Ραιβόκρανο
Ραιβόκρανο (αγγλικά: Torticollis), περισσότερο γνωστό ως στραβολαίμιασμα, είναι συνηθισμένη αυχενική δυστονία που ορίζεται από ανώμαλη, ασύμμετρη θέση της κεφαλής ή του λαιμού, η οποία μπορεί να οφείλεται σε ποικίλες αιτίες.
Ο όρος ραιβόκρανο, ιατρικώς επίσης ως αυχενική δυστονία, στην αγγλική γλώσσα ονομάζεται ως Torticollis, λέξη που προέρχεται από τις λατινικές λέξεις Tortus για συνεστραμμένη κατάσταση και Collum για το λαιμό.[1][2] Η πιο συχνή περίπτωση δεν έχει προφανή αίτια και ο πόνος και η δυσκολία στο γύρισμα του κεφαλιού συνήθως υποχωρούν μετά από λίγες ημέρες, ακόμη και χωρίς θεραπεία για τους ενήλικες.[3]
Συμπτώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το στραβολαίμιασμα είναι μια σταθερή ή δυναμική κλίση, περιστροφή, με κάμψη ή έκταση της κεφαλής ή/και του λαιμού. Παρουσιάζει διαφορετικούς τύπους. Ο κάθε τύπος μπορεί να περιγραφεί ανάλογα με τις θέσεις της κεφαλής και του λαιμού.[1][4][5]
Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:[6][7]
- Πονόλαιμο
- Περιστασιακό σχηματισμό πρηξίματος
- Σφιγμένο στερνοκλειδομαστοειδή μυ
- Ευαισθησία στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης
- Σπασμούς
- Ανισομετρία των ώμων
- Περιορισμένη κίνηση του αυχένα
Αιτίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πλήθος από αιτίες μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση του ραιβόκρανου, όπως: μυϊκή ίνωση, συγγενείς ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, ή τραυματική εγκεφαλική βλάβη.[2] Μια γενική κατηγοριοποίηση των δύναται να τα διακρίνει μεταξύ τους συγγενούς και του επίκτητου ραιβόκρανου.
Θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχικά, η πάθηση αντιμετωπίζεται με φυσικοθεραπείες, όπως λ.χ. διατάσεις για την απελευθέρωση του σφιξίματος, ασκήσεις ενδυνάμωσης για τη βελτίωση της μυϊκής ισορροπίας, καθώς και μαλάξεις για την τόνωση της συμμετρίας.
Μερικές φορές απαιτείται και η εφαρμογή ενός ειδικού κολάρου, για λίγες ημέρες. Η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας είναι πολύ σημαντική για την πλήρη ανάρρωση και τη μείωση της πιθανότητας υποτροπών.[8]
Φυσικοθεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις περισσότερες των περιπτώσεων, η φυσικοθεραπεία αποτελεί την κύρια επιλογή για τη θεραπεία της εν λόγω πάθησης, με τρόπο αμιγώς μη επεμβατικό και οικονομικά πολύ προσιτό.[9]
Σε παιδιά μεγαλύτερα των 12 μηνών, ενδείκνυται η χειρουργική απελευθέρωση του τεταμένου στερνοκλειδομαστοειδούς μυός, με επιθετική θεραπεία και κατάλληλο νάρθηκα. Η εργοθεραπευτική αποκατάσταση στο συγγενές μυϊκό ραιβόκρανο επικεντρώνεται στην όρθωση, τις ήπιες διατάσεις, τις τεχνικές μυοπεριτονιακής χαλάρωσης, τη συμβουλευτική-εκπαίδευση των γονέων και στο πρόγραμμα ασκήσεων στο σπίτι.
