Ναζίχα αλ-Ντουλαΐμι
| Naziha al-Dulaimi | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1923[1] Βαγδάτη |
| Θάνατος | 9 Οκτωβρίου 2007 Χέρντεκε |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιράκ |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βαγδάτης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ιατρός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Iraqi Communist Party |
Η Ναζίχα Τζοντέτ Ασγκάχ αλ Ντουλάιμι (Naziha Jawdet Ashgah al-Dulaimi) (1923, Βαγδάτη – 9 Οκτωβρίου 2007, Herdecke ) ήταν πρωτοπόρος του ιρακινού φεμινιστικού κινήματος. Ήταν συνιδρύτρια και πρώτη πρόεδρος του Σωματείου Ιρακινών Γυναικών (Iraqi Women League), [2] η πρώτη γυναίκα υπουργός στη σύγχρονη ιστορία του Ιράκ και η πρώτη γυναίκα υπουργός κυβέρνησης στον αραβικό κόσμο. [3]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η αλ Ντουλάιμι, της οποίας ο παππούς είχε εγκαταλείψει την al-Mahmudia (περιοχή μεταξύ Βαγδάτης και Βαβυλώνας) και εγκατασταθεί στη Βαγδάτη στα τέλη του 19ου αιώνα, γεννήθηκε το 1923. Σπούδασε ιατρική στο Royal College of Medicine (το οποίο αργότερα συνδέθηκε με το Πανεπιστήμιο της Βαγδάτης ).[3] Ήταν μία από τις λίγες φοιτήτριες του κολεγίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προσχώρησε στο «Σωματείο Γυναικών για την Καταπολέμηση του Φασισμού και του Ναζισμού» και συμμετείχε ενεργά στο έργο του. Αργότερα, όταν το σωματείο μετονομάστηκε σε "Ένωση γυναικών του Ιράκ", έγινε μέλος της εκτελεστικής της επιτροπής.
Το 1941 πήρε το πτυχίο της στην Ιατρική. Μετά την αποφοίτησή της, διορίστηκε στο Βασιλικό Νοσοκομείο της Βαγδάτης και έπειτα μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Karkh. Καθ 'όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεχόταν παρενοχλήσεις από τον μηχανισμό ασφαλείας του μοναρχικού καθεστώτος, λόγω της συμπόνοιας της προς τους φτωχούς και τη δωρεάν ιατρική περίθαλψη που τους προσέφερε στην κλινική της στην περιοχή Shawakah. Όταν μεταφέρθηκε στη Σουλεϊμανίγια (στο Κουρδιστάν ), η κλινική της για άλλη μια φορά μετατράπηκε σε καταφύγιο για άπορους ασθενείς που λάμβαναν τη φροντίδα και την υποστήριξή της δωρεάν. Από τη Σουλεϊμανίγια μεταφέρθηκε σε άλλες πόλεις και επαρχίες (Καρμπάλα, Umarah ).
Το 1948 έγινε τακτικό μέλος του Ιρακινού Κομμουνιστικού Κόμματος (ICP), το οποίο τότε ήταν η αντιπολίτευση στο μοναρχικό καθεστώς που κυβερνούσε. Τον Ιανουάριο του 1948, η Δρ Ναζίχα συμμετείχε ενεργά στη λαϊκή εξέγερση "al-Wathbah" ενάντια στην αποικιοκρατική Συνθήκη του Πόρτσμουθ καθώς και σε άλλους πατριωτικούς αγώνες.
Το 1952 έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο The Iraqi Woman (Η γυναίκα του Ιράν) . Στο βιβλίο αυτό έγραψε για τις γυναίκες από την τάξη των αγροτών ( al-fallahin ), οι οποίες στερούνταν όλων των δικαιωμάτων, τόσο από την άποψη της γυναικείας καταπίεσης όσο και της ταξικής. [4] Έγραψε επίσης και για τις γυναίκες από ανώτερες τάξεις με καλύτερη οικονομική κατάσταση, οι οποίες όμως αντιμετωπίζονταν από τους άνδρες ως ιδιοκτησία τους και όχι ως ανεξάρτητοι άνθρωποι.
