμπρός μακριά από την παλάμη. Το σύνδρομο ντε Κερβέν επηρεάζει τους τένοντες των μυών αυτών καθώς περνούν από το αντιβράχιο στο χέρι μέσω των ελύτρων.

Η αξιολόγηση των ιστοπαθολογικών δειγμάτων δείχνει πάχυνση και μυξοειδή εκφυλισμό όπως συνηθίζεται σε χρόνια εκφυλιστική διαδικασία, σε αντίθεση με φλεγμονή.[7] Η παθολογία είναι πανομοιότυπα σε σύνδρομο ντε Κερβέν που εμφανίζεται και σε νέες μητέρες.[8]

Διάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το στενωτικό σύνδρομο ντε Κερβέν διαγιγνώσκεται κλινικά, με βάση το ιστορικό και φυσική εξέταση, ενώ διαγνωστικές απεικονίσεις, όπως ακτινογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να αποκλειστεί κάταγμα, αρθρίτιδα, ή άλλες αιτίες, με βάση το ιστορικό του ασθενούς. Το τεστ Φίνκελστάιν είναι μια φυσική εξέταση ελιγμών που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση του στενωτικού συνδρόμου. Για την εκτέλεση της δοκιμής, ο εξεταστής πιάνει τον αντίχειρα και τον αποκλίνει αισθητά το χέρι προς την ωλένια πλευρά. Αν εμφανίζεται απότομος πόνος κατά μήκος της κερκίδας (κορυφή του βραχίονα, λίγα εκατοστά κάτω από τον καρπό), θεωρείται πιθανό σύνδρομο ντε Κερβέν. Ενώ μια θετική δοκιμή του Φινκελστάιν είναι συχνά θεωρείται παθοδιαγνωστικό για το σύνδρομο ντε Κερβέν, ο ελιγμός μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνο σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα στη βάση του αντίχειρα.

Θεραπεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όπως και με πολλές μυοσκελετικές παθήσεις, η διαχείριση της νόσου ντε Κερβέν καθορίζεται περισσότερο από σύμβαση παρά από επιστημονικά δεδομένα. Από την αρχική περιγραφή της νόσου το 1895 μέχρι την πρώτη περιγραφή των κορτικοστεροειδών ενέσεων από τον Τζάροντ Ίσμοντ το 1955,[9] φαίνεται ότι η μόνη αγωγή που προσέφερε θεραπεία ήταν η χειρουργική επέμβαση.[10][11] Μετά από το 1972 περίπου, η επικρατούσα άποψη ήταν του ΜακΚένζι (1972), ο οποίος πρότεινε ότι η ένεση κορτικοστεροειδών ήταν η πρώτη γραμμή της θεραπείας και η χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να διατηρείται για τις ανεπιτυχείς ενέσεις.[12] Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε το 2013, διαπίστωσε ότι η έγχυση κορτικοστεροειδών φαίνεται να είναι μια αποτελεσματική μορφή της συντηρητικής διαχείρισης του συνδρόμου ντε Κερβέν σε περίπου 50% των ασθενών, αν και απαιτείται περισσότερη έρευνα σχετικά με την έκταση της σε κλινικά οφέλη.[13] Στοιχεία για την αποτελεσματικότητα είναι σχετικά λίγα και δεν είναι σαφές κατά πόσον τα οφέλη επηρεάζουν τη γενική φυσική ιστορία της νόσου.[εκκρεμεί παραπομπή]

Οι περισσότερες τενοντίτιδες είναι αυτοπεριοριζόμενες και το ίδιο είναι πιθανό για τη νόσο ντε Κερβέν, αν και απαιτείται περαιτέρω μελέτη.[εκκρεμεί παραπομπή]

Παρηγορητικές θεραπείες περιλαμβάνουν νάρθηκα που ακινητοποίησε τον καρπό και τον αντίχειρα με τις μεσοφαλαγγικές αρθρώσεις και αντι-φλεγμονώδη φάρμακα ή ακεταμινοφαίνη. Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση δεν υποστηρίζουν τη χρήση νάρθηκα σε σύγκριση με τις ενέσεις στεροειδών.[14][15]

Χειρουργική επέμβαση (στην οποία ανοίγεται κατά μήκος το έλυτρο του πρώτου ραχιαίου διαμερίσματος) είναι τεκμηριωμένο ότι παρέχει ανακούφιση στους περισσότερους ασθενείς.[16] Ο πιο σημαντικός κίνδυνος είναι για το ακτινωτό αισθητήριο νεύρο.

Ονομασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σύνδρομο πήρε την ονομασία του από τον Ελβετό χειρουργό Φριτς ντε Κερβέν που το αναγνώρισε πρώτος το 1895.[17] Δεν πρέπει να συγχέεται με τη θυρεοειδίτιδα ντε Κερβέν, μια άλλη παθολογική νόσο (ήτοι, φλεγμονώδη διαταραχή του θυρεοειδή αδένα) που έχει λάβει το όνομά της από τον ίδιο Ελβετό γιατρό.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «De quervain tenosynovitis of the wrist». J Am Acad Orthop Surg 15 (12): 757–64. 2007. PMID 18063716. http://www.jaaos.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=18063716. 
  2. ↑ O'Neill, Carina J (2008). «de Quervain Tenosynovitis». Στο: Frontera, Walter R. Essentials of Physical Medicine and Rehabilitation: Musculoskeletal Disorders, Pain, and Rehabilitation. Elsevier Health Sciences. σελίδες 129–132. ISBN 978-1-4160-4007-1. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2013. 
  3. ↑ Stahl, Stéphane; Vida, Daniel; Meisner, Christoph; Lotter, Oliver; Rothenberger, Jens; Schaller, Hans-Eberhard; Stahl, Adelana Santos (December 2013). «Systematic Review and Meta-Analysis on the Work-Related Cause of de Quervain Tenosynovitis». Plastic and Reconstructive Surgery 132 (6): 1479–1491. doi:10.1097/01.prs.0000434409.32594.1b. PMID 24005369. https://archive.org/details/sim_plastic-and-reconstructive-surgery_2013-12_132_6/page/1479. 
  4. ↑ «Risk factors for de Quervain's disease in a French working population». Scand J Work Environ Health 37 (5): 394–401. Sep 2011. doi:10.5271/sjweh.3160. 
  5. ↑ «Repetitive strain injury». Lancet 369 (9575): 1815–22. May 2007. doi:10.1016/S0140-6736(07)60820-4. PMID 17531890. http://www.researchgate.net/publication/6303661_Repetitive_strain_injury/file/d912f50c5ef67d0b27.pdf. 
  6. ↑ «Hand pain other than carpal tunnel syndrome (CTS): the role of occupational factors». Best Pract Res Clin Rheumatol 25 (1): 31–42. February 2011. doi:10.1016/j.berh.2010.12.001. PMID 21663848. 
  7. ↑ «The histopathology of de Quervain's disease». J Hand Surg [Br] 23 (6): 732–4. December 1998. PMID 9888670. 
  8. ↑ «Histological appearances in post-partum de Quervain's disease». J Hand Surg [Br] 25 (1): 70–2. February 2000. doi:10.1054/jhsb.1999.0308. PMID 10763729. 
  9. ↑ «Local hydrocortisone in de Quervain's disease». Br Med J 1 (4929): 1501–3. Jun 1955. doi:10.1136/bmj.1.4929.1501. 
  10. ↑ «De Quervain's tendovaginitis». Am J Surg 83 (5): 691–4. Mar 1952. doi:10.1016/0002-9610(52)90304-8. 
  11. ↑ «De Quervain's disease: an analysis of 52 cases». Ann Surg 138 (6): 832–41. Dec 1953. https://archive.org/details/sim_annals-of-surgery_1953-12_138_6/page/832. 
  12. ↑ McKenzie JM (Dec 1972). «Conservative treatment of de Quervain's disease». Br Med J 4 (5841): 659–60. doi:10.1136/bmj.4.5841.659. 
  13. ↑ Ashraf, MO; Devadoss, VG (22 January 2013). «Systematic review and meta-analysis on steroid injection therapy for de Quervain's tenosynovitis in adults». European journal of orthopaedic surgery & traumatology: orthopedie traumatologie 24 (2): 149–57. doi:10.1007/s00590-012-1164-z. PMID 23412309. 
  14. ↑ Peters-Veluthamaningal, C; van der Windt, DA; Winters, JC; Meyboom-de Jong, B (8 July 2009). «Corticosteroid injection for de Quervain's tenosynovitis». The Cochrane database of systematic reviews (3): CD005616. doi:10.1002/14651858.CD005616.pub2. PMID 19588376. 
  15. ↑ Coldham, F (2006). «The use of splinting in the non-surgical treatment of De Quervains disease: a review of the literature». British Journal of Hand Therapy 11 (2): 48–55. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmedhealth/PMH0023405/. Ανακτήθηκε στις 8 December 2013. 
  16. ↑ Weiss AP, Akelman E, Tabatabai M (Jul 1994). «Treatment of de Quervain's disease». J Hand Surg [Am] 19 (4): 595–8. https://archive.org/details/sim_journal-of-hand-surgery_1994-07_19a_4/page/595. 
  17. ↑ «Fritz de Quervain, MD (1868-1940): stenosing tendovaginitis at the radial styloid process». J Hand Surg [Am] 29 (6): 1164–70. 2004. doi:10.1016/j.jhsa.2004.05.019. PMID 15576233. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0363-5023(04)00381-8. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σύνδρομο_ντε_Κερβέν&oldid=9179591"