Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πύργος Ζαμανσκί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°51′0″N 2°21′36″E / 48.85000°N 2.36000°E / 48.85000; 2.36000

Πύργος Ζαμανσκί
Χάρτης
Είδοςπολυόροφο κτίριο
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°50′49″N 2°21′20″E
Διοικητική υπαγωγήΠαρίσι
Τοποθεσία5ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
ΧώραΓαλλία
Έναρξη κατασκευής1970
ΙδιοκτήτηςΠανεπιστήμιο Σορβόννης
Ύψος90 μέτρα
ΑρχιτέκτοναςΕντουάρ Αλμπέρ
Commons page Πολυμέσα

Ο Πύργος Ζαμανσκί (γαλλικά: Tour Zamansky) ή Πύργος του Ζυσιέ (γαλλικά: Tour de Jussieu) είναι κτίριο του 5ου Δημοτικού Διαμερίσματος του Παρισιού. Ευρισκόμενος στο μέσον της Πανεπιστημιούπολης του Ζυσιέ (Πανεπιστήμιο Πιερ και Μαρί Κιουρί), στεγάζει τις διοικητικές υπηρεσίες της[1]. Φέρει την ονομασία του Μαρκ Ζαμανσκί, κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών του Παρισιού από το 1963 έως το 1970[1]. Είναι επίσης γνωστός ως «Πύργος του Ζυσιέ» μεταξύ των Παριζιάνων, καθώς και ως «κεντρικός πύργος» ή, απλώς, «ο πύργος», από τους θαμώνες της πανεπιστημιούπολης. Η έκφραση «ο πύργος» ορίζει, επίσης, αρκετά συχνά, από μετωνυμία, τις ίδιες τις διοικητικές υπηρεσίες[1].

Ύψους 90 μέτρων, αποτελεί ένα από τα ψηλότερα κτίρια της Ιλ-ντε-Φρανς. Αποτελείται από 28 επίπεδα: ένα ισόγειο, δύο ημιορόφους, 24 κανονικούς ορόφους[2], καθώς και έναν όροφο τεχνικής χρήσης. Επί της στέγης του κτιρίου βρίσκονται τέσσερις ιστοί οι οποίοι φέρουν διάφορες κεραίες, με το συνολικό ύψος να ανέρχεται στα 93 μέτρα[3].

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, η Σχολή Επιστημών του Παρισιού προσπαθούσε να επεκταθεί. Τα πρώτα κτίρια της Πανεπιστημιούπολης του Ζυσιέ ανεγέρθηκαν. Ο Εντουάρ Αλμπέρ, στη συνέχεια, ξεκίνησε τον σχεδιασμό ενός τετράπλευρου κτιριακού συμπλέγματος, το οποίο θα περιελάμβανε έναν πύργο.[1] Μετά τον θάνατό του, το αρχικό σχέδιο υπέστη τροποποιήσεις από τους αρχιτέκτονες Κασάν, Κουλόν και Ρισάρ[1]. Η ανέγερση του πύργου, τελικώς, έλαβε χώρα το 1970[2][4].

Κατά τις εργασίες ανακαίνισης της πανεπιστημιούπολης, τέθηκε το ζήτημα της κατεδάφισης του πύργου[2], λόγω, μεταξύ άλλων, της χαμηλής ανταποδοτικότητάς του, ωστόσο θα ήταν αρκετά δύσκολη η εύρεση χώρου προς χρήση ανάλογου μεγέθους[2]. Ο πύργος εκκενώθηκε και διαδικασία αφαίρεσης του αμιάντου ξεκίνησε μετά το 2004.[2][5] Οι ίδιες οι εργασίες ξεκίνησαν στα τέλη του 2006[5], υπό την διεύθυνση του αρχιτέκτονα Τιερί Βαν ντε Βινγκάρτ[2]. Στις 22 Ιουνίου 2009, ο πύργος παραδόθηκε στο Πανεπιστήμιο Παρί ΣΤ΄[1][2][4].

Ο Πύργος Ζαμανσκί χρησιμοποιήθηκε για την διεξαγωγή αγώνα δρόμου ανάβασης μέσω των σκαλοπατιών του κατά τα εγκαίνια της πανεπιστημιούπολης του Ζυσιέ, έπειτα από την ανακαίνισή της, στις 30 Σεπτεμβρίου 2016[5][6]. Το ρεκόρ ανάβασης (η εκκίνηση δόθηκε στο προαύλιο εμπρός στον πύργο 45) ήταν 2 λεπτά και 26 δευτερόλεπτα[7].

Επιπλέον, τον Σεπτέμβριο του 2018, ένα ρεκόρ ώρας (μέγιστος αριθμός αναβάσεων και καταβάσεων σε χρονικό διάστημα μίας ώρας) δημιουργήθηκε με 10 αναβάσεις και καταβάσεις σε επιπλέον 6 ορόφους, αριθμοί οι οποίοι αντιστοιχούν σε 286 ορόφους (920 μέτρα απόσταση ανάβασης) και 280 ορόφους (900 μέτρα απόσταση κατάβασης) σε χρονικό διάστημα 1 ώρας.

Καμία ανάβαση της προσόψεως (υπό την μορφή αναρρίχησης) δεν έχει καταγραφεί.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 (Γαλλικά) Frédéric Edelmann (28 Αυγούστου 2009). «Le campus de Jussieu retrouve un phare dans la tempête de l'amiante». Le Monde. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2018. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 (Γαλλικά) Marie-Estelle Pech (24 Ιουνίου 2009). «Amiante : la tour de Jussieu rouvre ses portes». Le Figaro. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2018. 
  3. (Γαλλικά) «Tour Zamansky». fr.structurae.de. 
  4. 4,0 4,1 (Γαλλικά) «La tour du campus de Jussieu renaît dans le ciel parisien». www.lemoniteur.fr. 19 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2018. 
  5. 5,0 5,1 5,2 (Γαλλικά) Laurence Albert (29 Σεπτεμβρίου 2016). «A Paris, le campus de Jussieu inauguré». Les Échos. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2018. 
  6. (Γαλλικά) «Inauguration du campus Jussieu le 30 septembre». www.sorbonne-universites.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018. 
  7. (Γαλλικά) «Course verticale de l'UPMC». www.lkb.upmc.fr. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.