Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σάνον Λούσιντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σάνον Λούσιντ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση14  Ιανουαρίου 1943[1]
Σαγκάη
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[2]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Οκλαχόμα
Bethany High School[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααστροναύτρια
χημικός
βιοχημικός[4]
ΕργοδότηςNASA
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαNASA Chief Scientist (2002–2003)[5]
ΒραβεύσειςCongressional Space Medal of Honor (2  Δεκεμβρίου 1996)[6]
National Women's Hall of Fame (1998)[7]
μετάλλιο αξίας στην εξερεύνηση του διαστήματος
Oklahoma Women's Hall of Fame (1993)[8]
United States Astronaut Hall of Fame
Τάγμα της Φιλίας
Μετάλλιο διακεκριμένων υπηρεσιών της NASA (1994 και 1997)[9]
International Space Hall of Fame (1990)[10][11]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Σάννον Ματίλντα Γουέλς Λούσιντ (Shannon Matilda Wells Lucid)[12] (γεννημένη στις 14 Ιανουαρίου 1943) [13] είναι Αμερικανή βιοχημικός και συνταξιούχος αστροναύτης της NASA. Κάποια στιγμή κατείχε το ρεκόρ για τη μακρύτερη διάρκεια παραμονής στο διάστημα από έναν Αμερικανό, καθώς και από μια γυναίκα. Έχει πετάξει στο διάστημα πέντε φορές, συμπεριλαμβανομένης μιας παρατεταμένης αποστολής στο διαστημικό σταθμό Mir το 1996. Είναι η μόνη Αμερικανίδα γυναίκα που έχει υπηρετήσει στο Mir. [14] Το 2002 το περιοδικό Discover ανεγνώρισε τη Λούσιντ ως μία από τις 50 πιο σημαντικές γυναίκες στην επιστήμη.[15]

Η Λούσιντ το 1978

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λούσιντ γεννήθηκε στη Σαγκάη της Κίνας από τους Βαπτιστικούς ιεραπόστολους γονείς της, Oscar και Myrtle Wells, και κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής της, η ίδια και οι γονείς της φυλακίστηκαν από τους Ιάπωνες.[16] Οι τρεις τους απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια ανταλλαγής κρατουμένων, έμειναν στις ΗΠΑ μέχρι το τέλος του πολέμου και μετά επέστρεψαν στην Κίνα. Όταν η Λούσιντ ήταν 6 ετών, η οικογένειά της αποφάσισε να φύγει από την Κίνα λόγω της ανόδου των κομμουνιστών στην εξουσία. Εγκαταστάθηκαν στο Bethany της Οκλαχόμα και η Λούσιντ αποφοίτησε από το λύκειο Bethany το 1960. [17] Λίγο μετά την αποφοίτησή της από το λύκειο, έλαβε την άδεια πιλότου της και αγόρασε ένα παλιό αεροπλάνο για να πάει τον πατέρα της σε συναντήσεις αναβίωσης. Πήγε στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα από όπου απέκτησε το πτυχίο της στη χημεία το 1963, το μεταπτυχιακό της στη βιοχημεία το 1970 και το διδακτορικό της στη βιοχημεία το 1973.

Ακαδημαϊκή καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εμπειρία της Λούσιντ περιλαμβάνει μια ποικιλία ακαδημαϊκών εργασιών, όπως: βοηθός διδασκαλίας στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα από το 1963 έως το 1964, ανώτερη τεχνικός εργαστηρίου στο Ίδρυμα Ιατρικής Έρευνας της Οκλαχόμα από το 1964 έως το 1966, χημικός στο Kerr-McGee, Οκλαχόμα Σίτι, Οκλαχόμα από το 1966 έως το 1968, πτυχιούχος βοηθός στο Τμήμα Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας του Κέντρου Υγείας του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα από το 1969 έως το 1973 και ερευνητικός συνεργάτης με το Ίδρυμα Ιατρικής Έρευνας της Οκλαχόμα στην πόλη της Οκλαχόμα της Οκλαχόμα, από το 1974 έως την επιλογή της στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα υποψήφιων αστροναυτών. [16] [18]

Καριέρα στη NASA

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λούσιντ (αριστερά) στην πρώτη τάξη γυναικών αστροναυτών

Το 1978, η NASA έβγαλε αγγελίες για γυναίκες υποψηφίους ως απάντηση στους νέους νόμους κατά των διακρίσεων της εποχής. Η Λούσιντ επιλέχθηκε για το Σώμα Αστροναυτών της NASA το 1978. Από τις έξι γυναίκες αυτής της πρώτης τάξης με γυναίκες αστροναύτες, η Λούσιντ ήταν η μόνη που ήταν μητέρα τη στιγμή της επιλογής της.

