Μπραντ Ντέλσον
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μπραντ Ντέλσον | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1 Δεκεμβρίου 1977[1] Αγκούρα Χιλς |
| Ψευδώνυμο | Big Bad Brad BBB |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Αγγλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[2] |
| Σπουδές | Agoura High School[3] Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κιθαρίστας μουσικός μουσικός παραγωγός συνθέτης στιχουργός |
| Περίοδος ακμής | 1995 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Elisa Delson |
| Ιστότοπος | |
| linkinpark | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπράντφορντ Φίλιπ «Μπραντ» Ντέλσον (Bradford Phillip "Brad" Delson, γεννήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 1977 στο Λος Άντζελες) είναι Αμερικανός μουσικός, γνωστός κιθαρίστας και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ροκ συγκροτήματος Linkin Park, βραβευμένου με βραβείο Grammy. Είναι επίσης ο εκπρόσωπος A&R για τις Machine Shop Recordings.
Νεαρή Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Brad Delson παρακολούθησε το Agoura Γυμνάσιο στο Agoura Hills, ένα εύπορο προάστιο του Λος Άντζελες, με της παιδικής ηλικίας φίλο και σύντροφο στην μπάντα Linkin Park, Mike Shinoda. Έπαιξε σε διάφορα συγκροτήματα σε όλη τη σταδιοδρομία του στο γυμνάσιο, με την πιο αξιοσημείωτη να είναι οι Relative Degree, στους οποίους γνώρισε και συνεργάστηκε με τον ντράμερ Rob Bourdon. Στόχος των Relative Degree ήταν απλά να παίξουν ένα σόου, και, μετά την επίτευξη αυτού του στόχου, διαλύθηκαν.
Μετά την αποφοίτησή του το 1995, ο Delson, ο Shinoda, και ο Bourdon σχημάτισαν τους Xero, οι οποίοι θα γινόταν σημείο εκκίνησης για τους Linkin Park.
Ο Delson εισήλθε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA) το 1995 ως υπότροφος στοχεύοντας ένα πτυχίο στο προπτυχιακό στον τομέα των τεχνών στις Σπουδές Επικοινωνίας με ειδίκευση στην Διοίκηση Επιχειρήσεων. Ήταν μέλος της Phi Beta Kappa, και μοιράζονταν ένα δωμάτιο dorm με το μελλοντικό σύντροφο στη μπάντα Linkin Park Dave Farrell για τα τρία από τα τέσσερά του χρόνια στο σχολείο. Ο Delson είχε επίσης την ευκαιρία να εκπαιδευτεί με ένα μέλος της μουσικής βιομηχανίας, ως μέρος των σπουδών του και κατέληξε να εργάζεται για τον Jeff Blue, έναν A & R αντιπρόσωπο στη Warner Bros Records, ο οποίος πρόσφερε εποικοδομητική κριτική πάνω στα demos των Xero. Ο Blue σύστησε αργότερα τον Chester Bennington, ο οποίος θα γινόταν ο τραγουδιστής των Linkin Park, στη συνέχεια της μπάντας.
Μετά την αποφοίτησή του με άριστα από το UCLA το 1999, ο Delson αποφάσισε να παραιτηθεί από τη νομική, προκειμένου να ακολουθήσει μια μουσική καριέρα με τους Linkin Park.
Linkin Park[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1999, η μπάντα του Delson, οι Xero, αντικατέστησαν τον παλιό τραγουδιστή Mark Wakefield με τον Chester Bennington ιθαγενή της Αριζόνα και μετονομάστηκαν σε Hybrid Theory. Πριν από καιρό, ο Delson, μαζί με τον Shinoda, είχαν δημιουργήσει το έκτο κομμάτι του Hybrid Theory (EP), το διένειμαν σε διάφορες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο και κέρδισε το συγκρότημα τη δική του λατρεία μετά. Μέχρι το 2000, μετά από μια ακόμη αλλαγή ονόματος μπάντας, οι Linkin Park υπέγραψαν στην Warner Bros Records.
Στις 24 Οκτωβρίου του 2000, οι Linkin Park κυκλοφόρησαν το συντριπτικά επιτυχημένο Hybrid Theory. Κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους, ο Delson συνέβαλε στην παραγωγή του remix άλμπουμ Reanimation (2002), και πρόσθεσε τη δική του δημιουργική ενόραση στη remix ερμηνεία του "Pushing Me Away" ("P5hng Me A*wy").
Μετά το Reanimation, ο Delson έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην παραγωγή του δεύτερου άλμπουμ των Linkin Park, Meteora (2003), το οποίο χαρακτηριζόταν από βαρύτερα riffs κιθάρας από αυτά στο Hybrid Theory.
