Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ναλάντα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπιχάρ - Ινδία
ερείπια του Πανεπιστημίου της Ναλάντα
ερείπια των Μοναστηριών της Ναλάντα
επισκέπτες στα ερείπια

Το Ναλάντα (Nalanda) / Naːlən̪d̪aː /) αρχικά ήταν ένα φημισμένο Mahavihara, δηλαδή ένα μεγάλο βουδιστικό μοναστήρι στο αρχαίο βασίλειο της Μαγκάντα (σημερινή Μπιχάρ) στην Ινδία. Η περιοχή βρίσκεται περίπου 95 χιλιόμετρα (59 μίλια) νοτιοανατολικά της Πάτνα, κοντά στην πόλη του Μπιχάρ Σαρίφ. Υπήρξε κέντρο διδασκαλίας από τον πέμπτο αιώνα μ.Χ.έως 1200 μ.Χ.[1] Πρόκειται για ένα Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.[2][3]

Η ιδιαίτερα επιστημονική μεθοδολογία της Βεδικής διδασκαλίας βοήθησε, ώστε να εμπνεύσει τη δημιουργία μεγάλων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, όπως, παράλληλα με το το Ναλάντα, το Τάξιλα, στα σύνορα με το Πακιστάν, και το Vikramshila[4], τα οποία πολλές φορές έχουν χαρακτηριστεί ως πρώιμα πανεπιστήμια της Ινδίας.[1][5][6][7][8]

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την ετυμολογία του ονόματος «Ναλάντα». Σύμφωνα με τον Κινέζο προσκυνητή της δυναστείας των Τανγκ, Xuanzang, προέρχεται από το Na Alam da, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει τέλος σε δώρα ή φιλανθρωπία χωρίς διάλειμμα.[9]

Μια άλλη θεωρία που αποδίδεται στον Hiranand Sastri, ο οποίος ήταν επικεφαλής αρχαιολόγος των ανασκαφών στα ερείπια της πόλης, αναφέρει ότι το όνομα Ναλάντα προέρχεται από την αφθονία των nalas (μίσχοι λωτών) στην περιοχή.[10]

Το Ναλάντα άνθισε υπό την αιγίδα της αυτοκρατορίας Γκούπτα (Gupta) τον 5ο και 6ο αιώνα και αργότερα από τον αυτοκράτορα Χάρσα ( Harsha ), της πόλης Kannaui[11], πρωτεύουσας της Βόρειας Ινδίας. Οι φιλελεύθερες πολιτιστικές παραδόσεις που κληρονόμησε από την εποχή των Γκούπτα, είχαν ως αποτέλεσμα μια περίοδο ανάπτυξης και ευημερίας μέχρι τον ένατο αιώνα.

Στο απόγειό της, η σχολή προσέλκυσε επιστήμονες και φοιτητές ένθεν κακείθεν, μαζί με κάποιους πολυταξιδεμένους από το Θιβέτ, την Κίνα, την Κορέα και την Κεντρική Ασία.

Μεγάλο μέρος της γνώσης μας για το Ναλάντα προέρχεται από τα γραπτά προσκυνητών μοναχών από την Ανατολική Ασία, όπως ο Xuanzang και ο Yijing οι οποίοι ταξίδεψαν στην Mahavihara τον 7ο αιώνα.

Ο Βίνσεντ Σμιθ (Vincent Smith) παρατήρησε ότι «ένα λεπτομερές ιστορικό του Ναλάντα θα ήταν ιστορικό του Μαχαγιάνα Βουδισμού». Πολλά από τα ονόματα που αναφέρονται από τον Xuanzang στο οδοιπορικό του ως υλικό σχετικό με το Ναλάντα, είναι τα ονόματα εκείνων που ανέπτυξαν τη φιλοσοφία της Μαχαγιάνα[11]

. Όλοι οι φοιτητές του Ναλάντα μελέτησαν Μαχαγιάνα, καθώς και τα κείμενα των δεκαοκτώ βιβλίων του Χιναγιάνα Βουδισμού, που θεωρούνται ως αιρετικά. Στο πρόγραμμα των σπουδών τους περιλαμβάνονταν επίσης άλλα θέματα, όπως οι Βέδες, Λογική, σανσκριτική γραμματική, Ιατρική και Σαμκύα[Σημ 1].

Το Ναλάντα είναι πολύ πιθανό να λεηλατήθηκε και να καταστράφηκε από το στρατό της Μουσουλμανικής δυναστείας των Μαμελούκων υπό το κράτος του Μπακτιγιάρ Khilji, το 1200 μ.Χ..