Η πρώτη διαστημική πτήση της Λούσιντ ήταν τον Ιούνιο του 1985 στην αποστολή STS-51-G του Διαστημικού Λεωφορείου Ντισκάβερι. Πέταξε επίσης στις αποστολές των διαστημικών λεωφορείων STS-34 το 1989, STS-43 το 1991 και STS-58 το 1993.

Η Λούσιντ είναι πιο γνωστή για το πέμπτο διαστημικό της ταξίδι, όταν πέρασε 188 ημέρες στο διάστημα, από τις 22 Μαρτίου έως τις 26 Σεπτεμβρίου 1996, συμπεριλαμβανομένων 179 ημερών στο Mir, τον ρωσικό διαστημικό σταθμό . Και από και προς το Mir, ταξίδεψε στο Διαστημικό Λεωφορείο Ατλαντίς, ξεκινώντας από το STS-76 και επιστρέφοντας στο STS-79 . Η παραμονή της στο Mir δεν αναμενόταν να διαρκέσει τόσο πολύ, αλλά η επιστροφή της καθυστέρησε δύο φορές, παρατείνοντας την παραμονή της για περίπου έξι εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια της αποστολής πραγματοποίησε πολλά πειράματα βιολογικής και φυσικής επιστήμης. Ως αποτέλεσμα του χρόνου που πέρασε στο Mir, κατείχε το ρεκόρ για τις περισσότερες ώρες σε τροχιά από μη Ρώσο και τις περισσότερες ώρες σε τροχιά από μια γυναίκα. Στις 16 Ιουνίου 2007, η Sunita Williams στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό [19] [20] [21] ξεπέρασε το ρεκόρ της για διαστημική πτήση μεγαλύτερης διάρκειας από μια γυναίκα.

Από το 2002 έως το 2003, η Λούσιντ υπηρέτησε ως Επικεφαλής Επιστήμονας της NASA. Ξεκινώντας το 2005, Lucid υπηρέτησε ως επικεφαλής CAPCOM (Επικοινωνητής κάψουλας) στη βάρδια οργάνωσης προγράμματος (με διανυκτέρευση) στο Mission Control για μια σειρά από αποστολές Διαστημικών Λεωφορείων, συμπεριλαμβανομένων των: STS-114, STS-116, STS-118, STS-120, STS-122, STS-124, STS-125, STS-126, STS-127, STS-128, STS-129, STS-130, STS-132, STS-133, STS-134 και STS-135 . [18]

Στις 31 Ιανουαρίου 2012, η Λούσιντ ανακοίνωσε την αποχώρησή της από τη NASA. [22]

Διαστημικές πτήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το STS-51G Discovery (17 Ιουνίου έως 24 Ιουνίου 1985) ήταν μια αποστολή 7 ημερών, κατά την οποία το πλήρωμα ανέπτυξε δορυφόρους επικοινωνίας για το Μεξικό (Morelos), τον Αραβικό Σύνδεσμο (Arabat) και τις Ηνωμένες Πολιτείες (AT&T Telstar). Χρησιμοποίησαν το σύστημα τηλεχειρισμού Remote Manipulator System (RMS) για να στείλουν και αργότερα να ανακτήσουν τον δορυφόρο SPARTAN, ο οποίος πραγματοποίησε 17 ώρες αστρονομικών πειραμάτων ακτίνων Χ όσο ήταν διαχωρισμένος από το Διαστημικό Πλοίο. Επιπλέον, το πλήρωμα ενεργοποίησε το Automated Directional Solidification Furnace (ADSF), έξι Getaway Specials και συμμετείχε σε βιοϊατρικά πειράματα. Η αποστολή πραγματοποιήθηκε σε 112 τροχιές της Γης, ταξιδεύοντας 2,5 εκατομμύρια μίλια σε 169 ώρες και 39 λεπτά. Η προσγείωση έγινε στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας Edwards (EAFB) στην Καλιφόρνια.