Οι Linkin Park κυκλοφόρησαν το τρίτο στούντιο άλμπουμ τους Minutes To Midnight στις 15 του Μάη, 2007 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για αυτό το άλμπουμ, το συγκρότημα απομακρύνθηκε από το ύφος nu metal που είχε τελειοποιήσει στο Hybrid Theory και τα Meteora , και ανέπτυξε ένα εντελώς νέο ήχο. Για τον Delson, αυτό σήμαινε να πειραματιστεί με διαφορετικές κιθάρες και ενισχυτές, τόσο νέων όσο και vintage. Θα σήμαινε επίσης ότι έπρεπε να παραγκωνίσει την απροθυμία του για σόλο κιθάρας, τα οποία παρουσιάστηκαν σε κομμάτια όπως το "Shadow of the Day", "What I've Done", "In Pieces", "The Little Things Give You Away" και "Guilty All the Same".
Ενώ το συγκρότημα συναρμολογούσε το τραγούδι "The Little Things Give You Away", ο Delson πειραματίστηκε με ένα E-Bow, δημιουργώντας ένα τραγούδι ονομαζόμενο "Ebow Idea", το οποίο στη συνέχεια θα γινόταν το "No More Sorrow". Οι ακροατές μπορούν επίσης να τον ακούσουν να παίζει τα κλειδιά του στο "Given Up", μια ιδέα που πιστώνεται με το φυλλάδιο άλμπουμ, καθώς και τα πολλά κομμάτια με παλαμάκια χεριών. Έχει παίξει επίσης πιάνο για μερικές από τις ζωντανές εμφανίσεις στο τραγούδι Hands Held High.
Ο Brad πρόσθεσε επίσης τη δική του δημιουργική ενόραση στο "New Divide" το κομμάτι που συντέθηκε από τους Linkin Park για το Transformers: Revenge of the Fallen - The Album το 2009. Ήταν επίσης το τελευταίο single του συγκροτήματος, πριν, που όλη η μπάντα βρίσκονταν μαζί, μακριά από τα side projects για να συνθέσει τη μουσική για το τελευταίο τους άλμπουμ, το A Thousand Suns, που κυκλοφόρησε στις 14 Σεπτεμβρίου 2010. Ο επόμενος δίσκος τους, Living Things, κυκλοφόρησε στις 26 Ιουνίου 2012. Το δέκατο τραγούδι του δίσκου, "Until It Breaks", διαθέτει τον Brad Delson στα φωνητικά. Προς το τέλος, ο Brad τραγουδά ένα μελωδικό μέρος, το οποίο αποτελεί την πρώτη φορά που τραγουδάει κύρια φωνητικά σε μια ηχογράφηση.
Side Projects[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 2002-σήμερα - A&R Εκπρόσωπος για τις Machine Shop Recordings, μια δισκογραφική της Warner Bros. Αυτή ξεκίνησε από τον Delson και τον Shinoda το 2002. Ο Delson είναι υπεύθυνος για την παρακολούθηση των καλλιτεχνών, όπως η Holly Brook, και την υπογραφή τους στην δισκογραφική.
- 2006 - Παράγει το "Where'd You Go (BBB Remix)", το οποίο εμφανίστηκε στο λιανικό single των Fort Minor με τίτλο "Where'd You Go".
- 2008 - Βοήθησε στην παραγωγή και παρείχε μέρη κιθάρας για τους Busta Rhymes στο "We Made It", στο οποίο συμμετείχαν οι Linkin Park.
Προσωπική Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Delson παντρεύτηκε την Elisa Boren τον Σεπτέμβριο του 2003 με ένα παραδοσιακό εβραϊκό γάμο στο Skirball Cultural Center. Η Elisa γέννησε το πρώτο τους παιδί, ένα αγόρι με το όνομα Jonah Taylor Delson, στις 25 Μαρτίου 2008. Ο Brad και η Elisa έχουν δύο ακόμη παιδιά, τη Noa (γεν. 2010) και τον Evan (2012). Ο Brad έχει δύο νεώτερους αδελφούς, τον Greg και τον Jeff. Ο Delson χειρίζεται επίσης πολλές από τις δουλειές των Linkin Park, μαζί με τον πατέρα του Donn Delson. Οι δύο τους δημιούργησαν την BandMerch, μια επιχείρηση που διαχειρίζεται τις εμπορικές υποθέσεις των Linkin Park και άλλων συγκροτημάτων. Η BandMerch είναι τώρα μέρος της AEG Live. Το 1991, ο Delson ήταν guest star στην ταινία Bill & Ted's Bogus Journey.
