Σχολή Επιφανίου Ηγουμένου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Σχολή Επιφανίου Ηγουμένου ήταν από τις πιο ονομαστές σχολές των Ιωαννίνων. Ονομαζόταν Μικρή σε αντίθεση προς την Μεγάλη σχολή του Εμμανουήλ Γκιούμα που ιδρύθηκε αργότερα. Μια άλλη, συνώνυμη σχολή υπήρχε και στην Αθήνα, της οποίας ιδρυτής ήταν επίσης ο Επιφάνιος.

Ιδρύθηκε το 1648 από τον Ηγούμενο Επιφάνιο που είχε αποδημήσει στην Βενετία και λειτούργησε ως το 1758. Πρώτος διδάσκαλος χρημάτισε ο Κερκυραίος Σπυρίδων Τριανταφύλλου, ο οποίος είχε τόσο μεγάλη φήμη, ώστε και αλλόθρησκοι μαθητές φοιτούσαν στην σχολή. Μετά τον θάνατό του το 1671 τον διαδέχτηκε ο Λεοντάρης Γλυκύς, αδελφός του τυπογράφου Νικολάου στην Βενετία. Επόμενος διδάσκαλος ήταν ο Παρθένιος Κατσούλης, λόγιος και συγγραφέας. Άλλοι λαμπροί διδάσκαλοι έγιναν ο Μπαλάνος Βασιλόπουλος, ο Τρύφων από το Μέτσοβο, ο Αναστάσιος Μπαλάνος και ο Κοσμάς Οικονόμος Ιωαννίνων. Η σχολή αργότερα περιέπεσε σε οικονομική δυσχέρεια και αδιέξοδο, και έπαψε να λειτουργεί.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]