Νιγηρικές γενικές εκλογές (2016)
Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στο Νίγηρα στις 21 Φεβρουαρίου 2016,[1] με τον τελικό γύρο των προεδρικών εκλογών να διεξάγεται στις 20 Μαρτίου.[2]Συνολικά 15 υποψήφιοι διεκδίκησαν το προεδρικό αξίωμα, με τον πρόεδρο Μαχαμαντού Ισουφού να διεκδικεί την επανεκλογή του για δεύτερη θητεία.[3] Οι κύριοι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης ήταν ο Σεϊνί Ουμαρού από το Εθνικό Κίνημα για την Ανάπτυξη της Κοινωνίας (MNSD), που είχεχάσει από τον Ισουφού στις προεδρικές εκλογές του 2011 και ο Χαμά Αμαντού από το Νιγηρικό Δημοκρατικό Κίνημα για μια Αφρικανική Ομοσπονδία (MODEN/FA), ο οποίος έκανε εκστρατεία από τη φυλακή από τον Νοέμβριο του 2015.[4] Οι περισσότεροι από τους υποψηφίους της αντιπολίτευσης συμφώνησαν να στηρίξουν τον δεύτερο υποψήφιο στον δεύτερο γύρο για να κερδίσει τον Ισουφού.[5] Ο Αμαντού έκανε αίτηση αποφυλάκισής του, η οποία απορρίφθηκε από το εφετείο στις 11 Ιανουαρίου.[6] Μιλώντας μέσω του δικηγόρου του, χαρακτήρισε τον εαυτό του πολιτικό κρατούμενο και δήλωσε ότι δεν θα επεδίωκε εκ νέου να ασκήσει έφεση.[7]
Ο Νίγηρας αντιμετώπισε σωρεία επιθέσεων από διάφορους αντάρτες και κυρίως την Μπόκο Χαράμ κατά τους μήνες που προηγήθηκαν των εκλογών. Τα ζητήματα ασφαλείας και της αντιμετώπισης της φτώχειας ήταν βασικά σημεία της προεκλογικής εκστρατείας.[5] Διάφοροι παρατηρητές προέβλεψαν ότι θα υπήρχαν ελάχιστα επεισόδια βίας από την αντιπολίτευση, η οποία κατηγόρησε τον πρόεδρο για νοθεία και παρατυπίες στις εκλογές.
Ο Ισουφού προηγήθηκε στον πρώτο γύρο, όμως για ελάχιστες ψήφους δεν μπόρεσε να αποκτήσει την απαιτούμενη πλειοψηφία ώστε να εκλεγεί. Έτσι χρειάστηκε και δεύτερος γύρος, στον οποίο αναμετρήθηκε με τον Χαμά Αμαντού. Η αντιπολίτευση μποϊκοτάρισε τον δεύτερο γύρο και ο Ισουφού επανεξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία.
Εκλογικό σύστημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πρόεδρος του Νίγηρα εξελέγη με το σύστημα των 2 γύρων.[8] Τα 171 μέλη της Εθνοσυνέλευση εξελέγη με δύο μεθόδους. Τα 158 μέλη εξελέγησαν σε 8 πολυεδρικές περιφέρειες βασισμένες στις επτά επαρχίες του Νίγηρα και στην πρωτεύουσα Νιαμέι με το σύστημα της απλής αναλογικής με λίστα κομμάτων. Επιπρόσθετα, οι 8 έδρες περιήλθαν στις εθνικές μειονότητες και άλλες 5 (μία για την κάθε ήπειρο) στους απόδημους πολίτες του Νίγηρα. Όλοι οι παραπάνω εξελέγησαν σε μονοεδρικές περιφέρειες με το πλειοψηφικό σύστημα.[9]
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόεδρος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εκλογή κρίθηκε σε δεύτερο γύρο στις 20 Μαρτίου, χωρίς την αντιπολίτευση να συμμετέχει. Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στις 22 Μαρτίου και νικητής αναδείχθηκε με ποσοστό 92,5% των ψήφων ο πρόεδρος Ισουφού. Η συμμετοχή ήταν 60%. Στο μεταξύ, την ημέρα ανακοίνωσης του αποτελέσματος, ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης COPA κατήγγειλε νοθεία στις εκλογές και απέρριψε το αποτέλεσμα, λέγοντας ότι ο Νίγηρας "θα είχε έναν πρόεδρο που δεν είναι νόμιμος" μετά τη λήξη της πρώτης θητείας του Ισουφού.[10]
