Σελαμεκτίνη
Η σελαμεκτίνη είναι ένα τοπικό παρασιτοκτόνο που χρησιμοποιείται σε σκύλους και γάτες και διανέμεται από την εταιρία Pfizer[1] . Θεραπεύει και αποτρέπει την μόλυνση από διροφιλάρια, αγκυλόστομα, ψύλλους, ακάρεα, ορισμένα είδη τσιμπουριών και ψώρα. Δεν εγκρίνεται για ανθρώπινη χρήση.
Χρήση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το φάρμακο εφαρμόζεται τοπικά. Είναι αδιάβροχο και δεν χάνει την αποτελεσματικότητα του με το πλύσιμο. Συσκευάζεται σε διάφορα μεγέθη ανάλογα με την δοσολογία και εφαρμόζεται μια φορά τον μήνα.
Τρόπος δράσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σελαμεκτίνη καθιστά ανίκανα τα παράσιτα καταστρέφοντας το γλουταμινικό οξύ των μυών τους. Το γλουταμινικό οξύ είναι ένα αμινοξύ το οποίο αλληλεπιδρά με τους υποδοχείς που ανοίγουν τους διαύλους χλωρίου στον μυ. Αυτό προκαλεί ιόντα χλωρίου να εισχωρήσουν στα νευρικά κύτταρα και να προκαλέσουν νευρομυική παράλυση, μειωμένη μυϊκή συστολή, και τελικά θάνατο. Η ουσία καταπολεμά τόσο την εσωτερική όσο και την επιφανειακή παρασιτική μόλυνση. Απορροφάται από το σώμα μέσο του δέρματος και των θυλάκων των τριχών. Ταξιδεύει μέσω του αίματος, των εντέρων και των Σμηγματογόνων αδένων και καταπολεμά όλα τα παράσιτα που βρίσκονται στον δρόμο του.
Παρενέργειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε έναν έλεγχο που έγινε το 2003 διαπιστώθηκε ότι η σελαμεκτίνη είναι ασφαλής και αποτελεσματική.
Η σελαμεκτίνη είναι ασφαλής και μόνο το 1% των ζώων εμφανίζουν παρενέργειες. Σε σπάνιες περιπτώσεις εμφανίζεται ελαφρύς ερεθισμός και απώλεια τριχώματος στο σημείο της εφαρμογής. Συμπτώματα όπως σιελόρροια, διάρροια, εμετός, γρήγορη αναπνοή ή έλλειψη συντονισμού είναι εξαιρετικά σπάνια και απαιτούν άμεση κτηνιατρική φροντίδα.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Label for Revolution (selamectin topical solution) Topical Parasiticide for Dogs and Cats». Pfizer Canada Inc. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2008.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Pipano, E. (2003). «Recent Developments In The Control Of Ectoparasites And Endoparasites Of Dogs And Cats With Selamectin». Israel Journal of Veterianry Medicine 58 (2–3). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-04-14. https://web.archive.org/web/20080414071601/http://www.isrvma.org/article/58_2_1.htm. Ανακτήθηκε στις 2008-07-05.