Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 10/12/2010.
Το λήμμα πιθανόν να περιλαμβάνει πληροφορίες που αποτελούν πρωτότυπη έρευνα, που δεν έχουν προηγουμένως δημοσιευτεί ή δεν έχουν ελεγχθεί από ειδικούς.Εάν δεν συμβαίνει αυτό παραθέστε τις πηγές που επιβεβαιώνουν την επαληθευσιμότητα του λήμματος, διαφορετικά αφαιρέστε ό,τι αποτελεί προσωπική γνώση ή έρευνα του συντάκτη. Παρακαλούμε δείτε τις σχετικές παρατηρήσεις στη σελίδα συζήτησης.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου Κερατσινίου είναι ένας ιστορικός ναός, ο οποίος θεμελιώθηκε γύρω στα 1820 από τον Γεώργιο Καραϊσκάκη προς τιμήν του Αγίου Νικολάου και χτίστηκε για τις ανάγκες των Ταμπουριών - στρατοπέδου. Ο πρώτος ναΐσκος ήταν μόλις 4m², κατασκευασμένος από τσιμεντόλιθους και εσωτερικά κυρίως από ξύλο. Παρόλο που στην περιοχή επικρατούσε εμπόλεμη κατάσταση, η αρχιτεκτονική του Ναού και η διακόσμησή του ήταν σε επιβλητικά για την εποχή επίπεδα.
Εξωτερικά φάνταζε ως ένα απλό νησιώτικο παρεκκλήσι που όμως δεν έλειπαν τα Πειραιώτικα στοιχεία, όπως την τότε συνήθεια το καμπαναριό να μη χτίζεται επί του Ναού. Εσωτερικά ήταν ένα έργο τέχνης και το μαρτυρεί η τοιχογραφία με αναπαράσταση ουράνιων σωμάτων μέσα σε ένα γαλάζιο φόντο, και κοσμημένο με Βυζαντινές Αγιογραφίες απόλυτα ζωντανές και κατανυκτικές. Το τέμπλο ένα κράμα ξύλου και γύψου, σκαλιστό με αγιογραφημένες τις παραστάσεις του Χριστού και της Θεοτόκου, ενώ στα πλάγια του, του Αγίου Νικολάου. Το εσωτερικό του Ναού κοσμούσαν επίσης και μεγάλες κανδήλες επιβλητικές πιθανόν από τάματα του, υπό επανάσταση τότε, Ελληνικού Έθνους. Δυστυχώς μετά τον θάνατο του Καραισκάκη και την κατάκτηση της πόλης από τον Κιουταχή πασά ο ναός κάηκε και ασβεστώθηκε από τους Τουρκους. Το 1837 με την απελευθέρωση της πόλης οι κάτοικοι ζήτησαν από τον Δήμο Αθηναίων να τους παραχωρήσει άδεια για να κτίσουν το Ναό του Αγίου Γεωργίου προς τιμή του Γ. Καραϊσκάκη. Λίγα χρόνια αργότερα δαπάνη του τότε μητροπολίτη Νικαίας κυρού Γεωργίου Παυλίδη έγιναν νέες προσθήκες και διακοσμηθεί εκ νέου.