| Υποψήφιος | Κόμμα | Πρώτος γύρος | Δεύτερος γύρος | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Ψήφοι | % | Ψήφοι | % | ||
| Μαχαμαντού Ισουφού | Νιγηρικό Κόμμα για Δημοκρατία και Σοσιαλισμό | 2.252.016 | 48,43 | 4.105.499 | 92,49 |
| Χαμά Αμαντού | Νιγηρικό Δημοκρατικό Κίνημα για μια Αφρικανική Ομοσπονδία | 824.500 | 17,73 | 333.143 | 7,51 |
| Σεϊνί Ουμαρού | Εθνικό Κίνημα για την Ανάπτυξη της Κοινωνίας | 563.613 | 12,12 | ||
| Μαχαμάν Ουσμάν | Νιγηρικό Κίνημα για Δημοκρατική Ανανέωση | 290.688 | 6,25 | ||
| Ιμπραχίμ Γιακουμπά | Νιγηρικό Πατριωτικό Κίνημα | 201.982 | 4,34 | ||
| Κασούμ Μοκτάρ | Κογκρέσο για τη Δημοκρατία | 135.176 | 2,91 | ||
| Αμπντού Λαμπό | Δημοκρατική και Σοσιαλιστική Σύμβαση | 97.382 | 2,09 | ||
| Αμαντου Σεϊφού | Σοσιαλδημοκρατικός Συναγερμός | 82.965 | 1,78 | ||
| Αμαντού Σισέ | Ένωση για τη Δημοκρατία και τον Ρεπουμπλικανισμό | 69.115 | 1,49 | ||
| Λαουάν Μαγκαγκίi | Συνασπισμός για Δημοκρατική Ανανέωση | 44.685 | 0,96 | ||
| Αντάλ Ρουμπεΐντ | Δημοκρατικό Κίνημα για Ανανέωση | 27.350 | 0,59 | ||
| Αμπντουλάγιε Αμαντού Τραορέ | Κόμμα της Προόδου για έναν Ενωμένο Νίγηρα | 18.681 | 0,40 | ||
| Ταχιρού Γκιμπά | Δημοκρατικό Κίνημα για Ανάπτυξη και την Άμυνα των Ελευθεριών | 18.335 | 0,40 | ||
| Μαχαμάν Ζαν Φιλίπ Παντονού | Συσπείρωση για Δημοκρατία και Πρόοδο | 16.508 | 0,35 | ||
| Μαχαμάν Αμισού Μαμάν | Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης | 7.211 | 0,16 | ||
| Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 415.249 | – | 94.625 | – | |
| Σύνολο | 5.065.456 | 100 | 4.533.267 | 100 | |
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 7.580.598 | 66,82 | 7.581.540 | 59,79 | |
| Πηγή: Constitutional Court Αρχειοθετήθηκε 2016-03-09 στο Wayback Machine. Constitutional Court Αρχειοθετήθηκε 2016-04-04 στο Wayback Machine. | |||||
Εθνοσυνέλευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις βουλευτικές εκλογές τα κόμματα που ήταν προσκείμενα στον Ισουφού κέρδισαν την πλειοψηφία των εδρών, με 118 επί συνόλου 171 στην εθνοσυνέλευση.[11][12]
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– |
|---|---|---|---|---|
| Νιγηρικό Κόμμα για Δημοκρατία και Σοσιαλισμό | 1.701.372 | 35,73 | 75 | +41 |
| Νιγηρικό Δημοκρατικό Κίνημα για μια Αφρικανική Ομοσπονδία | 613.905 | 12.89 | 25 | +2 |
| Εθνικό Κίνημα για την Ανάπτυξη της Κοινωνίας | 488.584 | 10,26 | 20 | –5 |
| Πατριωτικό Κίνημα για τη Δημοκρατία | 339,798 | 7,14 | 13 | Νέο |
| MNRD–PSDN | 198.444 | 4,17 | 6 | +6 |
| Νιγηρικό Πατριωτικό Κίνημα | 155.003 | 3,26 | 5 | Νέο |