Το STS-34 Atlantis (18 Οκτωβρίου έως 23 Οκτωβρίου 1989) ήταν ένα πείραμα 5 ημερών που περιελάμβανε μετρήσεις ακτινοβολίας, μορφολογία πολυμερών, έρευνα κεραυνών, μελέτη των επιδράσεων της μικροβαρύτητας στα φυτά και ένα πείραμα φοιτητών για την ανάπτυξη κρυστάλλων πάγου στο διάστημα. Η αποστολή πραγματοποιήθηκε σε 79 τροχιές της Γης, ταξιδεύοντας 1,8 εκατομμύρια μίλια σε 119 ώρες και 41 λεπτά. Η προσγείωση έγινε στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας Edwards, στην Καλιφόρνια.

Το STS-43 Atlantis (2 Αυγούστου έως 11 Αυγούστου 1991) ήταν μια αποστολή 9 ημερών, κατά την οποία το πλήρωμα απέστειλε τον πέμπτο δορυφόρο παρακολούθησης και αναμετάδοσης δεδομένων (TDRS-E). Το πλήρωμα διεξήγαγε επίσης 32 πειράματα φυσικής, υλικής και βιολογικής επιστήμης, τα οποία αφορούσαν κυρίως το πρόγραμμα Extended Duration Orbiter και τον διαστημικό σταθμό Freedom. Η αποστολή πραγματοποιήθηκε σε 142 τροχιές της Γης, ταξιδεύοντας 3,7 εκατομμύρια μίλια σε 213 ώρες, 21 λεπτά και 25 δευτερόλεπτα. Το STS-43 Atlantis ήταν το όγδοο διαστημικό λεωφορείο που προσγειώθηκε στο KSC.

STS-58 Columbia (18 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου 1993). Αυτή η αποστολή διάρκειας 14 ημερών, που ήταν ρεκόρ για την εποχή, αναγνωρίστηκε από τη διοίκηση της NASA ως η πιο επιτυχημένη και αποτελεσματική πτήση Spacelab που πραγματοποίησε η NASA. Το πλήρωμα STS-58 πραγματοποίησε νευροαγγειακά, καρδιαγγειακά, καρδιοπνευμονικά, μεταβολικά και μυοσκελετικά ιατρικά πειράματα στον εαυτό τους και σε 48 αρουραίους, διευρύνοντας τις γνώσεις μας για τη φυσιολογία ανθρώπων και ζώων τόσο στη Γη όσο και στο διάστημα. Επιπλέον πραγματοποίησαν 16 μηχανικές δοκιμές στο Orbiter Columbia και 20 ιατρικά πειράματα εκτεταμένης διάρκειας "Extended Duration Orbiter Medical Project". Η αποστολή πραγματοποιήθηκε σε 225 τροχιές της Γης, ταξιδεύοντας 5,8 εκατομμύρια μίλια σε 336 ώρες 13 λεπτά και 1 δευτερόλεπτο. Η προσγείωση έγινε στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας Edwards, στην Καλιφόρνια. Κατά την ολοκλήρωση αυτής της πτήσης, η Λούσιντ πέρασε καταγεγραμμένα 838 ώρες και 54 λεπτά στο διάστημα.

Η Λούσιντ ασκούμενη σε διάδρομο κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Mir

Η Λούσιντ κατέχει το αμερικανικό ρεκόρ αντοχής σε διαστημική πτήση μίας αποστολής στον ρωσικό διαστημικό σταθμό Mir. Μετά από ένα χρόνο εκπαίδευσης στο Star City της Ρωσίας, το ταξίδι της ξεκίνησε με την απογείωση στο KSC στις 22 Μαρτίου 1996, στο STS-76 Atlantis. Μετά τη πρόσδεση, μεταφέρθηκε στον Διαστημικό Σταθμό Mir. Ως μηχανικός διαστημικού πλοίου 2, πραγματοποίησε πολλά πειράματα βιολογικής και φυσικής επιστήμης κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Mir. Το ταξίδι επιστροφής της στο KSC πραγματοποιήθηκε στο STS-79 Atlantis στις 26 Σεπτεμβρίου 1996. Ολοκληρώνοντας αυτήν την αποστολή, η Λούσιντ ταξίδεψε 75,2 εκατομμύρια μίλια σε 188 ημέρες, 4 ώρες, 0 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα.

