Μωρίς Μπαβώ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μωρίς Μπαβώ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Maurice Bavaud (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 15 Ιανουαρίου 1916 Νοσατέλ |
| Θάνατος | 14 Μαΐου 1941[1] Φυλακή Πλέτσενζεε |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελβετία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αντιστασιακός |
| Ποινική κατάσταση | |
| Κατηγορίες εγκλήματος | απόπειρα δολοφονίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μωρίς Μπαβώ (γαλλικά: Maurice Bavaud) (15 Ιανουαρίου 1916 – 14 Μαΐου 1941) ήταν Ελβετός φοιτητής, ο οποίος σχεδίαζε να δολοφονήσει το 1938 τον Αδόλφο Χίτλερ. Τελικά όμως δεν κατάφερε να υλοποιήσει το σχέδιό του, συνελήφθη και εκτελέστηκε στις 14 Μαΐου του 1941 στη φυλακή Πλέτσενζεε (Plötzensee), στο Βερολίνο.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μωρίς Μπαβώ γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1916 στο Νεσατέλ (Neuchâtel), στη βορειοδυτική Ελβετία. Σπούδασε στην καθολική θεολογική σχολή Saint Ilan (Saint Ilan Seminary), στο Σαιν-Μπριέκ στη Βρετάνη, για να γίνει ιεραπόστολος του Τάγματος Pères du Saint-Esprit και να μεταβεί ίσως στην Αφρική. Όμως ξαφνικά εγκατέλειψε τις σπουδές του και το 1938 γύρισε στην Ελβετία.
Στις 9 Νοεμβρίου του 1938 ο Χίτλερ βρισκόταν στο Μόναχο για τις τιμητικές εκδηλώσεις για τους νεκρούς Ναζί του Πραξικοπήματος της μπιραρίας, το 1923. Ο Μπαβώ σχεδίαζε να τον δολοφονήσει στη διάρκεια αυτών των εκδηλώσεων και γι' αυτό είχε πάει στη Γερμανία ένα μήνα πριν. Καθώς για να πετύχει το σκοπό του έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στον Χίτλερ, ο Μπαβώ δήλωσε ενθουσιώδης Ναζί προκειμένου να μπορέσει να πάρει μια θέση στο βάθρο, όπου ο δικτάτορας της Γερμανίας θα εκφωνούσε ομιλία. Στην τσέπη του παλτού του είχε κρυμμένο ένα όπλο. Δεν μπόρεσε όμως να πυροβολήσει τον Χίτλερ γιατί δεν ήταν εν τέλει αρκετά κοντά και τα υπόλοιπα άτομα που ήταν γύρω του τον εμπόδιζαν όταν χαιρετούσαν ναζιστικά. Και τις επόμενες ημέρες ο Μπαβώ προσπάθησε αλλά δεν στάθηκε δυνατόν να βρεθεί κοντά στον Χίτλερ.
Βλέποντας ότι δεν μπορούσε να υλοποιήσει το σχέδιό του αποφάσισε να να φύγει στο Παρίσι. Επιβιβάστηκε στο τρένο για τη γαλλική πρωτεύουσα χωρίς να βγάλει όμως εισιτήριο καθώς του είχαν τελειώσει τα χρήματα. Έτσι συνελήφθη σε έναν έλεγχο και αρχικά καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο στο Άουγκσμπουργκ, στις 6 Δεκεμβρίου του 1938, σε δύο μήνες και μια εβδομάδα φυλακή, επειδή δεν είχε εισιτήριο και επειδή έφερε όπλο χωρίς άδεια. Στη συνέχεια όμως παραδόθηκε στην Γκεστάπο και ύστερα από βασανιστήρια ομολόγησε ότι σχεδίασε να δολοφονήσει τον Χίτλερ.
Στις 18 Δεκεμβρίου του 1939 οδηγήθηκε σε δίκη. Στη δίκη δήλωσε ότι ήθελε να σκοτώσει τον Χίτλερ επειδή αποτελούσε απειλή για την ανθρωπότητα, για την ανεξαρτησία της Ελβετίας και για τον καθολικισμό στη Γερμανία. Καταδικάστηκε σε θάνατο, οδηγήθηκε στη φυλακή Πλέτσενζεε και εκτελέστηκε δι΄ αποκεφαλισμού στις 14 Μαΐου του 1941.
