Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντιονκουντά Τραορέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντιονκουντά Τραορέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Dioncounda Traoré (Γαλλικά)
Γέννηση23  Φεβρουαρίου 1942
Kati
Χώρα πολιτογράφησηςΜάλι
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Αλγερίου
University of Nice Sophia Antipolis
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣυμμαχία για τη Δημοκρατία του Μάλι – Αφρικανικό Κόμμα Αλληλεγγύης και Δικαιοσύνης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος του Μαλί (2012–2013)
Μέλος της Εθνοσυνέλευσης του Μαλί
Υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων (1994–1997)
Minister of Defence of Mali
President of the National Assembly (2007–2012)[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ντιονκουντά Τραορέ (Dioncounda Traoré, 23 Φεβρουαρίου 1942) είναι πολιτικός από το Μάλι. Διετέλεσε υπηρεσιακός πρόεδρος από τον Απρίλιο του 2012 ως το Σεπτέμβριο του 2013. Υπηρετεί ως πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης από το Σεπτέμβριο του 2007 και είναι αρχηγός της Συμμαχίας για τη Δημοκρατία στο Μάλι-Αφρικανικό Κόμμα για Αλληλεγγύη και Δικαιοσύνη (ADEMA-PASJ) από το 2000.[2] Ήταν επίσης πρόεδρος της Συμμαχίας για τη Δημοκρατία και την Πρόοδο (ADP), ενός συνασπισμού κομμάτων που υποστήριξε την επανεκλογή του προέδρου Αμαντού Τουμανί Τουρέ το 2007.[3]

Πολιτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Κατί το 1942. Σπούδασε στη Σοβιετική Ένωση, στο Πανεπιστήμιο του Αλγερίου και στο Πανεπιστήμιο της Νίκαιας και δίδαξε στο εκπαιδευτικό κολέγιο του Μάλι (ENSUP) από το 1977 ως το 1980. Συνελήφθη αργότερα για τη συνδικαλιστική του δράση και στάλθηκε στη Μενακά, στο βόρειο Μάλι.[4] Συνακόλουθα, ανέλαβε γενικός διευθυντής της Εθνικής Σχολής Μηχανικών.[2] Έλαβε μέρος στον αγώνα για τη δημοκρατία που κορυφώθηκε με την ανατροπή του προέδρου Μούσα Τραορέ τον Μάρτιο του 1991.[2][4] Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ADEMA και εξελέγη δεύτερος αντιπρόεδρος στο ιδρυτικό του συνέδριο, που διεξήχθη στις 25–26 Μαΐου 1991, με τον Αλφά Ουμάρ Κοναρέ να εκλέγεται πρόεδρος του κόμματος και το Μαμαντού Λαμίν Τραορέ να εκλέγεται πρώτος αντιπρόεδρος.[4][5]

Μετά την εκλογή του Κοναρέ στην προεδρία του Μάλι στις εκλογές του 1992, ο Ντιονκουντά Τραορέ διορίστηκε υπουργός Δημοσίων Υπηρεσιών, Εργασίας και Εκσυγχρονισμού της Δημόσιας Διοίκησης στις 9 Ιουνίου 1992 και έπειτα ανέλαβε υπουργός Προεδρίας για θέματα Άμυνας στις 16 Απριλίου 1993. Παρέμεινε στο τελευταίο αξίωμα ως τις 25 Οκτωβρίου 1994, οπότε ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών.[2] Στο πρώτο τακτικό συνέδριο του κόμματός του, το Σεπτέμβριο του 1994, εξελέγη πρώτος αντιπρόεδρος του κόμματος, με νέο πρόεδρο τον Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά.[4][6]

Εξελέγη βουλευτής στην περιφέρεια της Ναρά το 1997 και προκειμένου να καταλάβει την έδρα του παραιτήθηκε από υπουργός Εξωτερικών στις 24 Αυγούστου 1997. Έγινε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής του ADEMA και μετά την παραίτηση του Κεϊτά τον Οκτώβριο του 2000,[2] ο Τραορέ εξελέγη πρόεδρος του ADEMA στο πρώτο έκτακτο συνέδριο του κόμματος, στις 25–28 Νοεμβρίου 2000.[7] Έχασε την έδρα του στη Ναρά στις βουλευτικές εκλογές του 2002.[2]

