Στρατόνικoς ο Αθηναίος
| Στρατόνικoς ο Αθηναίος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 410 π.Χ. (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 360 π.Χ. (περίπου)[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής μουσικός[3] |
Ο Στρατόνικος ο Αθηναίος (έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ.) ήταν διακεκριμένος μουσικός της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου (336–323 π.Χ.), από τον οποίο σχεδόν τίποτα δεν έχει καταγραφεί, εκτός από την απότομη και πνευματώδη επίπληξη που είχε δώσει στον Φιλώτα, όταν ο τελευταίος καυχιόταν για μία νίκη που είχε κερδίσει επί του Τιμόθεου του Μιλήσιου. Ο χαρακτήρας του αποκαλύπτεται επίσης από ένα άλλο ανέκδοτο:[4]
Και όταν ρωτήθηκε κάποτε από κάποιον για το ποιός είναι ο πιο αδύναμος λαός, είπε: «Στην Παμφυλία, οι άνρθωποι της Φασηλίδας ήταν οι χειρότεροι, αλλά οι άνθρωποι της Σίδης ήταν οι χειρότεροι σε όλο τον κόσμο». Και όταν ξαναρωτήθηκε, σύμφωνα με την περιγραφή του Ηγησάνδρου, ποιοι ήταν οι σπουδαιότεροι Βάρβαροι, οι Βοιωτοί ή οι Θεσσαλοί, αυτός είπε: «Οι Ηλείοι».
Λέγεται ότι ο Νικοκλής, βασιλιάς της Κύπρου, τον σκότωσε για μερικά σατιρικά κομμάτια που είχε συνθέσει για τους γιους του.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σμιθ, Ουίλιαμ. Λεξικό της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Βιογραφίας και Μυθολογίας, «Στρατόνικος», Βοστώνη, (1867)
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Oxford Classical Dictionary». (Αγγλικά) Κλασικό λεξικό της Οξφόρδης. Oxford University Press. Οξφόρδη. 1949. 10.1093/acrefore/9780199381135.013.6102. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. ISBN-13 978-0-19-954556-8.
- ↑ «Oxford Classical Dictionary». (Αγγλικά) Κλασικό λεξικό της Οξφόρδης. Oxford University Press. Οξφόρδη. 1949. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. ISBN-13 978-0-19-954556-8.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 172660343. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2021.
- ↑ Αθήναιος ο Ναυκρατίτης. Δειπνοσοφισταί, VIII 350a.
- ↑ Στράβων: Γεωγραφία, xiii. 1, xiv. 2. Κλαύδιος Αιλιανός: Histoires diverses, xiv. 14. Αθήναιος ο Ναυκρατίτης: Δειπνοσοφισταί, viii.347