Οι ελβετικές αρχές δεν προσπάθησαν καθόλου να σώσουν τον Μπαβώ. Ο Ελβετός πρεσβευτής στο Βερολίνο καταδίκασε το σχέδιο δολοφονίας του Μπαβώ και δεν τον βοήθησε να βρει δικηγόρο της εμπιστοσύνης του. Οι Γερμανοί πρότειναν την ανταλλαγή του Μπαβώ με έναν Γερμανό κατάσκοπο αλλά η πρόταση αυτή απορρίφθηκε.
Μετά τον πόλεμο ο πατέρας του Μωρίς Μπαβώ προσπάθησε να αποκαταστήσει το όνομα του γιου του και πέτυχε την έκδοση δικαστικής απόφασης, στις 12 Δεκεμβρίου του 1955, που ανέτρεψε τη θανατική ποινή αλλά καταδίκαζε μετά θάνατον τον Μπαβώ σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Τελικά την επόμενη χρονιά μια δεύτερη απόφαση ανέτρεψε την ποινή φυλάκισης και η Γερμανία πλήρωσε στην οικογένεια του Μπαβώ 40.000 ελβετικά φράγκα ως αποζημίωση.
Το 1989 και το 1998, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Ελβετίας παραδέχθηκε ότι οι ελβετικές αρχές δεν προσπάθησαν αρκετά να σώσουν τον Μπαβώ.
Το 2008, η κυβέρνηση της Ελβετίας τίμησε τον Μπαβώ και τρία χρόνια αργότερα κατασκευάστηκε μνημείο προς τιμήν του, στο Ωτρίβ (Hauterive), κοντά στο Νεσατέλ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ pantheon
.world /profile /person /Maurice _Bavaud. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- http://www.spiegel.de/einestages/hitler-attentaeter-maurice-bavaud-a-951302.html
- http://www.hls-dhs-dss.ch/textes/d/D43603.php
- http://www.dodis.ch/de/themendossiers/der-missglueckte-hitler-attentaeter-maurice-bavaud-1916-1941 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-07 στο Wayback Machine.
- http://www.meienberg.ch/fileadmin/Meienberg/_dokumente/_texte_zu_nm/Ein_Schweizer_Held_oder_zwei_Opfer_der_Natijustiz__Neue_Z_rcher_Zeitung__07.11.1998.pdf Αρχειοθετήθηκε 2005-08-28 στο Wayback Machine.
- http://www.potsdamer-platz.org/maurice_bavaud.htm
- http://www.cyranos.ch/bavaud-d.htm
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Rolf Hochhuth: Tell 38. Dankrede für den Basler Kunstpreis 1976 am 2. Dezember in der Aula des Alten Museums. Anmerkungen und Dokumente. Rowohlt, Reinbek bei Hamburg 1979.
- Rolf Hochhuth: „Tell 38“. Er wollte Hitler töten. Der Fall des Theologie-Studenten Maurice Bavaud. Die Zeit 17. Δεκέμβριος 1976.
- Niklaus Meienberg: Es ist kalt in Brandenburg. Ein Hitler-Attentat. Limmat, Ζυρίχη 1980; Wagenbach, Βερολίνο 1990,
- Klaus Urner: Der Schweizer Hitler-Attentäter. Drei Studien zum Widerstand und seinen Grenzbereichen. Systemgebundener Widerstand, Einzeltäter und ihr Umfeld, Maurice Bavaud und Marcel Gerbohay. Huber, Frauenfeld 1980.
- Rolf Hochhuth: Tell gegen Hitler. Historische Studien. Mit einer Rede von Karl Pestalozzi. Insel, Φραγκφούρτη 1992.
- Peter Hoffmann: Maurice Bavaud’s Attempt to Assassinate Hitler in 1938. In: George L. Mosse (Hrsg.): Police Forces in History. Sage Publications, Λονδίνο/Μπέβερλι Χιλς 1975, σελ. 173–204.
- Martin Steinacher: Maurice Bavaud - verhinderter Hitler-Attentäter im Zeichen des katholischen Glaubens? LIT Verlag, Ζυρίχη 2015.