Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νέα εκκλησία του Σαιντ Πάνκρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νέα εκκλησία του Σαιντ Πάνκρας
Εξωτερική όψη του ναού, 2007
ΠροκαθήμενοςΑιδεσιμότατη Αν Στήβενς
ΈδραΕπισκοπή Λονδίνου
ΕπικράτειαΣαιντ Πάνκρας, Λονδίνο
ΚυριότητεςΑγγλικανική εκκλησία
Δικτυακός τόποςwww.stpancraschurch.org

Η νέα εκκλησία του Σαιντ Πάνκρας (αγγλικά: St Pancras New Church) είναι αγγλικανική εκκλησία στην περιοχή Σαιντ Πάνκρας του βόρειου Λονδίνου. Κτίστηκε κατά την περίοδο 1819–22 ακολουθώντας τα αρχιτεκτονικά πρότυπα της ελληνικής αναβίωσης, και αναφέρεται ως νέα εκκλησία ώστε να είναι διακριτή από την παλαιότερη εκκλησία του Σαιντ Πάνκρας η οποία βρίσκεται βορειότερα.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκκλησία βρίσκεται στο βόρειο άκρο της περιοχής του Μπλούμσμπουρυ στο δημοτικό διαμέρισμα του Κάμντεν.[1] Κτίστηκε ως η κύρια εκκλησία της ενορίας του Σαιντ Πάνκρας, η οποία κατά την περίοδο εκείνη κάλυπτε μια πολύ μεγάλη έκταση από την Όξφορντ Στριτ έως το Χάιγκεϊτ. Η παλαιότερη εκκλησία της ενορίας ήταν ένα μικρό κτήριο από την εποχή του Μεσαίωνα το οποίο είχε παραμεληθεί μετά την μετακίνηση του κύριου όγκου του πληθυσμού βορειότερα, και κατά τον 19ο αιώνα τελούνταν λειτουργία μόνο μια φορά τον μήνα, με τις υπόλοιπες λειτουργίες να τελούνται συνήθως στο παρεκκλήσι του Κέντις Τάουν.[2] Με την αύξηση του πληθυσμού στα βόρεια του Λονδίνου, δημιουργήθηκε η ανάγκη για ύπαρξη επιπλέον εκκλησιών. Με την κατασκευή της νέας εκκλησίας η παλαιότερη εκκλησία συνέχισε να λειτουργεί ως συμπληρωματική εκκλησία της ίδιας ενορίας, αν και αργότερα έγινε ξεχωριστή ενορία. Η κατασκευή της νέας εκκλησίας ορίστηκε το 1816, και ο σχεδιασμός της ανατέθηκε στον Ουίλιαμ Ίνγουντ σε συνεργασία με τον γιο του τον Χένρυ Ίνγουντ,[3]και κατασκευαστή τον Ισαάκ Σίμπρουκ.[4]

Ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε από τον δούκα της Υόρκης την 1η Ιουλίου του 1819, και είχε χαραγμένη την φράση στα ελληνικά (ελληνιστική κοινή) ΜΑΚΑΡΙΟ ΦΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΟΥΤΟΣ ΑΕΙ ΦΟΤΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΕΘΝΟΝ ΑΦΑΝΕΙΣ ΝΕΟΣ[Σημείωση 1] (Το μακάριο φως του ευαγγελίου ας φωτίζει για πάντα των εθνών τους αφανείς ναούς). Στην αγγλική μετάφραση έχει μεταφερθεί ως τους σκοτεινούς ναούς των ειδωλολατρών / May the light of the blessed Gospel thus ever illuminate the dark temples of the Heathen.[5][6][Σημείωση 2]

  • Πλάκα με το ιστορικό του κτίσματος
    Πλάκα με το ιστορικό του κτίσματος
  • Αναπαράσταση του 19ου αιώνα, σύντομα μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής της εκκλησίας το 1822
    Αναπαράσταση του 19ου αιώνα, σύντομα μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής της εκκλησίας το 1822

Το συνολικό κόστος του κτηρίου ανήλθε στις 76.679 λίρες Αγγλίας και σχεδιάστηκε με στόχο την φιλοξενία 2.500 πιστών.[3] Ήταν η εκκλησία με τα μεγαλύτερα έξοδα κατασκευής μετά την ανακαίνιση του καθεδρικού ναού του Αγίου Παύλου.[4]Η κρύπτη εντός της εκκλησίας, βρίσκεται στο υπόγειο και εκτείνεται κατά μήκος όλου του κτίσματος, και σχεδιάστηκε ώστε να μπορεί να αποθηκεύσει 2.000 φέρετρα,[3] ωστόσο έως το 1854, όταν η πρακτική αυτή σταμάτησε σε όλες τις εκκλησίες του Λονδίνου, υπήρχαν λιγότερα από 500. Κατά τον Β´ παγκόσμιο πόλεμο χρησίμευσε ως καταφύγιο για προστασία από τους βομβαρδισμούς του Λονδίνου, και αρκετά αργότερα μετατράπηκε σε αίθουσα τέχνης.[7]

Η εκκλησία σταμάτησε την λειτουργία της κατά την περίοδο 1951-1952 λόγω εργασιών ανακαίνισης για την επισκευή των φθορών που είχαν επιφέρει η παλαιότητα του κτηρίου αλλά και οι βομβαρδισμοί κατά τον Β´ παγκόσμιο πόλεμο. Το 1970 προστέθηκε το βόρειο παρεκκλήσι στο σύμπλεγμα του ναού, και το εσωτερικό ανακαινίσθηκε το 1981. Το κτήριο είναι προστατευόμενο σύμφωνα με τις διατάξεις της αγγλικής νομοθεσίας για τα κτίσματα πολιτιστικής κληρονομιάς.[8]Πέρα από τις λειτουργικές εκδηλώσεις της αγγλικανικής εκκλησίας, το κτήριο ενίοτε χρησιμοποιείται και για πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως παραστάσεις ορχηστρικής μουσικής.

