Πολ Μπ. Πρεθιάδο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πολ Μπ. Πρεθιάδο
Γέννηση11 Σεπτεμβρίου 1970
Μπούργος
Επάγγελμα/
ιδιότητες		συγγραφέας, φιλόσοφος, επιμελητής εκθέσεων, αρθρογράφος, ακτιβιστής ΛΟΑΤ, διδάσκων πανεπιστημίου[1] και σκηνοθέτης κινηματογράφου
ΥπηκοότηταΙσπανία
Σχολές φοίτησηςΠανεπιστήμιο του Πρίνστον και Η Νέα Σχολή
Αξιοσημείωτα έργαTesto Junkie
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πολ Μπ. Πρεθιάδο, (γεννημένος το 1970 στο Burgos, της Ισπανίας)[2] είναι ένας σύγχρονος συγγραφέας, φιλόσοφος και επιμελητής του οποίου το έργο επικεντρώνεται στα εφαρμοσμένα και θεωρητικά θέματα που σχετίζονται με την ταυτότητα, το φύλο, την πορνογραφία, την αρχιτεκτονική και τη σεξουαλικότητα.[3]

Ο Πρεθιάδο φοίτησε στο Νέο Σχολείο στη Νέα Υόρκη με υποτροφία Fulbright απο την Ισπανία όπου και απέκτησε μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία. Ο Jacques Derrida και η Agnes Heller υπήρξαν μέντορες για τον Πρεθιάδο. Το 1999, ο Derrida προσκάλεσε τον Πρεθιάδο να διδάξει ένα σεμινάριο στο Παρίσι σχετικό με την συγχώρεση και το δώρο κατά τη διάρκεια του μετασχηματισμού. Αργότερα, επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ολοκληρώσει το Διδακτορικό του στη Φιλοσοφία και την Θεωρία της Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, γράφοντας μια διατριβή που ονομάζεται, Pornotopía: Architecture and Sexuality in Playboy During the Cold War in 2010.[4]

Ο Πρεθιάδο υπήρξε καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας του Σώματος, Θεωρίας Φύλου και Ιστορίας της Performance στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού VIII και ήταν ο διευθυντής του Ανεξάρτητου Προγράμματος Σπουδών (PEI), στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Βαρκελώνης (MACBA).[5]. Σήμερα είναι επιμελητής του Δημόσιου Προγράμματος της documenta 14, στο Κάσελ και την Αθήνα.

Από τον Ιανουάριο του 2013, ο Πρεθιάδο είναι τακτικός συντάκτης στην ιστοσελίδα της γαλλικής εφημερίδας Libération: Liberation.fr. Στην στήλη του, τα επικρατέστερα θέματα είναι αυτά που πραγματεύονται το φύλο, την σεξουαλικότητα, την αγάπη και την βιοπολιτική.[6]

Γνωστός αρχικά ως γυναίκα συγγραφέας και αυτο-προσδιοριζόμενος ως λεσβία, ο Πρεθιάδο ανακοίνωσε το 2014, ότι βρισκόταν σε περίοδο επαναπροσδιορισμού φύλου και τον Ιανουάριο του 2015, άλλαξε το μικρο του όνομά σε Πολ. Ο Πρεθιάδο διατήρησε σχέση με την Γαλλίδα συγγραφέα-σκηνοθέτη, Virginie Despentes από το 2005 έως το 2014. 

Είμαι το τέρας που σας μιλά (2022)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νοέμβριο του 2019 ο Πωλ Μπ. Πρεθιάδο μιλά μπροστά σε 3.500 ψυχαναλυτές στο ετήσιο συνέδριο της Σχολής του φροϋδικού αιτίου στο Παρίσι. Στέκεται απέναντι στο επάγγελμα που τον αντιμετωπίζει ως ένα ψυχικά άρρωστο άτομο το οποίο πάσχει από δυσφορία φύλου και ξεκινά την ομιλία του αντλώντας έμπνευση από την Αναφορά σε μια Ακαδημία του Κάφκα, στην οποία ένας πίθηκος εξηγεί σε ένα επιστημονικό συνέδριο πώς, για να επιβιώσει στην ανθρώπινη κοινωνία, αναγκάστηκε να κλειστεί στο κλουβί της ανθρώπινης υποκειμενικότητας, να βυθιστεί στη θλίψη και τον αλκοολισμό.

Μιλώντας από το δικό του «μεταλλαγμένο» κλουβί, ο Πρεθιάδο επιχειρεί να δείξει ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή κατά την οποία αλλάζει το επιστημολογικό παράδειγμα της έμφυλης διαφοράς και επομένως τα επιστημονικά εργαλεία και οι θεμελιώδεις έννοιες της ψυχανάλυσης βρίσκονται σε βαθιά κρίση. Η κρίση αυτή αποκαλύπτει την ιστορικότητα και άρα τη σχετικότητα των ψυχαναλυτικών εννοιών, καθώς και τις βαθιές σχέσεις τους με την πατριαρχία και την αποικιοκρατία. Ο Πρεθιάδο καλεί σε έναν ριζικό μετασχηματισμό των ψυχιατρικών και ψυχαναλυτικών ­λόγων και πρακτικών, υποστηρίζοντας μια νέα επιστημολογία που θα αποδέχεται την πολλαπλότητα των σωμάτων χωρίς να τα ανάγει στην αποκλειστικά ετεροφυλοφιλική αναπαραγωγική τους ικανότητα, και χωρίς να νομιμοποιεί την ετεροπατριαρχική και αποικιοκρατική βία.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε σε μετάφραση Αναστασίας Μελίας Ελευθερίου τον Μάρτιο του 2022 από τις εκδόσεις Αντίποδες.

