Μουσείο Γεωλογίας του Αζερμπαϊτζάν
Μουσείο Γεωλογίας του Αζερμπαϊτζάν | |
---|---|
Είδος | μουσείο και αρχιτεκτονική κατασκευή |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°22′23″N 49°49′13″E |
Διοικητική υπαγωγή | Μπακού |
Τοποθεσία | Μπακού |
Χώρα | Αζερμπαϊτζάν |
Έναρξη κατασκευής | 1982 |
Ολοκλήρωση | 1982 |
δεδομένα (π) |
Το Μουσείο Γεωλογίας του Αζερμπαϊτζάν (αζερικά: Azərbaycan Geologiya Muzeyi) είναι μουσείο που βρίσκεται στο Μπακού, την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν. Το μουσείο λειτουργεί από το Υπουργείο Οικολογίας και Φυσικών Πόρων του Αζερμπαϊτζάν.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μουσείο ιδρύθηκε από το Συμβούλιο Υπουργών της Αζερική ΣΣΔ στις 19 Απριλίου 1982. Στις 21 Μαΐου 2008, ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίγιεφ, διέθεσε ένα εκατομμύριο AZN για να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των εργασιών σε αυτόν τον τομέα. Μετά από αυτό, ξεκίνησαν εκτεταμένες εργασίες επισκευής και ανακατασκευής στο μουσείο. Η έκταση του μουσείου επεκτάθηκε σε 630 τετραγωνικά μέτρα. Στο μουσείο εγκαταστάθηκαν περίπτερα προβολής, ρυθμιστές θερμοκρασίας και αποκαταστάθηκαν πολλά εκθέματα. Το μουσείο άνοιξε ξανά στις 25 Δεκεμβρίου 2010.[1]
Τμήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μουσείο έχει έξι ενότητες. Αποτελείται από τμήματα περιφερειακής γεωλογίας, ορυκτών πόρων, πετρογραφίας, ορυκτολογίας και παλαιοντολογίας. Το τμήμα περιφερειακής γεωλογίας παρέχει πληροφορίες για τη γενική γεωλογική δομή και ορυκτά του Αζερμπαϊτζάν. Η βάση των ορυκτών πόρων παρέχει γενικές πληροφορίες για κοιτάσματα μεταλλεύματος και μη μεταλλεύματος στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν. Στέκεται σε πολλά χωράφια, δείγματα μεταλλεύματος που λαμβάνονται από αυτά τα πεδία εμφανίζονται σε ειδικές προθήκες. Το τμήμα πετρογραφίας εμφανίζει όλους τους τύπους πετρωμάτων που είναι κοινά στο Αζερμπαϊτζάν. Στο τμήμα της ορυκτολογίας, η έκθεση βασίζεται σε ορυκτά που συλλέχθηκαν από το έδαφος του Αζερμπαϊτζάν και δείγματα που μεταφέρθηκαν από πολλές περιοχές του κόσμου με ανταλλαγή προκειμένου να ολοκληρωθεί η συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερο. Το τμήμα παλαιοντολογίας διατηρεί τα υπολείμματα εξαφανισμένων φυτών και ζώων από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή. Η ενότητα φωτογραφιών εμφανίζει πανόραμα που απεικονίζουν γεωλογικά ενδιαφέρουσες γωνιές του Αζερμπαϊτζάν, κοιτάσματα ορυκτών και λατομεία πέτρας.[2]
Δείγματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η συλλογή του μουσείου δημιουργήθηκε το 1969 με βάση την προσωπική συλλογή του γεωλόγου Ιβάν Σιτκόφσκι που εργάζεται στο γεωλογικό τμήμα του Αζερμπαϊτζάν. Από εκείνη την ημερομηνία, διάφορες πέτρες που βρέθηκαν από Αζερμπαϊτζάν γεωλόγους κατά τη διάρκεια της επιστημονικής τους έρευνας συστηματοποιήθηκαν και τοποθετήθηκαν σε ειδικά τμήματα.[3]
Υπάρχουν περισσότερα από 12.000 δείγματα στη συλλογή του μουσείου, αλλά 6.000 από αυτά εκτίθενται. Οι παλαιότεροι βράχοι της Προκάμβριο περιόδου και ηλικίας 250 εκατομμυρίων ετών. Οι νεότεροι, δηλαδή οι σύγχρονοι βράχοι, ανήκουν στην Τεταρτογενή περίοδο. Υπάρχουν εκθέματα από την πρώην Σοβιετική Ένωση και σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Τέτοια παραδείγματα είναι κυρίως στα τμήματα ορυκτολογίας και πετρογραφίας. Υπάρχουν εκθέματα από την Ανταρκτική, τον Ειρηνικό Ωκεανό, τη χερσόνησο Κόλα, την Άπω Ανατολή, την Αφρική και τη Νότια Αμερική. Παρόλο που τα γεωλογικά δείγματα είναι μόνιμα, η συλλογή ολοκληρώνεται συστηματικά και τα νέα ευρήματα τοποθετούνται σε ένα μεγάλο μουσείο. Οι συλλογές πετρογραφίας και ορυκτολογίας συμπληρώνονται με δείγματα από άλλες περιοχές του κόσμου, εκτός από δείγματα που συλλέχθηκαν από το Αζερμπαϊτζάν. Εδώ εμφανίζονται επίσης ειδικές βάσεις και δείγματα που βασίζονται στα υλικά των αποστολών Αζερμπαϊτζάν–Ανταρκτικής, Αζερμπαϊτζάν–Αφρικής (Κιλιμάντζαρο) και Αζερμπαϊτζάν–Νότιας Αμερικής (Ακονκάγκουα).[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ http://news.day.az/society/245300.html
- ↑ «Azərbaycan Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi». eco.gov.az (στα αζέρικα). Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazilriyi». medeniyyet.az (στα αζέρικα). Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «zərbaycan Geologiya Muzeyi». kataloq.gomap.az (στα αζέρικα). Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2021.