Προσπάθησε να δώσει νέα ώθηση στην Ένωση Ιρακινών Γυναικών και, υποστηριζόμενη από δεκάδες ακτιβίστριες, ζήτησε από τις αρχές την άδεια να ιδρύσει το «Σωματείο για τη Γυναικεία Απελευθέρωση». Ωστόσο, η αίτηση απορρίφθηκε. Ως απάντηση, ορισμένες από τις ακτιβίστριες που είχαν υπογράψει για την άδεια με επικεφαλής τη Δρ Naziha, αποφάσισαν να προχωρήσουν και να ιδρύσουν αυτήν την οργάνωση ούτως ή άλλως, αφού πρώτα άλλαξαν με μυστικότητα το όνομά της σε «Οργάνωση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων των Ιρακινών Γυναικών». [4] Έτσι, η οργάνωση συστάθηκε στις 10 Μαρτίου 1952. Μεταξύ των στόχων της οργάνωσης ήταν: [5]
- Αγώνας για εθνική απελευθέρωση και παγκόσμια ειρήνη
- Υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών του Ιράκ ·
- Προστασία των παιδιών του Ιράκ.
Υπό την ηγεσία και ενεργό συμμετοχή της Δρ. Ναζίχα, η οργάνωση (το όνομά της οποίας άλλαξε στη συνέχεια σε Σωματείο Ιρακινών Γυναικών) αναπτύχθηκε κατά τα επόμενα χρόνια και εξελίχθηκε σε μαζική οργάνωση μετά την Επανάσταση της 14ης Ιουλίου 1958 . Με τα μέλη του να φτάνουν ως τα 42.000 (ενώ ο συνολικός πληθυσμός τότε έφτανε τα 8 εκατομμύρια), το Σωματείο πέτυχε πολλές νίκες για τις γυναίκες του Ιράκ και ιδίως τη θέσπιση του προοδευτικού νόμου αριθ. 188 (1959) περί προσωπικής κατάστασης.
Ως ένδειξη εκτίμησης του ρόλου και των επιτευγμάτων του, το Σωματείο Ιρακινών Γυναικών έγινε δεκτό ως μόνιμο μέλος της Γραμματείας της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυναικών. Η Δρ Naziha εξελέγη στη συνέλευση και την εκτελεστική επιτροπή της Ομοσπονδίας ενώ αργότερα έγινε αντιπρόεδρος αυτού του διεθνούς οργανισμού. Αποτέλεσε εξέχουσα γυναικεία προσωπικότητα τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στον αραβικό και στον «Τρίτο Κόσμο».
Κατά τη δεκαετία του 1950, η Δρ Naziha συμμετείχε ενεργά στο Κίνημα Ειρήνης του Ιράκ και ήταν μέλος της προπαρασκευαστικής επιτροπής για τo συνέδριο του κινήματος των Ειρηνικών Παρτιζάνων που πραγματοποιήθηκε στη Βαγδάτη στις 25 Ιουλίου 1954. Ήταν επίσης μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης.
Κατά τη δεκαετία του 1950 αφιερώθηκε στην έρευνα και εξάλειψη των αυτόχθονων βακτηρίων Bejel στο νότιο Ιράκ.
Μετά την ανατροπή της μοναρχίας, o Πρόεδρος Αμπντ αλ-Κάριμ Κασίμη επέλεξε τη Ναζίχα ως Υπουργό Δημοτικών Κοινοτήτων στο υπουργικό συμβούλιο του 1959 και μοναδική εκπρόσωπο του ICP στη δημοκρατική του κυβέρνηση. Ήταν η πρώτη γυναίκα υπουργός στη σύγχρονη ιστορία του Ιράκ και η πρώτη γυναίκα υπουργός κυβέρνησης στον αραβικό κόσμο. Αργότερα ανέλαβε τη θέση Υπουργού Επικρατείας σε μεταγενέστερο σχηματισμό υπουργικού συμβουλίου.[3]
Κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής της σταδιοδρομίας, η αλ-Ντουλάιμι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετατροπή της απέραντης παραγκούπολης στην ανατολική Βαγδάτη σε τεράστιο δημόσιο έργο στέγασης που έγινε γνωστό ως η πόλη της Thawra (επανάστασης) - πλέον Sadr City. Βοήθησε επίσης στη σύνταξη του κοσμικού νόμου περί Αστικών Υποθέσεων του 1959, ενός προοδευτικού για την εποχή του νόμο όσον αφορά την απελευθέρωση των νόμων περί γάμου και κληρονομιάς προς όφελος των ιρακινών γυναικών.