Ήταν ο κύριος ομιλητής στο κολλέγιο που αποφοίτησε (UCLA) στην τελετή έναρξης του κολλεγίου των Γραμμάτων και Επιστημών στις 12 Ιουνίου 2009, στο Pauley Pavilion.
Φιλανθρωπία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 2004 - Ο Delson και η σύζυγός του, ίδρυσαν το Ταμείο Υποτροφιών Delson στο UCLA, το οποίο απονέμει κάθε χρόνο υποτροφίες τεσσάρων ετών για εξαιρετικούς μαθητές από το Huntington Park.
- 2005 - Οι Linkin Park καθιέρωσαν τη Music for Relief, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που ιδρύθηκε για να βοηθήσει τα θύματα της παγκόσμιων καταστροφών και να πολεμήσει για την καθολική ευαισθησία. Από την ίδρυσή της, η Music for Relief έχει συγκεντρώσει σχεδόν τρία εκατομμύρια δολάρια, βοηθώντας τα θύματα του τσουνάμι στη Νότια Ασία, του τυφώνα Κατρίνα, και των πυρκαγιών της Νότιας Καλιφόρνια.
- 2005 - Έγινε επίσημος υποστηρικτής του Little Kids Rock, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που παρέχει δωρεάν μουσικά όργανα και διδασκαλία στα παιδιά σε υποεξυπηρετούμενα δημόσια σχολεία σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Delson έχει προσωπικά δώσει μουσικά όργανα σε παιδιά στο πρόγραμμα και συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού ως τιμητικό μέλος.
Είδος παιξίματος και εξοπλισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το στυλ του Delson μερικές φορές επικρίθηκε ως υπερβολικά απλοϊκό, που του λείπει η πολυπλοκότητα, και περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό σε μη-σόλο, μη-μουσικά τμήματα, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των εποχών Hybrid Theory και Meteora. Έχει δηλώσει ότι ''δεν ήθελε να αναδειχτεί'', και ότι ο ίδιος προσπαθεί να παίξει κιθάρα, έτσι ώστε να ακούγεται σαν να ήταν τα πλήκτρα ή οι χορδές έτσι ώστε να ταιριάζει απόλυτα με τις hip-hop και electronica στυλ συνθέσεις της μπάντας. Ξεκίνησε να τραγουδάει σόλο στην εποχή του Minutes To Midnight αφού τον ενθάρρυναν οι συνεργάτες του στην μπάντα να το πράξει. Ο Delson εκτελεί πολύ λίγα απλοϊκά σόλο κιθάρας που επαναλαμβάνουν συχνά το ίδιο μοτίβο αρκετές φορές στα κομμάτια "What I've Done", "In Pieces" και "The Little Things Give You Away."
Κατά τις πρώτες ημέρες των Linkin Park, ο συνηθισμένος μπασίστας τους, David "Phoenix" Farrell ήταν μη διαθέσιμος λόγω δεσμεύσεων σε περιοδείες με τους Tasty Snax. Ως αποτέλεσμα, στο Hybrid Theory, ο Delson συμπληρώνεται ως ο μπασίστας εγγραφής τους. Για τα live τους, ο Μπραντ έχει ανταλλάξει κατά καιρούς μουσικά όργανα με τον Farrell στη διάρκεια του "Nobody's Listening" και παίζει και τα πλήκτρα στο "Hands Held High". Κατά το A Thousand Suns Tour επέκτεινε το live ρεπερτόριο του για να συμπεριλάβει κρουστά και φωνητικά υποστήριξης, καθώς επίσης και πλήκτρα κατά τη διάρκεια του "Waiting for the End", ενώ ο Mike Shinoda εκτελεί μέρη του τραγουδιού με ρυθμική κιθάρα. Κατά την περιοδεία προώθησης του "Living Things" το 2012, έπαιξε επίσης πλήκτρα σε άλλα τραγούδια όπως το "Burn It Down".
Ο εξοπλισμός του Delson περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
Κιθάρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Paul Reed Smith Custom 24/Standard 24/CE 24 κιθάρες - Η αγαπημένη κιθάρα του Delson είναι η κόκκινη PRS του με τον στρατιώτη του Hybrid Theory στο σώμα , συντονισμένη στο Drop C # . Επίσης έχει μια με ένα γκρι εκρηκτικό τελείωμα και το λογότυπο του ''Minutes to Midnight - εποχής LP'' σε αυτή για το συντονισμό σε Drop D και για την εκτέλεση των τραγουδιών από το Minutes to Midnight . Έχει ακόμη μια μπλε CE24 και με μια ηλιοφάνεια Custom 24 που ήταν η βασική κιθάρα του στις πρώτες ημέρες των Linkin Park και μπορεί να τη δει κάποιος στα βίντεο για το "In The End, Crawling, και One Step Closer". Αποσύρθηκε το 2003. Έχει επίσης δύο CE24 και μια Custom 24 με ένα pickup λαιμού Fernandes Sustainer για την εκτέλεση του "No More Sorrow".
