Προτρεπτικός (Αριστοτέλης)
Ο Προτρεπτικός είναι ένα φιλοσοφικό έργο του Αριστοτέλη το οποίο απευθυνόταν στους νέους και τους ενθάρρυνε να σπουδάσουν τη φιλοσοφία.[1] Απευθύνεται θεωρητικά σε έναν Κύπριο ηγεμόνα, τον Θεμίσωνα, που είναι γνωστός μόνο από αυτό το κείμενο, στην πραγματικότητα όμως στους νέους φοιτητές φιλοσοφίας. Έχουν σωθεί μόνο αποσπάσματα του Προτρεπτικού και αναφορές στο κείμενο από άλλους συγγραφείς, δηλαδή θεωρείται χαμένο έργο.
Το κείμενο προσπαθεί να τονίσει τη σημασία της φιλοσοφίας στον φοιτητή, θέλοντας να πείσει ότι είναι η μόνη ιδιότητα που διαθέτει τον ορθό λόγο και την ορθοκρισία, και επομένως επιτρέπει στον γνώστη της να παίρνει πάντα την σωστή απόφαση για κάθε επιμέρους ζήτημα της ζωής του.
Αποσπάσματα και αρχαίες αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρκετά έργα του Ιάμβλιχου του Κάλχη αποτελούν και την πηγή χάρις στην οποία σώθηκε ένα κομμάτι του Προτρεπτικού ως τις μέρες μας.
Προσπάθεια ανασύνθεσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τον 19ο αιώνα, όταν ξεκίνησαν οι σχετικές έρευνες από τον Γιάκομπ Μπερνάις το 1863, αρκετοί μελετητές έχουν προσπαθήσει να ανασυνθέσουν το έργο.[2] Οι παρακάτω μελετητές έχουν προσπαθήσει να ανασυνθέσουν το έργο:
- Ο Ίνγκεμαρ Ντιούρινγκ σε βιβλίο του το 1961.[3]
- Ένα βιβλίο του 1964 του γάλλου Αντόν-Ερμάν Κρουστ. [4]
- Το διαθέσιμο στο διαδίκτυο Protrepticus or Exhortation to Philosophy (Προτρεπτικός ή Προτροπή στη Φιλοσοφία) των Χάτσινσον και Τζόνσον.[5]
Σχολιασμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το βιβλίο Τα έργα του Αριστοτέλη (1908) αναφέρει:[6]
Η Ιστορία των Αυγούστων λέει ότι ο Ορτένσιος του Κικέρωνα διαμορφώθηκε στο πρότυπο του Προτρεπτικού, και καθόσον ο Ορτένσιος ήταν ένας φιλοσοφικός διάλογος, πιθανότατα και ο Προτρεπτικός ήταν κάτι τέτοιο. Υπάρχουν λοιπόν καλές ενδείξεις ότι αρκετά από τα δεκαεννέα έργα που βρίσκονται στην κορυφή των καταλόγων του Διογένη και του Ησύχιου ήταν διάλογοι. Μπορεί να συναχθεί με μεγάλη πιθανότητα, αν και όχι με βεβαιότητα, ότι και τα υπόλοιπα έργα σε αυτά τα 19 ήταν διάλογοι, αλλά ο Στοβαίος, σελ. 59, 61 παρακάτω, και ο Αθηναίος, σελ. 61 παρακάτω, επιβεβαιώνουν την γνησιότητα αυτής της θεωρίας.
Προτρεπτικός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μια βιβλιοκριτική του βιβλίου Exhortations to Philosophy (2015) αναφέρει ότι:[7]
Οι φιλόσοφοι της Αθήνας του 4ου αιώνα π.Χ. ανέπτυξαν το αναδυόμενο γένος του προτρεπτικού λόγου. Απλά λέγοντας, ο προτρεπτικός λόγος χρησιμοποιεί μια προσυλητιστική ρητορική που παρακινεί έναν νέο άνθρωπο να υιοθετήσει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία για να ζήσει μια καλή ζωή.
Ο Κλαρκ (σε έργο του 1989) αναφέρει ότι:[8]
Κατά τη διάρκεια της ζωής του Ιάμβλιχου (έζησε γύρω στο 245 μ.Χ.) συνεχώς άνθρωποι γίνονταν Χριστιανοί, ακόμη και στις φιλοσοφικές σχολές και μεταξύ των φίλων του.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Rabinowitz, W. G., Aristotle's Protrepticus and the Sources of its Reconstruction. University of California Press, 1957. Print. pg. 1.
- ↑ Anton-Hermann Chroust (1965). «A brief account of the reconstruction of Aristotle's Protrepticus». Classical Philology (The University of Chicago Press) 60 (4): 229–239. doi:. ISSN 0009-837X. https://archive.org/details/sim_classical-philology_1965-10_60_4/page/229.
- ↑ Düring, Ingemar· Aristotle (1961). Aristotle's Protrepticus: An attempt at reconstruction. Göteborg, Sweden: Acta Universitatis Gothoburgensis. ISBN 9780391004269.
- ↑ Chroust, Anton-Hermann· Aristotle (1964). Protrepticus: A reconstruction. Notre Dame, IN: University of Notre Dame Press.
- ↑ D. S. Hutchinson and Monte Ransome Johnson (25 Ιανουαρίου 2015). «New Reconstruction, includes Greek text».
- ↑ Aristotle; Ross, W. D. (William David), 1877; Smith, J. A. (John Alexander), 1863-1939 (1908). The works of Aristotle.
- ↑ Protrepticus.info (26 Μαρτίου 2015). «Exhortations to Philosophy».
- ↑ Gillian Clark (1989). Iamblichus: On the Pythagorean Life. σελ. 18. ISBN 9780853233268.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ανασύνθεση του Προτρεπτικού, διαθέσιμος για λήψη με πλούσιο ερμηνευτικό υλικό (των Ντ. Σ. Χάτσινσον και Μ.Ρ. Τζόνσον, στα αγγλικά, μαζί με το ανασυντεθειμένο κείμενο στα αρχαία ελληνικά).