Οι Πύλες της Φωτιάς (βιβλίο)
 Το ελληνικό εξώφυλλο του βιβλίου | |
| Συγγραφέας | Στίβεν Πρέσσφιλντ |
|---|---|
| Μεταφραστής | Βασιλική Κοκκίνου |
| Τίτλος | Gates of Fire |
| Γλώσσα | Αγγλική |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 20 Οκτωβρίου 1998 |
| Μορφή | Ιστορικό μυθιστόρημα |
| Τόπος | Ελλάδα[1] |
| LC Class | OL497486W |
| Πρώτη έκδοση | Doubleday |
| δεδομένα () | |
Το βιβλίο Οι Πύλες της Φωτιάς είναι ιστορικό μυθιστόρημα του Στίβεν Πρέσσφιλντ που εκδόθηκε το 1998 και περιγράφει τη μάχη των Θερμοπυλών μέσω του Χίονη, ενός είλωτα, ο οποίος κατάφερε να επιζήσει μετά τη μάχη.
Το βιβλίο συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των βιβλίων του Διοικητή του Σώματος των Πεζοναύτων. Διδάσκεται στη Στρατιωτική Ακαδημία των ΗΠΑ, στη Ναυτική Ακαδημία των ΗΠΑ και στη Βασική Σχολή Πεζοναύτων στο Κουαντίκο. Το μυθιστόρημα περιστρέφεται γύρω από τη μοίρα, την ειρωνεία και στρατιωτικά θέματα του τρόμου, του καθηκόντος και της στωϊκότητας. [2]
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις Θερμοπύλες, οι συμμαχικές ελληνικές πόλεις-κράτη οργανώνουν μια μικρή δύναμη από 4.000 οπλίτες για να υπερασπιστούν το πέρασμα από τον περσικό στρατό, ο οποίος αριθμεί 2.000.000 στρατιώτες. Ηγετικό ρόλο στον ελληνικό στρατό είχαν 300 οπλίτες από τη Σπάρτη, οι οποίοι επιλέχθησαν με ένα κριτήριο: είχαν γιο, ο οποίος θα συνέχιζε τη γενιά τους.[3]
Οι Θερμοπύλες ήταν το μοναδικό πέρασμα στην Ελλάδα για τον περσικό στρατό, αλλά ήταν τόσο στενό και το αριθμητικό πλεονέκτημα των Περσών μετατράπηκε σε μεγάλο μειονέκτημα. Η καθυστέρηση της περσικής προώθησης στις Θερμοπύλες επέτρεπε στους Έλληνες να ετοιμάσουν μια μεγαλύτερη δύναμη για την άμυνα της Ελλάδος από τους Πέρσες. Η μάχη λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα με τη ναυμαχία του Αρτεμισίου, όπου οι συμμαχικές δυνάμεις προσπαθούν να υπερασπιστούν το άκρο του πεζικού στις Θερμοπύλες. Οι Έλληνες βρίσκονταν σε μειονεκτική θέση στο Αρτεμίσιο - εκεί, οι Πέρσες είχαν αριθμητικό και ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι του ελληνικού στόλου, αν και οι δύο πλευρές υπέστησαν σοβαρές απώλειες στη ναυμαχία.[3]
Την ιστορία διηγείται είτε ο βασιλικός γραφέας του Ξέρξη μετά τη μάχη είτε ο ίδιος ο Χίονης. Αν και ο Χίονης τραυματίστηκε σοβαρά στη μάχη, ο Ξέρξης διέταξε τους χειρούργους του να κάνουν τα πάντα ώστε ο αιχμάλωτος να μείνει ζωντανός. Το μεγαλύτερο μέρος της διήγησης περιστρέφεται γύρω από τη σπαρτιατική αγωγή, ένα στρατιωτικό πρόγραμμα, το οποίο οι νεαροί Σπαρτιατές καλούνταν να περάσουν ώστε να γίνουν πολίτες της Σπάρτης. Το μυθιστόρημα αφηγείται και ηρωϊσμούς αρκετών Σπαρτιατών, όπως του βασιλιά Λεωνίδα, του Ολυμπιονίκη Πολύνεικου, του Αλέξανδρου (ενός νεαρού Σπαρτιάτη πολεμιστή) και του Διηνέκη. Ο Πρέσσφιλντ δίνει έμφαση στην περιγραφή της σπαρτιατικής φάλαγγας και της εκπαίδευσης που είχαν οι Σπαρτιάτες.[3]
Ο Χίονης ξεκινά τη διήγηση με την καταστροφή της πόλης του και επιλέγει να διηγηθεί μερικές ιστορίες από τη σπαρτιατική εκπαίδευση πριν τη μάχη των Θερμοπυλών. Οι περισσότερες ιστορίες περιστρέφονται γύρω από τον Αλέξανδρο, καθώς ο Χίονης υπηρετεί ως βοηθητικός του. Όσον αφορά τη μάχη των Θερμοπυλών, ο Χίονης μεταφέρει όλα τα γεγονότα και με χρονολογική σειρά.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ OL497486W.
- ↑ Kelly, John D.· Jauregui, Beatrice· Mitchell, Sean T. (2010). Anthropology and Global Counterinsurgency. Chicago, Illinois: University of Chicago Press. σελ. 351. ISBN 978-0-226-42995-3. Unknown parameter
|coauthors=ignored (|author=suggested) (βοήθεια) - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Rennison, Nick (2009). 100 Must-read Historical Novels. A&C Black. σελίδες 116–117. ISBN 978-1-4081-1396-7.