Πλυντήριο πιάτων
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το πλυντήριο πιάτων είναι ηλεκτρική συσκευή για τον καθαρισμό πιάτων, ποτηριών, σκευών μαγειρέματος και μαχαιροπήρουνων. Σε αντίθεση με το πλύσιμο στο χέρι, το οποίο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε τρίψιμο για να απομακρυνθεί το λέρωμα, το πλυντήριο πιάτων καθαρίζει με ψεκασμό θερμού νερού, [τυπικά μεταξύ 55 και 75 ° C ,130 και 170 ° F], στα πιάτα, με χαμηλότερες θερμοκρασίες που χρησιμοποιούνται για ευαίσθητα είδη.
Ένα μείγμα από νερό και απορρυπαντικό κυκλοφορεί με μια αντλία. Το νερό αντλείται με έναν ή περισσότερους εκ περιτροπής βραχίονες ψεκασμού. Μόλις η πλύση τελειώσει, το νερό αποστραγγίζεται, με περισσότερο ζεστό νερό το οποίο αντλείται μέσα και ένας κύκλος ξεβγάλματος ξεκινά. Αφού ολοκληρωθεί ο κύκλος ξεπλύματος και το νερό αποστραγγίστεί, τα τρυβλία ξηραίνονται χρησιμοποιώντας μία από διάφορες μεθόδους ξήρανσης (π.χ. ένα θερμαντικό στοιχείο στο κάτω μέρος της μπανιέρας, ανεμιστήρες, ζεόλιθους ξήρανση βάση, κ.λπ.). Συνήθως ένα γυαλιστικό, συνήθως κέρωμα, χρησιμοποιείται για την εξάλειψη των σημείων νερού.
Μεγάλα πλυντήρια πιάτων βαρέως τύπου είναι διαθέσιμα για χρήση σε εμπορικά καταστήματα (π.χ. ξενοδοχεία, εστιατόρια), όπου πρέπει να καθαριστεί ένας μεγάλος αριθμός από πιάτα. Η πλύση διεξάγεται με 65-71 ° C / 150-160 ° F.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Οι πρώτες αναφορές για μια συσκευή πλυντηρίου πιάτων είναι το 1850 στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Joel Houghton για μια συσκευή ξύλου. Αυτή η συσκευή ήταν φτιαγμένη από ξύλο το οποίο ήταν λυγισμένο με το χέρι ενώ το νερό ψεκαζόταν πάνω στα πιάτα. Αυτή η συσκευή ήταν αργή και αναξιόπιστη.
Το πρώτο πλυντήριο πιάτων εφευρέθηκε το 1887 από την Josephine Cochrane, με τη βοήθεια του Γιώργου Βούτυρα και παρουσιάστηκε στη Διεθνή Έκθεση του 1893 στο Σικάγο.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο William Howard εφηύρε ένα μικρό, μη ηλεκτρικό πλυντήριο πιάτων κατάλληλο για οικιακή χρήση το 1924. Ήταν το πρώτο πλυντήριο πιάτων που ενσωματώνονται τα περισσότερα από τα στοιχεία του σχεδιασμού που εμφανίζονται στα μοντέλα του σήμερα. Σε αυτό περιλαμβάνεται μια μπροστινή πόρτα φόρτωσης, μια σχάρα για να κρατήσει τα βρώμικα πιάτα και ένα περιστρεφόμενο ψεκαστήρα. Ήταν το πρώτο μηχάνημα κατάλληλο για οικιακή χρήση.
Από τη δεκαετία του 1970 τα πλυντήρια πιάτων έχουν γίνει κοινός τόπος στα νοικοκυριά της Βόρειας Αμερικής και της Δυτικής Ευρώπης. Μέχρι το 2012, πάνω από το 75 τοις εκατό των νοικοκυριών στις ΗΠΑ είχαν πλυντήριο πιάτων.