Χειρουργική επέμβαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε λίγες περιπτώσεις συνιστάται χειρουργική επέμβαση, η οποία περιλαμβάνει την ελεύθερη ανατομή των δύο κεφαλών του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός. Αυτή η επέμβαση μπορεί να γίνει και λαπαροσκοπικά. Συνήθως χειρουργική επέμβαση γίνεται σε άτομα άνω των 12 μηνών. Η χειρουργική επέμβαση απευθύνεται σε όσους δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά σε φυσικοθεραπεία ή σε ενέσεις αλλαντοτοξίνης, ή έχουν πολύ ινώδη στερνοκλειδομαστοειδή μυ.[6] Μετά τη χειρουργική επέμβαση, θα πρέπει να εφαρμοστεί ένα μαλακό κολάρο στο λαιμό (που ονομάζεται επίσης γύψος Callot). Ακολουθεί έντονο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για 3 με 4 μήνες, καθώς και ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών του αυχένα.[10]
Άλλες πιθανές θεραπείες περιλαμβάνουν:[11]
- Ξεκούραση και αναλγητικά
- Διαζεπάμη ή άλλα μυοχαλαρωτικά
- Εκγύμναση με κινησοθεραπεία για παιδιά ηλικίας 6-8 μηνών
- Διαθερμία υπερήχων
Πρόγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μελέτες και στοιχεία από την κλινική πράξη και εμπειρία δείχνουν ότι το 85-90% των περιπτώσεων συγγενούς ραμφοκυττάρωσης συνήθως ξεπερνιούνται με συντηρητική θεραπεία, πρωτίστως με κατάληλη φυσικοθεραπεία.[12]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Dauer, W.; Burke, RE; Greene, P; Fahn, S (1998). «Current concepts on the clinical features, aetiology and management of idiopathic cervical dystonia». Brain 121 (4): 547–60. doi:. PMID 9577384. https://archive.org/details/sim_brain_1998-04_121_4/page/547.
- ↑ 2,0 2,1 Cooperman, Daniel R. (1997). Karmel-Ross, Karen, επιμ. The Differential Diagnosis of Torticollis in Children. 17. σελίδες 1–11. ISBN 978-0-7890-0316-4.
- ↑ Bartleson, J. D.· Deen, H. Gordon (23 Ιουλίου 2009). Spine Disorders: Medical and Surgical Management. Cambridge University Press. σελ. 46. ISBN 9780521889414.
Many patients for no apparent reason will awaken in the morning with a “wry” neck or a “crick” in the neck. They may have trouble moving the neck and often have acute muscle spasm. Their pain and limited range of motion subside typically in a matter of a few days without or perhaps more quickly with treatment.
- ↑ Velickovic, M; Benabou, R; Brin, MF (2001). «Cervical dystonia pathophysiology and treatment options». Drugs 61 (13): 1921–43. doi:. PMID 11708764.
- ↑ «Cervical dystonia - Symptoms and causes - Mayo Clinic». www.mayoclinic.org. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 Saxena, Amulya (2015). «Pediatric torticollis surgery treatment & management». Medscape.
- ↑ «Torticollis: MedlinePlus Medical Encyclopedia». medlineplus.gov.
- ↑ Tomczak, K (2013). «Torticollis». Journal of Child Neurology 28 (3): 365–378. doi:. PMID 23271760.
- ↑ Kaplan, Sandra L.; Coulter, Colleen; Fetters, Linda (2013). «Physical Therapy Management of Congenital Muscular Torticollis». Pediatric Physical Therapy 25 (4): 348–394. doi:. PMID 24076627.
- ↑ Seung, Seo (2015). «Change of facial asymmetry in patients». Medscape.
- ↑ Carenzio, G (2015). «Early rehabilitation treatment in newborns with congenital muscular torticollis». Phys Rehabil Med 51 (5): 539–45. PMID 25692687.
- ↑ Kaplan, Sandra L.; Coulter, Colleen; Sargent, Barbara (October 2018). «Physical Therapy Management of Congenital Muscular Torticollis: A 2018 Evidence-Based Clinical Practice Guideline From the APTA Academy of Pediatric Physical Therapy». Pediatric Physical Therapy 30 (4): 240–290. doi:. ISSN 0898-5669. PMID 30277962.