- PRS Custom 22/CE 22 κιθάρες. Ο Delson έχει δύο Custom 22, μια σε ένα γκριζωπό χρώμα συντονισμένη στο E ♭ ρυθμό και μια κόκκινη, με το στρατιώτη του Hybrid Theory στο σώμα ταυτόσημη με την Custom 24 του συντονισμένη στο Drop C # . Την ίδια κόκκινη κιθάρα είχε αλλάξει στο pickup λαιμό για ένα pickup Fernandes Sustainer για την εκτέλεση του ''No More Sorrow''.
- PRS NF3- χρησιμοποιήθηκε στα "Runaway" και "With You".
- PRS Standard - ασημί τελείωμα. Χρησιμοποιήθηκε στη ρύθμιση Eb. Αποσύρθηκε το 2002.
- Ibanez RG470XL κιθάρα - χρησιμοποιήθηκε στα "Don't Stay" και "Nobody's Listening", συντονισμένη στο Drop B.
- Ibanez GRG370DX κιθάρα
- Ibanez RG120 κιθάρα - Χρησιμοποιήθηκε στο "A Place For My Head " κατά τη διάρκεια του Summer Sannitarium 2003 Tour και σε κάποιες Projekt Revolution παραστάσεις το 2004 (μια έσπαγε σε σχεδόν κάθε παράσταση στο Summer Sannitarium το 2003, και περιστασιακά στο Projekt Revolution το 2004).
- Ibanez RG7620 7 - κιθάρα χορδής - Χρησιμοποιήθηκε για το "Runaway" και το "With You" από το 1999 μέχρι το 2002 , συντονισμένη στον ήχο Β.
- Fender Rory Gallagher Tribute Stratocaster - Χρησιμοποιήθηκε στα "What I've Done", "The Little Things Give You Away", "Valentine's Day", "Bleed it Out", "New Divide", "Iridescent", "Burning In The Skies" και "The Catalyst".
- Fender vintage του 1950 Stratocaster - Χρήση κυρίως στο στούντιο ή ως back up για το Fender Rory Gallagher Tribute Stratocaster του. (Κατά τη διάρκεια του Summer Sonic 2009 ζήτησε μία στη μέση του New Divide καθώς η Rory Gallagher του είχε ένα πρόβλημα).
- Fender Jaguar
- Fender Telecaster
- Gibson Les Paul (δεν χρησιμοποιείται πλέον)
- Ibanez RGT3120 - χρησιμοποιήθηκε στα "Runaway" και "With You" κατά την περίοδο 2003-2007, συντονισμένη στο Β
- Gibson J45 - Χρησιμοποιήθηκε στο "The Messenger " ( A Thousand Suns )
Ανταλλακτικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για να αποφύγει προβλήματα με πεντάλ τα οποία καταστρέφονται στη διάρκεια των live εμφανίσεων, ο Delson κρατά τα εναλλακτικά πεντάλ του σε ένα ράφι μαζί με τους ενισχυτές του και τα ελέγχει μέσω ενός pedalboard στη σκηνή. Το pedalboard περιλαμβάνει επίσης ένα πεντάλ ελέγχου που του επιτρέπει να αλλάξει τις ρυθμίσεις για τα εναλλακτικά πεντάλ του.
|
|
Ενισχυτές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για τα δύο πρώτα άλμπουμ, χρησιμοποίησε Mesa Boogie Dual Rectifiers και τροποποίησε Marshall 1959SLP reissue heads ζωντανά και στο στούντιο, αλλά κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του Minutes to Midnight ο Delson αποφασίζει να μην χρησιμοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τον παλιό εξοπλισμό του, για να του δώσει ένα νέο ήχο. Πολλοί εκλεκτής ποιότητας και σπάνιοι ενισχυτές όπως ο Soldano SLO, ο Marshall JCM 800, ο Mesa Boogie, ένας 1972 50 watt Hiwatt Custom, ένας Bogner Uberschall, και ένας εξαιρετικά σπάνιος Bo Diddley ενισχυτής με ενσωματωμένη ταινία καθυστέρησης η οποία ήταν είτε κατασκευασμένη για, είτε κατασκευασμένη από τον Diddley. Κατά τη διάρκεια των live εμφανίσεων ο Delson εμπιστεύεται διάφορα Randall MTS Modules για να αναδημιουργήσει τον ήχο από αυτούς τους διαφορετικούς ενισχυτές.
|
|
Άλλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
|
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|