Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οι Δολοφόνοι του Γκόγια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Δολοφόνοι του Γκόγια
El asesino de los caprichos
Κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΓκεράρντο Χερέρο
ΠαραγωγήΓκεράρντο Χερέρο
ΣενάριοΆνχελα Αρμέρο
ΠρωταγωνιστέςΜαριμπέλ Βερντού
Άουρα Γκαρίδο
Ρομπέρτο Αλάμο
Ρουθ Γκαμπριέλ
ΜουσικήΒανέσα Γκάρντε
ΦωτογραφίαΝταβίντ Ομέδες
ΜοντάζΤερέζα Φοντ
Κυκλοφορία2019
Διάρκεια95 λεπτά
ΠροέλευσηΙσπανία
Βέλγιο
ΓλώσσαΙσπανικά

Οι Δολοφόνοι του Γκόγια (Πρωτότυπος τίτλος: El asesino de los caprichos) είναι ένα αστυνομικό θρίλερ Ισπανικής και Βελγικής συμπαραγωγής του 2019 σε σκηνοθεσία Γκεράρντο Χερέρο και σενάριο της Άνχελα Αρμέρο. Πρωταγωνιστούν: Μαριμπέλ Βερντού, Άουρα Γκαρίδο και ο Ρομπέρτο Αλάμο.

Σε μια γνωστής συνοικία της Μαδρίτης κάνει την εμφάνισή του ένας μυστηριώδης κατά συρροήν δολοφόνος που τρομοκρατεί τους πλούσιους κατοίκους της. Ο δολοφόνος έχει βάλει στόχο τους πλούσιους συλλέκτες έργων τέχνης και αντικών. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των φόνων που κάνει είναι η τοποθέτηση των θυμάτων του με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να θυμίζουν την διάσημη σειρά έργων τέχνης «Καπρίτσια» του διάσημου Ισπανού ζωγράφου, Φρανθίσκο Γκόγια - που φημολογείται ότι σατυριζάν την ανηθικότητα της τότε ισπανικής κοινωνίας.

Την υπόθεση αναλαμβάνουν να εξιχνιάσουν δύο ντετέκτιβ της αστυνομίας: η βετεράνος Κάρμεν Κόμπος και η νεαρή Εύα Γκονζάλεθ, με τις σχέσεις των δύο γυναικών δεν μην είναι καθόλου αρμονικές. Η Κάρμεν είναι απόλυτα αφοσιωμένη στη δουλειά της, έξυπνη αλλά αφόρητα δύστροπη και κυνική, που περνάει τα βράδια της εναλλάξ στο κρεβάτι είτε του διοικητή της είτε ενός γοητευτικού δημοσιογράφου. Η Εύα από την άλλη μεριά, έχει την οικογένειά της και τα δυο της παιδάκια, που αποτελούν προτεραιότητα της ζωής της. Οι δύο γυναίκες ωστόσο θα κληθούν να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους για να καταφέρουν να εισχωρήσουν στα άδυτα ένος παράνομου δικτύου μυστικών αγοραπωλησιών έργων τέχνης και να εντοπίσουν τον δολοφόνο που μέχρι στιγμής δεν έχει αφήσει πίσω του κάποια ίχνη.

Στις κριτικές που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο η ταινία λαμβάνει κακές ως μέτριες. Ο κριτικός κινηματογράφου Σταύρος Γανωτής στην ανάλυση του για την ταινία αναφέρει μεταξύ άλλων:

Ακόμα ένα θρίλερ μυστηρίου που αφήνει αμέτοχο αυτόν που το παρακολουθεί, και με μια λύση που δεν παραπέμπει σε όσα τυχόν στοιχεία είχαμε συλλέξει κατά τη διάρκεια. Χάνεται έτσι και η γοητεία που θα επιβάλλονταν να προσθέτουν οι δημιουργίες του Γκόγια, που εντέλει είναι ένα απλό ντεκόρ και τίποτα άλλο. Ακόμα χειρότερα, μια χαμένη ευκαιρία για ένα πολιτικο-κοινωνικό σχόλιο ανάμεσα σε δύο μακρινές εποχές που μοιάζουν κατά πολύ.[1]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]