Testo Junkie (2008)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2008 δημοσιεύθηκε στην Ισπανία και στη Γαλλία το βιβλίο: Testo Junkie: sex, drugs, and biopolitics in the pharmacopornographic era, στο οποίο ο ίδιος ο Πρεθιάδο αφηγείται την εμπειρία του κατά την αυτο-χορήγηση τεστοστερόνης.[7] Το έργο μεταφράστηκε αργότερα το 2013 στα αγγλικά.

Ο Πρεθιάδο λαμβάνει ένα τοπικό φαρμακευτικό προϊόν ονόματι Testogel, ως φόρο τιμής προς τον κοντινό ομοφυλόφιλο Γάλλο φίλο και συγγραφέα Guillaume Dustan, ο οποίος μολύνθηκε από τον ιό του AIDS και πέθανε από μια κατά λάθος υπερβολική δόση ενός φάρμακου που λάμβανε. Ο Πρεθιάδο διερευνά την πολιτικοποίηση του σώματος, από αυτό που αποκαλεί φαρμακοπορνογραφικό καπιταλισμό (pharmacopornographic capitalism). 

Ο Πρεθιάδο περιγράφει την πράξη της λήψης τεστοστερόνης ταυτόχρoνα ως πολιτική και performance, με στόχο να αναιρέσει την ιδέα σύμφωνα με την οποία το φύλο βρίσκεται κωδικοποιημένο εξ αρχής στο σώμα από το σύστημα της σεξουαλικότητας και της αντισύλληψης.[8]

Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Pornotopia: an essay on Playboy's architecture and biopolitics. New York, Zone Books. 2014. OCLC 883391264.[9]
  • Testo Junkie: sex, drugs, and biopolitics in the pharmacopornographic era. The Feminist Press at the City University of New York. 2013..[10]
  • "The pharmaco-pornographic regime : sex, gender, and subjectivity in the age of punk capitalism" in Stryker, Susan, and Aren Z. Aizura. The Transgender Studies Reader 2. 2013. OCLC 824120014
  • Manifiesto contrasexual (Countersexual Manifesto). 2002. – Inspired by the thesis of Michel Foucault[11] OCLC 745998182
  • Είμαι το τέρας που σας μιλά, μετάφραση: Αναστασία Μελία Ελευθερίου, αντίποδες, Αθήνα 2022

Επιμέλεια εικαστικών τεχνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • La International Cuir. Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madrid, Spain. (Επιμελητής)
  • PRO-CHOICE at Fri Art. Freiburg, Germany. Curated by Petunia, by invitation of Corinne Charpentier. 
  • La Pasión Según Carol Rama at the Museu d'Art Contemporani de Barcelona.[12]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2015864555. Ανακτήθηκε στις 18  Ιανουαρίου 2023.
  2. ↑ Preciado, Paul B. «Catalunya Trans». El Estado Mental. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2015. 
  3. ↑ Stuettgen, Tim. "Disidentification in the Center of Power: The Porn Performer and Director Belladonna as a Contrasexual Culture Producer (A Letter to Beatriz Preciado)." Women's Studies Quarterly 35.1/2 (2007): 249–270.
  4. ↑ "Gender Talents Special Address." Αρχειοθετήθηκε 2014-04-07 στο Wayback Machine. Tate Modern. February 2013.
  5. ↑ «"Beatriz Preciado," (author bio) Feminist Press». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 
  6. ↑ Preciado, Paul B. «La statistique, plus forte que l'amour». Libération. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2015. 
  7. ↑ «Meet the 'Testo Junkie' Who Hacks Her Gender with Testosterone | VICE | Canada». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2015. 
  8. ↑ Tucker, Ricky (4 Δεκεμβρίου 2013). «Pharmacopornography: An Interview with Beatriz Preciado». Paris Review Daily. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2015. 
  9. ↑ Williams, Richard J. "Pornotopia: An Essay on Playboy’s Architecture and Biopolitics, by Beatriz Preciado", Times Higher Education, 16 October 2014.
  10. ↑ "Testo Junkie: Sex, Drugs, and Biopolitics". E-Flux.
  11. ↑ "The Contra-Sexual Manifesto". Total Art Journal. April 2013.
  12. ↑ “'La Pasión Según Carol Rama' at the Museu d’Art Contemporani de Barcelona" Αρχειοθετήθηκε 2014-11-01 στο Wayback Machine.. Art Media Agency (AMA). 22 October 2014.
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πολ_Μπ._Πρεθιάδο&oldid=9720430"