| Νιγηρικός Συνασπισμός για Δημοκρατία και Πρόοδο | 140.579 | 2,95 | 4 | –4 |
| Σοσιαλδημοκρατικός Συναγερμός | 137.577 | 2,89 | 4 | +4 |
| Δημοκρατική και Σοσιαλιστική Συνέλευση | 114.321 | 2,40 | 3 | 0 |
| Κογκρέσο για τη Δημοκρατία | 122.449 | 2,57 | 3 | Νέο |
| Συναγερμός για Δημοκρατία και Πρόοδο | 114.141 | 2,40 | 3 | –4 |
| Συνασπισμός των Κινημάτων για την Ανάδειξη του Νίγηρα | 142.642 | 3,00 | 3 | Νέο |
| Ένωση για Δημοκρατία και Ρεπουμπλικανισμό | 105.037 | 2,21 | 2 | –4 |
| [Δημοκρατικός Συνασπισμός για τον Νίγηρα | 73.977 | 1,55 | 1 | Νέο |
| Συνασπισμός για τη Δημοκρατική Ανανέωση | 69.458 | 1,46 | 2 | +2 |
| Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | 43.164 | 0,91 | 2 | Νέο |
| Κόμμα για Εθνική Ενότητα και Ανάπτυξη | 25.492 | 0,54 | 0 | Νέο |
| Νιγηρικό Προοδευτικό Κόμμα – Αφρικανικός Δημοκρατικός Συναγερμός | 22.956 | 0,48 | 0 | 0 |
| Νιγηρικό Κόμμα Αυτοδιαχείρισης | 22.438 | 0,47 | 0 | 0 |
| Συσπείρωση για Δημοκρατία και Πρόοδο | 16.923 | 0,36 | 0 | Νέο |
| Δημοκρατικό Κόμμα του Λαού | 16.674 | 0,35 | 0 | 0 |
| Νέα Γενιά για τον Νίγηρα | 16.136 | 0,34 | 0 | Νέο |
| Ένωση Ανεξάρτητων του Νίγηρα | 13.333 | 0,28 | 0 | –1 |
| Κίνημα για Δημοκρατία και Μεταρρύθμιση | 12.912 | 0,27 | 0 | Νέο |
| Κοινωνικο-Επαναστατικό Κίνημα για Δημοκρατία | 11.282 | 0,24 | 0 | Νέο |
| Κίνημα για την Ενότητα και την Αποκατάσταση του Έθνους | 8.693 | 0,18 | 0 | Νέο |
| IPP/RAYUWA | 8.335 | 0,18 | 0 | Νέο |
| Δημοκρατικό Κίνημα για Ανανέωση | 6.525 | 0,14 | 0 | Νέο |
| Ένωση των Σοσιαλιστών του Νίγηρα | 5.250 | 0,11 | 0 | 0 |
| Εθνικό Κίνημα για Ανανέωση και Κοινωνική Πρόοδο | 4.806 | 0,10 | 0 | Νέο |
| Ένωση για Δημοκρατία και Κοινωνική Πρόοδο | 4.163 | 0,09 | 0 | Νέο |
| Κόμμα Συμβουλής και Ειρήνης | 2.392 | 0,05 | 0 | Νέο |
| Σοσιαλιστικό Κόμμα | 2.356 | 0,05 | 0 | Νέο |
| Συναγερμός των Δημοκρατών του Νίγηρα για Μεταρρύθμιση | 360 | 0,01 | 0 | 0 |
| Νιγηρική Συνέλευση για τη Δημοκρατία | 66 | 0,00 | 0 | 0 |
| GIE Bunkasa | 18 | 0,00 | 0 | Νέο |
| CDR-Boukata | 13 | 0,00 | 0 | Νέο |
| Ανεξάρτητοι | 113 | 0,00 | 0 | 0 |
| Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 259.377 | – | – | – |
| Σύνολο | 5.020.167 | 100 | 171 | +58 |
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 7.574.958 | 66,27 | – | – |
| Πηγή: CENI | ||||
Επακόλουθα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι 40 παρατηρητές από την Αφρικανική Ένωση δήλωσαν ικανοποιημένοι με τη διεξαγωγή του πρώτου γύρου των εκλογών, αναφορικά με τη διαδικασία, παρότι σημειώθηκαν καθυστερήσεις για γραφειοκρατικούς λόγους.[13]