Ως αποτέλεσμα των πολύπλευρων δραστηριοτήτων της στο Κομμουνιστικό Κόμμα και το πατριωτικό κίνημα, η Δρ Ναζίχα υπέστη σημαντικές παρενοχλήσει και καταστολή σε διάφορες περιόδους. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα και να φύγει σε εξορία αρκετές φορές. Αυτό, ωστόσο, δεν την εμπόδισε να ενταχθεί στο κόμμα και το πατριωτικό κίνημα μαζί με τους συντρόφους της, και στο γυναικείο κίνημα μαζί με τις συντρόφισσές της, στον αγώνα για τα νόμιμα και δημοκρατικά δικαιώματα των γυναικών.
Η Δρ Ναζίχα ήταν μια πραγματική κομμουνίστρια, μαχήτρια και ένα αφοσιωμένο και αξιόπιστο στέλεχος του κόμματος. Για αυτό, κατέλαβε ηγετική θέση στο κόμμα και έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν η δικτατορική κλίκα που κυβερνούσε ετοιμαζόταν να εξαπολύσει την ύπουλη αιματηρή εκστρατεία εναντίον του Ιρακινού Κομμουνιστικού Κόμματος, η Ναζίχα ήταν μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής.
Καθ 'όλη τη διάρκεια της αναγκαστικής εξορίας της, η Ναζίχα παρέμεινε δίπλα στους ανθρώπους της και την πατρίδα της, στηρίζοντας τον δίκαιο αγώνα τους. Σε αυτό το πλαίσιο, έπαιξε εξέχοντα ρόλο στην ηγεσία της Επιτροπής Άμυνας του Ιρακινού Λαού, που ιδρύθηκε μετά το αριστερό πραξικόπημα στις 8 Φεβρουαρίου 1963. Επικεφαλής της επιτροπής ήταν ο Ιρακινός ποιητής Μουχάμαντ Μαχντί αλ-Τζαουαχίρι. Ακόμα και κατά τη δεκαετία του 1990, όταν ήταν πλέον μεγάλη και αδύναμη, δεν σταμάτησε να προσφέρει στο γυναικείο κίνημα και ιδιαίτερα στο Σωματείο Ιρακινών Γυναικών. Το τελευταίο σημαντικό γεγονός στο οποίο συμμετείχε ενεργά ήταν ένα σεμινάριο για την κατάσταση των γυναικών του Ιράκ, που πραγματοποιήθηκε το 1999 στην Κολωνία της Γερμανίας.
Συμμετείχε σε προετοιμασίες για το 5ο Συνέδριο του Σωματείου Ιρακινών Γυναικών, αλλά πριν από τη σύγκλησή του (τον Μάρτιο του 2002) υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο που στην ουσία την παρέλυσε.
Πέθανε στις 9 Οκτωβρίου 2007 στο Herdecke σε ηλικία 84 ετών, έπειτα από χρόνια μάχη με τις επιπτώσεις του παραλυτικού εγκεφαλικού επεισοδίου. Άφησε πίσω της τον αδερφό της Χισάμ αλ-Ντελαίμι ο οποίος πλέον ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πολλά ανίψια, διάσπαρτα στο Ιράκ, τον Λίβανο, τη Γερμανία, την Αγγλία και τις ΗΠΑ.Ο μεγαλύτερος εξ αυτών είναι ο Δρ Λάιθ αλ-Ντελαίμι.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 pioneersandleaders
.org /women-pioneers /dr-naziha-jawdet-ashgah-al-dulaimi. - ↑ Al-Ali, Nadje (2012-07-01), Arenfeldt, Pernille; Golley, Nawar Al-Hassan, επιμ., «The Iraqi Women's Movement: Past and Contemporary Perspectives», Mapping Arab Women's Movements (American University in Cairo Press): 107, doi:, ISBN 978-977-416-498-9, http://cairo.universitypressscholarship.com/view/10.5743/cairo/9789774164989.001.0001/upso-9789774164989-chapter-5, ανακτήθηκε στις 2020-03-08
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Dr. Naziha Jawdet Ashgah al-Dulaimi | Women as Partners in Progress Resource Hub». pioneersandleaders.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 Ali, Zahra (13 Σεπτεμβρίου 2018). Women and Gender in Iraq: Between Nation-Building and Fragmentation (στα Αγγλικά). Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-19109-9.
- ↑ «تأريخ الرابطة - رابطة المرأة العراقية». iraqiwomensleague.com. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2020.