Ντέιβιντ Γκωτιέ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ντέιβιντ Γκωτιέ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | David Gauthier (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 10 Σεπτεμβρίου 1932[1][2] Τορόντο[3] |
| Θάνατος | 9 Νοεμβρίου 2023[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Καναδάς |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[5][6][7] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (έως 1961) Πανεπιστήμιο του Τορόντο (έως 1954) Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (έως 1955) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος[6] διδάσκων πανεπιστημίου[6] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Τορόντο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ (από 1980) |
| Επηρεάστηκε από | Kurt Baier |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Υποτροφία Γκούγκενχαϊμ[8] |
Ο Ντέιβιντ Γκωτιέ (αγγλικά: David Gauthier) (γεν. 1932) είναι καναδοαμερικανός φιλόσοφος γνωστός για τη νεο-Χομπεσιανή θεωρία ηθικής του κοινωνικού συμβολαίου όπως αναλύεται στο βιβλίο του Ηθική μέσω Συμφωνίας (Morals by Agreement).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γκωτιέ γεννήθηκε στο Τορόντο το 1932 και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο (BA Hons, 1954), το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (AM, 1955), και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Β. Phil, 1957?.. D. Phil, 1961). Το 1979 εξελέγη Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Καναδά (FRSC).
Από το 1958 έως το 1980, ήταν μέλος του Τμήματος Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, όπου υπηρέτησε ως Πρόεδρος το διάστημα 1974 - 1979. Από το 1980, διετέλεσε μέλος του Τμήματος Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, όπου τώρα είναι Ομότιμος Καθηγητής. Διετέλεσε Πρόεδρος το διάστημα 1983 - 1987, και διορίστηκε διακεκριμένος καθηγητής το 1986. Έχει διατελέσει Senior Research Fellow στο Κέντρο Φιλοσοφίας της Επιστήμης. Έχει εργαστεί ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια UCLA, UC Berkeley, Princeton, UC Irvine, και το Πανεπιστήμιο του Waterloo. Ο Γκωτιέ είναι ο συντάκτης πολυάριθμων άρθρων, μερικά από τα πιο σημαντικά από τα οποία συλλέγονται στο Moral Dealing, και αρκετών βιβλίων, όπως Πρακτική Συλλογιστική, Η Λογική του Λεβιάθαν, Ηθική μέσω Συμφωνίας, και Ρουσσώ: Κοινωνικός και Μοναχικός.
Εκτός από τη συστηματική δουλειά στην ηθική θεωρία, τα κύρια φιλοσοφικά ενδιαφέροντα του Γκωτιέ είναι στην ιστορία της πολιτικής φιλοσοφίας, με ιδιαίτερη έμφαση στον Χομπς και τον Ρουσσώ και στη θεωρία του πρακτικού ορθολογισμού, όπου ξεκινάει από μια προσπάθεια να κατανοήσουμε τον οικονομικό ορθολογισμό, και όχι από τη σκέψη του Καντ ή του Αριστοτέλη.
Το κύριο μη φιλοσοφικό ενδιαφέρον του, που προέκυψε από την παρατήρηση του τραμ σε νεαρή ηλικία, είναι αυτό που σήμερα ονομάζεται ελαφρύ τραίνο. Όταν ήταν πολύ νεότερος, ήταν υποψήφιος για εκλογή στην καναδική Βουλή των Κοινοτήτων, περιστασιακός αρθρογράφος εφημερίδων, και συγγραφέας σχετικά με τις δημόσιες υποθέσεις.
Αρκετοί από τους μαθητές του Γκωτιέ είναι τώρα σημαντικοί ηθικοί, πολιτικοί και νομικοί φιλόσοφοι στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.
Ο αστεροειδής (15.911) Davidgauthier έχει πάρει το όνομά του.
Συμβολή στην πολιτική και ηθική φιλοσοφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γκωτιέ αντιλαμβάνεται την αξία ως αντικείμενο των υποκειμενικών προτιμήσεων των ατόμων, και υποστηρίζει ότι οι ηθικοί περιορισμοί στην ευθεία μεγιστοποίηση χρησιμότητας αιτιολογούνται με βάση τη φρόνηση. Υποστηρίζει ότι είναι πιο φρόνιμο να εγκαταλειφθεί η ευθεία μεγιστοποίηση της χρησιμότητας και να υιοθετηθεί μια διάθεση που περιορίζει τη μεγιστοποίηση, σύμφωνα με την οποία κάποιος αποφασίζει να συνεργαστεί με όσους έχουν παρόμοια διάθεση και να εγκαταλείψει με τους υπόλοιπους (οι όροι συνεργασία και εγκατάλειψη αναφέρονται σε παίγνιο δίλημμα του φυλακισμένου). Με άλλα λόγια, οι ηθικοί περιορισμοί δικαιολογούνται διότι βελτιώνουν τη χρησιμότητα όλων (όποια και αν είναι εξίσωση χρησιμότητας). Μια συνέπεια είναι ότι η καλή ηθική σκέψη είναι απλά μια εξυψωμένη και επιδέξια στρατηγική έκδοση του ορθολογισμού.
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- David Gauthier, Practical Reasoning: The Structure and Foundations of Prudential and Moral Arguments and Their Exemplification in Discourse (Oxford: Clarendon Press, 1963).
- David Gauthier, The Logic of Leviathan: The Moral and Political Theory of Thomas Hobbes (Oxford: Clarendon Press, 1969).
- David Gauthier, Morals by Agreement (Oxford: Oxford University Press, 1986)
- David Gauthier, Moral Dealing: Contract, Ethics, and Reason (Ithaca, Cornell University Press, 1990).
- David Gauthier, Rousseau: The Sentiment of Existence (Cambridge: Cambridge University Press, 2006).
Επιλεγμένη δευτερογενής βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- E. F. Paul, F. D. Miller, Jr., and J. Paul, eds., The New Social Contract: Essays on Gauthier (Oxford: Blackwell, 1988).
- Peter Vallentyne, ed., Contractarianism and Rational Choice: Essays on David Gauthier's Morals by Agreement(New York: Cambridge University Press, 1991.)
- David Gauthier and Robert Sugden, eds., Rationality, Justice and the Social Contract: Themes from Morals by Agreement (Hertfordshire: Harvester Wheatsheaf, 1993).
- Christopher W. Morris, and Arthur Ripstein, eds., Practical Rationality and Preference: Essays for David Gauthier(New York: Cambridge University Press, 2001)
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αμερικανική φιλοσοφία
- Πρόβλημα συμμόρφωσης
- Ορθολογική εγωισμός
- Ηθικός εγωισμός
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6kr23wb. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Freebase Data Dumps. Google.
- ↑ «David Gauthier (1932–2023)».
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120975591. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 6,0 6,1 6,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2015888247. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
- ↑ CONOR.SI. 64230499.
- ↑ (Αγγλικά) Guggenheim Fellows database. david-gauthier.