Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σπαγκέτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σπαγκέτι
Προέλευση
ΠεριοχήΙταλία
Πληροφορίες
ΕίδοςΖυμαρικό
Κύρια συστατικάΣιμιγδάλι ή αλεύρι, νερό
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π)

Τα σπαγγέτι είναι ένας ιδιαίτερος τύπος ζυμαρικών[1] που παράγονται αποκλειστικά με σιμιγδάλι σκληρού σίτου και νερό, με μακρύ, λεπτό σχήμα και στρογγυλή διατομή.

Διακρίνονται από άλλες παρόμοιες μορφές ζυμαρικών, όπως ο φιδές, καθώς, σε σύγκριση με το φιδέ, παρασκευάζονται με μικρότερο τμήμα (διαμέτρημα).[2] Με τον ίδιο τρόπο, τα bucatini, τα οποία μοιάζουν με καλαμάκια, πρέπει να διακρίνονται από άλλους παρόμοιους τύπους μακαρονιών, όπως τα σπαγγετίνι, καθώς έχουν τετράγωνο τμήμα και δεν έχουν υποστεί επεξεργασία από κανένα σταμπότο σχέδιο.

Αν και κάθε εργοστάσιο ζυμαρικών χρησιμοποιεί το δικό του διαμέτρημα, σε γενικές γραμμές, τα μακαρόνια είναι το μέτρο αναφοράς για ζυμαρικά μακράς διατομής με διαμέτρημα χαμηλότερο ή υψηλότερο. Ακόμα και με τις προφανείς παραλλαγές ανάλογα με τον παραγωγό, το μέγεθος γενικά αυξάνεται με αυτή τη σειρά: Μαλλιά αγγέλου, σπαγγετίνι, σπαγγέτι, σπαγγετόνι, βερμιτσέλι και σε μεγαλύτερο μήκος τα βερμιτσελόνι.[3]

Σπαγγέτι (ενότητα)

Όσον αφορά τη κατανάλωσης τους, αρχικά, τα σπαγγέτι, όπως και όλα τα ξηρά ζυμαρικά, σερβίρονταν ως επί το πλείστον με καρυκεύματα, ελαιόλαδο, τυρί και πιπέρι. Μόνο μεταξύ του τέλους του δέκατου έβδομου αιώνα και των αρχών του δέκατου όγδοου αιώνα καθιερώθηκε η χρήση ζυμαρικών με ντομάτες. Η πρώτη απόδειξη αυτού είναι εικονογραφική και βρίσκεται σε ένα ναπολιτάνικο κείμενο που χρονολογείται στις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα, που σώζεται στο Βασιλικό Παλάτι της Καζέρτας, στο οποίο δύο αγρότες τυλίγουν τα πρώτα κόκκινα μακαρόνια γύρω από το πιρούνι τους.[4] Ωστόσο, θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα για να δούμε την πρώτη δημοσιευμένη συνταγή στην οποία τα ζυμαρικά συνδυάζονται με τις ντομάτες. Ενώ το 1839 ο Ippolito Cavalcanti δημοσίευσε τη δεύτερη έκδοση της περίφημης πραγματείας του «Θεωρητική και πρακτική κουζίνα», η οποία, λαμβάνοντας υπόψιν μια διαδεδομένη συνήθεια μεταξύ των ανθρώπων, μας δίνει δύο ξεχωριστές συνταγές με αυτήν την έννοια: «Βερμιτσέλι με ντομάτα» και το ναπολιτάνικο ραγκού.

Το πάχος που υποδεικνύεται από τον αριθμό μπορεί να διαφέρει ελαφρώς από τον έναν κατασκευαστή στον άλλο. Η εμφάνιση μπορεί επίσης να ποικίλει ανάλογα με τον τύπο του σχεδίου της μηχανής που χρησιμοποιείται, δηλαδή η επιφάνεια μπορεί να είναι λεία ή τραχιά, που η τελευταία επιτυγχάνεται με τη χρήση χάλκινου συρματόσχοινου.

Η επιλογή ενός σχεδίου από ένα άλλο εξαρτάται από τον τύπο καρυκεύματος που θα συνδυαστεί.

Σπαγγέτι με μαλάκια
Σπαγγέτι με τυρί και πιπέρι

Στην Ιταλία παρασκευάζονται σύμφωνα με διαφορετικές και πολλές παραδοσιακές συνταγές, συχνά με σάλτσα ντομάτας και πασπαλισμένα με τριμμένο τυρί (συνήθως σκληρό και καρυκευμένο), όλα συνοδευμένα με φύλλα βασιλικού.

Τα σπαγγέτι σερβίρονται στο εξωτερικό με πολλές παραλλαγές, που συχνά υπαγορεύονται από μια απλή αναζήτηση για την πρωτοτυπία ή από τη μεταφορά συνταγών για άλλους τύπους ζυμαρικών. Έτσι, μπορείτε να βρείτε, για παράδειγμα, σπαγγέτι με προσούτο, γαρνιρισμένο με μεγάλες φέτες ζαμπόν και σίγουρα καρυκεύματα, ή σπαγγέτι Μπολονέζ (πωλείται επίσης σε δοχεία στη Βόρεια Ευρώπη), ανύπαρκτο στην ιταλική παράδοση, που περιέχει ένα είδος σάλτσας Μπολονέζ και τα μαγειρεμένα μακαρόνια.

Μερικά παραδείγματα παραδοσιακών ιταλικών συνταγών με βάση τα σπαγγέτι είναι:

  1. «Normativa sulla produzione di paste» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021. 
  2. «Caratteristiche dei vermicelli». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021. 
  3. «Nomi di paste lunghe secche».  Text "https://civifoodcivitavecchia.com/2011/10/07/i-formati-della-pasta-secca/" ignored (βοήθεια); H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια)
  4. I Borbone - Campi di avanguardia, Passepartout 2007