Αρχιτεκτονική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κτήριο ακολουθεί τα αρχιτεκτονικά πρότυπα της ελληνικής αναβίωσης, και είναι κτισμένο με ιωνικό ρυθμό. Είναι κτισμένη με τούβλα, εκτός από την στοά της κιονοστοιχίας και τον πυργίσκο στην οροφή όπου είναι κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από πέτρα. Οι κίονες είναι κατασκευασμένοι από τερακότα.[3] Τα αρχαιοελληνικά χαρακτηριστικά του ναού στηρίζονται στο Ερέχθειο και τον πύργο των Ανέμων στην Αθήνα.[3] Ο Ουίλιαμ Ίνγουντ βρισκόταν στην Αθήνα όταν το σχέδιο του ναού έγινε αποδεκτό,[4] και έφερε μαζί του γύψινα εκμαγεία με λεπτομέρειες του Ερεχθείου καθώς και μερικά ανασκαφθέντα ευρήματα πίσω στην Αγγλία.[3]Παρόμοιος πυργίσκος βρίσκεται και στο κτήριο όπου στεγάζεται ο ελληνορθόδοξος καθεδρικός ναός των Αγίων Πάντων στην περιοχή Κάμντεν Τάουν του βόρειου Λονδίνου και τον οποίο είχε επίσης σχεδιάσει ο Ίνγουντ με τον γιο του.

  • Εμπρόσθια όψη του ναού
    Εμπρόσθια όψη του ναού
  • Οι καρυάτιδες στο νότιο τμήμα του κτίσματος
    Οι καρυάτιδες στο νότιο τμήμα του κτίσματος
  • Εναλλακτική όψη των Καρυάτιδων και του πυργίσκου
    Εναλλακτική όψη των Καρυάτιδων και του πυργίσκου

Υπάρχει επίσης μια λίθινη σαρκοφάγος πίσω από τα αγάλματα και οι κορωνίδες είναι διακοσμημένες με λεοντοκεφαλές.[3] Οι καρυάτιδες αποτελούνται από τερακότα.[4]Υπάρχουν 3 είσοδοι προς την εκκλησία, οι οποίες βρίσκονται στην στοά.[3] Στο εσωτερικό της η εκκλησία διαθέτει επίπεδη οροφή η οποία εκτείνεται για 18 μέτρα, και εικονογραφίες οι οποίες στηρίζονται σε σιδερένιες κολώνες.[4]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Η φράση είναι όπως παραδίδεται από τις διαθέσιμες πηγές. Υπάρχουν ορθογραφικά λάθη όπου οι λέξεις με ωμέγα γράφονται με όμικρον (ΦΟΣ, ΟΥΤΟΣ, ΦΟΤΙΖΕΙ, ΕΘΝΟΝ) και ΝΕΟΣ (ναούς).
  2. ↑ Η αγγλική απόδοση για σκοτεινούς ναούς των ειδωλολατρών θα μπορούσε να αποδωθεί έτσι σε περίπτωση όπου, λαμβάνοντας υπ'όψιν τα υπόλοιπα ορθογραφικά λάθη, αντί για ΕΘΝΩΝ εννούσε ΕΘΝ(ΙΚ)ΩΝ όπου ως εθνικοί αναφέρονταν κατά το παρελθόν οι παγανιστές (http://biblehub.com/greek/1482.htm).

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Gavin, Stamp (1983). The Changing Metropolis. London: Viking. 
  2. ↑ Palmer 1870, σελίδες 23-5.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Britton, John· Pugin, August (1825). Illustrations of the Public Buildings of London. 1. London. σελίδες 154–166. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Walter H. Godfrey· W. McB. Marcham, επιμ. (1952). «St. Pancras Church». Survey of London: volume 24: The parish of St Pancras part 4: King’s Cross Neighbourhood. Institute of Historical Research. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2012. 
  5. ↑ Encyclopaedia Londinensis, or, Universal dictionary of arts, sciences, and literature. 1 Ιανουαρίου 1821. σελ. 319. 
  6. ↑ «Ceremony Of Laying The First Stone Of St. Pancras Church». The Times,: σελ. 3. 2 July 1819. 
  7. ↑ «About the Crypt Gallery». Crypt Gallery. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2011. 
  8. ↑ Historic England. "Church of St Pancras (Grade I) (1379062)". National Heritage List for England.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συντεταγμένες: 51°31′37.76″N 00°07′48.29″W / 51.5271556°N 0.1300806°W / 51.5271556; -0.1300806

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νέα_εκκλησία_του_Σαιντ_Πάνκρας&oldid=10746525"