Περιστατικό Ίσσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το περιστατικό Ίσσι (ιαπωνικά: 乙巳の変) πήρε το όνομά του από το ζωδιακό όνομα του έτους 645 κατά το οποίο συνέβη η Μεταρρύθμιση Τάικα, ένα μετασχηματιστικό γεγονός στην Ιαπωνική αυτοκρατορική ιστορία.


Το περιστατικό ήταν μια επιτυχημένη συνωμοσία των Νακατόμι νο Καματάρι, του πρίγκηπα Νάκα νο Όε και άλλων, που συνωμότησαν για την εξάλειψη του κύριου κλάδου της φυλής Σόγκα, ξεκινώντας με τη δολοφονία του Σόγκα νο Ιρούκα.


Η δολοφονία του Ιρούκα έλαβε χώρα στις 10 Ιουλίου 645 (παραδοσιακή ιαπωνική ημερομηνία: 12η ημέρα του 6ου μήνα του 645), κατά τη διάρκεια μιας τελετής της αυτοκρατορικής αυλής κατά την οποία τα υπομνήματα από τα τρία βασίλεια της Κορέας διαβάζονταν στην αυτοκράτειρα Κοτζόκου από τον Ισικάγουα Νο Μάρο.  Ο πρίγκιπας Νάκα νο Όε είχε κάνει περίτεχνες προετοιμασίες, συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος των πυλών του ανακτόρου, δωροδοκία αρκετών φρουρών του παλατιού, τοποθέτηση κρυμμένων όπλων (κυρίως δόρια) στην αίθουσα όπου θα γινόταν η τελετή. Τέλος, διέταξε τέσσερις ένοπλους να επιτεθούν στον Ιρούκα. Ωστόσο, όταν έγινε σαφές ότι οι τέσσερις άντρες φοβόντουσαν πολύ για να εκτελέσουν τις εντολές, ο Νάκα κινήθηκε ο ίδιος εναντίον του Ιρούκα και του έκοψε το κεφάλι και τον ώμο. Ο Ιρούκα δεν σκοτώθηκε αμέσως, αλλά πρόλαβε να προβάλει διαμαρτυρία, να υπερασπιστεί την αθωότητα του και να ζητήσει έρευνα για το περιστατικό.


Ο πρίγκιπας Νάκα νο Όε εκδίκασε την υπόθεσή του ενώπιον της αυτοκράτειρας Κοτζόκου, και όταν αποσύρθηκε για να εξετάσει το ζήτημα, οι τέσσερις φρουροί τελικά κινήθηκαν ξανά εναντίον του Ιρούκα και ολοκλήρωσαν τη δολοφονία. Λίγο αργότερα, ο πατέρας του Ιρούκα, Σόγκα νο Εμίσι αυτοκτόνησε βάζοντας φωτιά στην κατοικία του. Η ανάφλεξη κατέστρεψε το χειρόγραφο αντίγραφο του Τεννόκι και πολλούς άλλους αυτοκρατορικούς θησαυρούς που είχε πάρει στην οικία του ο Σόγκα για να τα κρατήσει ασφαλή. Ωστόσο ο Φούνο νο Φουμπιτεοσάκα άρπαξε γρήγορα τον τυλιγμένο στις φλόγες εθνικό αρχείο (Κόκκι), ένα από τα πολλά χειρόγραφα που φυλάσσονταν στην οικεία και αργότερα, λέγεται ότι το παρουσίασε στον Νάκα νο Όε. Ωστόσο δεν έχουν ανακαλυφθεί υπάρχοντα αντίγραφα του έργου.


Η βία συνέχισε να εξελίσσεται παρά την παρουσία της Κοτζόκου. Με την αυτοκράτειρα σοκαρισμένη, να αποφασίζει να παραιτηθεί από το θρόνο. Η ιαπωνική κοινωνία κατά την περίοδο Ασούκα ήταν επιρρεπής σε τέτοιες κρίσεις, τόσο πνευματικές όσο και αξιακές, που εκείνη την εποχή θεωρούνταν μιάσματα. Ένας θάνατος (πόσο μάλλον μια βίαιη δολοφονία) σε τόσο κοντινή απόσταση από την αυτοκράτειρα θεωρήθηκε ότι ήταν μεταξύ των χειρότερων πιθανών μιασμάτων, μια πράξη  που θα απαιτούσε μέρες απομόνωσης και καθαρισμού (πνευματικό καθαρισμό του χώρου, αλλά και της ίδια της αυτοκράτειρας και των υπηκόων της).


Αν και η Κοτζόκου ήθελε να παραιτηθεί αμέσως, αφήνοντας τον θρόνο στον Νάκα νο Όε, μετά τη συμβουλή του Νακατόμι νο Καματάρι, επέμεινε ότι ο θρόνος έπρεπε να περάσει είτε στον  μεγαλύτερο αδερφό του Νάκα, Φουρουχίτο νο Όε, ή στον θείο του (δηλαδή στον αδερφό της Κοτζόκου) πρίγκιπα Κάρου. Ο Φουρουχίτο έδωσε τέλος στο δίλλημα, δηλώνοντας την πρόθεσή του να παραιτηθεί από οποιαδήποτε αξίωση για το θρόνο, και αποφασίζοντας να γίνει βουδιστής μοναχός. Την ίδια μέρα, κατά παράδοση λέγεται ότι ήταν στις 12 Ιουλίου 645, ο Φουρουχίτο ξύρισε τα μαλλιά του στο Χόκι-τζι, στην ύπαιθρο ανάμεσα στην Αίθουσα του Βούδα και την παγόδα. Ενώ ταυτόχρονα, η Κοτζόκου παραιτήθηκε αφήνοντας τον θρόνο στον αδελφό της, ο οποίος λίγο αργότερα προσχώρησε στο θρόνο ως αυτοκράτορας Κότοκου (645–654). Μετά το θάνατο του Κότοκου, η Κοτζόκου ανήλθε στο θρόνο για άλλη μια φορά, προτού τελικά ανέλθει ο Νάκα στον θρόνο ως αυτοκράτοραςΤένζι (661–672).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[1] https://enacademic.com/dic.nsf/enwiki/1116808

[2] http://open-the-door.jp/myth_en/old-tale/isshi-incident.html

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Isshi Incident». Academic Dictionaries and Encyclopedias (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  2. «Isshi incident | Open the door to Japanese Mythology». open-the-door.jp. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020.