Σιαγόνα

Η σιαγόνα ή το σαγόνι είναι η περιοχή του κρανίου κάτω από το κάτω χείλος και περιλαμβάνει την προεξοχή της κάτω γνάθου.

Εξέλιξη

Η θεωρία της εξέλιξης αποτελείται από δύο βασικά σημεία: «Όλη η ζωή στη Γη συνδέεται και όλα συνδέεται μεταξύ τους». Παρόμοια με κάθε είδος και τα εξελισσόμενα χαρακτηριστικά του, τα ανθρωποειδή εξελίχθηκαν με τέτοιο τρόπο, όπου η φυσική επιλογή ευνόησε τα χαρακτηριστικά τους να έχουν σιαγόνα.

Η διαφορά από το κρανίο του σύγχρονου ανθρώπινου όντος και το ανθρώπινο κρανίο της Νεάντερταλ-εποχής είναι εμφανής καθώς ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ένα σημείο στο πηγούνι ενώ ο άνθρωπος της εποχής του Νεάντερταλ δεν το κάνει. Οι λόγοι για αυτήν την προσαρμογή παραμένουν ασαφείς, ωστόσο υπάρχουν λίγες εξηγήσεις που συζητούνται μεταξύ των μελετητών που ενδιαφέρονται για αυτό το θέμα.

Μία από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες που εξηγούν την εξέλιξη της σιαγόνας που παρατηρείται στους ανθρώπους είναι ότι βοηθά στη στήριξη της γνάθου από ορισμένες καταπονήσεις. Ο Ionut Ichim, φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Otago, δημοσίευσε σε ένα περιοδικό στις ιατρικές υποθέσεις το 2007 ισχυριζόμενος ότι η εξέλιξη της σιαγόνας έγινε ως απάντηση στη μοναδική μορφή της ομιλίας των ανθρώπων. Νέα έρευνα που έγινε από τον Νέιθαν Όλτον, μελετητής στο Πανεπιστημίου της Αϊόβα, δείχνει ότι η εξέλιξη αυτού του μοναδικού χαρακτηριστικού σχηματίστηκε όχι από μηχανικές δυνάμεις όπως το μάσημα, αλλά ίσως από εξελικτικές προσαρμογές που περιλαμβάνουν το μέγεθος και το σχήμα του προσώπου. Ο Όλτον ισχυρίζεται ότι αυτή η εξελικτική προσαρμογή συνέβη καθώς το πρόσωπό μας έγινε μικρότερο σε σύγκριση με τους ανθρώπους της εποχής του Νεάντερταλ, το σύγχρονο ανθρώπινο κεφάλι είναι περίπου 15% μικρότερο. Ως εκ τούτου, μέσα από την αλλαγή μεγέθους στο πηγούνι έγινε ένας παράγοντας που εξισορρόπησε το σχήμα του προσώπου.