Έπειτα από τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών του 2007, ο συνασπισμός του Τραορέ κέρδισε τον δεύτερο γύρο με 58,41% των ψήφων.[8] Στην πρώτη σύνοδο της Εθνοσυνέλευσης υπό τη νέα της σύνθεση στις 3 Σεπτεμβρίου 2007, ο Τραορέ εξελέγη πρόεδρός της, με 111 ψήφους έναντι 31 για το Μουντάγκα Ταλ από το Εθνικό Κογκρέσο για τη Δημοκρατική Πρωτοβουλία (CNID), ένα άλλο μέλος του ADP.[9][10]

Έπειτα από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 2012 που επέφερε και διεθνείς κυρώσεις στο Μάλι, επιτεύχθηκε συμφωνία στην Μπουρκίνα Φάσο υπό την αιγίδα της ECOWAS και υπογράφηκε στις 6 Απριλίου 2012 για παράδοση της εξουσίας από τον επικεφαλής της στρατιωτικής χούντας, Λοχαγό Αμαντού Σανογκό στον Ντιονκουντά Τραορέ, ο οποίος έγινε προσωρινός πρόεδρος μέχρι τη διεξαγωγή προεδρικών εκλογών.[11] Ο Τραορέ είχε φύγει από τη χώρα μετά το πραξικόπημα, για να επιστρέψει στις 7 Απριλίου.[12]

Η τελετή ορκωμοσίας του έγινε στις 12 Απριλίου 2012. Ο Τραορέ υποσχέθηκε μα πολεμήσει συνολικά την εξέγερση των Τουαρέγκ στο Βορρά.[13]

Στις 13 Αυγούστου επαναδιόρισε τον πρωθυπουργό Σεΐκ Μοντιμπό Ντιαρά δίνοντάς του περιθώριο 3 ημερών για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας.[14]

Επίθεση τον Μάιο του 2012

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 21 Μαΐου 2012 στρατιώτες που ήταν υπέρ των πραξικοπηματιών κατάφεραν να μπουν στο γραφείο του Τραορέ στην Μπαμακό.[15] Οι διαδηλωτές μετέφεραν ένα ψεύτικο φέρετρο με το όνομα του Τραορέ γραμμένο πάνω σε αυτό[16] και εξουδετέρωσαν δύο άντρες της φρουράς. Όταν ένας από τους φρουρούς έβαλε ένα κράνος στο κεφάλι του Τραορέ για να τον προστατεύσει, οι επιτιθέμενοι χρησιμοποίησαν το κράνος για να χτυπήσουν τον Τραορέ. Άλλοι από το πλήθος τον γρονθοκόπησαν και ο Τραορέ ξεγυμνώθηκε, ενώ το πλήθος μετέφερε κομμάτια από τα ρούχα του.[17][18]

Ο Τραορέ τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο χωρίς να έχει τις αισθήσεις του.[19] Τρεις από τους διαδηλωτές σκοτώθηκαν και άλλοι τραυματίστηκαν όταν η φρουρά του προέδρου άνοιξε πυρ εναντίον των επιτιθέμενων.[15] Ο Τραορέ υποβλήθηκε σε εξετάσεις που έδειξαν ότι τελικά δεν είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά και οδηγήθηκε σε ασφαλές μέρος. Ο πρωθυπουργός κάλεσε σε αυτοσυγκράτηση και σε τερματισμό των διαδηλώσεων, δηλώνοντας ότι η επίθεση "δεν είχε αξία για τη χώρα".[20] Ο Τραορέ εν συνεχεία μετέβη στη Γαλλία για περαιτέρω εξετάσεις (είχε βηματοδότη) και επέστρεψε στις 27 Ιουλίου, έπειτα από 2 μήνες.[21]

Στις 5 Ιουνίου 2012 οι υποστηρικτές του πραξικοπήματος Μπουμπακαρ Μπορέ, Γιακουμπά Νιαρέ και Μαμαντού Σανγκαρέ συνελήφθησαν για την επίθεση.[22] Ένα βίντεο της επίθεσης δημοσιεύτηκε στη Jeune Afrique στις 29 Ιουνίου.[17]