Στις 30 Μαρτίου τα τελικά αποτελέσματα επικυρώθηκαν από το Συνταγματικό Δικαστήριο. Το ποσοστό του Ισουφού ήταν επίσημα 92,51% και του Αμαντού 7,49%, με τη συμμετοχή να διαμορφώνεται στο 59,80%.[14] Στις 2 Απριλίου 2016 ο Ισουφού ορκίστηκε για άλλη μία θητεία και επαναδιόρισε στην πρωθυπουργία τον Μπριζί Ραφινί.[15] Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης ανακοινώθηκε στις 11 Απριλίου. Παρότι ο Ισουφού είχε καλέσει προηγουμένως στο σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας με την αντιπολίτευση, ωστόσο κανένα μέλος της αντιπολίτευσης δεν συμπεριελήφθη στη νέα κυβέρνηση.[16]
Αν και δεν προσήλθαν στην πρώτη συνεδρίαση, τελικά τον Απρίλιο τα μέλη της αντιπολίτευσης που εξελέγησαν βουλευτές κατέλαβαν τις έδρες τους στην εθνοσυνέλευση.[17]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Global elections calendar NDI
- ↑ «Présidentielle au Niger: l’OIF commence l’examen du fichier électoral» (στα γαλλικά). Rfi Afrique (Niger: Rfi Afrique). 2015-12-29. http://www.rfi.fr/afrique/20151229-presidentielle-niger-oif-commence-examen-fichier-electoral. Ανακτήθηκε στις 2015-12-31.
- ↑ «Niger election begins with a top candidate behind bars». www.ghanaweb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ «Niger election: Voters choose president in tense polls». BBC News. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 5,0 5,1 France-Presse, Agence (2016-02-21). «Niger's 'Lion' president Mahamadou Issoufou seeks re-election» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. http://www.theguardian.com/world/2016/feb/21/nigers-lion-president-mahamadou-issoufou-seeks-re-election. Ανακτήθηκε στις 2016-02-22.
- ↑ Abdoulaye Massalaki, «Niger presidential candidate denied release from prison». Reuters. 11 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ «Niger presidential candidate declares himself political prisoner». Reuters. 13 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ Republic of Niger IFES
- ↑ Electoral system IPU
- ↑ «Boycott helps Niger President Issoufou win re-election». Reuters. 22 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Niger opposition boycotts meeting of new parliament». Agence France-Presse. 24 Μαρτίου 2016.
- ↑ Mathieu Olivier, «Niger : l'opposition boycotte la séance inaugurale de la nouvelle Assemblée nationale». Jeune Afrique. 24 Μαρτίου 2016. (Γαλλικά).
- ↑ «Niger elections: President Issoufou to face runoff vote». www.aljazeera.com. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ «Presidentielle au Niger : La Cour constitutionnelle valide la réélection d'Issoufou Mahamadou» (στα Γαλλικά). ActuNiger. 30 Μαρτίου 2016..
- ↑ «Niger ministers resign after presidential inauguration: radio». Reuters. 2 Απριλίου 2016.
- ↑ «Composition du gouvernement de la République du Niger : La Renaissance « acte 2 » en marche» (στα Γαλλικά). ActuNiger. 11 Απριλίου 2016.
- ↑ «Assemblée nationale : Présentation de deux groupes parlementaires de l'opposition» (στα Γαλλικά). ActuNiger. 25 Απριλίου 2016.