Βραβεία και τιμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λούσιντ απονεμήθηκε το Διαστημικό Μετάλλιο Τιμής Κογκρέσσου τον Δεκέμβριο του 1996 (για την αποστολή της στον Mir), γεγονός που την κάτεστησε το δέκατο άτομο και πρώτη γυναίκα που έλαβε αυτή την τιμή. [14] Η Λούσιντ εντάχθηκε στο Διεθνές Space Hall of Fame το 1990. [23] Το 1993 εντάχθηκε στο Hall of Fame των γυναικών της Οκλαχόμα . Το 1998, η Λούσιντ εντάχθηκε στο Εθνικό Hall of Fame των Γυναικών . [24]

Το 2014, η Λούσιντ εντάχθηκε στο Hall of Fame των Αστροναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών. [25] [26]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι παντρεμένη με τον Michael F. Lucid από την Ινδιανάπολη. Έχουν δύο κόρες και έναν γιο, πέντε εγγονές και τρεις εγγονούς.[16] [18]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6hz7gmn. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ CONOR.SI. 272020323.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  5. ↑ www.nasa.gov/ocs/chief-scientist-history/. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21  Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 21  Μαρτίου 2024.
  6. ↑ www.nasa.gov/history/congressional-space-medal-of-honor/.
  7. ↑ www.womenofthehall.org/inductee/shannon-w-lucid/.
  8. ↑ library.okstate.edu/search-and-find/collections/digital-collections/oklahoma-womens-hall-of-fame/inductees.
  9. ↑ searchpub.nssc.nasa.gov/servlet/sm.web.Fetch/Agency_Awards_Historical_Recipient_List.pdf?rhid=1000&did=2120817&type=released.
  10. ↑ www.nmspacemuseum.org/inductee/shannon-w-lucid/. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουλίου 2023.
  11. ↑ «Slayton to Join Space Hall of Fame». (Αγγλικά) El Paso Times. Ελ Πάσο, El Paso. 27  Σεπτεμβρίου 1990. σελ. 9.
  12. ↑ «Shannon Wells Lucid: American astronaut». Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. Shannon Wells Lucid, née Shannon Matilda Wells 
  13. ↑ «UPI Almanac for Thursday, Jan. 13, 2021». United Press International. January 14, 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 5, 2021. https://web.archive.org/web/20210205054327/https://www.upi.com/Top_News/2021/01/14/UPI-Almanac-for-Thursday-Jan-14-2021/1961610590547/. Ανακτήθηκε στις February 27, 2021. «…astronaut Shannon Lucid in 1943 (age 78)…» 
  14. ↑ 14,0 14,1 «Astronaut Hall of Fame adds Shannon Lucid, Jerry Ross in 2014». baynews9.com. 
  15. ↑ Svitil, Kathy (13 November 2002). «The 50 Most Important Women in Science». Discover. http://discovermagazine.com/2002/nov/feat50/. Ανακτήθηκε στις 1 May 2019. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Begley, Sharon (7 October 1996). «Down to earth: after a record 188 days in space, Shannon Lucid was still standing. It was one large step for a woman, one small step for NASA's new breed of astronaut». Newsweek. http://link.galegroup.com/apps/doc/A18722411/ITOF?u=philly_free&sid=ITOF&xid=f50e1c24. Ανακτήθηκε στις 13 October 2018. 
  17. ↑ «Shannon W. Lucid». International Space Hall of Fame. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2021. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 «Astronaut Bio: Shannon Lucid (1/2008)». Johnson Space Center. Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2009. 
  19. ↑ «STS-117 MCC Status Report #16». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2021.  More than one of |archiveurl= και |archive-url= specified (βοήθεια); More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια)
  20. ↑ Becker, Joachim. «Astronaut Biography: Shannon Lucid». www.spacefacts.de. 
  21. ↑ Mihelich, Peggy. «Legendary astronaut still finds herself star-struck». www.cnn.com. 
  22. ↑ «Spaceflight Now - Breaking News - Shuttle-era astronauts Lucid and Ross retire from NASA». www.spaceflightnow.com. 
  23. ↑ Sheppard, David (September 27, 1990). «Slayton to Join Space Hall of Fame». El Paso Times (El Paso, Texas): σελ. 9. https://www.newspapers.com/clip/29964813/el_paso_times/. 
  24. ↑ National Women's Hall of Fame, Shannon W. Lucid
  25. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014. 
  26. ↑ «Lucid and Ross selected for U.S. Astronaut Hall of Fame». Spaceflight Now. http://www.spaceflightnow.com/news/n1402/07ahof/#.Uva3mfZr0Xw. Ανακτήθηκε στις 8 February 2014. 

315

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σάνον_Λούσιντ&oldid=10568196"