Τον Σεπτέμβριο του 2013 τον διαδέχθηκε ο Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 1  Σεπτεμβρίου 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 "Dioncounda Traoré : UNE RICHE EXPÉRIENCE" Αρχειοθετήθηκε 2012-02-07 στο Wayback Machine., L'Essor, n°16025, 4 Σεπτεμβρίου 2007 (Γαλλικά).
  3. ↑ "Soumeylou Boubèye Maiga exclu de l’ADEMA", Panapress, 26 Φεβρουαρίου 2007 (Γαλλικά).
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 "Dioncounda Traoré, président de l'Assemblée : Un "para" à la tête de l'Hémicycle" Αρχειοθετήθηκε 2014-08-13 στο Wayback Machine., L'Independant, 6 Σεπτεμβρίου 2007 (Γαλλικά).
  5. ↑ "Membres du conseil exécutif de l'Adéma-PASJ élus au congrès constitutif du 25 et 26 Mai 1991." Αρχειοθετήθηκε 2014-05-14 στο Wayback Machine., ιστοσελίδα του ADEMA (Γαλλικά).
  6. ↑ "Membres du conseil exécutif de l'Adéma-PASJ élus au premier congrès ordinaire de Septembre 1994." Αρχειοθετήθηκε 2014-09-13 στο Wayback Machine., ιστότοπος του ADEMA (Γαλλικά).
  7. ↑ "L'AGENDA DU PREMIER QUINQUENNAT 1992–1997"[νεκρός σύνδεσμος], L'Essor, 6 Ιουνίου 2002 (Γαλλικά).
  8. ↑ "LISTE PROVISOIRE DES DÉPUTÉS ÉLUS au 2è TOUR"[νεκρός σύνδεσμος], L'Essor, n°15998, 26 Ιουλίου 2007 (Γαλλικά).
  9. ↑ "Dioncounda Traoré élu président de l'Assemblée nationale : PRESQUE UN PLÉBISCITE !" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., L'Essor, n°16026, 4 Σεπτεμβρίου 2007 (Γαλλικά).
  10. ↑ "Mali: Dioncounda Traoré élu président de l'Assemblée nationale" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-30 στο Wayback Machine., AFP, 3 Σεπτεμβρίου 2007 (Γαλλικά).
  11. ↑ «Mali junta says power transfer 'within days'». Al Jazeera. 7 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2012. 
  12. ↑ «Parliament head returns to Mali as interim president». USA Today. Associated Press. 7 Απριλίου 2012. http://www.usatoday.com/news/world/story/2012-04-07/Mali-head-interim-president/54099308/1. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2012. 
  13. ↑ «Mali's new leader threatens 'total war' against Tuareg rebels». The Telegraph. 13 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2012. 
  14. ↑ «Mali's Traore 're-appoints' prime minister». Al Jazeera. 13 Αυγούστου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2012. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Mali President Dioncounda Traore 'in hospital after attack'». BBC News. 21 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2012. 
  16. ↑ D Turf, Mali's transitional president beaten up by demonstrators Αρχειοθετήθηκε 2013-01-25 at Archive.is, Ground Report, 23 Μαΐου 2012
  17. ↑ 17,0 17,1 «Exclusif - Mali : la vidéo du lynchage de Dioncounda Traoré au palais de Koulouba». Jeune Afrique (στα Γαλλικά). 29 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2012. 
  18. ↑ «Vidéo de l'agression du président malien». Le Figaro (στα Γαλλικά). 29 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2012. 
  19. ↑ «Interim president of Mali injured, witness says». Associated Press. 21 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2012. 
  20. ↑ «Mali interim president injured in attack». Al Jazeera. 22 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2012. 
  21. ↑ «Mali's President Dioncounda Traore returns from Paris». BBC News. 27 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2012. 
  22. ↑ «Three charged over attack on Mali president». Google News. Agence France-Presse. 5 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2012. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντιονκουντά_Τραορέ&oldid=10737210"