Σφαγή του Νοβοτσερκάσκ

Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν αφήνει λουλούδια στις 1 Φεβρουαρίου 2008, στο μνημόσυνο για τα θύματα της σφαγής.

Η Σφαγή του Νοβοτσερκάσκ αναφέρεται στα γεγονότα που συνδέονται με την απεργία σε εργοστάσιο ατμομηχανών στο Νοβοτσερκάσσκ, μια πόλη στην Ρωσική ΣΟΣΔ, της Σοβιετικής Ένωσης. Τα γεγονότα τελικά κατέληξαν σε διαδηλώσεις στις 1-2 Ιουνίου 1962, όταν σύμφωνα με πληροφορίες 26 διαδηλωτές σκοτώθηκαν από στρατεύματα του Σοβιετικού Στρατού και υπήρξαν 87 τραυματίες.

Ιστορία

Οι ταραχές ήταν άμεσο αποτέλεσμα της έλλειψης τροφίμων και προμηθειών και των κακών συνθηκών εργασίας στο εργοστάσιο. Η διαμαρτυρία ξεκίνησε την 1η Ιουνίου στο Εργοστάσιο Ηλεκτρικών Ατμομηχανών Μπουντιόνι, όταν εργαζόμενοι από το χυτήριο και να σφυρηλατήριο σταμάτησαν να εργάζονται μετά την άρνηση της διαχείρισης του εργοστασίου να ακούσει τα παράπονά τους. Η απεργία και οι συζητήσεις σχετικά με αυτή εξαπλώθηκαν σε όλο το εργοστάσιο μέχρι το μεσημέρι.

Η αναταραχή ξεκίνησε όταν ο Νικίτα Χρουστσόφ αύξησε τις τιμές για το κρέας και το βούτυρο σε όλη την Σοβιετική Ένωση την 1η Ιουνίου. Την ίδια ημέρα, όπως απαιτούταν από ένα συγκεκριμένο οικονομικό σχέδιο, η ελάχιστη ποσόστωση παραγωγής για κάθε εργαζόμενο στο εργοστάσιο αυξήθηκαν, και έτσι έφερε αποτελεσματική μείωση των αμοιβών. Αυτό κορυφώθηκε με πορεία στο δημαρχείο της πόλης και το αρχηγείο της αστυνομίας. Η απεργία εξαπλώθηκε σε άλλες επιχειρήσεις, αφού η αστυνομία συνέλαβε τριάντα εργαζόμενους.

Σύμφωνα με έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν την δεκαετία του 1990, μονάδες μηχανοκίνητου πεζικού κλήθηκαν να καταστείλουν τους διαδηλωτές αλλά πυροβόλησαν στον αέρα και οι πυροβολισμοί που προκάλεσαν τους θανάτους προήλθαν από μια μονάδα των Εσωτερικών στρατευμάτων, από το Ροστόφ επί του Ντον, αποτελούμενη από 10 ελεύθερους σκοπευτές και 2 πολυβόλα, οι οποίοι τοποθετήθηκαν στο εργοστάσιο "Ντον". Επίσης εγκρίθηκαν εντολές πυροβολισμών.

Ο στρατηγός των Βόρειων Καυκάσιων Δυνάμεων Ματβέι Κούζμιτς Σαπότσνικοφ αρνήθηκε να εκτελέσει την εντολή επίθεσης σε διαδηλωτές με ειρηνικές προθέσεις χρησιμοποιώντας τεθωρακισμένα οχήματα (φέρεται να είπε "Δεν βλέπω κάποιον εχθρό που θα μπορούσαμε να στρέψουμε τα όπλα μας εναντίον του"). Γι'αυτό το λόγο υποβαθμίστηκε και συνελήφθη.

Η ολόκληρη ιστορία λογοκρίθηκε επί Σοβιετικής Ενώσεως και παρέμεινε επίσημο μυστικό μέχρι το 1992, όταν τα απομεινάρια των 20 σωμάτων ανακτήθηκαν, ταυτοποιήθηκαν και θάφτηκαν στο κοιμητήριο του Νοβοσακτίνσκ το 1992.