Αν και κάποιες πηγές αναφέρουν ότι η Mahavihara συνέχισε να λειτουργεί με ένα αυτόνομο τρόπο για λίγο ακόμη, τελικά εγκαταλείφθηκε και ξεχάστηκε μέχρι τον 19ο αιώνα, όταν η περιοχή ερευνήθηκε και διεξήχθησαν προκαταρκτικές ανασκαφές από την Αρχαιολογική Έρευνα της Ινδίας. Οι συστηματικές ανασκαφές άρχισαν το 1915, που έφεραν στο φως έντεκα μοναστήρια και έξι πλινθόκτιστους ναούς τακτοποιημένους σε έκταση 12 εκταρίων στην περιοχή. Πολύτιμη συλλογή από γλυπτά, νομίσματα, σφραγίδες και επιγραφές έχει επίσης ανακαλυφθεί στα ερείπια, πολλά από τα οποία εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναλάντα που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση.

Xuanzang αίθουσα μνημείων, χτισμένη 1,3 χιλμ. απο την Ναλάντα.

Το Ναλάντα ήταν το αρχαιότερο βουδιστικό πανεπιστήμιο του κόσμου, που ήκμασε από τον  6ο μέχρι τον 13ο αιώνα και λέγεται ότι έχουν σπουδάσει πολλοί μεγάλοι δάσκαλοι του ινδικού και θιβετιανού βουδισμού. Ο αρχαιολογικός χώρος έχει διαμορφωθεί σήμερα σε ένα πανέμορφο πάρκο όπου ανάμεσα στα λουλούδια και το γρασίδι διακρίνει κανείς τα ερείπια των αρχαίων τοίχων, τα κελιά των μοναχών καθώς και αμέτρητες στούπες στολισμένες με εντυπωσιακά αγαλματίδια χιλιάδων Βουδών καθισμένων σε στάση διαλογισμού που ευλογούν όσους ταξιδιώτες μπαίνουν στον κόπο να κάνουν αυτό το μακρινό ταξίδι και να τους αντικρίσουν. Η Ναλάντα σήμερα είναι ένας αξιόλογος τουριστικός προορισμός και ένας σημαντικός τόπος του βουδιστικού τουρισμού.

  1. Το Σαμκύα είναι ένα από τα σημαντικότερα φιλοσοφικά συστήματα της Ινδίας. Η ονομασία του σημαίνει "απαρίθμηση" και ακριβώς το Σαμκύα εξετάζει και απαριθμεί τις βασικές πραγματικές αρχές από τις οποίες αποτελείται ο κόσμος, το Σύμπαν
  1. 1,0 1,1 Scharfe, Hartmut (2002). Education in Ancient India. Handbook of Oriental Studies. 16. Brill. ISBN 9789004125568. 
  2. «Four sites inscribed on UNESCO’s World Heritage List» (στα αγγλικά). whc.unesco.org. UNESCO World Heritage Centre. 15 July 2016. http://whc.unesco.org/en/news/1524. Ανακτήθηκε στις 15 July 2016. 
  3. «Chandigarh's Capitol Complex makes it to UNESCO's World Heritage List». Economic Times. 18 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2016. 
  4. Frazier, Jessica, επιμ. (2011). The Continuum companion to Hindu studies. London: Continuum. σελ. 34. ISBN 978-0-8264-9966-0. 
  5. Monroe, Paul (2000). Paul Monroe's encyclopaedia of history of education, Volume 1. Genesis Publishing. ISBN 8177550918. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. 
  6. Sankalia, Hasmukhlal Dhirajlal (1934). The University of Nālandā. B. G. Paul & co. 
  7. Wayman, Alex (1984). Buddhist Insight: Essays. Motilal Banarsidass. ISBN 8120806751. 
  8. Kulke, Hermann· Rothermund, Dietmar (2004). A History of India (Fourth έκδοση). Routledge. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2014. 
  9. Ghosh, Amalananda (1965). A Guide to Nalanda (5 έκδοση). New Delhi: The Archaeological Survey of India. 
  10. Sastri, Hiranand (1986) [First published in 1942]. Nalanda and its Epigraphic Material. New Delhi: Sri Satguru Publications. σελίδες 3–4. ISBN 8170300134. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2014. 
  11. 11,0 11,1 Sukumar Dutt (1988) [First published in 1962]. Buddhist Monks And Monasteries of India: Their History And Contribution To Indian Culture. George Allen and Unwin Ltd, London. ISBN 81-208-0498-8.