Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σφαγές στο Βίσεγκραντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο του 1992, στις αρχές του πολέμου στη Βοσνία, δολοφονήθηκαν από σερβοβοσνιακές δυνάμεις στο Βίσεγκραντ 1.000 με 3.000 Βόσνιοι,[1],[2][3]. Σύμφωνα με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) οι σφαγές στο Βίσεγκραντ αποτέλεσαν «μια από τις πιο ολοκληρωμένες και αδίστακτες εκστρατείες εθνοκάθαρσης στον πόλεμο στη Βοσνία».

Στις 6 Απριλίου 1992 ο Γιουγκοσλαβικός Στρατός (JNA) μετά από μάχες μερικών ημερών κατέλαβε το Βίσεγκραντ. Αφού απέκτησαν τον έλεγχο των κυβερνητικών κτιρίων του δήμου σχημάτισαν το Σερβικό Δήμο του Βίσεγκραντ. Περίπου δύο εβδομάδες μετά ο Γιουγκοσλαβικός Στρατός εγκατέλειψε την πόλη και άρχισαν οι δολοφονίες Βόσνιων, που κατοικούσαν στο Βίσεγκραντ και σε χωριά της ευρύτερης περιοχής, από ντόπιους Σέρβους, ορισμένοι από τους οποίους ήταν αστυνομικοί ενώ άλλοι ήταν μέλη παραστρατιωτικών οργανώσεων.[4] Πολλά από τα θύματα δολοφονήθηκαν στη Γέφυρα του Μεχμέτ Πασά Σοκόλοβιτς και τα πτώματα ρίχτηκαν στο Δρίνο. Άλλοι κρατήθηκαν και δολοφονήθηκαν σε διάφορα σημεία στην πόλη και έξω από αυτή και μετά τα σώματά τους πετάχτηκαν επίσης στο ποτάμι. Βόσνιες γυναίκες και κορίτσια έπεσαν θύματα βιασμού, μεταξύ άλλων στο ξενοδοχείο Vilina Vlas, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Βίσεγκραντ. Περιουσίες Βόσνιων και Κροατών κατοίκων του Βίσεγκραντ καταστράφηκαν και λεηλατήθηκαν όπως και τα τζαμιά της πόλης.[5]

Πιο γνωστές από τις σφαγές που έλαβαν χώρα από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο του 1992 στην περιοχή του Βίσεγκραντ είναι οι εξής:

  • Στις 26 Μαΐου ο Δήμος του Βίσεγκραντ οργάνωσε την εκτόπιση Βόσνιων από το Βίσεγκραντ στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Κατά την μεταφορά τους, 17 Βόσνιοι υποχρεώθηκαν να κατέβουν από τα λεωφορεία κοντά στη Bosanska Jagodina και δολοφονήθηκαν. Πιστεύεται ότι το έγκλημα αυτό διαπράχθηκε από την παραστρατιωτική ομάδα «Εκδικητές» με επικεφαλής τον Μίλαν Λούκιτς. Οι σωροί των θυμάτων βρέθηκαν σε μαζικό τάφο το 2006.[6]
  • Στις 10 Ιουνίου ο Μίλαν Λούκιτς μπήκε στο εργοστάσιο Βάρντα και συνέλαβε επτά Βόσνιους που δούλευαν εκεί. Τους οδήγησε στην όχθη του Δρίνου, μπροστά στο εργοστάσιο και τους εκτέλεσε.[4]
  • Στις 14 Ιουνίου Σερβοβόσνιοι στρατιώτες με επικεφαλής τον Μίλαν Λούκιτς και τον ξάδερφό του, Sredoje Lukić, που ήταν αστυνομικός, κλείδωσαν περίπου εβδομήντα Βόσνιους πολίτες, που προέρχονταν κυρίως από το χωριό Koritnik, σε ένα σπίτι στην οδό Pionirska, στο Βίσεγκραντ. Στη συνέχεια αφού έριξαν μέσα στο σπίτι μια χειροβομβίδα από την οποία σκοτώθηκαν ορισμένοι από τους εγκλείστους, έβαλαν φωτιά στο σπίτι με αποτέλεσμα 59 άνθρωποι να καούν ζωντανοί. Ανάμεσα στους εγκλείστους υπήρχαν και γυναίκες που προηγουμένως είχαν πέσει θύματα βιασμού. Όσοι κατάφεραν να γλυτώσουν από τη φωτιά κατέθεσαν στη δίκη των Λούκιτς στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY).[4]
  • Την ίδια μέρα ο Δήμος του Βίσεγκραντ οργάνωσε την εκτόπιση δεκάδων Βόσνιων στο Όλοβο, μια πόλη κοντά στο Σαράγεβο. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους μέλη του Σερβοβοσνιακού Στρατού κατέβασαν από τα λεωφορεία που τους μετέφεραν περίπου πενήντα και αφού τους επιβίβασαν σε άλλο τους μετέφεραν στην Rogatica. Την επόμενη μέρα μεταφέρθηκαν στο Paklenik όπου εκτελέστηκαν και τα σώματά τους ρίχθηκαν σε μια χαράδρα.[7]
  • Με τον ίδιο τρόπο που έγινε η σφαγή στην οδό Pionirska, στις 27 Ιουνίου δολοφονήθηκαν περίπου 60 Βόσνιοι στο Bikavac, κοντά στο Βίσεγκραντ. Σερβοβόσνιοι παραστρατιωτικοί με επικεφαλής και σε αυτή την περίπτωση τον Μίλαν Λούκιτς, κλείδωσαν σε ένα σπίτι περίπου 70 Βόσνιους, κυρίως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους και έβαλαν φωτιά με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να καούν ζωντανοί.[4][8][9]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ http://edition.cnn.com/2010/WORLD/europe/08/12/bosnia.bodies.found/index.html?iref=allsearch
  2. ↑ https://www.nytimes.com/1996/03/25/world/from-one-serbian-militia-chief-a-trail-of-plunder-and-slaughter.html?pagewanted=all&src=pm
  3. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2018. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 http://www.icty.org/x/cases/milan_lukic_sredoje_lukic/tjug/en/090720_j.pdf
  5. ↑ Final report of the United Nations Commission of Experts, established pursuant to security council resolution 780 (1992), Annex VIII - Prison camps; Under the Direction of: M. Cherif Bassiouni; S/1994/674/Add.2 (Vol. IV), 27 May 1994
  6. ↑ Masakr u Bosanskoj Jagodini počinili "Osvetnici" Milana Lukića,Al.B, Dnevni Avaz, 17.03.2006
  7. ↑ http://www.ex-yupress.com/dani/dani40.html
  8. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2018. 
  9. ↑ http://www.icty.org/sid/10188

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σφαγές_στο_Βίσεγκραντ&oldid=10745362"